برنامه گفت‌وگو محور «بعضي‌ها» به محل محاكمه تصويري بعضي‌ها تبديل شده است كه در ميان مردم به چهره‌هاي متعهد فرهنگي و هنري شهرت دارند!
شهدای ایران:براي كساني كه با سازمان عريض و طويل صدا و سيما سر و كار دارند، ساختمان حراست و سؤال و جواب‌هاي بي‌مورد درباره اينكه «به كجا مي‌روي؟» يا «با چه كسي كار داري؟» سؤال آشنايي است. براي ورود به سرزمين جام جم بايد از قبل كسي شما را دعوت كند و گرنه بدون «آفيش» ورودي اين دژ روي كسي گشوده نمي‌شود. آن وقت در اين شرايط كه در‌‌هاي ساختمان به شدت حفاظت مي‌شود، آنتن سازمان به راحتي در اختيار افرادي قرار مي‌گيرد كه داستان حضورشان در تلويزيون پر ابهام و گاهي مجهول است.
رسانه ملي يا تريبون شخصي؟!
چندي پيش درباره حضور يك مجري در شبكه نسيم مطلبي را منتشر كرديم كه در آن اشاره شده بود مجري و كارگردان برنامه شب كوك سال‌ها در شبكه‌هاي فارسي زبان فعاليت داشته است. آن وقت به راحتي اين شخص در يكي از پربيننده‌ترين شبكه‌هاي صدا و سيما برنامه توليد مي‌كند و معلوم نيست حضور وي در صدا و سيما توسط چه كسي «آفيش» شده است. اين بار نيز مورد شك برانگيز ديگري در آنتن شبكه 3 رخ داده است. برنامه «بعضي‌ها» با دعوت از مسعود ده‌نمكي، كارگردان مجموعه «معراجي‌ها» سعي در تخريب وي به عنوان هنرمندي كه در ميان مردم به عنوان چهره‌اي متعهد شناخته مي‌شود، داشت.
حسادت افراد مختلف نسبت به مسعود ده‌نمكي و اينكه كارهاي پر مخاطب وي معمولاً از سوي جريان شبه‌روشنفكري سينماي ايران طرد شده و سعي مي‌شود حتي‌الامكان وي را از جمع سينمايي‌ها جدا كنند، به داستاني تكراري تبديل شده است. جالب اينجا است كه به رغم بايكوت فيلم‌هاي ده‌نمكي توسط اين نوع جريان‌ها، هر زمان كه وي فيلمي را به روي پرده برده سينماي آن سال را از ورشكستگي نجات داده است. ده‌نمكي تا همين چند روز پيش عنوان كارگردان پرفروش‌ترين فيلم تاريخ سينماي ايران را داشت پس حداقل در حوزه كاري خود نه تنها فردي قابل احترام است بلكه به دليل تأثيرگذاري كه در جريان سينماي ايران دارد، از جايگاه خاصي نيز برخوردار است. نقد كارهاي وي به عنوان كارگردان نيز بايد در برنامه‌اي تخصصي و به دور از تعصبات شبه روشنفكري باشد، چيزي كه در برنامه «بعضي‌ها» اصلا وجود نداشت و مجري برنامه تمام تلاش خود را كرد تا از آنتن شبكه سوم سيما براي تخريب چهره ده‌نمكي استفاده كند كه در آخر به نظر هم نمي‌رسيد چندان موفق بوده باشد.
مجري‌هاي بي‌حد و مرز
چند سال پيش وقتي سردار رادان به برنامه كوله پشتي دعوت شده بود، فرزاد حسني، مجري برنامه به نوعي گفت و گو را پيش برد كه گويا مهمان برنامه‌اش نه يك فرمانده انتظامي عالي‌رتبه بلكه يك فرد گناهكار است كه بايد از خود در برابر محكمه تلويزيوني برنامه كوله پشتي دفاع كند. جملات تمسخرآميزي مانند مقايسه سردار رادان با بهرام رادان باعث شد تا فرزاد حسني مدتي از اجراهاي تلويزيوني دور باشد، اما اين دوري باعث درس گرفتن ساير مجري‌هاي جوان و البته پر ادعاي صدا و سيما نشد و شاهد ادامه خود مختاري اين گونه مجري‌ها در آنتن زنده را مي‌توان در نوع اجراي علي ضيا در برنامه «بعضي‌ها» ديد.
جالب اينجا است كه اكثريت اين مجري‌ها هم در شبكه سوم سيما فعاليت دارند! شبكه‌اي كه سعي مي‌كند خود را به عنوان پر بيننده‌ترين شبكه تلويزيوني داخلي مطرح كند، به جاي پرداختن به موضوعات جذاب و مردم پسند، دست مجري‌هاي خود را براي مانور دادن روي آنتن زنده باز گذاشته است. همان طور كه پيش از اين نيز بارها به عادل فردوسي‌پور براي نوع اجرايش در برنامه «90» تذكر داده شده اما حمايت كامل مديران شبكه 3 باعث بي‌اثر ماندن تذكرات شده است، اين بار نيز در برنامه ديگري شاهد آن هستيم كه مجري براي خود حد و مرزي در نظر نمي‌گيرد.
