به گزاش شهدای ایران،  عضو كابينه خاتمي نقدهاي جدي به برخي وزرا دارد: برخي همكاران دولت خوب عمل كردند برخي هم فضا را اشتباه گرفتند. اعتدال را به معناي وادادگي فهميدند. به معناي باري به هر جهت حركت كردن. به معناي هم اين و هم آن. آنها باج دادن را به معناي اعتدال تلقي كردند، اين اعتدال نيست اين وادادگي است. همه‌چيز براي خود خواستن است. اين در حقيقت فاصله گرفتن از آرمان‌هاي دولت است. اعتدال، آرمان‌هاي دولت را با روش خوب دنبال كردن است نه اينكه آرمان‌ها را فداي بده بستان‌ها و نوعي وادادگي و امثال اينها بكنند.

يك‌ سال پس از دولت روحاني منتقدان اصلاح‌طلب او كم كم حرف‌هايشان را شفاف‌تر مي‌زنند. به عنوان مثال لاري درباره جلسات مشترك رييس‌جمهور با اصلاح‌طلبان و اصولگرايان معتقد است يكي از علل برگزاري اين جلسات يك نوع ژست سياسي نيز به شمار مي‌آيد: آقاي روحاني به عنوان رييس دولت نياز دارد بفهمد ديدگاه اين دو جناح چيست و موثر هم هست. وضعيت نهادهاي مدني و NGO‌ها نيز از ديد كسي كه روزي خود متولي كمك و رصد آنها بوده است چندان جالب به نظر نمي‌رسد. لاري در ارزيابي اوضاع چنين مي‌گويد: من معتقدم آقاي روحاني هنوز در اين زمينه كار زيادي نكرده است. حضور دولت باعث شد فضا تا حدي باز شود. انتظار است كه آقاي روحاني موتور محركه اين فضا شود ولي هنوز دستگاه‌هاي زيرمجموعه آقاي روحاني آن‌طور كه شايسته است وارد اين فضا نشدند. علتش اين است كه طرف مقابل مي‌خواهد بگويد هيچ اتفاقي نيفتاده است و راي مردم به آقاي روحاني مفهومي ندارد. آقاي روحاني و برخي همكارانش كارنامه مناسبي دارند، ولي برخي همكاران ايشان متاسفانه اين جهت‌گيري را نمي‌توانند تحليل كنند. هنوز تصميم‌گيرندگان افرادي هستند كه فضاي امنيتي را تحميل مي‌كنند. آقاي روحاني بايد براي اين مسائل فكري كند و زمان هم به‌تدريج مي‌گذرد و فرصت‌ها رو به اتمام است.