اسرای زن فلسطینی پس از آزادی از زندان های رژیم صهیونیستی حکایت های دردناکی را از آن دوران روایت می کنند و این درحالی است که رسانه های جهان و صلیب سرخ جهانی در برابر این تجاوزات سکوت اختیار کردند.
به گزارش شهدای ایران، پس از پیروزی مقاومت اسلامی فلسطین در جنگ 51 روزه مبادله اسرای فلسطینی در دستور کار قرار گرفت به طوری که در روز های اخیر شاهد آزادی فلسطینیان هستیم از سوی دیگر مشیر مصری، از رهبران حماس اعلام کرده که ملت فلسطین به زودی شاهد قرارداد مبادله اسرای دیگری با رژیم صهیونیستی خواهد بود.
زنان بخش مهمی از اسرای فلسطینی را در زندان های رژیم صهیونیستی را تشکیل می دهند و همواره زیر انواع شکنجه های سربازان رژیم صهیونیستی قرار دارند .نکته مهم درباره زنان اسیر در بند رژیم صهیونیستی سکوت رسانه های بین المللی و صلیب سرخ جهانی دربرابر این فجایع است.
مرکز پژوهش‌های اسرای فلسطین اعلام کرد که رژیم صهیونیستی همچنان ۱۷ زن فلسطینی را در زندان‌های خود اسیر و آنها را از ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی انسانی محروم کرده است. این درحالی است که باب این اقدامات تجاوزکارانه همچنان باز است و بر این اساس احتمال افزایش تعداد این زنان اسیر فلسطینی همچنان وجود دارد.
از سال 1967 اشغالگران صهیونیست بیش از ده‌ها هزار زن را ربوده و به اسارت گرفته‌اند و طی انتفاضه الاقصی بیش از 900 زن فلسطینی به اسارت گرفته شدند که همچنان 9 نفر از آنها در شرایط بسیار سخت و غیر انسانی در زندان‌های رژیم صهیونیستی بسر می‌برند که دو تن از آنها از همسران اسرای فلسطینی هستند که در بند رژیم صهیونیستی می‌باشند و طی ماه گذشته به اسارت گرفته شدند و در این میان "لینا احمد صالح جونی" از ساکنان مناطق اشغالی 1948 هم اکنون طلایه دار زنان اسیر فلسطینی است که در آوریل 2002 به اسارت گرفته شد و دارای حکم 17 سال زندان است. همچنین از میان این اسرای زن برای 2 اسیر حکم صادر شده و یک اسیر در بازداشت اداری بسرمی‌برد و مابقی اسرا نیز بدون محاکمه در بازداشت بسرمی‌برند.
مقاومت زنان فلسطینی در زندان های رژیم صهیونیستی
اسرای زن فلسطینی با وجودی‌که در شرایط بسیار سختی بسرمی‌برند، با این حال تسلیم واقعیت‌های دردناک نشده و در بسیاری از موارد در اعتراض به شرایطی که در آن بسرمی‌برند و تبعیض‌ها و تعدی‌هایی که علیه آنها صورت می‌گیرد، دست به اعتصاب زده اند که از آن میان باید به "هناء یحیی الشلبی" اشاره کرد که 24 روز به شکل مستمر در اعتراض به بازداشت مجددش پس از آزادی از زندان‌های رژیم صهیونیستی در چارچوب قرارداد وفای آزادگان در اعتصاب غذا بسرمی‌برد و این طولانی ترین مدتی است که یک اسیر زن فلسطینی تاکنون برای تعیین سرنوشت خود دست به اعتصاب غذا زده است.
این درحالی است که باید توجه داشت الشلبی پس از آزادی در چارچوب قرارداد وفای آزادگان بار دیگر و این‌بار تحت عنوان بازداشت اداری توسط رژیم صهیونیستی ربوده و پس از سپری کردن مدتی در زندان انفرادی هم اکنون به بخش جنایی منتقل شده تا به این وسیله با افزایش فشارها او را وادار و به شکستن اعتصاب کنند.
اسرای زن فلسطینی در بخش زندانیان جنایی
اسرای زن فلسطنی در معرض سرکوب‌های سازمان یافته قرار دارند و از تمام حق و حقوق خویش محروم و همواره توسط رژیم صهیونیستی در معرض تهدید هستند که بخش‌های زندانیان جنایی منتقل خواهند شد که خطر بزرگی برای آنها تشکیل می‌دهد، این درحالی است که در زندان‌های دیگر نیز رژیم صهیونیستی با قراردادن دوربین‌های مدار بسته همواره این زنان را زیر نظر دارد که نقض آشکار حقوق آنها به شمار می‌آید.
