اساسا مبدعان و پیشبران این تحریم‌ها باید با اتهام جنایت علیه بشریت در پای میز محاکم بین‌المللی بنشینند لذا این تحریم‌ها باید به دلیل ماهیت ضدانسانی آن رفع شود نه به دلیل فراهم کردن امکان حضور اصلاح‌طلبان در مجلس.
به گزارش شهدای ایران، وطن امروز نوشت: ۱- تحلیل ساختاری سخنان ظریف در شورای روابط سیاسی خارجی آمریکا مبنی‌بر اینکه اگر توافق هسته‌ای صورت نگیرد مردم ایران در انتخابات آینده جواب ما را خواهند داد، نشان می‌دهد مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای بیش از آنکه دغدغه حفظ منافع ملی را داشته باشد در چالش‌های حزبی– انتخاباتی داخل کشور گرفتار شده است.
قطعا طرح مسائل داخلی ایران در شورای روابط خارجی آمریکا و استمداد از سیاستمداران کشوری بیگانه برای تسهیل روند ورود اصلاح‌طلبان به مجلس دهم یادآور خاطرات تلخ دیپلماسی قاجاری است. انتظار عمومی ملت از ظریف این بود که به جای طرح مسائل داخلی ایران در آن شورای صهیونیستی به طور مبنایی از حقوق حقه ملت ایران دفاع می‌کرد و از موضع اقتدار درباره عواقب سوءعدم رفع تحریم‌های ملت ایران برای غربی‌ها سخن می‌گفت. غیرقابل کتمان است که التماس به بیگانگان و دعوت از دشمن برای نقش‌آفرینی در امور داخلی ایران در ادبیات انقلابی ملت ما فاقد وجاهت ملی و مشروعیت دینی است.
۲- نیم‌نگاهی گذرا به حوادث ۵۰ سال اخیر ایران نشان می‌دهد آمریکا همواره مبتنی بر خوی استعماری و استکباری ذاتی‌اش بیشترین خصومت‌های ضدانسانی را با ملت ایران داشته است. به فرمایش مقام معظم رهبری، آمریکا دولتى خودبرتربین، غیرمنطقى، عهدشکن و دولتى سخت در پنجه تصرف و اقتدار شبکه صهیونیسم بین‌المللى است. به طور واضح طلب یاری برای رسیدن به کرسی‌های مجلس شورای اسلامی از دولت سیاهی که پرچمدار دشمنی با ملت ایران است عملا نقطه تاریکی در پرونده هر فرد و جریان سیاسی محسوب می‌شود. حقیقتا طرح چنین خواسته‌ای از سوی یک مقام ارشد دولتی از دشمن بدسابقه‌ای مانند آمریکا برای ملت انقلابی ایران ناهضم و نامقبول می‌نماید.
به طور معمول عبرت‌های تاریخی حکم می‌کند دیپلماسی لبخند در مقابل آمریکای مستکبر عاقبتی جز تبدیل شدن فرآیند به دیپلماسی التماس ندارد و باید پذیرفت صهیونیسم بین‌الملل سالیان متمادی است که منتظر چنین لحظه تاریخی‌ای است.
۳- بدیهی است مجموعه تحریم‌های تحمیلی بر ایران در تعارض آشکار با حقوق بین‌الملل است و عملا این تحریم‌ها تخریب زیرساخت‌های زیست انسانی ملتی را نشانه گرفته است. اساسا مبدعان و پیشبران این تحریم‌ها باید با اتهام جنایت علیه بشریت در پای میز محاکم بین‌المللی بنشینند لذا این تحریم‌ها باید به دلیل ماهیت ضدانسانی آن رفع شود نه به دلیل فراهم کردن امکان حضور اصلاح‌طلبان در مجلس.
طبیعتا مطالبه رفع تحریم‌های غیرانسانی آمریکا علیه ملت ایران از سوی مقام ایرانی در بطن تنگ منافع حزبی و انتخاباتی برخی جریانات سیاسی معلوم‌الحال، ظلمی آشکار بر ملت انقلابی ایران است. افزودن این بخش از سخنان رسانه‌ای ظریف «وقتی در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ توافقات ما به نتیجه نرسید، مرا بازنشسته کردند و کسان دیگری را روی کار آوردند» بر تلخی این دیپلماسی سهمگین می‌افزاید. به هر حال در گفتمان دیپلماسی انقلابی ایستادگی پای خطوط قرمز نظام و عدم تأثیرپذیری از تهدیدات غربی‌ها رمز پیروزی بر دشمن است. نمی‌توان در بوته تفاسیر سلیقه‌ای نرمش قهرمانانه را به وادادگی سیاسی در مقابل دشمن قسم خورده، تعبیر و اجرایی کرد.
