استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه در تفسیر آیه «لَا الشَّمْسُ یَنبَغِی لَهَا أَن تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَکُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ» ابراز کرد: ممکن نیست ماه و خورشید به یکدیگر برسند و نه شب بر روز پیشی می‌گیرد و نه روز بر شب.

این مرجع تقلید آیات «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا» را دلیل دیگری بر امامت ذکر کرد و افزود: اگر فخر رازی این مسأله را می‌فهمید برایش کافی بود، اما افسوس که نفهمید؛ همانطوری که خورشید، ماه تالی می‌خواهد شمس منظومه ملکوت هم قمر تالی لازم دارد.

این استاد تفسیر قرآن با استناد به آیات قرآن، تأکید کرد: اگر خورشید رفت، بجایش ماه می‌آید و اگر خاتم رفت آیا بجایش دیگران باید بنشینند؟ این آیات تنزیلش شمس و قمر و تأویلش آن شمس و قمر(پیامبر و حضرت علی) است؛ اگر قرآن فهمیده می‌شد حقایق طور دیگری معلوم می‌شد.

 حضرت آیت‌الله وحید خراسانی با اشاره به روایتی در اصول کافی در تفسیر «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا»، بیان کرد: شمس رسول‌الله است و ضحای این خورشید دین است که بشر را از بت پرستی به جایی رساند که بگوید «قل هو الله احد» و قمر امیر مؤمنان(ع) و جانشین پیامبر(ص) است؛ این ماه است که باید جای آن خورشید بنشیند و حجت تمام است.