اگر جنبه نداريد اجرا نكنيد
«talk show» نوعي از برنامه گفت و گو محور است كه معمولا پربيننده‌ترين برنامه‌هاي تلويزيوني را در سطح جهان به خود اختصاص مي‌دهد. دليل جذابيت اين نوع برنامه در درجه اول مهمانان آن و در مرحله دوم نوع گپ و گفت مجري با مهمان است كه بسيار صميمي و به دور از فضاي خشك مصاحبه‌هاي خبري است. احساس راحتي كه مجري در برنامه به وجود مي‌آورد هم مهمان وهم بينندگان را تحت تاثير قرار مي‌دهد. راز ماندگاري تاك شو‌ها هم در همين مسئله نهفته شده است.
از آنجايي كه برنامه سازان تلويزيون وطني ما در كپي كاري نمونه‌هاي خارجي معمولا به همه چيز توجه مي‌كنند الا به حرفه‌اي‌گري آن ور آبي‌ها، به همين دليل هيچ وقت تاك‌شو‌هاي ساخت داخل نتوانسته‌اند به گرد پاي نمونه‌هاي اصلي خود برسند. حتي شبكه‌هاي داخلي به نمونه‌هاي موفق‌تر ايراني هم توجه نمي‌كنند. «صندلي داغ» در دوره‌اي بسيار خوب عمل كرد، اما كسي به دنبال دلايل موفقيت آن برنامه نرفت و با تعويض مجري با افت كيفيت شديد برنامه صندلي داغ برچيده شد و جاي خود را به برنامه ديگري داد. براي مديران تلويزيون كه در زمان تصويب طرح يك برنامه، ارزاني آن برايشان اولويت پيدا مي‌كند، تهيه و توليد «تاك شو»ها مقرون به صرفه است.
در شرايط بي‌پولي هر چيزي كه بتواند آنتن را با كمترين هزينه پر كند با استقبال روبه‌رو مي‌شود و چيزي كه كمتر به آن توجه مي‌شود، كيفيت اجراي برنامه است. از تلويزيوني كه در برنامه زنده‌اش تبليغ ماكاروني مي‌شود نبايد بيشتر از اين نيز انتظار داشت كه به نوع برخورد مجري با مهمان برنامه حساس باشد. در اين جا بي‌ادبي و بي‌جنبگي جاي خود را به جسارت مي‌دهد و جايگاه مهمان با متهم و مجرم عوض مي‌شود. بهتر است مهندس ضرغامي در اين آخرين ايام تكيه زدن به صندلي رياست جام جم بازنگري‌اي در برخي از برنامه‌ها داشته باشد. لازم نيست به هر قيمتي آنتن پر شود، اگر واقعاً مجري از توانايي و جنبه لازم براي به دست گرفتن اجراي برنامه‌اي زنده برخوردار نيست، مي‌توان وي را كنار گذاشت تا فرصت براي ديگراني كه «آفيش» شده‌اند، باز شود.
*جوان
رسانه ملي يا تريبون شخصي؟!
چندي پيش درباره حضور يك مجري در شبكه نسيم مطلبي را منتشر كرديم كه در آن اشاره شده بود مجري و كارگردان برنامه شب كوك سال‌ها در شبكه‌هاي فارسي زبان فعاليت داشته است. آن وقت به راحتي اين شخص در يكي از پربيننده‌ترين شبكه‌هاي صدا و سيما برنامه توليد مي‌كند و معلوم نيست حضور وي در صدا و سيما توسط چه كسي «آفيش» شده است. اين بار نيز مورد شك برانگيز ديگري در آنتن شبكه 3 رخ داده است. برنامه «بعضي‌ها» با دعوت از مسعود ده‌نمكي، كارگردان مجموعه «معراجي‌ها» سعي در تخريب وي به عنوان هنرمندي كه در ميان مردم به عنوان چهره‌اي متعهد شناخته مي‌شود، داشت.
حسادت افراد مختلف نسبت به مسعود ده‌نمكي و اينكه كارهاي پر مخاطب وي معمولاً از سوي جريان شبه‌روشنفكري سينماي ايران طرد شده و سعي مي‌شود حتي‌الامكان وي را از جمع سينمايي‌ها جدا كنند، به داستاني تكراري تبديل شده است. جالب اينجا است كه به رغم بايكوت فيلم‌هاي ده‌نمكي توسط اين نوع جريان‌ها، هر زمان كه وي فيلمي را به روي پرده برده سينماي آن سال را از ورشكستگي نجات داده است. ده‌نمكي تا همين چند روز پيش عنوان كارگردان پرفروش‌ترين فيلم تاريخ سينماي ايران را داشت پس حداقل در حوزه كاري خود نه تنها فردي قابل احترام است بلكه به دليل تأثيرگذاري كه در جريان سينماي ايران دارد، از جايگاه خاصي نيز برخوردار است. نقد كارهاي وي به عنوان كارگردان نيز بايد در برنامه‌اي تخصصي و به دور از تعصبات شبه روشنفكري باشد، چيزي كه در برنامه «بعضي‌ها» اصلا وجود نداشت و مجري برنامه تمام تلاش خود را كرد تا از آنتن شبكه سوم سيما براي تخريب چهره ده‌نمكي استفاده كند كه در آخر به نظر هم نمي‌رسيد چندان موفق بوده باشد.
