...

60 سال حقوق و معیشت نداریم ؟!

باز هم صبر می کنیم ؟!

مظلوم دفاع مقدس ؟!

مظلومتر رزمندگان جانبازان دفاع مقدس ؟!

بالاخص جانبازان 5 % که محروم از حقوق و معیشت ؟!

خدایا فرجی ؟! حقوقی ؟! معیشتی ؟!

تا کی به تمنای وصال تو یگانه --

اشکم شود،از هر مژه چون سیل روانه--


خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه --

ای تیر غمت را دل عشاق نشانه--

جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه--

رفتم به در صومعه‌ی عابد و زاهد--

دیدم همه را پیش رخت، راکع و ساجد--

در میکده، رهبانم و در صومعه، عابد --

گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد--

یعنی که تو را می‌طلبم خانه به خانه--

روزی که برفتند حریفان پی هر کار --

زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار--

من یار طلب کردم و او جلوه‌گه یار --

حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار--

او خانه همی جوید و من صاحب خانه--

هر در که زنم،صاحب آن خانه تویی تو --

هر جا که روم،پرتو کاشانه تویی تو--

در میکده و دیر که جانانه تویی تو --

مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو--

مقصود تویی، کعبه و بتخانه بهانه--

بلبل به چمن، زان گل رخسار نشان دید --

روانه در آتش شد و اسرار عیان دید--

عارف صفت روی تو در پیر و جوان دید --

یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید--

دیوانه منم، من که روم خانه به خانه--

عاقل، به قوانین خرد، راه تو پوید --

دیوانه، برون از همه، آیین تو جوید--

تا غنچه‌ی بشکفته‌ی این باغ که بوید --

هر کس به زبانی، صفت حمد تو گوید--

بلبل به غزلخوانی و قمری به ترانه--

بیچاره جانباز که دلش زار غم توست --

هر چند که عاصی است، زخیل خدم توست--

امید وی از عاطفت دم به دم توست --

تقصیر خیالی به امید کرم توست--

یعنی که گنه را به از این نیست بهانه--

داد و فغان و فریاد : از رزمنده جانباز : بی حقوق و بی معیشت :

فقیر و درمانده از رزق و روزی ؟!

خدایا :

تا کی به تمنای وصال تو یگانه