این درحالی است که مسئولان زندان‌های رژیم صهیونیستی در ماه‌های اخیر فشارها و آزارها و شکنجه‌های خود را بر علیه اسرای زن فلسطینی تشدید کرده‌اند و به شکلی عمدی این زنان از برخورداری از مراقبت‌های پزشکی محروم هستند، بگونه‌ای که "سلوی حسان" (54 ساله) با شرایط جسمانی بسیار سختی مواجه است و با توجه به ست بالایش از بیماری‌های بیشماری مانند روماتیسم و ضعف بینایی رنج می‌برد. این اسیر زن فلسطینی یک ماه در زندان انفرادی بسرمی‌برد تا پس از آن به بخش جنایی منتقل شود.
بازرسی برهنه از زنان اسیر
کمیته مبارزه با شکنجه که جمعیتی اسرائیلی است، اخیرا برملا کرد که دستگاه شاباک رژیم صهیونیستی از انواع و اقسام شیوه‌های شکنجه که منع شده و بکاربردن انها تحریم شده است، علیه اسرای زن فلسطینی استفاده می‌کند که از آن جمله باید به بازرسی بدنی برهنه آنها و استفاده از خشونت‌های بدنی و لفظی هنگام بازجویی از این اسرا و تهدید به مورد تجاوز و تعدی قرار گرفتن اشاره می‌کند.
حکایت هایی دردناک از اسرای زن در بند رژیم صهیونیستی
'بشری الطویل' 19 ساله از اهالی شهر 'البیره' واقع در کرانه باختری است که در جریان عملیات تبادل اسرای فلسطینی با 'گیلعاد شالیت' سرباز رژیم صهیونیستی در بند جنبش مقاومت اسلامی 'حماس' آزاد شده است.
بشری از دوران بازداشت خود می گوید: من آن دوران را در حالتی از ترس و وحشت زیاد سپری کردم چون در میان تعداد زیادی از زنان خلافکار، آدم کش، خرابکار و معتاد قرار گرفته بودم و هر لحظه خود را در معرض تهدید و خطر می دیدم.
وی افزود: بعد از اینکه از جریان اسارت خود مطلع شدم، به مدت 18 روز تحت بازجویی قرار گرفتم و بعد از آن به زندان 'الرمله' منتقل شدم.
بشری ادامه داد: آنجا بود که متوجه شدم در بخش نگهداری جنایتکاران و معتادان زن قرار گرفته ام. من هر روز را با داد و فریاد و دشنام این زنان خلافکار سپری می کردم و حتی از ترس، قادر به خواب نبودم چون شنیده بودم که یکی از این زندانیان، به یک اسیر زن فلسطینی به طور عمد حمله کرده است.
بشری گفت: انتقال اسرای زن فلسطینی به قسمت نگهداری زندانیان جنایتکار در زندان الرمه منجر به افزایش رنج و درد ما می شد.
یکی دیگر از زنان آزاده فلسطینی درباره شکنجه های وارده در زندان های اسراییل گفت: بدترین آنها شکنجه‌ای به نام شبح بود، در این نوع از شکنجه اسیر در سلول کوچکی قرار می‌گرفت که در آن تختی آهنی وجود داشت، اسیر را بر روی این تخت آهنی قرار می‌دادند و دست و پای او را به آن می‌بستند و برای اینکه فرد توان حرکت نداشته باشد، دوربینی در سلول نصب می‌کردند و 24 ساعت اسیر را تحت نظر قرار می‌دادند، مدت ماندن اسیر در آن سلول و در آن وضعیت را مسئول زندان مشخص می‌کرد؛ همچنین باید از بازجویی‌های شبانه نام برد که دو یگان "درو" و "متسادا" دست به آن می‌زدند، این دو یگان از یگان‌های خارج از زندان بودند که اقدام به بازجویی از اسرا می‌کردند و تمام وسایل شخصی آنها را توقیف و رفتاری بسیار وحشیانه با اسرا داشتند، بگونه‌ای که حتی مسئولان زندان هم از این دو یگان وحشت داشتند.
فاطمه الزق آزاده فلسطینی که به همراه کودکش تجربه زندان‌های رژیم صهیونیستی را داشته گفت: وقتی قصد عملیات استشهادی را داشتم نمی‌دانستم حامله هستم و در زندان‌های عسقلان معلوم شد که من حامله‌ام اما با این حال آنها من را در قبرهایی با دمای یخچال شکنجه‌های وحشتناکی کردند.
