به گزارش شهدای  ایران، یکی از رویکردهای غرب برای تاثیرگذاری بر شئون زندگی جوامع شرقی و به ویژه اسلامی، تحمیل برخی از ارزش‌های غربی و غیراسلامی به این کشورها در قالب طرح‌ها و برنامه‌های بین‌المللی است؛ برنامه‌هایی که از سوی سازمان‌های بین‌المللی نظیر سازمان ملل و صندوق جمعیت طراحی و اجرا می‌شوند و در حقیقت، اقداماتی برای کنترل و حفظ سیطره سبک زندگی غربی بر فضای کشورهای اسلامی است.



 در همین زمینه می‌توان به ارائه سیاست‌های جمعیتی و فرهنگی توسط نهادهایی نظیر یونیسف و یونسکو و همچنین صندوق جمعیت سازمان ملل برای کشور ایران اشاره کرد که به طور کامل در راستای کاهش جمعیت و خالی کردن کشور از جوانان فعال و نیروی کار مفید است.


متاسفانه این برنامه‌های تخریبی که با پوشش اقدامات فرهنگی و تربیتی و از طریق نهادهای مردم نهاد (NGO) در کشورهای هدف اجرایی می‌شود، در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای متوجه ایران شده و برخی از سازمان‌ها و نهادهای عمومی و دولتی نیز آگاهانه یا ناآگاهانه در پازل ترویج و تبلیغ این برنامه‌ها قرار می‌گیرند.


در روزهای اخیر و به مناسبت روز جهانی مقابله با بیماری «ایدز»، شهرداری تهران همراه با تعدادی از سازمان‌های مردم نهاد اقدام به برگزاری سلسله برنامه‌های پیشگیری و اطلاع‌رسانی درباره این بیماری کرده است. به همین مناسبت، بروشورهایی از سوی شهرداری تهران تولید و در اماکن عمومی نظیر ایستگاه‌های مترو توزیع می‌شود که حاوی مطالب عجیب و غیرقابل باوری از منظر احکام اسلامی و اخلاقیات انسانی است.



در بخشی از این بروشور که این روزها در ایستگاه‌های مختلف متروی تهران و در میان مسافرین توزیع می‌شود، یکی از عوامل انتقال ویروس اچ آی وی که منجر به بیماری ایدز می‌شود، رابطه جنسی عنوان شده ولی در کمال تعجب، در ذیل این عنوان خواستار رابطه جنسی حفاظت شده در رابطه با شرکای جنسی همجنس! و غیرهمجنس شده است.


فارغ از اینکه اساسا چرا شهرداری تهران باید مساله همجنس بازی و شهوترانی غیرانسانی را که حتی در کشورهای کاملا سکولار اروپایی نظیر فرانسه نیز با مخالفت جدی مردم و افکار عمومی روبروست، به رسمیت بشناسد و برای برقراری بهینه و سالم آن راهکار ارائه بدهد، مساله عجیب‌تر اینجاست که در این بروشور اساسا مساله‌ای تحت عنوان «شریک جنسی» مطرح شده و برای آن راهکارهایی ارائه شده است.


اصطلاح شریک جنسی یکی از مفاهیمی است که نه در تاریخ ایران و نه در احکام اسلامی قابل پذیرش است و صرفا یکی از پایه‌های فرهنگی برخی از کشورهای غربی برای کنترل روابط افسارگسیخته جنسی و شهوت آلود در میان جوانان است؛ روابطی که در بسیاری از موارد منجر به آزار جنسی و تجاوز می‌شود و این قوانین و مفاهیم برای جلوگیری از وقوع جنین جنایاتی تعریف شده است.



مساله تاسف‌بارتر اینجاست که در بخش دیگری از این بروشور، با وجود اینکه تاکید شده است که «تا قبل از ازدواج از روابط جنسی پرهیز کنیم» اما در سطر بعدی از مخاطبین خواسته شده که به همسر و شریک جنسی! خود وفادار بمانند.

 


به نظر می‌رسد مسئول تهیه این بروشور که قطعا بودجه سنگینی نیز از مسئولین و بخش‌های مختلف شهرداری تهران دریافت کرده، صرفا با جستجی عبارت ایدز در اینترنت، اولین بروشور موجود را دانلود و سپس ترجمه کرده و همان را برای مخاطب ایرانی مسلمان ارائه کرده است؛ مخاطبی که بافت فرهنگی، اخلاقی، دینی و اجتماعی آن از زمین تا آسمان با مخاطب اروپایی و آمریکایی متفاوت است.


در صفحه پایانی این بروشور نیز علاوه بر آرم شهرداری تهران، نام و نشان تعدادی از سازمان‌های مردم نهاد که تحت نام «موسسه کاهش آسیب» فعالیت می‌کنند، نیز وجود دارد که نشان می‌دهد سازمان‌های بین‌المللی برای ترویج سبک زندگی مطلوب غربی در کشورهای اسلامی به ویژه جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از کشورهای تاثیرگذار و الهام بخش جهان اسلام تا چه اندازه برنامه‌ریزی دقیق و حساب شده صورت داده‌اند.



این انتظار از مقامات و مسئولین شهرداری تهران به ویژه رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری یعنی جناب حجت‌الاسلام شهبا مرادی که سابقه و عملکرد بسیار مطلوبی در این جایگاه داشته و دارد و مایه امید نیروهای ارزشی در جامعه فرهنگی کشور شده است، وجود دارد که نسبت به برخی اقدامات اینگونه که از سوی سازمان‌های بین‌المللی و تحت نام شهرداری تهران صورت می‌گیرد، حساسیت بیشتری به خرج دهند و مانع از این شوند که فضای فکری جامعه ایرانی به ویژه جوانان با اینگونه مطالب مضر و انحرافی، مسموم شود.
* عماریون