«جنیفر انیستون»، «ریسه ویتراسپون»، «هیلاری سوآنک» و «پاتریشیا آرکت» در فیلم‌های جدیدشان، بدون گریم حضور داشتند.
به گزارششهدای ایران، به نقل از هالیوود ریپور‌تر؛ بازیگران مرد چهره بت‌گونه خود را با کم کردن وزن تغییر می‌دهند؛ درست مثل «میتو مک کاناهی» که سال گذشته برای فیلم «مشتریان کلوب دالاس» وزن کم کرد و همچنین «دانیل دی لوئیس» که دو سال پیش برای بازی در فیلم «لینکولن» پوست خود را کشید و تغییرات دیگری روی صورتش اعمال کرد.
از بازیگرهایی از این دست با جایزه‌ای مانند اسکار قدردانی شده است، اما برای بازیگرهای خانم تغییر چهره می‌تواند در پاک کردن آرایش آن‌ها خلاصه شود.
بازیگران نقش اول زن برای اول شدن در زیبایی هم در فیلم‌ها و هم خارج از آن فضا تحت فشار هستند، اما ۲۰۱۴ سالی شده است که بازیگران زن لوازم آرایش خود را کنار گذاشته‌اند.
وقتی «ملیسا مک کارتی» در فیلم «وینسنت مقدس» آرایش صورتش را پاک می‌کند و در فیلم «مرد پرنده‌ای» انتظار واقعیت بی‌پیرایه با تمام زوایایش را در کنار صحنه‌های تئا‌تر نیویورک داریم. در همین زمینه گریمور فیلم «مرد پرنده‌ای»، «جودی چین» می‌گوید: «لیندسی دانکن» نقش منتقد تئا‌تر روزنامه نیویورک تایمز را بازی می‌کند. او شخصیتی است که وقت خودش را حرام آرایش کردن نمی‌کند و حوصله ریاکاری ندارد. «لیندزی» بازیگری است که به چهره خود خیلی اهمیت می‌دهد و البته بیشتر بازیگران زن مانند «ایمی رایان»، «آندری رایزبورو»، «نائومی واتس» آرایش کمی دارند.
مفتخرم بخواهم صورت بازیگری را پشت آرایش پنهان کنم و مطمئنا فیلم «مرد پرنده‌ای» جنبه‌هایی از واقعیت را نمایش می‌دهد.
اما وقتی «جنیفر انیستون»، «ریسه ویتراسپون»، «پاتریشیا آرکت» و «هیلاری سوانک» از بازی شخصیت‌های دخترانه فیلم‌های فانتزی دست کشیدند و تصمیم گرفتند شخصیت‌هایی را بازی کنند که روی خشن و واقعی زندگی را دیده اندن و اینجا است که شاهد نبوغ آن‌ها در هنر بازیگری هستیم.
اولین بار که «ریسه ویتراسپون» با «جان مارک والی» برای بازی در نقش «شریل استرید» در فیلم «وحشی» ملاقات داشت، «والی» به «ویتراسپون» گفت که این شخصیت آرایش مو و صورت ندارد. همچنین «والی» اتاق رختکن «ویتراسپون» را سرتاسر آینه بزنند.
«رابین می‌توز» گریمور فیلم «وحشی» در این باره گفته است: «حتی در صحنه‌هایی هم» ویتراسپون «را بد شکل کردیم و کاری کردیم زیر چشم‌هایش پف کند. کارگردان چهره واقعی می‌خواست اما «ویتراسپون» درخواست کرد کمی گریم داشته باشد. از نظر «ویتراسپون» برای مخاطبان خیلی سخت است که دو ساعت تمام او را با این شکل و شمایل نگاه کنند، اما بازهم» ویتراسپون «کاری را که» جان مارک «خواسته بود، انجام داد. نور‌پردازی نداشتیم و در صحنه‌های خارجی از نور محیط استفاده می‌کردیم. دیگر نسخه هالیوودی» ویتراسپون «را نمی‌خواستیم، اما ساختن چهره‌ای از او که مورد خشونت قرار گرفته، دشوار بود.»
