مردم ایران پول میگیرند، فریب میخورند و رأی میدهند!
به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس، آقای احمد خرّم، مشاور آقای خاتمی و وزیر راه دولت اصلاحات اخیراً در بخشی از مصاحبه خود به سایت ندای ایرانیان گفته است:
«تجربه تلخ گذشته، اشتباه برخی از اصلاح طلبان در مورد جامعه ایرانی بود. برخی از اصلاح طلبان خیلی آکادمیک تصور می کردند، دیگر پوپولیسم و فریب دادن مردم اتفاق نمی افتد، که البته این تصور خامی بود. دقیقا سال ۸۴ و حتی قبل تر از آن اصلاح طلبان سنگر به سنگر به خودشان باختند. جامعه امروز ایران را درک نکردند. وقتی می گویم جامعه امروز و توده مردم منظورم این است که اصلاح طلبان هنوز هم ممکن است بازی را به احمدی نژادها و طیف فکری او واگذار کنند. این ادعا یک واقع بینی مطلق است»
در همین زمینه، آقای احمد نقیبزاده از استادان اصلاحطلب نیز به تازگی به سایت ندای ایرانیان گفته است: «هنوز میتوان با توزیع پول رأی برخی را جمع کرد»
او افزوده است: «هر کاندیدایی میتواند با پول رأی بخرد. منظور من توده مردم است نه جامعه مدنی...مردم با وجود درک سیاسی نمیتوانند متشکّل عمل کنند»
*سوگمندانه باید گفت که جریان اصلاحطلب بر اساس برخی نظرات به ظاهر جامعهشناسانه؛ دریافتهای غلطی از جامعهی ایران و تودههای مختلف مردم ایران دارد.
اصلاحطلبان که مروّج تئوریهایی همچون «مردم برای توزیع مرگ موش هم صف میکشند»، «شهروند درجه دو و درجه یک»، «قشر پردرآمد و کم درآمد» و «جامعه مدنی» هستند به روشنی و همانطور که در بالا قابل مشاهده است معتقدند مردم ایران به راحتی فریب میخورند و رأی خود را به پول میفروشند.
این در حالی است که اولاً برخی چهرههای اصلاحطلب حق ندارند از رأی آوردن و مسندنشینی یک جریان مخالفت را فریب خوردن مردم تلقی کنند.
همچنین افراد مذکور حق ندارند طرح اقتصادی مورد تأیید نظام مبنی بر ارائه یارانه به مردم در چارچوب طرح تحوّل اقتصادی را «پول دادن به مردم برای رأی آوردن» معرفی کنند.
وانگهی استدلال این افراد در تعیین نسبت میان پول و رأی نیز حرف صحیحی نیست چه اینکه مردم نشان دادند به صحبتهای کسانی که در سال ۸۴ وعده حقوق ۵۰ هزار تومانی را میدادند رأی ندادند.
همین مردم متدین و همیشه در صحنه در انتخابات سال ۹۲ نیز نشان دادند به صحبتهای کسانی که وعده یارانه ۸۰ هزارتومانی و حتی ۱۲۰ هزارتومانی را هم دادند؛ وقعی نمینهند و حتی از کاندیدای پیشنهادی یکی از آنها نیز هیچ دفاعی نکردند.
(جالب آنکه طرفداران حلقه انحرافی نیز در ماههای مانده به انتخابات ۹۲ در برخی از تریبونهای خود تحلیلهای امروز آقای نقیبزاده و خرّم را بیان میکردند و از این میگفتند که مردم هوادار «دست در جیب کردن احمدی نژاد هستند»! و اگر هم اشتباه کنند و به کس دیگری در انتخابات رأی بدهند؛ به سرعت اشتباه خود را جبران میکنند)
این تحلیلهای غلط که ناشی از پذیرش دروغهایی همچون «همهگیری رفتارهای قشر متوسط» و «مسلک بورژوازی جامعه مدنی» و البته نگاه غلط به جامعه ایرانی است، فرجام ناخوبی را برای آینده اصلاحات و اصلاحطلبان رقم خواهد زد. کما اینکه آنها از سال ۸۰ به اینسو تاکنون در هیچ انتخاباتی نتوانستهاند رأی اکثریت مردم را به خود جلب کنند.
