به گزارش شهدای ایران، در تورات نقل شده : موسى (ع ) در مناجات خود، به خدا عرض كرد: «پروردگارا آيا تو نزديك هستى ، تا با تو (آهسته) راز و نياز كنم ، یا دور هستى، تا فرياد كنم ؟»


خداوند به او وحى كرد: «اى موسى! من همنشين كسى هستم كه مرا ياد كند».


موسى (ع) عرض كرد: در آن روزى كه پناهگاه براى كسى نيست، (يعنى در روز قيامت) چه كسى در پناه تو است؟


خداوند فرمود: «آنان كه مرا ياد كنند، من نيز آنها را ياد كنم، و آنان كه به خاطر خشنودى با همديگر دوستى كنند، من نيز آنها را دوست دارم ، اينها(اين دو دسته) همانهايند كه اگر خواسته باشم بلائى بر اهل زمين فرو فرستم، آنها را ياد كنم، و به خاطر وجود آنها، بلا را از اهل زمين دفع مى نمايم»

 

منبع: کتاب اصول کافی باب مايحب من ذكر الله ... حديث 4، ص 496 - ج