وی افزود: من توسط شاباک یک هفته بازجویی و شکنجه شدم و آنها من را به پشت یا خمیده به میزهای آهنی می‌بستند و به هیچ وجه اجازه استراحت جز برای قضای حاجت نمی‌دادند و در این حالت بود که اعتصاب غذا کردم و آنها متعجب بودند که چگونه من با حاملگی زنده مانده‌ام و باید گفت این عشق به خدا بود که باعث مقاومت و صبر من شد.
الزق با بیان اینکه پس از مدتی مجبور به اعتراف شدم و اعلام کردم به دنبال عملیات استشهادی هدفمند بوده‌ام، تاکید کرد: در 21 روز حضور در زندان عسقلان زشت‌ترین شکنجه‌ها را در حق من روا داشتند و می‌خواستند جنین من را سقط کنند و آخرین جایی که من را فرستادند، اتاقک‌های مرگ بود که با کمبود اکسیژن مواجه بودم.
وی افزود: پس از 2.5 هفته وکیلی آمد و از وضعیت جسمانی خودم توضیح دادم و سپس به زندان زنان منتقل شدم اما باید بگویم که این دوران بهترین دوران بود چون با خدای خودم بیشترین خلوت را داشتم.
این اسیر آزاده فلسطینی با اشاره به حضور در زندان هاشارون به همراه 80 زن اسیر دیگر از به دنیا آمدن کودکش در این زندان سخن گفت و اظهار داشت: به دنیا آمدن یوسف خیلی سخت بود و پزشکان قابله‌ای که آورده بودند 4 ساعت برای به دنیا آمدن او من را اذیت کردند.
وی افزود: یوسف در زندان‌های تنگ و تاریک به دنیا آمد و پس از دو ماه او را از شیر محروم کردند و من به او غذاهایی دادم که بزرگان هم آن را نمی‌خوردند.
الزق ادامه داد: او از بازی کردن و دیدن پدرش محروم بود و بیماری‌هایی گرفت که اگر خدا نبود، زنده نمانده بود و خدا را شاکرم که من آزاد شدم.
بی توجهی صلیب سرخ جهانی به نقض حقوق بشر در زندان های اسراییل
با وجود تجاوزات و شکنجه های گسترده به اسرای زن در زندان های رژیم صهیونیستی صلیب سرخ جهانی نسبت به این اقدامات وحشیانه سکوت کرده به طوری که خانواده های اسرا در اعتراض به سکوت این نهاد بین المللی جلوی دفاتر این سازمان تجمع اعتراض آمیز برگزار کردند.
*دفاع پرسزنان بخش مهمی از اسرای فلسطینی را در زندان های رژیم صهیونیستی را تشکیل می دهند و همواره زیر انواع شکنجه های سربازان رژیم صهیونیستی قرار دارند .نکته مهم درباره زنان اسیر در بند رژیم صهیونیستی سکوت رسانه های بین المللی و صلیب سرخ جهانی دربرابر این فجایع است.
مرکز پژوهش‌های اسرای فلسطین اعلام کرد که رژیم صهیونیستی همچنان ۱۷ زن فلسطینی را در زندان‌های خود اسیر و آنها را از ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی انسانی محروم کرده است. این درحالی است که باب این اقدامات تجاوزکارانه همچنان باز است و بر این اساس احتمال افزایش تعداد این زنان اسیر فلسطینی همچنان وجود دارد.
از سال 1967 اشغالگران صهیونیست بیش از ده‌ها هزار زن را ربوده و به اسارت گرفته‌اند و طی انتفاضه الاقصی بیش از 900 زن فلسطینی به اسارت گرفته شدند که همچنان 9 نفر از آنها در شرایط بسیار سخت و غیر انسانی در زندان‌های رژیم صهیونیستی بسر می‌برند که دو تن از آنها از همسران اسرای فلسطینی هستند که در بند رژیم صهیونیستی می‌باشند و طی ماه گذشته به اسارت گرفته شدند و در این میان "لینا احمد صالح جونی" از ساکنان مناطق اشغالی 1948 هم اکنون طلایه دار زنان اسیر فلسطینی است که در آوریل 2002 به اسارت گرفته شد و دارای حکم 17 سال زندان است. همچنین از میان این اسرای زن برای 2 اسیر حکم صادر شده و یک اسیر در بازداشت اداری بسرمی‌برد و مابقی اسرا نیز بدون محاکمه در بازداشت بسرمی‌برند.
