شهدای ایران:  مرد جوان که از يکي از بستگانش به اتهام تهيه فيلم مستهجن شکايت کرده بود به قاضي شعبه ۸۲۵ مجتمع قضايي شهيد قدوسي مشهد گفت: ۲ سال قبل وقتي شغل مناسب اداري پيدا کردم ديگر مشکلي براي ازدواج با کبري نداشتم خيلي زود مقدمات جشن عروسي فراهم شد و ما زندگي مان را زير يک سقف شروع کرديم همسرم را خيلي دوست داشتم و سعي مي کردم با همه وجود براي آسايش و آرامش او تلاش کنم اما کبري تنها يک نقطه ضعف داشت و آن هم اين که از «تنهايي» مي ترسيد و هيچ وقت حاضر نبود شب را به تنهايي در خانه سپري کند به همين خاطر هم همواره از مادرم که در همسايگي ما زندگي مي کرد مي خواستم تا شب هايي که به دليل مشکلات کاري چند ساعت دير به خانه مي رسم نزد همسرم بماند که او از «تنهايي» نترسد. زندگي ما به همين منوال ادامه داشت تا اين که مدتي قبل ماموريت اداري و کاري به من محول شد که مجبور بودم ۲ روز به تهران مسافرت کنم متاسفانه روزي که قرار بود عازم ماموريت شوم مادرم هم براي ديدن برادرم به شهرستان رفته بود چاره اي نداشتم جز آن که از نويد پسر ۱۷ساله يکي از بستگان نزديکم بخواهم تا يک شب در منزل ما بماند تا همسرم از «تنهايي» نهراسد. چند روز بعد از اين ماجرا و به طور اتفاقي فيلم مستهجني را درگوشي همراه نويد ديدم. حيرت زده و هراسان به منزلم رفتم و وقتي اطمينان يافتم که آن فيلم در منزل ما تهيه شده است از نويد شکايت کردم. با اعتراف نويد مشخص شد که او به طور مخفيانه از همسرم فيلم گرفته است. وقتي فهميدم که نويد پس از اين ماجرا از همسرم سوءاستفاده کرده و او هم فريب نويد را خورده است ديگر نتوانستم به زندگي با کبري ادامه بدهم اما حالا که در خلوت خودم به اين ماجرا مي انديشم مي دانم يکي از مقصران اين ماجرا خودم هستم چون براي بردن همسرم نزد روانپزشک به منظور درمان «ترس از تنهايي» کوتاهي کردم و از سوي ديگر نيز اگرچه او از بستگان نزديک و خانوادگي ام بود اما نبايد نوجواني نامحرم را با همسرم تنها مي گذاشتم...

ماجراي واقعي براساس پرونده قضايي
*خراسان