منتقدان درباره «ویتراسپون» در این فیلم گفته ا ند: «این بازیگر بدون آرایش شخصیتی عاری از احساسات، آسیب پذیر و جدی است که باید بگوییم او شایسته دریافت اسکار است.»
«ریسه ویتراسپون» درباره شخصیت «شریل استرید» می‌گوید: اگر «شریل» آن قدر شجاع بود که توانست غرور و خودسری‌اش را کنار بگذارد، من هم آنقدر شجاع هستم که بتوانم بدین شکل روی پرده نقره‌ای ظاهر شوم.»
در فیلم «پسر بچگی»، «آرکت» را در دوازده سال می‌بینیم. علاوه بر این او شخصیت زن شلخته‌ای را هم بازی می‌کند. «آرکت» در مصاحبه‌ای گفته است: «می‌دانم که مخاطبان فیلم نظاره گر افزایش سن من هستند و هیجان شخصیتم و فیلم در همین است و بدین شکل فیلم قابل باور و انسانی‌تر است.
توافق کرده بودیم که چهره انسان‌های واقعی را داشته باشیم. توان مالی انسان‌های واقعی در حدی نیست که بتوانند در زندگیشان همه چیز را سر جای خود نگهدارند. شخصیت زنی را بازی می‌کردم که همیشه به آرایشگاه نمی‌رود. زنی است که به خودش زحمت نمی‌دهد مثل هالیوودی‌ها باشد.» سرانجام با موفقیت «پسربچگی» از نظر «آرکت» استودیوهای فیلمسازی باید به این موضوع توجه کنند که مردم چه می‌خواهند ببینند.
ما به فیلم‌ها جنبه واقعی می‌دهیم و گویی مردم هم از این نوع واقعیت‌ها استقبال می‌کنند. مخاطبان فیلم «پسر بچگی»، زیبایی‌های ظریف این فیلم را دوست دارند و فکر می‌کنم آن‌ها تغییرات چهره من و صورت بی‌آرایشم واکنش نشان می‌دهند. «
دیگر بازیگر زنی که در فیلم‌های «پسر‌ها گریه نمی‌کنند» و «عزیز میلیون دلاری» بدون آرایش ایفای نقش کرد و برنده دو جایزه از آکادمی اسکار شد،» هیلاری سوانک «است.
وی در فیلم جدیدش شخصیت دختر ازدواج نکرده‌ای را بازی می‌کند که اطرافیانش مدام او را «پلین» (ساده) صدا می‌زنند.
«سوانک» درباره این شخصیت گفت: «به نظرم در شخصیت‌پردازی هر فردی که می‌خواهید بازی کنید، صادق بودن خیلی مهم است. اگر نمی‌خواهید راستگو باشید، نباید بخشی از روایت یک داستان را برعهده بگیرید و این شامل چهره‌ای که در فیلم دارید هم می‌شود.
پیوسته باید با برچسب‌ها و کلیشه‌ها مبارزه کنیم. شخصیت‌های داستان او را «پلین» صدا می‌زنند، اما او زیبا‌ترین شخصیتی است که تا به حال بازی کرده‌ام، زیرا شخصیت درونی او کردار او به عنوان یک انسان او را زیبا می‌کند.»
«جنیفر انیستون» در فیلم «کیک» دشوار‌ترین شخصیت را بازی کرده است. بازی او در این فیلم او را شایسته دریافت جایزه آکادمی اسکار کرده است. وی نه تنها چهره زنی را که بعد از تصادف درد می‌کشد را به نمایش می‌گذارد، بلکه یک زخم هم روی صورت بی‌آرایشش دارد.
«دانیل بارنز» کارگردان فیلم «کیک» می‌گوید: من از «انیستون» نخواستم صورتش را با گریم زخمی نشان دهد. در چهره او چین و چروک و منفذهای باز پوستش را می‌بینید، او زنی است که از خود مراقبت نمی‌کند.
