گروه سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ اختلافات میان سران قوا که در یک سال گذشته به صورت بی سابقه ای افزایش و علنی شده است تا حدی پیش رفت که صحنه جلسه استیضاح وزیر کار به جلسه عقده گشایی مسوولان تبدیل شد؛ اتفاقی که حتی در اوج اختلافات جریان مذهبی با جریان سازمان مجاهدین و التقاط چپ و راست نیز شاهد آن نبودیم. علنی شدن اختلافات در یک سال اخیر باعث شده تا دشمنان جری شده و امیدوارانه به برنامه های خود ادامه دهند. از همین رو مقام معظم رهبری فرمودند: "از امروز تا روز انتخابات هر کس احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف بکار بگیرد قطعا به کشور خیانت کرده است."[1] در شرایطی که بازار اقتصادی کشور بیش از هر زمان نیازمند توجه و درایت مسئولین است، چنین اختلافاتی چه توجیهی می تواند داشته باشد؟سخنگوی دولت در مصاحبه خود در تاریخ 4 بهمن ماه بیان کرد که: "دولت حس می کند به مردم فشار آمده"[2] حال سوال اینجاست که آیا عامل این فشارهایی که خود دولتیان نیز به آن اعتراف دارند، طرح مسائل انحرافی و اختلاف زا در جلسه استیضاح وزیر است؟ نقش مجلس در هدایت جو سیاسی کشور به سوی آرامش چیست؟ آیا سران دولت و مجلس سعی کردند که نقاط اختلاف را در جلسات مشترک مورد بررسی قرار دهند؟

در حاشیه جلسه استیضاح وزیر کار تعاون و رفاه اجتماعی، مسائل و تأملاتی وجود داشته و دارد که نیاز است به برسی آن بپردازیم.

1- بهار انقلاب، زمستان سیاست

آنچه در جلسه روز گذشته مجلس اتفاق افتاد، فارغ از مثبت یا منفی بودن کلیت آن، تبدیل به محملی شد تا در بهار انقلاب اسلامی ایران، مسائلی مطرح شود که طعم دهه فجر را به کام مردم تلخ کند در حالیکه می شد با توجه به تجارب قبلی درباره ارتباط میان مجلس و دولت، جلسه ای کنترل شده و حساب شده برگزار شود تا شاهد چنین بی تدبیری هایی نباشیم.

2- به حاشیه کشیده شدن دستاوردهای علمی و فناوری کشور در دهه فجر

در فتنه 88، زمانی که می رفت انتخابات پرشور و حداکثری ریاست جمهوری به مسائل مهم کشور همچون انرژی هسته ای کمک کند، لجاجت احمقانه و بچه گانه تعدادی از خواص زمینه ساز فتنه ای شد که فرصت حضور حداکثری مردم را تبدیل به تهدید علیه نظام کرد، در روز گذشته نیز بعضی از مسوولین سبب ساز شدند تا در دهه مبارک فجر، دستاورد ساخت جنگنده قاهر و پرتاب کپسول زیستی به فضا، در حاشیه قرار بگیرد و رسانه های بیگانه بدون هیچ زحمتی خوراک تبلیغاتی چند روز خود را برای تخریب انقلاب اسلامی به دست آوردند.

3- دغدغه های مردم، اولویت چندم؟

در نگاه کلی، برآیند جلسه روز گذشته استیضاح، عملا انتقام گیری سیاسی میان مسوولین بود و هیچ اثری از اولویت کشور و مردم در آن دیده نمی شد، به راستی می بایست مسوولین امر به این سوال به درستی  پاسخ دهند که دغدغه های مردم و انقلاب در اولویت چندم قرار دارد؟ آیا مسوولین دولتی و نمایندگان قوه مقننه شاهد مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم نیستند؟ استیضاح وزرا و رأی اعتماد به وزیر استیضاح شده اگرچه حق ذاتی مجلس است، ولی باید با توجه به وضعیت فعلی کشور این سوال را بپرسیم که نتیجه جلسه استیضاح چه اثر مثبتی در حل مشکل اقتصادی جامعه داشت؟

4- اخلاق سیاسی الگویی برای اخلاق اجتماعی

امیرالمؤمنین می فرمایند: "اَلنّاسُ بِاُمَرائِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبائِهِمْ؛ مردم، به دولت مردان خود شبیه ترند تا به پدرانشان"[3]. امروزه اختلافات علنی و غیر منطقی مسئولین نه فقط محدود به جلسات و نشست های سیاسی نظیر جلسه دیروز استیضاح وزیر کار خلاصه می شود بلکه این اختلافات به اکثر تصمیمات اقتصادی دو قوه مجریه و مقننه کشیده شده است، این مسئله قطعا اخلاقیات در جامعه را تحت تأثیر قرار داده و باعث به قهقرا رفتن اخلاقیات می شود.