مقاومت زنان فلسطینی در زندان های رژیم صهیونیستی
اسرای زن فلسطینی با وجودی‌که در شرایط بسیار سختی بسرمی‌برند، با این حال تسلیم واقعیت‌های دردناک نشده و در بسیاری از موارد در اعتراض به شرایطی که در آن بسرمی‌برند و تبعیض‌ها و تعدی‌هایی که علیه آنها صورت می‌گیرد، دست به اعتصاب زده اند که از آن میان باید به "هناء یحیی الشلبی" اشاره کرد که 24 روز به شکل مستمر در اعتراض به بازداشت مجددش پس از آزادی از زندان‌های رژیم صهیونیستی در چارچوب قرارداد وفای آزادگان در اعتصاب غذا بسرمی‌برد و این طولانی ترین مدتی است که یک اسیر زن فلسطینی تاکنون برای تعیین سرنوشت خود دست به اعتصاب غذا زده است.
این درحالی است که باید توجه داشت الشلبی پس از آزادی در چارچوب قرارداد وفای آزادگان بار دیگر و این‌بار تحت عنوان بازداشت اداری توسط رژیم صهیونیستی ربوده و پس از سپری کردن مدتی در زندان انفرادی هم اکنون به بخش جنایی منتقل شده تا به این وسیله با افزایش فشارها او را وادار و به شکستن اعتصاب کنند.
اسرای زن فلسطینی در بخش زندانیان جنایی
اسرای زن فلسطنی در معرض سرکوب‌های سازمان یافته قرار دارند و از تمام حق و حقوق خویش محروم و همواره توسط رژیم صهیونیستی در معرض تهدید هستند که بخش‌های زندانیان جنایی منتقل خواهند شد که خطر بزرگی برای آنها تشکیل می‌دهد، این درحالی است که در زندان‌های دیگر نیز رژیم صهیونیستی با قراردادن دوربین‌های مدار بسته همواره این زنان را زیر نظر دارد که نقض آشکار حقوق آنها به شمار می‌آید.
این درحالی است که مسئولان زندان‌های رژیم صهیونیستی در ماه‌های اخیر فشارها و آزارها و شکنجه‌های خود را بر علیه اسرای زن فلسطینی تشدید کرده‌اند و به شکلی عمدی این زنان از برخورداری از مراقبت‌های پزشکی محروم هستند، بگونه‌ای که "سلوی حسان" (54 ساله) با شرایط جسمانی بسیار سختی مواجه است و با توجه به ست بالایش از بیماری‌های بیشماری مانند روماتیسم و ضعف بینایی رنج می‌برد. این اسیر زن فلسطینی یک ماه در زندان انفرادی بسرمی‌برد تا پس از آن به بخش جنایی منتقل شود.
بازرسی برهنه از زنان اسیر
کمیته مبارزه با شکنجه که جمعیتی اسرائیلی است، اخیرا برملا کرد که دستگاه شاباک رژیم صهیونیستی از انواع و اقسام شیوه‌های شکنجه که منع شده و بکاربردن انها تحریم شده است، علیه اسرای زن فلسطینی استفاده می‌کند که از آن جمله باید به بازرسی بدنی برهنه آنها و استفاده از خشونت‌های بدنی و لفظی هنگام بازجویی از این اسرا و تهدید به مورد تجاوز و تعدی قرار گرفتن اشاره می‌کند.
حکایت هایی دردناک از اسرای زن در بند رژیم صهیونیستی
'بشری الطویل' 19 ساله از اهالی شهر 'البیره' واقع در کرانه باختری است که در جریان عملیات تبادل اسرای فلسطینی با 'گیلعاد شالیت' سرباز رژیم صهیونیستی در بند جنبش مقاومت اسلامی 'حماس' آزاد شده است.
بشری از دوران بازداشت خود می گوید: من آن دوران را در حالتی از ترس و وحشت زیاد سپری کردم چون در میان تعداد زیادی از زنان خلافکار، آدم کش، خرابکار و معتاد قرار گرفته بودم و هر لحظه خود را در معرض تهدید و خطر می دیدم.
وی افزود: بعد از اینکه از جریان اسارت خود مطلع شدم، به مدت 18 روز تحت بازجویی قرار گرفتم و بعد از آن به زندان 'الرمله' منتقل شدم.
بشری ادامه داد: آنجا بود که متوجه شدم در بخش نگهداری جنایتکاران و معتادان زن قرار گرفته ام. من هر روز را با داد و فریاد و دشنام این زنان خلافکار سپری می کردم و حتی از ترس، قادر به خواب نبودم چون شنیده بودم که یکی از این زندانیان، به یک اسیر زن فلسطینی به طور عمد حمله کرده است.
