وی گفت: «از زمان تمدید طرح اقدام مشترک برای چهار ماه دیگر در 24 ژوئیه، مذاکره‌کنندگان پیشرفت محسوسی داشته‌اند و شاهد دیدارهای چندجانبه رسمی کمتری بین ایران و گروه 1+5 بوده‌ایم. در این مدت ایران بیشتر خواهان دیدارهای دوجانبه از جمله با تیم آمریکایی بوده است که این تغییر رویه ایران بسیار خوب و مفید است چرا که ساختار 1+5 برای مذاکرات واقعی، سخت و پیچیده، بسیار ضعیف و دست و پاگیر است. اما متاسفانه دو طرف هنوز درباره بسیاری از مسائل مهم و مورد اختلاف با هم فاصله زیادی دارند.  این مقام سابق کاخ سفید گفت: «آمریکا از ایران می‌خواهد که به طور قابل توجهی ظرفیت غنی‌سازی خود را کاهش دهد و آنرا به حدود دو هزار دستگاه سانتریفیوژ فعال برساند و خواهان اعمال محدودیت به مدت بیش از بیست سال است. این در حالیست که ایران از هرگونه کاهش میزان ظرفیت کنونی خود امتناع می‌کند و بر ایجاد ظرفیت غنی‌سازی صنعتی بیشتر در مدت چند سال تاکید دارد. با توجه به این شرایط شکل‌گیری توافقی جامع تا پایان ماه نوامبر(آذر) دشوار است. با توجه به این شرایط بسیار پیچیده و فنی و بعضا سیاسی، در مرحله کنونی اینکه بتوان شاهد شکل‌گیری توافقی جامع تا پایان ماه نوامبر بود، موضوعی دشوار است. سیمور همچنین در مقاله‌ای که از سوی «مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی» منتشر شده، تاکید می‌کند: گره هسته‌ای میان ایران و آمریکا در آینده نزدیک باز نمی‌شود.
سیمور نوشت: طرفین همچنان در رابطه با مهم‌ترین مسئله مورد مناقشه، یعنی وضعیت ایران به عنوان کشوری در آستانه دستیابی به تسلیحات هسته‌ای، با هم اختلاف دارند. آمریکا خواستار کاهش قابل توجه توانمندی غنی‌سازی فعلی ایران و حفظ این محدودیت‌ها به مدت 20 سال است، اما ایران با هر گونه کاهش توانمندی فعلی‌اش مخالف و خواستار ایجاد توانمندی در سطح صنعتی بزرگتر در چند سال آینده است.
مشاور سابق اوباما نوشت: ایران اطمینان دارد که در صورت پایان مهلت برنامه مشترک اقدام، اقتصاداش توان ایستادگی در برابر از سرگیری تحریم‌ها را دارد.
سیمور افزود: هیچ نشانه‌ای دال بر آمادگی «باراک اوباما» برای پذیرش «توافقی بد» که امکان حفظ یا توسعه توانمندی غنی‌سازی را در آینده نزدیک فراهم آورد، وجود ندارد. چنین توافقی به منافع راهبردی آمریکا لطمه خواهد زد، متحدانش را در منطقه ناامید خواهد کرد و با مخالفت شدید کنگره مواجه خواهد شد، آن هم در زمانی که اوباما درصدد تجمیع توان خود برای پیشبرد کارزار علیه داعش است.
این مقام سابق آمریکایی می‌نویسد: انتظار می‌رود آمریکا و ایران در نهایت، راه‌هایی را برای تمدید مذاکرات در چارچوب توافقنامه موقت جدید پیدا کنند. احتمالا هرگونه توافقنامه موقت جدید شامل محدودیت‌های هسته‌ای و گام‌های بیشتر از سوی ایران در ازای کاهش بیشتر تحریم‌ها از سوی آمریکا و اروپا و تعیین مهلتی جدید برای تکمیل توافقنامه نهایی خواهد بود.
سیمور با اشاره به پیشرفت‌های مذاکره‌کنندگان در برخی از مسایل مانند تغییر کاربری تاسیسات غنی‌سازی فردو و راکتور آب سنگین اراک، گفت: البته، در صورتی که توافقنامه موقت جدید فقط شامل محدودیت‌های هسته‌ای بیشتر و یا کاهش بیش از حد تحریم‌ها باشد، با مخالفت کنگره آمریکا و متحدان این کشور در خاورمیانه مواجه خواهد شد.
وی در پایان نوشت: چه این مذاکرات تمدید شود یا نشود، مسئله هسته‌ای ایران در آینده‌ای نزدیک حل و فصل نخواهد شد.
*کیهان