مسوولین قوا و تمام نخبگان سیاسی می دانند که عموم مردم شاهد منازعات سیاسی بی منطق و غیر شرعی آنها هستند و این پنجه کشی­های بی مورد سیاسی نه تنها نتیجه ای برای انقلاب و امور مهم کشور ندارد بلکه در جامعه نیز تاثیر گذار است و لشکرکشی های خیابانی در فتنه 88 نمود کوچکی از نتایج دعواهای سیاسی مسوولین در جامعه است.

درس هایی برای مجلس و دولت

حواشی جلسه روز یکشنبه استیضاح وزیر کار تعاون و رفاه اجتماعی، مسائلی داشت که می بایست سران دو قوه به آن توجه کنند.

الف: پرهیز از پروژه عمومی سازی فساد

رئیس جمهور محترم از ابتدای ورود خود به پاستور، همواره به دنبال افشای مفاسد اقتصادی بود و عموم مردم و مسوولین نیز نسبت به خالص سازی و تصفیه افراد فاسد از گوشه و کنار حوزه های اجرایی و مدیریتی اتفاق نظر داشتند لکن به تدریج بحث مبارزه با فساد به صورت غلوشده در دستور کار قرار گرفت به گونه ای که مخاطب معمول رسانه ها ممکن بود باور کنند گویا هیچ فرد پاک و خدومی در کشور وجود ندارد چرا که هر روز، نشان اتهام به سوی فرد شناخته شده یا مسوول عالی رتبه ای نشانه می رفت.

گرچه در نیت خیر رئیس جمهور و دولت خدمتگذار شکی نیست ولی باید توجه داشت نباید مبارزه با فساد چنان غلو شده پیگیری شود که برداشت شود، ارکان نظام نیز به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در آن نقش داشته اند. این مسئله خلاف واقع و ظلمی در حق مسوولانی است که برای مردم از همه چیز گذشته اند.

ب: پرهیز از پروژه عمومی سازی باطن رقیب

پوشاندن عیوب مؤمن توسط دیگر مؤمنین از اصول مهم اخلاقی در دین اسلام است و نخبگان سیاسی نیز باید به این مسئله توجه داشته باشند که بزرگ کردن ضعف اخلاقی دیگر رقبا نه تنها صحیح نیست بلکه نتایج منفی را در جامعه به دنبال دارد. از سوی دیگر ممکن است که رقیب سیاسی ضعفی نیز نداشته باشد و با فرصتی که برای جولان و قدرت نمایی به او داده می شود سعی شود اشکال تراشی یا بحران آفرینی از میان کلام و رفتار او صورت پذیرد. از این رهگذر باید اشاره کرد که جریانی در مجلس سعی داشت با فراهم کردن فرصت و حتی تحریک به انجام صحبت های احساسی و غیرعقلانی، رئیس جمهور را به میدانی هدایت کند که به نفع هیچ کدام از طرفین - مجلس و دولت - نبود.

ج: اولویت حق عمومی بر حق شخصی، درسی برای تمام سیاستمداران

دکتر لاریجانی رئیس محترم مجلس شورای اسلامی در مقابل اعتراض نمایندگانی که معتقد بودند بحث نوار ادامه پیدا نکند تصریح کردند: "شما چرا حساسیت نشان می دهید. آرام باشید بگذارید حرفشان را بزنند. اگر راجع به بستگان ما بوده بگذارید حرفشان را بزنند من می خواهم بشنوم."

به نظر می­رسد آقای لاریجانی باید به این مسئله توجه داشته باشند که رسیدگی به حق عموم مردم در تریبون مجلس شورای اسلامی مهمتر از رسیدگی به حق شخصی است و رئیس مجلس می بایست به مصلحت عمومی توجه داشته باشد و صرف اینکه مسائل انحرافی و اختلافی مطرح شده در مجلس درباره بستگان ایشان است، مجوزی برای استماع سخنان رئیس جمهور نمی شود. با این مبنا رئیس مجلس می توانست جلوی تنش بیشتر را پیش از وقوع بگیرد. البته این مسئله به معنای به حاشیه راندن مسوولیت گوینده نخواهد بود.

عقل سیاسی چه حکم می کند؟

ضرورت وحدت میان مسوولان کشور و اثر آن در حل مشکلات واضح است و نیازی به استدلال در این زمینه به نظر نمی‌رسد. حتی به نظر می‌رسد که خود مسوولان کشور نیز می‌دانند که با وحدت و همدلی بهتر می‌توان کارها را به پیش برد و مشکلات مردم را حل کرد. با این حال باز این سئوال در میان مردم متداول است که چرا مسئولین سر کوچک ترین مساله ای با یکدیگر اختلاف می کنند؟ آیا غیر از این است که مردم از منتخب خود در قوه مجریه و منتخبین خود در قوه مقننه توقع دیگری دارند.