«تجربه تلخ گذشته، اشتباه برخی از اصلاح طلبان در مورد جامعه ایرانی بود. برخی از اصلاح طلبان خیلی آکادمیک تصور می کردند، دیگر پوپولیسم و فریب دادن مردم اتفاق نمی افتد، که البته این تصور خامی بود. دقیقا سال ۸۴ و حتی قبل تر از آن اصلاح طلبان سنگر به سنگر به خودشان باختند. جامعه امروز ایران را درک نکردند. وقتی می گویم جامعه امروز و توده مردم منظورم این است که اصلاح طلبان هنوز هم ممکن است بازی را به احمدی نژادها و طیف فکری او واگذار کنند. این ادعا یک واقع بینی مطلق است»
در همین زمینه، آقای احمد نقیبزاده از استادان اصلاحطلب نیز به تازگی به سایت ندای ایرانیان گفته است: «هنوز میتوان با توزیع پول رأی برخی را جمع کرد»
او افزوده است: «هر کاندیدایی میتواند با پول رأی بخرد. منظور من توده مردم است نه جامعه مدنی...مردم با وجود درک سیاسی نمیتوانند متشکّل عمل کنند»
*سوگمندانه باید گفت که جریان اصلاحطلب بر اساس برخی نظرات به ظاهر جامعهشناسانه؛ دریافتهای غلطی از جامعهی ایران و تودههای مختلف مردم ایران دارد.
اصلاحطلبان که مروّج تئوریهایی همچون «مردم برای توزیع مرگ موش هم صف میکشند»، «شهروند درجه دو و درجه یک»، «قشر پردرآمد و کم درآمد» و «جامعه مدنی» هستند به روشنی و همانطور که در بالا قابل مشاهده است معتقدند مردم ایران به راحتی فریب میخورند و رأی خود را به پول میفروشند.
این در حالی است که اولاً برخی چهرههای اصلاحطلب حق ندارند از رأی آوردن و مسندنشینی یک جریان مخالفت را فریب خوردن مردم تلقی کنند.
همچنین افراد مذکور حق ندارند طرح اقتصادی مورد تأیید نظام مبنی بر ارائه یارانه به مردم در چارچوب طرح تحوّل اقتصادی را «پول دادن به مردم برای رأی آوردن» معرفی کنند.
وانگهی استدلال این افراد در تعیین نسبت میان پول و رأی نیز حرف صحیحی نیست چه اینکه مردم نشان دادند به صحبتهای کسانی که در سال ۸۴ وعده حقوق ۵۰ هزار تومانی را میدادند رأی ندادند.
همین مردم متدین و همیشه در صحنه در انتخابات سال ۹۲ نیز نشان دادند به صحبتهای کسانی که وعده یارانه ۸۰ هزارتومانی و حتی ۱۲۰ هزارتومانی را هم دادند؛ وقعی نمینهند و حتی از کاندیدای پیشنهادی یکی از آنها نیز هیچ دفاعی نکردند.
(جالب آنکه طرفداران حلقه انحرافی نیز در ماههای مانده به انتخابات ۹۲ در برخی از تریبونهای خود تحلیلهای امروز آقای نقیبزاده و خرّم را بیان میکردند و از این میگفتند که مردم هوادار «دست در جیب کردن احمدی نژاد هستند»! و اگر هم اشتباه کنند و به کس دیگری در انتخابات رأی بدهند؛ به سرعت اشتباه خود را جبران میکنند)
این تحلیلهای غلط که ناشی از پذیرش دروغهایی همچون «همهگیری رفتارهای قشر متوسط» و «مسلک بورژوازی جامعه مدنی» و البته نگاه غلط به جامعه ایرانی است، فرجام ناخوبی را برای آینده اصلاحات و اصلاحطلبان رقم خواهد زد. کما اینکه آنها از سال ۸۰ به اینسو تاکنون در هیچ انتخاباتی نتوانستهاند رأی اکثریت مردم را به خود جلب کنند.