آیت‌الله سیدصابر جباری امام جمعه بهشهر و نماینده مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری بر اثر عارضه قلبی دار فانی را وداع و دعوت حق را لبیک گفت.
به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس از بهشهر، آیت‌الله سید صابر جباری که سال‌ها از بیماری قلبی رنج می‌برد صبح امروز بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.
آیت‌الله سید صابر جبّاری در نهم فروردین 1317 در روستای متکازین از توابع شهرستان بهشهر در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود.
پدر وی حجت الاسلام والمسلمین حاج سید محمد جبّاری، که خود در کسوت روحانیت بودند از کودکی به تعلیم فرزندشان همّت گمارد؛ به طوری که ایشان در 12 سالگی سطح مقدماتی علوم اسلامی را آموخته و آماده کسب معارف بالاتر شد؛ لذا به حوزه علمیه کوهستان بار سفر بست و نزد علمایی چون آیت الله العظمی کوهستانی، حجج اسلام سمچولی و سید زکریا حسینی متکازینی به تحصیل علوم حوزوی پرداخت.
وی در سن 14 سالگی توانست جایزه ادبیات عرب در صرف و نحو را از دست عالم بزرگوار، آیت‌الله العظمی کوهستانی دریافت کند. مدتی بعد به حوزه علمیه ی نوکنده نزد آیات عظام نصیری و ربانی رفته و قریب به یک سال بعد راهی حوزه ی علمیه مشهد شد.
سفر به مشهد باعث تلمّذ ایشان نزد اساتید بزرگی چون آیت‌الله ادیب نیشابوری و آیت‌الله مهدوی دامغانی شد؛ لکن ایشان که تحصیل در قم را در اندیشه می پروراندند، بعد از توقفی کوتاه در حوزه علمیه نوکنده، در سال 37-1336 راهی قم شد و دریچه فهم علوم اسلامی خود را با حضور در درس خارج فقه مرجع جهان تشییع، آیت الله بروجردی، هرچه بیشتر گشود. به طوری که با کسب نمره عالی در امتحان خارج فقه آن مرحوم مفتخر دریافت شهریه از این درس نائل شدند.
پس از آن با حضور در درس آیات عظام فاضل لنکرانی ،نوری همدانی ،مشکینی ،سلطانی ،شاهرودی ،حضرت امام خمینی(ره) ،مرعشی نجفی ،گلپایگانی ،میرزاهاشم آملی ،علامه طباطبایی ،بهجت و… مدارج عالی علوم اسلامی را آن چنان سپری کردند که در سال 1340 در سن 24 سالگی به درجه رفیع اجتهاد نائل آمدند و از همان زمان در سطوح عالیه فقه و اصول در حوزه علمیه قم مشغول تدریس شد.
این عالم بزرگوار علاوه بر حضور در صحنه‌های عالی علمی، مجاهدی نستوه در زمان طاغوت و 8 سال دفاع مقدس بود.
از نیمه سال 1341 تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی در معیت علمای وارسته مازندرانی چون شهید مجاهد آیت‌الله هاشمی‌نژاد، آیت‌الله جوادی آملی، مرحوم آیت‌الله صالحی مازندرانی، مرحوم آیت‌الله هادی روحانی و … به مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی پرداخت.
در سال 1342 در درگیری روحانیون با ساواک در مدرسه ی فیضیه قم حضور داشت و قبل از آن نیز در تجمّعی که طلّاب در قم به علت بازداشت حضرت امام (ره) به راه انداخته بودند، سیلی محکمی به گوش رئیس شهربانی وقت به دلیل انداختن قرآن از دست یکی از روحانیون زده بود.