۴- در چند روز گذشته تشکیل یک کمپین هسته‌ای شرم‌آور تحت عنوان «هیچ توافقی بدتر از عدم توافق نیست» به اسم عده‌ای کارگردان سینمایی و طرح ۶سوال مبتذل هسته‌ای روی دیگری از سکه بی‌رونق دیپلماسی لبخند و التماس را به نمایش گذاشته است. در واقع امیدوارسازی دشمن به نتیجه‌بخش بودن تحریم‌ها در عرصه به زانو درآوردن ملت ایران از طریق ارسال سیگنال‌های جهت‌دار داخلی به اردوگاه دشمن برآیند نهایی این نوع دیپلماسی ناموجه است. در آستانه مذاکرات حساس هسته‌ای تشکیل چنین کمپین‌های صرفا تبلیغی، خدمت شایان توجهی به دشمنی است که منتظر بروز شکاف سیاسی در داخل ایران است. در عین حال ملاحظه انتشار اخباری درباره ادعای یکی از بانیان انصرافی کمپین مبنی بر اینکه حضور او در هسته مرکزی این کمپین براساس تقاضای ظریف از وی بوده است، موجب می‌شود رخدادهای یادشده با وجود انکارهای بعدی ظریف به شکلی خطرآفرین به نظر آید.
۵- در خاتمه لازم به ذکر است دستگاه دیپلماسی باید عمیقا متوجه باشد که اتکا به وحدت ملی و ایستادگی پای مطالبات تاریخی ملت ایران در عرصه هسته‌ای ظرفیت بی‌پایانی است که هر دشمن مستکبری را به زانو در می‌آورد. کوچک‌ترین خطای محاسباتی دستگاه دیپلماسی در عرصه وادادگی سیاسی و گذشت از حقوق مسلم هسته‌ای ملت ایران می‌تواند عاملان پشت پرده و مسببان اصلی این خطای غیرقابل گذشت را با قهر انقلابی ملت ایران مواجه کند.
آقایان باید بدانند که ناکارآمدی دیپلماسی را نمی‌توان برای همیشه در پشت لبخندهای ابزاری و التماس‌های دیپلماتیک پنهان کرد. حقیقتا نمی‌توان خطاهای دیپلماسی را در متن انتخاب وزارت امور خارجه به‌عنوان یکی از ۳دستگاه برتر اجرایی کشور کمرنگ نشان داد. مردم در چارچوب شعور سیاسی– انقلابی خویش و فارغ از اقدامات نمایشی– تبلیغی کماکان منتظر ملاحظه دستاوردهای واقعی دولت در عرصه دیپلماسی انقلابی و دفاع از حقوق مسلم هسته‌ای ملت رشید ایران هستند.
قطعا طرح مسائل داخلی ایران در شورای روابط خارجی آمریکا و استمداد از سیاستمداران کشوری بیگانه برای تسهیل روند ورود اصلاح‌طلبان به مجلس دهم یادآور خاطرات تلخ دیپلماسی قاجاری است. انتظار عمومی ملت از ظریف این بود که به جای طرح مسائل داخلی ایران در آن شورای صهیونیستی به طور مبنایی از حقوق حقه ملت ایران دفاع می‌کرد و از موضع اقتدار درباره عواقب سوءعدم رفع تحریم‌های ملت ایران برای غربی‌ها سخن می‌گفت. غیرقابل کتمان است که التماس به بیگانگان و دعوت از دشمن برای نقش‌آفرینی در امور داخلی ایران در ادبیات انقلابی ملت ما فاقد وجاهت ملی و مشروعیت دینی است.
۲- نیم‌نگاهی گذرا به حوادث ۵۰ سال اخیر ایران نشان می‌دهد آمریکا همواره مبتنی بر خوی استعماری و استکباری ذاتی‌اش بیشترین خصومت‌های ضدانسانی را با ملت ایران داشته است. به فرمایش مقام معظم رهبری، آمریکا دولتى خودبرتربین، غیرمنطقى، عهدشکن و دولتى سخت در پنجه تصرف و اقتدار شبکه صهیونیسم بین‌المللى است. به طور واضح طلب یاری برای رسیدن به کرسی‌های مجلس شورای اسلامی از دولت سیاهی که پرچمدار دشمنی با ملت ایران است عملا نقطه تاریکی در پرونده هر فرد و جریان سیاسی محسوب می‌شود. حقیقتا طرح چنین خواسته‌ای از سوی یک مقام ارشد دولتی از دشمن بدسابقه‌ای مانند آمریکا برای ملت انقلابی ایران ناهضم و نامقبول می‌نماید.
