روی آوردن به پیوند فتنه سبز و سکس آن هم با فیلم گل سرخ و تمسک به صحنه های جنسی نشان از خالی بودن دست این روایت کنندگان دارد چون حتی حاضرند اهدافی را که پیشتر سعی می کردند آنرا در قالب یک مطالبه عمومی محترم جلوه دهند با صحنه های آمیزش جنسی نماینده دونسل از به اصطلاح معترضین!! ترکیب کنند.
به گزارش شهدای ایران، سریال ساخت فیلم های ضد ایرانی فارسی زبان این بار با "گل سرخ" به کارگردانی شخصی به نام سپیده فارسی ادامه پیدا کرده است.
فیلمی که با تعدادی از عوامل اجرایی غیر سینمایی در ساختاری بسیار ضعیف در آتن فیلمبرداری شده و در جشنواره تورنتوی کانادا نیز به نمایش در آمده است.
فارغ از ضعف های ساختاری زیاد از ساختن یک تهران مصنوعی در آتن تا ناتوانی در قصه پردازی درست منسجم که تمام آن به دلیل غیر سینمایی بودن عوامل ساخت فیلم است، این کار بسیار مبتدیانه انجام شده است. ناتوانی در نشان دادن روابط اجتماعی شخصیت ها، ظاهرا برای نابازیگرهای داستان بسیار دشوار بوده است. نا بازیگر هایی که فقط برای تولید سکانس های سکسی فیلم به کارگیری شده اند.
قصه فقط روی دو شخصیت علی و سارا در یک زندگی آپارتمانی و در روزهای اغتشاشات ۸۸ تعریف شده است. شبه نویسنده و شبه کارگردان این اثر تلاش می کنند که علی را نماینده فعالان سیاسی پیش از انقلاب ۵۷ ایران نشان دهند که چیزی غیر از جمهوری اسلامی را مطالبه می کرده و در دهه ۶۰ به انزوا رفته است تا اینکه در دهه ۸۰ کاملا از سیاست کنار کشیده است.
سارا هم که در اغتشاشات سال ۸۸ فعال است با علی آشنا می شود و به هر شکلی که شده با او ارتباط برقرار می کند. تمام تلاش کارگران این است که این دو نماینده نسل های مختلف را به هر شکلی که شده در هدفی که دنبال می کنند یکسان نشان دهد و ظاهرا ذهن خلاق و پویای او راهی به جز پیوندهای جسمانی و سکس را پیدا نکرده است.
سپیده فارسی در رپرتاژی که بی بی سی برای گل سرخ منتشر کرد بدون اینکه خبرنگار از او سوالی کرده باشد می گوید در یک استفهام انکاری می گوید که علی و سارا نمایندگان این دو نسل نیستند. در حالی که اگر چنین نباشد باید گفت که این فیلم دیگر چیزی جز یکسری صحنه ها برای مخاطبین +۱۸ سال نیست.
حال باید دید روی آوردن به ساخت یک فیلم با جاذبه های جنسی آن هم در پس زمینه فتنه سال ۸۸ چه هدفی را دنبال می کند.
خود کارگردان این فیلم در رپرتاژ بی بی سی اعلام می کند که می خواستم تناقض رفتاری معترضین ۸۸ ( بخوانید فتنه) را بین فعالیت های درون و بیرون از خانه نشان دهم و بگویم که تلاش های آنها برای رسیدن به آزادی است.
با دقت به این جمله می توان گفت که نماد آزادی از دید سازندگان فیلم "سکس" است و اصلا یکی از اهداف اغتشاش گران سال ۸۸ رسیدن به آزادی های بی قید شرط جنسی است.
در واقع کارگردان این فیلم با عملکردی ناشیانه تنها راه باقی مانده و تنها نقطه مشترک برای پیوند کسانی که جمهوری اسلامی را مطالبه نمی کردند با اغتشاش گران ۸۸ (کمتر از ۲ در صد به جمهوری اسلامی رای ندادند و ایز این تعداد کمتر از ۰/۵ درصد فعال سیاسی بودند) را آزادی های جنسی معرفی می کند.
فیلمی که با تعدادی از عوامل اجرایی غیر سینمایی در ساختاری بسیار ضعیف در آتن فیلمبرداری شده و در جشنواره تورنتوی کانادا نیز به نمایش در آمده است.
