به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ کتاب «سال سی» وقایع نگاری مصور ایران پس از انقلاب اسلامی، حاصل تلاش پنج ساله رضا طاهر خانی و شورای سیاستگذاری این کتاب است که آثار بیش از  سیصد عكاس را در قالب هزار و چهارصد عكس ارائه داده است. این کتاب را که سازمان هنری رسانه ای اوج منتشر کرده، وقایع سال‌های 1357 تا 1387 را روایت می کند و قرار است هفدهم بهمن ماه در تالار وحدت رونمایی شود.

محمدحسین صفارهرندی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام که مقدمه این کتاب را نوشته است، درباره این اثر به خبرنگار ما گفت: اساسا روایت کردن تاریخ همواره با حرف و حدیث هایی همراه بوده و هست. مخصوصا وقتی در مقام بیان قضایای تاریخی، ممکن است نگاه خودمان را دخالت بدهیم و تعریف و تفسیر متفاوتمان را از یک اتفاق بیان کنیم، طبیعی است که وقایع نگاری های مکتوب و یا گویش شفاهی تاریخ با چون و چراهایی در باب صداقت به کار رفته در توصیف واقعه همراه است. در این میان، عکس و فیلم گواهان صادقی برای بیان وقایع هستند.

وی افزود: در گذشته های دور که بشر از چنین امکانی محروم بوده، کمبودش را امروزه حس می کنیم و روایت های گوناگونی که از یک واقعه در گذشته ها به ما رسیده به خاطر محروم بودن انسان از امکانی به نام عکس و فیلم بوده است.

وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به امتیاز عکس نسبت به فیلم گفت: وقتی یک عکس روی یک موضوع یا سوژه توقف می کند و لحظه ای را به ثبت می رساند، به خاطر تمرکز روی در نقطه، تاثیرگذاری اش گاهی از فیلم هم بیشتر است.

وی تاکید کرد: بیان تاریخ به زبان تصویر مقوله ای است که در کشورهای مدرن به آن توسل جسته اند و تاریخ خود را به زبان عکس بیان می کنند و کتاب هایی که در این زمینه منتشر می شود، طالب و خواهان بسیار دارد.

صفار هرندی درباره کتاب «سال سی» گفت: ارزشمند بودن این اثر از آنجاست که یک گزینش هنرمندانه از بین میلیون ها تصویر صورت گرفته که با سرعت می شود یک تاریخ سی ساله را با رویت این تصاویر مرور کرد. شخصا وقتی این تصاویر را مشاهده می کردم، دو روز وقت گذاشتم و نمی توانستم از بعضی از تصاویر به راحتی بگذرم. برخی تصاویر مرا چند ده دقیقه متوقف می کرد و در خاطراتم سیر می داد. با دیدن یک عکس، بلافاصله تصاویر انضمامی به آن که در خاطراتم قرار داشت را از جلوی چشم جانم عبور می دادم.

 وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت نهم تصریح کرد: تصور من این است که این اثر برای بسیاری همین خاصیت را خواهد داشت و ذهن و خیال آنها را به دوردست ها و روزهای خاطره انگیز پرواز خواهد داد. طبیعتا برای نسل جوان تر نیز این اثر شاید نشاندهنده چیزهایی باشد که در نوشته ها کمتر پیدا کرده اند یا اگر قرار بود آن را پیدا کنند، معلوم نبود که به این آسانی بتوانند به چنین چیزی دسترسی داشته باشند و حال چون فشرده ای از مجموعه ای از اطلاعات در قالب یک تصویر جلوی چشم آنها قرار می گیرد چه بسا آنها را از رجوع به هزاران صفحه متنی برای رسیدن به یک حقیقت مستغنی کند.

سردبیر سابق روزنامه کیهان کتاب «سال سی» را کار بزرگی دانست و گفت: بنده به اعتبار اهمیت این کار بود که دست به قلم شدم تا همان حسی که متاثر از عظمت این کار پیدا کرده بودم را به مخاطب این اثر منتقل کنم. البته قلم بنده توان وصف درستی از عظمت این کار برای مخاطب آن را نداشته است.

محمدحسین صفار هرندی ضمن اشاره به زیرکی سازمان اوج در سرمایه گذاری برای این کتاب، خاطرنشان کرد: البته این کار یکی از دهها کار موثر و مفیدی است که مغفول مانده است و اگر ما در این زمینه مشورت هایی با اهل نظر داشته باشیم، خواهیم دید کارهای موثر دیگری نیز وجود دارد. یکی از آنها برقرار کردن ارتباط درست بین نسل امروز با گذشته های پر افتخار و البته تلخ و شیرین معاصر است. متاسفانه برخی از موثرترین کارهایی که در ارتباط با تاریخ انقلاب منعکس شده است از زبان دشمنان انقلاب بوده و راوی حوادث انقلاب کسانی هستند که روبروی انقلاب، سد ایجاد کرده اند. با این توضیح ما باید زبانی انتخاب کنیم که متهم به اغراق و غلو در مورد یک حقیقت پیموده شده نشود. ویژگی دیگر آن زبان ، صداقت در بیان مطالب و نداشتن حب و بغض  در مسیر تصویر گری حقیقت و واقعیت است. این چیزی است که در مساله بازتاب انقلاب در عین وفاداری ما به ارزش ها بایستی دیده شود و مدنظر قرار گیرد .

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در پایان تاکید کرد: احساس من این است که در گزینش عکس ها و مطالب این کتاب به عنوان برجسته ترین حوادث تاریخ سی ساله انقلاب، این صداقت در بیان مطلب و تصویرگری وقایع، بحمدالله دیده می شود. امیدوارم در کارهای دیگری هم که در این راستا انجام می شود، همچنان شاهد وفاداری به این اصل باشیم.