مجري‌هاي بي‌حد و مرز
چند سال پيش وقتي سردار رادان به برنامه كوله پشتي دعوت شده بود، فرزاد حسني، مجري برنامه به نوعي گفت و گو را پيش برد كه گويا مهمان برنامه‌اش نه يك فرمانده انتظامي عالي‌رتبه بلكه يك فرد گناهكار است كه بايد از خود در برابر محكمه تلويزيوني برنامه كوله پشتي دفاع كند. جملات تمسخرآميزي مانند مقايسه سردار رادان با بهرام رادان باعث شد تا فرزاد حسني مدتي از اجراهاي تلويزيوني دور باشد، اما اين دوري باعث درس گرفتن ساير مجري‌هاي جوان و البته پر ادعاي صدا و سيما نشد و شاهد ادامه خود مختاري اين گونه مجري‌ها در آنتن زنده را مي‌توان در نوع اجراي علي ضيا در برنامه «بعضي‌ها» ديد.
جالب اينجا است كه اكثريت اين مجري‌ها هم در شبكه سوم سيما فعاليت دارند! شبكه‌اي كه سعي مي‌كند خود را به عنوان پر بيننده‌ترين شبكه تلويزيوني داخلي مطرح كند، به جاي پرداختن به موضوعات جذاب و مردم پسند، دست مجري‌هاي خود را براي مانور دادن روي آنتن زنده باز گذاشته است. همان طور كه پيش از اين نيز بارها به عادل فردوسي‌پور براي نوع اجرايش در برنامه «90» تذكر داده شده اما حمايت كامل مديران شبكه 3 باعث بي‌اثر ماندن تذكرات شده است، اين بار نيز در برنامه ديگري شاهد آن هستيم كه مجري براي خود حد و مرزي در نظر نمي‌گيرد.
اگر جنبه نداريد اجرا نكنيد
«talk show» نوعي از برنامه گفت و گو محور است كه معمولا پربيننده‌ترين برنامه‌هاي تلويزيوني را در سطح جهان به خود اختصاص مي‌دهد. دليل جذابيت اين نوع برنامه در درجه اول مهمانان آن و در مرحله دوم نوع گپ و گفت مجري با مهمان است كه بسيار صميمي و به دور از فضاي خشك مصاحبه‌هاي خبري است. احساس راحتي كه مجري در برنامه به وجود مي‌آورد هم مهمان وهم بينندگان را تحت تاثير قرار مي‌دهد. راز ماندگاري تاك شو‌ها هم در همين مسئله نهفته شده است.
از آنجايي كه برنامه سازان تلويزيون وطني ما در كپي كاري نمونه‌هاي خارجي معمولا به همه چيز توجه مي‌كنند الا به حرفه‌اي‌گري آن ور آبي‌ها، به همين دليل هيچ وقت تاك‌شو‌هاي ساخت داخل نتوانسته‌اند به گرد پاي نمونه‌هاي اصلي خود برسند. حتي شبكه‌هاي داخلي به نمونه‌هاي موفق‌تر ايراني هم توجه نمي‌كنند. «صندلي داغ» در دوره‌اي بسيار خوب عمل كرد، اما كسي به دنبال دلايل موفقيت آن برنامه نرفت و با تعويض مجري با افت كيفيت شديد برنامه صندلي داغ برچيده شد و جاي خود را به برنامه ديگري داد. براي مديران تلويزيون كه در زمان تصويب طرح يك برنامه، ارزاني آن برايشان اولويت پيدا مي‌كند، تهيه و توليد «تاك شو»ها مقرون به صرفه است.
در شرايط بي‌پولي هر چيزي كه بتواند آنتن را با كمترين هزينه پر كند با استقبال روبه‌رو مي‌شود و چيزي كه كمتر به آن توجه مي‌شود، كيفيت اجراي برنامه است. از تلويزيوني كه در برنامه زنده‌اش تبليغ ماكاروني مي‌شود نبايد بيشتر از اين نيز انتظار داشت كه به نوع برخورد مجري با مهمان برنامه حساس باشد. در اين جا بي‌ادبي و بي‌جنبگي جاي خود را به جسارت مي‌دهد و جايگاه مهمان با متهم و مجرم عوض مي‌شود. بهتر است مهندس ضرغامي در اين آخرين ايام تكيه زدن به صندلي رياست جام جم بازنگري‌اي در برخي از برنامه‌ها داشته باشد. لازم نيست به هر قيمتي آنتن پر شود، اگر واقعاً مجري از توانايي و جنبه لازم براي به دست گرفتن اجراي برنامه‌اي زنده برخوردار نيست، مي‌توان وي را كنار گذاشت تا فرصت براي ديگراني كه «آفيش» شده‌اند، باز شود.
*جوان