فارغ از ضعف های ساختاری زیاد از ساختن یک تهران مصنوعی در آتن تا ناتوانی در قصه پردازی درست منسجم که تمام آن به دلیل غیر سینمایی بودن عوامل ساخت فیلم است، این کار بسیار مبتدیانه انجام شده است. ناتوانی در نشان دادن روابط اجتماعی شخصیت ها، ظاهرا برای نابازیگرهای داستان بسیار دشوار بوده است. نا بازیگر هایی که فقط برای تولید سکانس های سکسی فیلم به کارگیری شده اند.
قصه فقط روی دو شخصیت علی و سارا در یک زندگی آپارتمانی و در روزهای اغتشاشات ۸۸ تعریف شده است. شبه نویسنده و شبه کارگردان این اثر تلاش می کنند که علی را نماینده فعالان سیاسی پیش از انقلاب ۵۷ ایران نشان دهند که چیزی غیر از جمهوری اسلامی را مطالبه می کرده و در دهه ۶۰ به انزوا رفته است تا اینکه در دهه ۸۰ کاملا از سیاست کنار کشیده است.
سارا هم که در اغتشاشات سال ۸۸ فعال است با علی آشنا می شود و به هر شکلی که شده با او ارتباط برقرار می کند. تمام تلاش کارگران این است که این دو نماینده نسل های مختلف را به هر شکلی که شده در هدفی که دنبال می کنند یکسان نشان دهد و ظاهرا ذهن خلاق و پویای او راهی به جز پیوندهای جسمانی و سکس را پیدا نکرده است.
سپیده فارسی در رپرتاژی که بی بی سی برای گل سرخ منتشر کرد بدون اینکه خبرنگار از او سوالی کرده باشد می گوید در یک استفهام انکاری می گوید که علی و سارا نمایندگان این دو نسل نیستند. در حالی که اگر چنین نباشد باید گفت که این فیلم دیگر چیزی جز یکسری صحنه ها برای مخاطبین +۱۸ سال نیست.
حال باید دید روی آوردن به ساخت یک فیلم با جاذبه های جنسی آن هم در پس زمینه فتنه سال ۸۸ چه هدفی را دنبال می کند.
خود کارگردان این فیلم در رپرتاژ بی بی سی اعلام می کند که می خواستم تناقض رفتاری معترضین ۸۸ ( بخوانید فتنه) را بین فعالیت های درون و بیرون از خانه نشان دهم و بگویم که تلاش های آنها برای رسیدن به آزادی است.
با دقت به این جمله می توان گفت که نماد آزادی از دید سازندگان فیلم "سکس" است و اصلا یکی از اهداف اغتشاش گران سال ۸۸ رسیدن به آزادی های بی قید شرط جنسی است.
در واقع کارگردان این فیلم با عملکردی ناشیانه تنها راه باقی مانده و تنها نقطه مشترک برای پیوند کسانی که جمهوری اسلامی را مطالبه نمی کردند با اغتشاش گران ۸۸ (کمتر از ۲ در صد به جمهوری اسلامی رای ندادند و ایز این تعداد کمتر از ۰/۵ درصد فعال سیاسی بودند) را آزادی های جنسی معرفی می کند.
140912114440_rose3_624x351_tiff
البته این نکته نیز قابل ذکر است که حوادث برنامه ریزی شده برای براندازی ۸۸ که امروز در ادبیات مردم ایران به فتنه تعبیر می شود، روز به روز در حال طرد شدن است بنا بر این شبکه های تبلیغاتی انگلیس و آمریکا هر بار با ترفندی جدید در تکاپو هستند تا به گونه ای روایت خود از سال ۸۸ را باز تولید کنند.
روی آوردن به پیوند فتنه سبز و سکس آن هم با فیلم گل سرخ و تمسک به صحنه های جنسی نشان از خالی بودن دست این روایت کنندگان دارد زیرا حتی حاضرند اهدافی را که پیشتر سعی می کردند آنرا در قالب یک مطالبه عمومی محترم جلوه دهند با صحنه های آمیزش جنسی نماینده دونسل از به اصطلاح معترضین!! ترکیب کنند.
بی بی سی در آخرین تبلیغ خود برای گل سرخ وعده اکران آن در جشنواره های متعدد را داده است.
*مرصاد