بشری گفت: انتقال اسرای زن فلسطینی به قسمت نگهداری زندانیان جنایتکار در زندان الرمه منجر به افزایش رنج و درد ما می شد.
یکی دیگر از زنان آزاده فلسطینی درباره شکنجه های وارده در زندان های اسراییل گفت: بدترین آنها شکنجه‌ای به نام شبح بود، در این نوع از شکنجه اسیر در سلول کوچکی قرار می‌گرفت که در آن تختی آهنی وجود داشت، اسیر را بر روی این تخت آهنی قرار می‌دادند و دست و پای او را به آن می‌بستند و برای اینکه فرد توان حرکت نداشته باشد، دوربینی در سلول نصب می‌کردند و 24 ساعت اسیر را تحت نظر قرار می‌دادند، مدت ماندن اسیر در آن سلول و در آن وضعیت را مسئول زندان مشخص می‌کرد؛ همچنین باید از بازجویی‌های شبانه نام برد که دو یگان "درو" و "متسادا" دست به آن می‌زدند، این دو یگان از یگان‌های خارج از زندان بودند که اقدام به بازجویی از اسرا می‌کردند و تمام وسایل شخصی آنها را توقیف و رفتاری بسیار وحشیانه با اسرا داشتند، بگونه‌ای که حتی مسئولان زندان هم از این دو یگان وحشت داشتند.
فاطمه الزق آزاده فلسطینی که به همراه کودکش تجربه زندان‌های رژیم صهیونیستی را داشته گفت: وقتی قصد عملیات استشهادی را داشتم نمی‌دانستم حامله هستم و در زندان‌های عسقلان معلوم شد که من حامله‌ام اما با این حال آنها من را در قبرهایی با دمای یخچال شکنجه‌های وحشتناکی کردند.
وی افزود: من توسط شاباک یک هفته بازجویی و شکنجه شدم و آنها من را به پشت یا خمیده به میزهای آهنی می‌بستند و به هیچ وجه اجازه استراحت جز برای قضای حاجت نمی‌دادند و در این حالت بود که اعتصاب غذا کردم و آنها متعجب بودند که چگونه من با حاملگی زنده مانده‌ام و باید گفت این عشق به خدا بود که باعث مقاومت و صبر من شد.
الزق با بیان اینکه پس از مدتی مجبور به اعتراف شدم و اعلام کردم به دنبال عملیات استشهادی هدفمند بوده‌ام، تاکید کرد: در 21 روز حضور در زندان عسقلان زشت‌ترین شکنجه‌ها را در حق من روا داشتند و می‌خواستند جنین من را سقط کنند و آخرین جایی که من را فرستادند، اتاقک‌های مرگ بود که با کمبود اکسیژن مواجه بودم.
وی افزود: پس از 2.5 هفته وکیلی آمد و از وضعیت جسمانی خودم توضیح دادم و سپس به زندان زنان منتقل شدم اما باید بگویم که این دوران بهترین دوران بود چون با خدای خودم بیشترین خلوت را داشتم.
این اسیر آزاده فلسطینی با اشاره به حضور در زندان هاشارون به همراه 80 زن اسیر دیگر از به دنیا آمدن کودکش در این زندان سخن گفت و اظهار داشت: به دنیا آمدن یوسف خیلی سخت بود و پزشکان قابله‌ای که آورده بودند 4 ساعت برای به دنیا آمدن او من را اذیت کردند.
وی افزود: یوسف در زندان‌های تنگ و تاریک به دنیا آمد و پس از دو ماه او را از شیر محروم کردند و من به او غذاهایی دادم که بزرگان هم آن را نمی‌خوردند.
الزق ادامه داد: او از بازی کردن و دیدن پدرش محروم بود و بیماری‌هایی گرفت که اگر خدا نبود، زنده نمانده بود و خدا را شاکرم که من آزاد شدم.
بی توجهی صلیب سرخ جهانی به نقض حقوق بشر در زندان های اسراییل
با وجود تجاوزات و شکنجه های گسترده به اسرای زن در زندان های رژیم صهیونیستی صلیب سرخ جهانی نسبت به این اقدامات وحشیانه سکوت کرده به طوری که خانواده های اسرا در اعتراض به سکوت این نهاد بین المللی جلوی دفاتر این سازمان تجمع اعتراض آمیز برگزار کردند.