ایشان در سال‌های قبل و بعد از انقلاب همواره جهت تبلیغ به شهرهای مختلف کشور از جمله مشهد ، گرگان ، سمنان ، دامغان ، فومن ، اراک ، خوانسار، آمل، فریدونکنار، محمودآباد، توابع قم و … رفتند و در روشنگری مردم نسبت به مسائل روز جامعه نقش مؤثّری داشت؛ چنانکه هنگام به ثمر نشستن پیروزی انقلاب در فریدونکنار ، مردم به اتفاق ایشان شهربانی شهر را تسخیر و نیروهای آن را خلع سلاح کردند.
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، در سال 1359 از سوی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران ـ حضرت امام خمینی (ره) ـ به سِمَت امامت جمعه شهرستان بهشهر منصوب شد.
در همان ایّام آغازین که عراق، جنگی نابرابر را بر ما تحمیل کرد حضرت آیت الله جباری ، برای بازدید از مناطق جنگی تا سر پل ذهاب رفت. این توجه ایشان به وضعیت جنگی کشور باعث شد علاوه بر تلاش برای پشتیبانی رزمندگان در پشت جبهه، 19 بار نیز به مناطق جنگی غرب و جنوب کشور، برای بردن کمک های مردمی و اطّلاع از وضعیت رزمندگان از یگان های ارتش و سپاه حتی تا خطوط مقدم رخت عزیمت ببندد.
حضور فعال این عالم خستگی‌ناپذیر در عرصه‌های مختلف باعث شد تا در سال 1375 به انتخاب مردم ولایتمدار استان مازندران به مجلس خبرگان راه یابد. علاوه بر آن، عضویت در شورای سیاستگذاری ائمه جمعه استان مازندران و نیز قائم مقامی شورای مدیریت حوزه‌های استان مازندران نیز در زمره مسؤولیت‌های ارزشمند این عالم بزرگوار می‌باشد. ایشان در مدت 30 سال گذشته هرگز جلسات درس و بحث علمی را تعطیل نکرده و علاوه بر اینکه رئیس حوزه‌های علمیه امام صادق (ع) ، چهارده معصوم ، جبل النور و قدسیه شهرستان بهشهر بوده خود نیز به تدریس خارج فقه و اصول، اعجاز علمی قرآن مجید، تفسیر و اخلاق در حوزه، دانشگاه و نهادهای مختلف از جمله جهاد، سپاه و …می پرداخت.
آیت‌الله سید صابر جبّاری در نهم فروردین 1317 در روستای متکازین از توابع شهرستان بهشهر در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود.
پدر وی حجت الاسلام والمسلمین حاج سید محمد جبّاری، که خود در کسوت روحانیت بودند از کودکی به تعلیم فرزندشان همّت گمارد؛ به طوری که ایشان در 12 سالگی سطح مقدماتی علوم اسلامی را آموخته و آماده کسب معارف بالاتر شد؛ لذا به حوزه علمیه کوهستان بار سفر بست و نزد علمایی چون آیت الله العظمی کوهستانی، حجج اسلام سمچولی و سید زکریا حسینی متکازینی به تحصیل علوم حوزوی پرداخت.
وی در سن 14 سالگی توانست جایزه ادبیات عرب در صرف و نحو را از دست عالم بزرگوار، آیت‌الله العظمی کوهستانی دریافت کند. مدتی بعد به حوزه علمیه ی نوکنده نزد آیات عظام نصیری و ربانی رفته و قریب به یک سال بعد راهی حوزه ی علمیه مشهد شد.
سفر به مشهد باعث تلمّذ ایشان نزد اساتید بزرگی چون آیت‌الله ادیب نیشابوری و آیت‌الله مهدوی دامغانی شد؛ لکن ایشان که تحصیل در قم را در اندیشه می پروراندند، بعد از توقفی کوتاه در حوزه علمیه نوکنده، در سال 37-1336 راهی قم شد و دریچه فهم علوم اسلامی خود را با حضور در درس خارج فقه مرجع جهان تشییع، آیت الله بروجردی، هرچه بیشتر گشود. به طوری که با کسب نمره عالی در امتحان خارج فقه آن مرحوم مفتخر دریافت شهریه از این درس نائل شدند.
