کامران نجات الهی؛ مدرسی فعال و مبارز در سنگر علم و دانش، که تحصیل و تدریس برای او میدان مقابله با حکومت پهلوی محسوب می شد و با شهادت در این سنگر، رسم آزادگی را تعلیم کرد.
گروه اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ همزمان با اوجگیری نهضت اسلامی مردم ایران علیه رژیم پهلوی در سال 1357 و افزایش فشار نیروهای امنیتی بر مردم و بخصوص دانشگاهیان؛ 70 تن از استادان و مدرسین دانشگاهها در دوم دی ماه 1357، در ساختمان مرکزی وزارت علوم وقت تحصن کردند. این تحصن در اعتراض به رفتارهای خشونتآمیز ماموران رژیم پهلوی در سرکوب دانشگاهیان و همچنین در خواست آنها برای بازگشایی دانشگاهها صورت گرفت.
در پی این تحصن، نیروهای امنیتی رژیم پهلوی در پنجم دی برای درهم شکستن این اعتصاب به متحصنین حمله ور شدند و در حالی که استاد کامران نجات الهی مشغول سخنرانی برای متحصنین بود هدف گلوله عوامل رژیم قرار گرفت و در سن 27 سالگی به درجه رفیع شهادت نایل شد.
ششم دی ماه 1357، ملت مبارز ایران به اتفاق آیتاللَّه سید محمود طالقانی، پیکر شهید نجاتالهی را تشییع کردند. این مراسم با شکوه با عکس العمل شدید نیروهای گارد مواجه شد و در درگیری میان این نیروها و مردم، تعداد بسیاری از تظاهر کنندگان در میدان انقلاب فعلی به شهادت رسیدند.
کامران نجات الهی فرزند عبدالحسین، در سال 1330 هجری خورشیدی در بیجار گروس دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان شکیبای شهرستان سنندج به پایان رساند و سپس برای ادامه تحصیل راهی تهران شد و در مدرسه دارالفنون مشغول تحصیل شد.
وی با انتخاب رشته راه و ساختمان در دانشگاه علم و صنعت مشغول به تحصیل شد و سپس در دانشگاه پلی تکنیک(امیرکبیر کنونی) تا مقطع دکترا تحصیلات خود را ادامه داد. او پس از فراغت از تحصیل در دانشگاه پلی تکنیک به عنوان مدرس مشغول به تدریس شد و باانگیزه و شور و شوق فراوان اندوخته های علمی خود را در اختیار دانشجویانش قرار می داد.
دکتر نجات الهی که فعالیت های سیاسی خود را از زمان دانشجویی آغاز کرده بود؛ با لبیک به ندای مقتدای خویش امام خمینی (ره) همدوش با دیگر اقشار جامعه در مبارزات علیه رژیم پهلوی شرکت جست و در مقام استادی نیز دست از روشنگری اقشار مختلف اجتماع برنداشت و از هر فرصتی برای افشای حکومت ظلم و ستم رژیم پهلوی استفاده می کرد. با تشکیل سازمان ملی دانشگاهیان ایران، وی با عضویت در این سازمان در همه فعالیت های آن فعالانه شرکت می کرد و سرانجام نیز بدست عوامل رژیم پهلوی شهد شیرین شهادت را نوشید.
47 روز پس از شهادت این استاد متعهد و دلسوز در 22 بهمن 1357 خون وی و همرزمانش به ثمر نشست و انقلاب شکوهمند اسلامی نیز به پیروزی رسید.
منبع : بولتن
