به گزارش شهدای ایران به نقل از سی ان‌ان، اتفاقات عجیبی که در پرونده هنیس افتاده، منتقدان را درباره اشکالات قوانین، وادار به اظهارنظر کرده است. او اکنون در کنزاس آمریکا، منتظر اجرای حکم اعدامش است.
متخصصان قضایی از این پرونده، به عنوان پرونده ای رازآلود یاد می کنند که هنوز ابهاماتش به طور کامل برطرف نشده است. داستان پرونده هنیس و سه قربانی که با ضربات چاقو به قتل رسیده اند، پر از فراز و فرودهای قانونی است. هنیس در 21 سال گذشته سه بار محاکمه شده است. سه دادگاه مجزا به اتهام او رسیدگی کرده اند. او بار اول، محکوم،دفعه دوم، تبرئه و بار سوم دوباره محکوم شد.

داستان هنیس سال 1985 در کارولینای شمالی شروع شد. او نظامی بیست و هفت ساله ای بود که به عنوان مشتری به خانه کاترین ایستبرن و شوهرش گری که افسر نیروی هوایی بود، رفت. زوج ایستبرن می خواستند به خارج از کشور سفر کنند و یک آگهی در روزنامه چاپ کرده بودند تا سگ شان را بفروشند. هنیس پس از دیدن آگهی به عنوان خریدار سگ به خانه آنها رفت.

چهار روز بعد، پس از آن که همسایه ها نسبت به اوضاع خانه ایستبرن ها مشکوک شدند، با پلیس تماس گرفتند. ماموران وارد خانه آنها شدند و جسد کاترین و دو دخترش را غرق در خون پیدا کردند. کوچک ترین بچه خانواده که 22 ماه داشت، زنده پیدا شد. پلیس آن زمان اعلام کرد گری، پدر خانواده، هنگام وقوع جنایت برای گذراندن دوره ای در خارج از شهر به سر می برد.

هنیس پس از آن که در تلویزیون مشاهده کرد پلیس دنبال شخصی می گردد که در رابطه با آگهی روزنامه به خانواده ایستبرن مراجعه کرده، خودش به اداره پلیس رفت. یک شاهد عینی به نام پاتریک کان که در همسایگی ایستبرن ها زندگی می کرد، به پلیس گفت مردی را با شلوار جین و کلاه مشاهده کرده که از خانه آنها بیرون آمده است.

با توجه به اطلاعات به دست آمده از این شاهد عینی، چهره نگاری مظنون انجام و مشخص شد وی شبیه هنیس است. پس از آن که هنیس به اداره پلیس مراجعه کرد، تشخیص داده شد که او همان فردی است که شاهد عینی وی را دیده است. این شاهد نیز تائید کرد هنیس همان شخص است.

به این ترتیب پلیس، هنیس را دستگیر کرد و اولین دادگاه او سال 1986 تشکیل شد. پلیس گفت انگیزه این مرد از قتل، برقراری رابطه جنسی با کاترین بود، اما نقشه اش آن طور که انتظار داشت پیش نرفت و هنیس مجبور به قتل شد.

در این میان گری ایستبرن بارها به پلیس گفت وسایلی از جمله یک کارت بانکی و رمز عبورش از خانه به سرقت رفته است و کارآگاهان دریافتند از آن کارت در دو روز پول برداشت شده است. دادستان در اولین جلسه دادگاه گفت: «هنیس اجاره عقب مانده ای به مبلغ 300 دلار داشت که آن را دو روز بعد از قتل از طریق عابربانک پرداخت کرد. زنی که بعد از این مرد از عابربانک استفاده کرده بود، به پلیس گفته شخصی با مشخصات هنیس را دیده است. پس تردیدی نیست که هنیس دست به قتل زده و سپس از کارت بانکی مسروقه استفاده کرده است.»

هنیس در آن دادگاه گناهکار شناخته و به مرگ محکوم شد، اما در همان ایام متهم نامه ای رازآلود دریافت کرد. در آن نامه نوشته شده بود: «جناب آقای هنیس، من جنایت را مرتکب شده ام. من آنها را کشته ام. متاسف هستم که شما مجبورید جور مرا بکشید. زمانی که این نامه را می خوانید، من در کارولینای شمالی و در امنیت کامل هستم.»