به طور معمول عبرت‌های تاریخی حکم می‌کند دیپلماسی لبخند در مقابل آمریکای مستکبر عاقبتی جز تبدیل شدن فرآیند به دیپلماسی التماس ندارد و باید پذیرفت صهیونیسم بین‌الملل سالیان متمادی است که منتظر چنین لحظه تاریخی‌ای است.
۳- بدیهی است مجموعه تحریم‌های تحمیلی بر ایران در تعارض آشکار با حقوق بین‌الملل است و عملا این تحریم‌ها تخریب زیرساخت‌های زیست انسانی ملتی را نشانه گرفته است. اساسا مبدعان و پیشبران این تحریم‌ها باید با اتهام جنایت علیه بشریت در پای میز محاکم بین‌المللی بنشینند لذا این تحریم‌ها باید به دلیل ماهیت ضدانسانی آن رفع شود نه به دلیل فراهم کردن امکان حضور اصلاح‌طلبان در مجلس.
طبیعتا مطالبه رفع تحریم‌های غیرانسانی آمریکا علیه ملت ایران از سوی مقام ایرانی در بطن تنگ منافع حزبی و انتخاباتی برخی جریانات سیاسی معلوم‌الحال، ظلمی آشکار بر ملت انقلابی ایران است. افزودن این بخش از سخنان رسانه‌ای ظریف «وقتی در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ توافقات ما به نتیجه نرسید، مرا بازنشسته کردند و کسان دیگری را روی کار آوردند» بر تلخی این دیپلماسی سهمگین می‌افزاید. به هر حال در گفتمان دیپلماسی انقلابی ایستادگی پای خطوط قرمز نظام و عدم تأثیرپذیری از تهدیدات غربی‌ها رمز پیروزی بر دشمن است. نمی‌توان در بوته تفاسیر سلیقه‌ای نرمش قهرمانانه را به وادادگی سیاسی در مقابل دشمن قسم خورده، تعبیر و اجرایی کرد.
۴- در چند روز گذشته تشکیل یک کمپین هسته‌ای شرم‌آور تحت عنوان «هیچ توافقی بدتر از عدم توافق نیست» به اسم عده‌ای کارگردان سینمایی و طرح ۶سوال مبتذل هسته‌ای روی دیگری از سکه بی‌رونق دیپلماسی لبخند و التماس را به نمایش گذاشته است. در واقع امیدوارسازی دشمن به نتیجه‌بخش بودن تحریم‌ها در عرصه به زانو درآوردن ملت ایران از طریق ارسال سیگنال‌های جهت‌دار داخلی به اردوگاه دشمن برآیند نهایی این نوع دیپلماسی ناموجه است. در آستانه مذاکرات حساس هسته‌ای تشکیل چنین کمپین‌های صرفا تبلیغی، خدمت شایان توجهی به دشمنی است که منتظر بروز شکاف سیاسی در داخل ایران است. در عین حال ملاحظه انتشار اخباری درباره ادعای یکی از بانیان انصرافی کمپین مبنی بر اینکه حضور او در هسته مرکزی این کمپین براساس تقاضای ظریف از وی بوده است، موجب می‌شود رخدادهای یادشده با وجود انکارهای بعدی ظریف به شکلی خطرآفرین به نظر آید.
۵- در خاتمه لازم به ذکر است دستگاه دیپلماسی باید عمیقا متوجه باشد که اتکا به وحدت ملی و ایستادگی پای مطالبات تاریخی ملت ایران در عرصه هسته‌ای ظرفیت بی‌پایانی است که هر دشمن مستکبری را به زانو در می‌آورد. کوچک‌ترین خطای محاسباتی دستگاه دیپلماسی در عرصه وادادگی سیاسی و گذشت از حقوق مسلم هسته‌ای ملت ایران می‌تواند عاملان پشت پرده و مسببان اصلی این خطای غیرقابل گذشت را با قهر انقلابی ملت ایران مواجه کند.
آقایان باید بدانند که ناکارآمدی دیپلماسی را نمی‌توان برای همیشه در پشت لبخندهای ابزاری و التماس‌های دیپلماتیک پنهان کرد. حقیقتا نمی‌توان خطاهای دیپلماسی را در متن انتخاب وزارت امور خارجه به‌عنوان یکی از ۳دستگاه برتر اجرایی کشور کمرنگ نشان داد. مردم در چارچوب شعور سیاسی– انقلابی خویش و فارغ از اقدامات نمایشی– تبلیغی کماکان منتظر ملاحظه دستاوردهای واقعی دولت در عرصه دیپلماسی انقلابی و دفاع از حقوق مسلم هسته‌ای ملت رشید ایران هستند.
