ایفای نقش روحانی توسط اکبر عبدی در فیلم «رسوائی» ده‌نمکی دست کم در مورد انتخاب بهترین بازیگر مرد جشنواره سی‌و‌یکم فیلم فجر، کار منتقدان و داوران را ساده کرده است.
به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ اگر چه هنوز سی‌ویکمین جشنواره فیلم فجر به پایان نرسیده است و گمانه‌زنی‌ها برای انتخاب بهترین‌های این جشنواره هنوز شروع نشده است اما به گمانم ایفای نقش روحانی توسط اکبر عبدی در فیلم «رسوائی» ده‌نمکی دست‌کم در مورد انتخاب بهترین بازیگر مرد جشنواره سی‌و‌یکم فیلم فجر، کار منتقدان و داوران را ساده کرده است.
اکبر عبدی بازیگر نقش «حاج یوسف» در این فیلم به قاعده‌ای خوش درخشیده که همه را تحت تأثیر قرار داد. بعد از بخش این فیلم در سینمای رسانه، اگر چه بعضی‌ها به فیلم انتقاد داشتند اما از جمله نکاتی که مورد توافق اغلب مخاطبان بود درخشش اکبر عبدی در این فیلم بود.تماشاگران این فیلم از روحانی که رسوایی به مذاقش خوش نیامده بود اما میگفت :عبدی در این فیلم انگار ۵۰ سال روحانی بوده تا جوانی که در پایان فیلم زار میزد و گریه می‌کرد همه بر بازی بی عیب و نقص عبدی در این فیلم صحه می‌گذاشتند.
با وجودی که «آشنایی‌زدایی »ده‌نمکی در استفاده از یک کمدین کاملاً موفق،در نقش جدی ریسک بسیار بزرگی بوده است اما این ریسک با درایت ده‌نمکی و تبحر عبدی، در رسوایی جواب داده و نقش اکبر عبدی در این فیلم را به یکی از ماندگارترین نقش‌های سالیان اخیر بدل کرده است.
شاید تا پیش از اکران فیلم خیلی‌ها گمان می‌کردند جسارت ده‌نمکی در استفاده از عبدی، در این نقش جواب نمی‌دهد و نقش او هر چقدر هم که جدی باشد باز هم مخاطب به واسطه اینکه از اکبر عبدی انتظار شوخی و خنده و انبساط خاطر دارد از جدی بودن ماجرا فاصله می‌گیرد. مگر اینکه آنها موفق به انجام یک آشنائی‌زدایی، درست و اصولی شوند.
در رسوائی این اتفاق می‌افتد و آشنایی زدایی به بهترین صورت اجرا می‌شود. و این آشنائی‌زدایی یعنی ذهنیت آشنا و متعارف از چیزی در یاد مخاطب زدوده شده و همان چیز با شکل و شمایل تازه و ذهنیتی نامتعارف در یاد او گنجانده شود.
و دست آخر اینکه شاید به خاطر همین جسارت و چیره‌دستی در چنین «آشنایی‌زدائی» موفقی اگر از همین حالا اکبر عبدی را به عنوان بهترین بازیگر مرد سی‌ویکمین جشنواره فیلم فجر بدانیم سخنی به گزاف نگفته‌ایم. چرا که این اتفاق به سادگی روی نمی‌دهد و شاید روی دادن آن به این شدت و حدت به این زودی‌ها مجدداً تکرار نشود.
یعنی اگر چه از این دست آشنایی‌زدائی‌ها پیش از این نیز در سینمای ایران وجود داشته است اما در اغلب آنها شدت آشنایی‌زدائی بسیار کمتر از مورد اخیر بوده است. برای مثال «رامبد جوان» کمدین اگر چه پلیس منفی «گناهکاران» می‌شود، اما ایفای نقش و اجراهای جدی در برنامه‌ها و مسابقات تلویزیونی، این وجه او را پیش از این برای مخاطب تا حدی ملموس کرده است. اگر چه پرویز پرستویی جدی، در «لیلی با من است» بازیگری طنازی می‌شود اما حلاوت و شیرینی بازی‌های او پیش از «لیلی ...» پذیرش نقش طنز او را ساده‌تر می‌کرد و از این دست مثالها ...
اما اینکه اکبر عبدی که حتی در مصاحبه‌هایش وجه شوخی و طنازی او غالب بوده است، یکباره در نقش جدی و به خوبی ایفای نقش می‌کند را می‌شود از آن اتفاقات نادر سینمای ایران دانست.
منبع : فارس