وکیل هنیس این نامه را به دادگاه عالی کارولینای شمالی برد و همه چیز به حالت تعلیق درآمد. پس از آن هیات منصفه اعلام کرد تصاویر چهره نگاری شده از هنیس، پلیس را به اشتباه انداخته است و احتمال دارد او بی گناه باشد. آنها به هنیس فرصت دادند تا در دادگاه دیگری از خود دفاع کند. بعد از آن پرونده برای بررسی مجدد به دادگاه عالی ارسال شد. چنین اتفاقی در آن دوره نادر به شمار می آمد.

وکلای مدافع هنیس در طول دادگاه تجدید نظر، چرخشی 180 درجه ای در راهبرد دفاعی خود در پیش گرفتند. آنها هیات منصفه را به دلیل عجله در قضاوت و صدور حکم، یک به یک محکوم کردند. سپس بازرسان را متهم کردند که مدارک دروغین تهیه کرده اند. بعد اصلی ترین شاهد عینی را به چالش کشیدند که گفته بود در شب حادثه هوا صاف بود و او توانست چهره قاتل را خوب ببیند در حالی که شاهد دیگری گفته بود هوا آن شب ابری بود و مه غلیظی وجود داشت.

یک شاهد دیگر که شبیه هنیس بود، اعلام کرد شب حادثه در نزدیکی محل جنایت قدم می زد و احتمالا همسایه مقتولان او و هنیس را با هم اشتباه گرفته است. این شاهد گفت: «من وقتی بی خواب می شوم، بیرون می روم. آن شب هم ساعت 3 بامداد در خیابان قدم می زدم.»

دادگاه سال 1989 هنیس را با توجه به مدارک تازه تبرئه کرد. هنیس که در آن زمان آزاد شده بود، دوباره در ارتش ثبت نام کرد و سرانجام سال 2004 به عنوان یک گروهبان ارشد بازنشسته شد و به زندگی عادی اش پرداخت. وی تصور می کرد دردسرها تمام شده است، اما دادستانی همچنان پرونده را دنبال می کرد. سال 2006، آزمایش دی.ان.ای واقعیت های جدیدی را برملا کرد. در دهه 80، یعنی زمان وقوع جنایت، آزمایش دی.ان.ای وجود نداشت، اما سال 2006 این آزمایش انجام شد و نتایج به دست آمده نشان داد دی.ان.ای کشف شده روی بدن زن کشته شده مربوط به هنیس است. در آن زمان یک تیم از وکلای ارتش موضوع را بررسی کردند و تصمیم گرفتند ارتش پرونده را بررسی کند. هنیس بار دیگر به ارتش فراخوانده و این بار به اتهام سه فقره قتل بازداشت شد.

ویسننت، نویسنده کتاب «قربانیان بی گناه» می گوید: «هنیس تنها متهم در تاریخ ایالات متحده است که محکوم، تبرئه و مجددا محکوم می شود. خیلی از منتقدان می پرسند چرا دوباره جلسه محاکمه برگزار شد.»

جفری توبین، تحلیلگر قضایی نیز می گوید: «این که یک متهم به وکیل بگوید و وکیل به قاضی بگوید که می خواهم محاکمه دوباره صورت بگیرد، غیر قانونی است. اما اگر یک دادستان دیگر از دادگاهی دیگر بخواهد این پرونده را بررسی و درباره آن قضاوت کند، داستان دیگری است.»

یکی دیگر از وکلایی که روی پرونده هنیس کار کرده است، می گوید: «دی.ان.ای به دست آمده نشان می دهد تیموسی هنیس شخصی است که به کاترین ایستبرن تجاوز کرده و او و دو فرزندش را کشته است.»

به این ترتیب هنیس دوباره به مرگ محکوم شد و اکنون در سلول انفرادی در انتظار اجرای حکم است. ویسننت می گوید: «یک موی سر در رختخواب ایستبرن پیدا شده که متعلق به هنیس نیست. دی. ان. ان پیدا شده در زیر ناخن های مقتول نیز معلوم نیست متعلق به چه کسی است. ما باید بفهمیم دقیقا چه اتفاقی افتاده است؟»

به نظر می رسد هنوز زمان زیادی مانده تا صفحه آخر این پرونده رازآلود نوشته شود. حتی پس از آن که روند قضایی تمام شود، بدون اجازه رئیس جمهور امکان اعدام هنیس وجود ندارد. ضمن این که از سال 1961 تا کنون ارتش آمریکا هیچ کدام از کارکنان خود را اعدام نکرده است. به نظر نمی رسد این حکم در مورد هنیس نیز اجرا شود. (ضمیمه تپش)
مترجم : سارا لقایی
*جام جم