امام راحل عظیم الشان ملت ایران در زمان خودشان و هنگامی که مسوولان کشور وارد یک دوره شدید از اختلافات شده بودند و متاسفانه از علنی کردن آن نیز ابایی نداشتند ضمن تذکری به همه قوا لازمه عقل سیاسی را حفظ وحدت و پرهیز از اختلاف علنی دانسته بودند و در بیانی مشروح که فرازی از آن ذکر می‌شود خاطر نشان ساختند:

"من یک کلمه هم تکرار می کنم و مکرر گفته ام و آن کلمه برای اشخاصی است که متصدی امور مملکت هستند، از رئیس جمهور تا هر جا که باشد و هر کس که باشد و هرارگانی که اشتغال به یک کاری در این کشور داشته باشد؛ از ارتشیها و ژاندارمری و سپاه پاسداران و پاسبانها و همه عشایر و قشرهایی که از ملت هستند و مشغول خدمت هستند.به همه آنها این کلمه را می گویم که توجه کنید که شما را دارند می کشند به سوی اختلاف .توجه ندارید به این مطلب ! می آیند پیش این دسته از آن دسته شکایت می کنند؛ و پیش آن دسته از آن دسته شکایت می کنند. اشخاصی در مرزها هستند و در آنجاهایی که جوانهای ما دارند خون خودشان را می دهند، می روند و می خواهند پاسدارها را از ارتش جدا کنند، و ارتش را از پاسدارها و هر دو را از ژاندارمری . بین خود ارتش هم قشرهای مختلفی درست کنند، و اختلاف بین خود ارتش بیندازند. توجه کنند که اینهایی که به عنوان خیرخواهی پیش آقای رئیس جمهور می روند و حرفهایی از دیگران می زنند؛ شیاطینی هستند به صورت انسان و در سیرت شیطان. و آنهایی که پیش اجزای دولت می روند، پیش نخست وزیر می روند، پیش دیگران می روند، و از آقای رئیس جمهورانتقاد می کنند؛ اینها هم شیطانهایی هستند به صورت انسان و در سیرت شیطان . آنهایی که می خواهند بین شماها اختلاف بیندازند، دشمنی ایجاد کنند، می خواهند که این مملکت را به دست غیر بسپارند، همه شما را از بین ببرند، و یک دولتی به دست امریکا یا به دست شوروی در این مملکت ایجاد کنند.

عقل سیاسی اقتضا می کند که ما امروز با آن اشخاصی که در رویه هم حتی با مامخالفت دارند، لکن در اصل مقصد با ما موافق اند، با ملت موافق اند، مسیرشان مسیر ملت است ؛ عقل سیاسی اقتضا می کند که ما امروز دست از تمام این اختلافات برداریم ، تا این مملکت را آرام کنیم و این مقصد اصلی که ما داریم ، و آن اینکه اسلام در این مملکت پیاده بشود و جمهوری اسلامی با محتوای حقیقی خودش در اینجا پیاده بشود، موفق بشویم ان شاءالله . من به همه ، به همه آنها عرض می کنم که شما دست از اختلافات بردارید. این طور نباشد که هر کدام در یک اجتماعی که پیدا کردید بر ضد دیگران صحبت کنید. این طور نباشد که هر کدام قلم به دست گرفتید بر ضد دیگران قلم فرسایی کنید. همه شما امیدوارم که به اسلام معتقد و به جمهوری اسلامی متعهد باشید؛ و در این صورت همه شما مسیرتان یک مسیر است ولو عقایدتان در بعضی از امور [و] رویه هاتان اختلاف دارد. لکن امروز وقت اعمال رویه های مختلف نیست . من این را از همه کسانی که متصدی امر هستند - چه آقایانی که در مجلس هستند و چه آقایانی که در جاهای دیگرمتصدی امر هستند - من به آنها با کمال اخلاص سفارش می کنم که این یک تکلیفی است شرعی الهی ؛ و تخلف او خلاف مسیر اسلام است [4]".

جمع بندی

آنچه در جلسه روز گذشته مجلس اتفاق افتاد امری عجیب و بنا بر توصیه های حضرت امام (ره) به دور از عقلانیت سیاسی بود. این اختلافات که از حدود یک سال گذشته میان مسئولین خصوصا سران قوا بسیار بالا گرفته به گونه ای که ابایی از علنی کردن آن ندارند علتی جز این ندارد که مسئولین فراموش نموده اند که دشمن اصلی نظام اسلامی در کمین نشسته است و در پی اختلافات، جری تر شده و اقدامات خود را علیه مردم ایران ، انقلابیون و مقاومت منطقه بیش تر می نماید. مسئولین فراموش نموده اند که در شرایط بیداری اسلامی، کوبیدن بر طبل اختلاف به معنی دمیدن یاس و ناامیدی در روحیه انقلابی بیدار شده مسلمانان منطقه است. حال باید منتظر بود و به نظاره نشست که چه موقعی بزرگان قوای کشور، عقلانیت سیاسی را درک خواهند نمود و دست از اختلافی که به توصیه مقام معظم رهبری خیانت به کشور است بر می دارند.