شهدای ایران: داود کریمی تنها فرزند فرمانده "شهید عباس کریمی" در گفت و گو با دفاع پرس عنوان کرد: شاید برای خیلی ها جای شبهه مطرح باشد که شهدا و آدم هایی که در دفاع مقدس حضور داشتند علاقه ای به زندگی نداشتند. برای خود من هم جای سوال بود که اکثر شهدا زمانی که شهید شدند بچه های کوچک داشتند و همیشه بچه ای کنار تابوت پدر بود که اشک همه را در می آورد همه آنهایی که به جبهه رفتند با اینکه حداقل 50 درصد احتمال شهادت می دادند اما چرا تشکیل خانواده دادند و بچه دار شدند.
چند سال پیش قسمت شد تا در سفری به لبنان جواب سوالم را پیدا کنم. دیدم رزمنده ها با اینکه در شرایط جنگ و انفجار زندگی می کنند زن و بچه دارند سوالی که همیشه در ذهنم بود را آنجا مطرح کردم. گفتند ما سالهاست در کشور جنگ داریم، ممکن است فردا صلح کنیم و یا دوباره جایی مورد حمله قرار بگیرد و ما هم کشته شویم با این حال چرا باید زندگی عادی خود را نداشته باشیم و زندگی نکنیم؟ همین اتفاق هم برای افرادی مثل پدر من در زمان دفاع مقدس افتاد، آنها نمی دانستند جنگ تا چند سال طول می کشد ممکن بود فردا جنگ تمام شود و یا سالها طول بکشد نباید با این فکر که شاید فردا کشته می شوند زندگی عادی نداشته باشند.
مخصوصا که همین شهدا اهمیت ویژه ای به همسر و زندگیشان می دادند. پدرم سال 61 ازدواج کرد و سال 63 هم شهید شد یعنی فقط 2 سال با مادرم زندگی کرد. سال اول زندگی مادرم در کاشان بود و پدرم ماهی یک بار به او سر می زد سال دوم همسرش را به منطقه می برد تا بتواند بیشتر به او سر بزند. در همان موقعیت هم به فکر فراهم کردن وسایل آرامش و آسایش همسرش بود.
همسر شهید حمید باکری تعریف می کرد که حمید زندگی را دوست داشت. وقتی به خانه می آمد با بچه ها بازی می کرد اولین کسی بود که آنتن تلویزیون نصب کرد تا حوصله بچه ها سر نرود. این بخش از زندگی شهدا که دوست داشتند زندگی کنند و زندگی را دوست داشتند نادیده گرفته شده.
نکته دیگر اینکه پدرم 24 ساله بود که فرمانده شد و 26 سالگی هم شهید شد. با اینکه امروز سنم از پدرم بیشتر است اما باورش سخت است آدمی در آن سن و سال کم لشکری را اداره کند اگر امروز مسئولیت گروهی را به من بدهند شاید در حرف بگویم از عهده آن برمی آیم ولی انصافا کار مشکل است.
و یا اینکه مادرم چطور توانست با سن کم این همه سختی را تحمل کند، در اتاقی مدتی را زندگی کند و وسایلش یک وانت بیشتر نباشد. این موضوع را هم در سفرم به لبنان متوجه شدم که آدم هایی با 20 سال سن فرمانده موشکی بودند. شهدا و رزمنده هایی که در جبهه ها می جنگند جدای از ایمان دینی و فرمان ولایت فقیه و امام، به کاری که می کنند ایمان دارند. هدف و نیت واقعی تمام زندگی را تحت تاثیر قرار داده و رمز پیروزی آنها است.
چند سال پیش قسمت شد تا در سفری به لبنان جواب سوالم را پیدا کنم. دیدم رزمنده ها با اینکه در شرایط جنگ و انفجار زندگی می کنند زن و بچه دارند سوالی که همیشه در ذهنم بود را آنجا مطرح کردم. گفتند ما سالهاست در کشور جنگ داریم، ممکن است فردا صلح کنیم و یا دوباره جایی مورد حمله قرار بگیرد و ما هم کشته شویم با این حال چرا باید زندگی عادی خود را نداشته باشیم و زندگی نکنیم؟ همین اتفاق هم برای افرادی مثل پدر من در زمان دفاع مقدس افتاد، آنها نمی دانستند جنگ تا چند سال طول می کشد ممکن بود فردا جنگ تمام شود و یا سالها طول بکشد نباید با این فکر که شاید فردا کشته می شوند زندگی عادی نداشته باشند.
مخصوصا که همین شهدا اهمیت ویژه ای به همسر و زندگیشان می دادند. پدرم سال 61 ازدواج کرد و سال 63 هم شهید شد یعنی فقط 2 سال با مادرم زندگی کرد. سال اول زندگی مادرم در کاشان بود و پدرم ماهی یک بار به او سر می زد سال دوم همسرش را به منطقه می برد تا بتواند بیشتر به او سر بزند. در همان موقعیت هم به فکر فراهم کردن وسایل آرامش و آسایش همسرش بود.
همسر شهید حمید باکری تعریف می کرد که حمید زندگی را دوست داشت. وقتی به خانه می آمد با بچه ها بازی می کرد اولین کسی بود که آنتن تلویزیون نصب کرد تا حوصله بچه ها سر نرود. این بخش از زندگی شهدا که دوست داشتند زندگی کنند و زندگی را دوست داشتند نادیده گرفته شده.
نکته دیگر اینکه پدرم 24 ساله بود که فرمانده شد و 26 سالگی هم شهید شد. با اینکه امروز سنم از پدرم بیشتر است اما باورش سخت است آدمی در آن سن و سال کم لشکری را اداره کند اگر امروز مسئولیت گروهی را به من بدهند شاید در حرف بگویم از عهده آن برمی آیم ولی انصافا کار مشکل است.
و یا اینکه مادرم چطور توانست با سن کم این همه سختی را تحمل کند، در اتاقی مدتی را زندگی کند و وسایلش یک وانت بیشتر نباشد. این موضوع را هم در سفرم به لبنان متوجه شدم که آدم هایی با 20 سال سن فرمانده موشکی بودند. شهدا و رزمنده هایی که در جبهه ها می جنگند جدای از ایمان دینی و فرمان ولایت فقیه و امام، به کاری که می کنند ایمان دارند. هدف و نیت واقعی تمام زندگی را تحت تاثیر قرار داده و رمز پیروزی آنها است.
