به گزارش  شهدای ایران، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم چهارشنبه شب در جلسه درس اخلاق هفتگی خود در حسینیه امام خمینی(ره) قم به سخنرانی با موضوع فضیلت علم پرداخت.

 

رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به جایگاه علم اظهار داشت: در همه اقوام و مکاتب عالم، علم جایگاه برجسته ای دارد؛ علم به این معنا نیست که همه علوم در یک سطح بوده و ارزش آن مساوی باشد.

 

وی افزود: بر اساس دلایل عقلی می­توان اثبات کرد که ارزش علوم متفاوت است و تأثیری در سعادت ابدی انسان دارد، عاملی برای ارزش علم است که آن نیت می­باشد و روایات بسیاری درباره فضیلت علم و درجات آن وجود دارد.

 

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به فرمایشی از امام صادق(ع) ابراز داشت: بزرگان در هر زمینه علمی که می­خواستند کار کنند، ابتدا به ارزش آن علم توجه می­کردند. شیخ صدوق(ره) در کتاب خصال خود از امام صادق(ع) نقل کرده­ است که لقمان به فرزندش نصیحت کرد عالمی مطلوب و ارزشمند است که سه علامت داشته باشد: خدا را بشناسد، خواسته­های خدا را تشخیص دهد و بداند آنچه را که خدا دوست ندارد.

 

آیت الله مصباح یزدی به روایتی درباره علم پرداخت و گفت: امام صادق(ع) در روایتی دیگر محور علم همه انسان­ها را چهار موضوع می­شمارد شناخت خدا، شناخت نعمت­های خدا، شناخت اموری که خداوند متعال از انسان می­خواهد و شناخت موضوعاتی که انسان را از دین جدا می­کند.

 

رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) به روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) اشاره کرد و اظهار داشت: شیخ طوسی در کتاب بحارالانوار از پیامبر گرامی اسلام(ص) نقل کرده است خداوند به یکی از انبیا وحی کرد که عده را که معرفی می­کنم، پیدا کرده و پیام مرا به آنها برسان که عده­ای درس می­خوانند، اما قصد خدمت به دین را ندارند و برای منافع دنیا تحصیل می­کنند، عده­ای درس می­خوانند تا موارد فراگرفته را برای دیگران بگویند، عده­ای درس می­خوانند که به سعادت اخروی برسند و عده­ای برای دنیا درس می­خوانند که لباس میش می­پوشند و باطن شان گرگ است و سخنان شان از عسل شیرین­تر، اما کارهایشان از صبر(نام درختی) تلخ­تر است و به آنها بگو که مرا مسخره می­کنند و به فتنه­ای مبتلایشان می­کنم که حکیم­ترین انسان­ها نتوانند درمانش کنند؛ این عقوبت برای افرادی است که به دنبال متاع دین می­روند، اما مقصودشان دنیا است.

 

وی با اشاره به روایتی درباره فایده علمی که انسان تحصیل می کند، گفت: پیامبر اکرم(ص) در روایتی فرمودند اگر کسی علمی را که تحصیل کرد، بر علم او نیفزاید و علاقه او را به دنیا بیشتر کند، بداند هر قدمی که برای کسب علم بر می­دارد، سبب دوری او از خدا می­شود؛ باید دانست که علمی که کسب می کنیم، چه مقدار مفید است.

 

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به دو شرط برای تحصیل علم پرداخت و خاطرنشان کرد: صحیح بودن علم و نیت انسان برای کسب علم، دو شرط برای تحصیل آن است؛ برای کسب علم، ابتدا باید علم خوب را پیدا کنیم و سپس نیت مان در تحصیل آن، رضای خداوند متعال باشد.

 

آیت الله مصباح یزدی درباره امتحانات الهی اظهار داشت: خداوند متعال عالم دنیا را عالم اسباب و وسایل برای افاضات رحمت­ها و حکمت­های خود قرار داده است؛ خدا می­توانست هر انسانی را به نحوی خلق کند که روزی­اش فراهم باشد و نیازی به دیگران نداشته باشد، اما حکمت خدا اقتضا می­کرد که انسان ها به یکدیگر نیازمند باشند تا زمینه امتحان برای تمامی آن­ها فراهم شود.

 

رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) افزود: کسانی که برای خدا کار می­کنند، هر قدم آن­ها عبادت به حساب می­آید و بر کمال شان افزوده می­شود، در حالی که اگر روزی انسان­ها آماده بود، تلاش نمی­کردند و ثوابی را کسب نکرده و امتحانی صورت نمی­گرفت و همچنین درجاتی به آنها داده نمی­شد.

 

وی ابراز داشت: خدا می­خواهد انسان­ها به رحمت­هایی برسند که آن رحمت­ها در سایه انتخاب خودشان است؛ لازمه امتحان این است که آن­چنان زندگی انسان­ها به یکدیگر مربوط باشد که مجبور به ارتباط با هم شده تا زمینه انواع امتحانات فراهم شود؛ تأمل در حکمت الهی، انسان را مبهوت می­کند.

 

استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به حکمت خداوند درباره امتحان انسان­ها خاطرنشان کرد: هر روز و هر لحظه انواعی از امتحانات در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و بین­المللی برای انسان پیش می­آید؛ نظام حکیمانه الهی بسیار عجیب است و شرط آن، رسیدن نعمت الهی از یکی به دیگری می­باشد تا زمینه امتحانات انسان­ها فراهم شود.

 

آیت الله مصباح یزدی در پایان به پاداش هدایت انسان اشاره کرد و گفت: در روایتی آمده است که پیامبر گرامی اسلام(ص) به حضرت علی(ع) می­فرماید بدان که اگر بتوانی یک نفر را هدایت کنی، از آنچه که آفتاب بر او می­تابد، برای تو بهتر است و در روایت دیگری پیامبر اکرم(ص) به حضرت علی(ع) فرمودند که اگر یک نفر را هدایت کنی، برای تو بهتر است از انفاق طلا به حجم کره زمین در راه خدا.