«انیستون» در مصاحبه‌ای که اخیرا داشته است، گفت:» وقتی فیلمنامه را خواندم، می‌خواستم مدتی ناپدید شوم. بدون آرایش بودن، نشان از افسانه‌ای بودن، رویایی و قدرتمندی و آزادی شخصیت دارد. فقط یکبار روی صندلی گریم نشستم، آن هم برای جای زخم‌ها بود!
از بازیگرهایی از این دست با جایزه‌ای مانند اسکار قدردانی شده است، اما برای بازیگرهای خانم تغییر چهره می‌تواند در پاک کردن آرایش آن‌ها خلاصه شود.
بازیگران نقش اول زن برای اول شدن در زیبایی هم در فیلم‌ها و هم خارج از آن فضا تحت فشار هستند، اما ۲۰۱۴ سالی شده است که بازیگران زن لوازم آرایش خود را کنار گذاشته‌اند.
وقتی «ملیسا مک کارتی» در فیلم «وینسنت مقدس» آرایش صورتش را پاک می‌کند و در فیلم «مرد پرنده‌ای» انتظار واقعیت بی‌پیرایه با تمام زوایایش را در کنار صحنه‌های تئا‌تر نیویورک داریم. در همین زمینه گریمور فیلم «مرد پرنده‌ای»، «جودی چین» می‌گوید: «لیندسی دانکن» نقش منتقد تئا‌تر روزنامه نیویورک تایمز را بازی می‌کند. او شخصیتی است که وقت خودش را حرام آرایش کردن نمی‌کند و حوصله ریاکاری ندارد. «لیندزی» بازیگری است که به چهره خود خیلی اهمیت می‌دهد و البته بیشتر بازیگران زن مانند «ایمی رایان»، «آندری رایزبورو»، «نائومی واتس» آرایش کمی دارند.
مفتخرم بخواهم صورت بازیگری را پشت آرایش پنهان کنم و مطمئنا فیلم «مرد پرنده‌ای» جنبه‌هایی از واقعیت را نمایش می‌دهد.
اما وقتی «جنیفر انیستون»، «ریسه ویتراسپون»، «پاتریشیا آرکت» و «هیلاری سوانک» از بازی شخصیت‌های دخترانه فیلم‌های فانتزی دست کشیدند و تصمیم گرفتند شخصیت‌هایی را بازی کنند که روی خشن و واقعی زندگی را دیده اندن و اینجا است که شاهد نبوغ آن‌ها در هنر بازیگری هستیم.
اولین بار که «ریسه ویتراسپون» با «جان مارک والی» برای بازی در نقش «شریل استرید» در فیلم «وحشی» ملاقات داشت، «والی» به «ویتراسپون» گفت که این شخصیت آرایش مو و صورت ندارد. همچنین «والی» اتاق رختکن «ویتراسپون» را سرتاسر آینه بزنند.
«رابین می‌توز» گریمور فیلم «وحشی» در این باره گفته است: «حتی در صحنه‌هایی هم» ویتراسپون «را بد شکل کردیم و کاری کردیم زیر چشم‌هایش پف کند. کارگردان چهره واقعی می‌خواست اما «ویتراسپون» درخواست کرد کمی گریم داشته باشد. از نظر «ویتراسپون» برای مخاطبان خیلی سخت است که دو ساعت تمام او را با این شکل و شمایل نگاه کنند، اما بازهم» ویتراسپون «کاری را که» جان مارک «خواسته بود، انجام داد. نور‌پردازی نداشتیم و در صحنه‌های خارجی از نور محیط استفاده می‌کردیم. دیگر نسخه هالیوودی» ویتراسپون «را نمی‌خواستیم، اما ساختن چهره‌ای از او که مورد خشونت قرار گرفته، دشوار بود.»
منتقدان درباره «ویتراسپون» در این فیلم گفته ا ند: «این بازیگر بدون آرایش شخصیتی عاری از احساسات، آسیب پذیر و جدی است که باید بگوییم او شایسته دریافت اسکار است.»
