«حقیقتاً دکتر روحانی اگر دو تا متحد و طرفدار مانند احمد شیرزاد و صادق زیباکلام داشته باشند به قطع و یقین می‌توانند از حیث برخورداری از دشمن احساس خودکفائی کنند!»
به گزارش شهدای ایران، داریوش سجادی از همکاران سابق نشریات اصلاح‌طلب و مشاور
کروبی با انتشار این تحلیل نوشت: بالغ بر ده ماه از اظهارات دکتر روحانی در
اجلاس رؤسای دانشگاه می‌گذرد که طی آن منتقدین مذاکرات اتمی ایران با 5+1
را مشتی «بی‌سواد» قلمداد کردند و متعاقباً از متحدین خود به واسطه عدم
ابراز نظرشان در تأیید روند مذاکرات مزبور گلایه کرده و اظهار داشتند «چرا
دانشگاه خاموش است؟ چرا یک عده بی‌سواد که از بخش‌هایی خاص پول می‌گیرند
باید حرف بزنند اما بزرگان و دانشگاهیان سکوت می‌کنند؟ چرا فریاد نمی‌زنید؟
چرا وارد میدان نمی‌شوید؟»
وی می‌افزاید: مع‌الاسف اکنون که با یک تأخیر ده ماه آقایان شیرزاد و زیباکلام در راستای اجابت از درخواست رئیس جمهور سکوت خود را شکستند و به میدان آمدند، دفاع‌شان حکم آن عراده توپی را پیدا کرد که توسط مرد رندی برای ناصرالدین شاه ساخته شد تا قبله عالم بتوانند با اراده ملوکانه از تهران، سن پطرزبورگ را مورد حمله قرار دهند اما در روز امتحان در اولین شلیک در میدان مشق تهران لوله توپ کذائی منفجر شد و چند تن را لت و پار کرد و وقتی ناصرالدین شاه برآشفت و با عصبانیت گفت: «مردک پدر سوخته این که افراد خودمان را لت و پار کرد» و آن نابکار هم زبردستانه پاسخ داد «قربان خاک پای جواهرآسای همایونی‌تان شوم وقتی خودی‌ها را این طور لت و پار کرد مطمئناً الان سن پطرزبورگ کن فیکون شده!»
سجادی می‌نویسد: حالا حکایت آقایان شیرزاد و زیباکلام و ورودشان به معرکه به منظور اجابت از فراخوان دکتر روحانی است که از موضع «اصلاً اتمی کیلو چنده!؟» و «ما رو چه به اتمی!؟» در بیانات‌شان آش را تا آن اندازه شور کردند که روزنامه ایران در مقام سخنگوی دولت مجبور شد به میدان بیاید و به منظور اعلام برائت از هجویات «غضنفران» بنویسد: «اظهارات شیرزاد و زیباکلام ربطی به دولت ندارد و سخنرانان هیچ نسبت رسمی و اسمی به کابینه ندارند. سخنرانان به لحاظ ترکیب و تبار سیاسی یا به جریانات شناسنامه‌دار کشور تعلق دارند یا از کسوت و رتبه استادی دانشگاه برخوردارند... مشی دولت در نقطه مقابل نظرات این سخنرانان قرار دارد و تفکر هسته‌ای دولت بر این اصل استوار است که بهره‌مندی از پتانسیل انرژی هسته‌ای در دنیای فناوری امروز جزو واقعیات غیر قابل اجتناب است.»
همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب در پایان خاطرنشان کرد: به اعتبار این اجابت نامیمون ظاهراً چنانچه رئیس جمهور تا اطلاع ثانوی خود را کماکان بی‌بهره از چنین حمایت‌های غضنفرگونه نگاه دارند و همان سکوت و عدم فریاد سابق را تحمل کنند سودش از زیانش به مراتب برای ایشان افزون‌تر خواهد بود و به ایشان از قول «ناصرالدین شاه مدل آکتور سینما» بفرمایند: شما بفرمائید همان تأدیب کریم آب منگل را تعقیب فرمائید! مقدرات اتمی را ما خودمان راساً پیگیری خواهیم کرد. نخواستیم حمایت‌تان را!
*کیهان
وی می‌افزاید: مع‌الاسف اکنون که با یک تأخیر ده ماه آقایان شیرزاد و زیباکلام در راستای اجابت از درخواست رئیس جمهور سکوت خود را شکستند و به میدان آمدند، دفاع‌شان حکم آن عراده توپی را پیدا کرد که توسط مرد رندی برای ناصرالدین شاه ساخته شد تا قبله عالم بتوانند با اراده ملوکانه از تهران، سن پطرزبورگ را مورد حمله قرار دهند اما در روز امتحان در اولین شلیک در میدان مشق تهران لوله توپ کذائی منفجر شد و چند تن را لت و پار کرد و وقتی ناصرالدین شاه برآشفت و با عصبانیت گفت: «مردک پدر سوخته این که افراد خودمان را لت و پار کرد» و آن نابکار هم زبردستانه پاسخ داد «قربان خاک پای جواهرآسای همایونی‌تان شوم وقتی خودی‌ها را این طور لت و پار کرد مطمئناً الان سن پطرزبورگ کن فیکون شده!»
سجادی می‌نویسد: حالا حکایت آقایان شیرزاد و زیباکلام و ورودشان به معرکه به منظور اجابت از فراخوان دکتر روحانی است که از موضع «اصلاً اتمی کیلو چنده!؟» و «ما رو چه به اتمی!؟» در بیانات‌شان آش را تا آن اندازه شور کردند که روزنامه ایران در مقام سخنگوی دولت مجبور شد به میدان بیاید و به منظور اعلام برائت از هجویات «غضنفران» بنویسد: «اظهارات شیرزاد و زیباکلام ربطی به دولت ندارد و سخنرانان هیچ نسبت رسمی و اسمی به کابینه ندارند. سخنرانان به لحاظ ترکیب و تبار سیاسی یا به جریانات شناسنامه‌دار کشور تعلق دارند یا از کسوت و رتبه استادی دانشگاه برخوردارند... مشی دولت در نقطه مقابل نظرات این سخنرانان قرار دارد و تفکر هسته‌ای دولت بر این اصل استوار است که بهره‌مندی از پتانسیل انرژی هسته‌ای در دنیای فناوری امروز جزو واقعیات غیر قابل اجتناب است.»
همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب در پایان خاطرنشان کرد: به اعتبار این اجابت نامیمون ظاهراً چنانچه رئیس جمهور تا اطلاع ثانوی خود را کماکان بی‌بهره از چنین حمایت‌های غضنفرگونه نگاه دارند و همان سکوت و عدم فریاد سابق را تحمل کنند سودش از زیانش به مراتب برای ایشان افزون‌تر خواهد بود و به ایشان از قول «ناصرالدین شاه مدل آکتور سینما» بفرمایند: شما بفرمائید همان تأدیب کریم آب منگل را تعقیب فرمائید! مقدرات اتمی را ما خودمان راساً پیگیری خواهیم کرد. نخواستیم حمایت‌تان را!
*کیهان