پس از آن با حضور در درس آیات عظام فاضل لنکرانی ،نوری همدانی ،مشکینی ،سلطانی ،شاهرودی ،حضرت امام خمینی(ره) ،مرعشی نجفی ،گلپایگانی ،میرزاهاشم آملی ،علامه طباطبایی ،بهجت و… مدارج عالی علوم اسلامی را آن چنان سپری کردند که در سال 1340 در سن 24 سالگی به درجه رفیع اجتهاد نائل آمدند و از همان زمان در سطوح عالیه فقه و اصول در حوزه علمیه قم مشغول تدریس شد.
این عالم بزرگوار علاوه بر حضور در صحنه‌های عالی علمی، مجاهدی نستوه در زمان طاغوت و 8 سال دفاع مقدس بود.
از نیمه سال 1341 تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی در معیت علمای وارسته مازندرانی چون شهید مجاهد آیت‌الله هاشمی‌نژاد، آیت‌الله جوادی آملی، مرحوم آیت‌الله صالحی مازندرانی، مرحوم آیت‌الله هادی روحانی و … به مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی پرداخت.
در سال 1342 در درگیری روحانیون با ساواک در مدرسه ی فیضیه قم حضور داشت و قبل از آن نیز در تجمّعی که طلّاب در قم به علت بازداشت حضرت امام (ره) به راه انداخته بودند، سیلی محکمی به گوش رئیس شهربانی وقت به دلیل انداختن قرآن از دست یکی از روحانیون زده بود.
ایشان در سال‌های قبل و بعد از انقلاب همواره جهت تبلیغ به شهرهای مختلف کشور از جمله مشهد ، گرگان ، سمنان ، دامغان ، فومن ، اراک ، خوانسار، آمل، فریدونکنار، محمودآباد، توابع قم و … رفتند و در روشنگری مردم نسبت به مسائل روز جامعه نقش مؤثّری داشت؛ چنانکه هنگام به ثمر نشستن پیروزی انقلاب در فریدونکنار ، مردم به اتفاق ایشان شهربانی شهر را تسخیر و نیروهای آن را خلع سلاح کردند.
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، در سال 1359 از سوی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران ـ حضرت امام خمینی (ره) ـ به سِمَت امامت جمعه شهرستان بهشهر منصوب شد.
در همان ایّام آغازین که عراق، جنگی نابرابر را بر ما تحمیل کرد حضرت آیت الله جباری ، برای بازدید از مناطق جنگی تا سر پل ذهاب رفت. این توجه ایشان به وضعیت جنگی کشور باعث شد علاوه بر تلاش برای پشتیبانی رزمندگان در پشت جبهه، 19 بار نیز به مناطق جنگی غرب و جنوب کشور، برای بردن کمک های مردمی و اطّلاع از وضعیت رزمندگان از یگان های ارتش و سپاه حتی تا خطوط مقدم رخت عزیمت ببندد.
حضور فعال این عالم خستگی‌ناپذیر در عرصه‌های مختلف باعث شد تا در سال 1375 به انتخاب مردم ولایتمدار استان مازندران به مجلس خبرگان راه یابد. علاوه بر آن، عضویت در شورای سیاستگذاری ائمه جمعه استان مازندران و نیز قائم مقامی شورای مدیریت حوزه‌های استان مازندران نیز در زمره مسؤولیت‌های ارزشمند این عالم بزرگوار می‌باشد. ایشان در مدت 30 سال گذشته هرگز جلسات درس و بحث علمی را تعطیل نکرده و علاوه بر اینکه رئیس حوزه‌های علمیه امام صادق (ع) ، چهارده معصوم ، جبل النور و قدسیه شهرستان بهشهر بوده خود نیز به تدریس خارج فقه و اصول، اعجاز علمی قرآن مجید، تفسیر و اخلاق در حوزه، دانشگاه و نهادهای مختلف از جمله جهاد، سپاه و …می پرداخت.
