12 بهمن 1357 روزی است که شاید کسی در ایران نباشد که نداند چه اتفاقی رخ داده است. بعد از 15 سال دوری امام خمینی(ره) به ایران باز می‌گشت تا بقیه عمر خویش را در کنار یاران و فرزندانش سپری کرده و ثمره انقلابی را که رهبری کرده است ببیند.

این روز هر کسی می‌توانست خود را به مسیر ورود امام می‌رساند تا شاید بتواند فقط لحظه‌ای ایشان را از دور ببیند. همه کشور خود را برای مهمانی عزیز آماده کرده بود.

رفتن به استقبال امام فرصتی بود که هیچ کسی نمی‌خواست آن را از دست بدهد. به خصوص یاران نزدیکتر ایشان دل توی دلشان نبود تا زودتر مسیحی را ببینند که نفسش روح اللهی بود و جان همه مردم را زنده کرده بود.