«ریسه ویتراسپون» درباره شخصیت «شریل استرید» می‌گوید: اگر «شریل» آن قدر شجاع بود که توانست غرور و خودسری‌اش را کنار بگذارد، من هم آنقدر شجاع هستم که بتوانم بدین شکل روی پرده نقره‌ای ظاهر شوم.»
در فیلم «پسر بچگی»، «آرکت» را در دوازده سال می‌بینیم. علاوه بر این او شخصیت زن شلخته‌ای را هم بازی می‌کند. «آرکت» در مصاحبه‌ای گفته است: «می‌دانم که مخاطبان فیلم نظاره گر افزایش سن من هستند و هیجان شخصیتم و فیلم در همین است و بدین شکل فیلم قابل باور و انسانی‌تر است.
توافق کرده بودیم که چهره انسان‌های واقعی را داشته باشیم. توان مالی انسان‌های واقعی در حدی نیست که بتوانند در زندگیشان همه چیز را سر جای خود نگهدارند. شخصیت زنی را بازی می‌کردم که همیشه به آرایشگاه نمی‌رود. زنی است که به خودش زحمت نمی‌دهد مثل هالیوودی‌ها باشد.» سرانجام با موفقیت «پسربچگی» از نظر «آرکت» استودیوهای فیلمسازی باید به این موضوع توجه کنند که مردم چه می‌خواهند ببینند.
ما به فیلم‌ها جنبه واقعی می‌دهیم و گویی مردم هم از این نوع واقعیت‌ها استقبال می‌کنند. مخاطبان فیلم «پسر بچگی»، زیبایی‌های ظریف این فیلم را دوست دارند و فکر می‌کنم آن‌ها تغییرات چهره من و صورت بی‌آرایشم واکنش نشان می‌دهند. «
دیگر بازیگر زنی که در فیلم‌های «پسر‌ها گریه نمی‌کنند» و «عزیز میلیون دلاری» بدون آرایش ایفای نقش کرد و برنده دو جایزه از آکادمی اسکار شد،» هیلاری سوانک «است.
وی در فیلم جدیدش شخصیت دختر ازدواج نکرده‌ای را بازی می‌کند که اطرافیانش مدام او را «پلین» (ساده) صدا می‌زنند.
«سوانک» درباره این شخصیت گفت: «به نظرم در شخصیت‌پردازی هر فردی که می‌خواهید بازی کنید، صادق بودن خیلی مهم است. اگر نمی‌خواهید راستگو باشید، نباید بخشی از روایت یک داستان را برعهده بگیرید و این شامل چهره‌ای که در فیلم دارید هم می‌شود.
پیوسته باید با برچسب‌ها و کلیشه‌ها مبارزه کنیم. شخصیت‌های داستان او را «پلین» صدا می‌زنند، اما او زیبا‌ترین شخصیتی است که تا به حال بازی کرده‌ام، زیرا شخصیت درونی او کردار او به عنوان یک انسان او را زیبا می‌کند.»
«جنیفر انیستون» در فیلم «کیک» دشوار‌ترین شخصیت را بازی کرده است. بازی او در این فیلم او را شایسته دریافت جایزه آکادمی اسکار کرده است. وی نه تنها چهره زنی را که بعد از تصادف درد می‌کشد را به نمایش می‌گذارد، بلکه یک زخم هم روی صورت بی‌آرایشش دارد.
«دانیل بارنز» کارگردان فیلم «کیک» می‌گوید: من از «انیستون» نخواستم صورتش را با گریم زخمی نشان دهد. در چهره او چین و چروک و منفذهای باز پوستش را می‌بینید، او زنی است که از خود مراقبت نمی‌کند.
«انیستون» در مصاحبه‌ای که اخیرا داشته است، گفت:» وقتی فیلمنامه را خواندم، می‌خواستم مدتی ناپدید شوم. بدون آرایش بودن، نشان از افسانه‌ای بودن، رویایی و قدرتمندی و آزادی شخصیت دارد. فقط یکبار روی صندلی گریم نشستم، آن هم برای جای زخم‌ها بود!
