امروز چهارم دیماه سالروز شهادت شهیده «نسرین افضل» است و به همین مناسبت، مروری داریم بر زندگی و فعالیتهای این شهیده.
به گزار ش گروه اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران امروز سالروز شهادت شهید نسرین افضل است و سخن از شهیده ای است شاهد برقله بلند تاریخ انقلاب اسلامی.از فاضله گرانقدری که کیمیای سعادت را در پیروی از زینب(س) به دست آورد و تاج شهادت را با انگشتان سیدالشهدا(ع)، مولا و برادر ارجمند زینب (س) بر سر نهاد.
نسرین افضل در سال 1338 در شیراز متولد شد و روزها و سالهای شیرین کودکی را به عطر رأفت و عطوفت مادری نیک روش و به همت و اهتمام پدری مخلص و متدین گذراند. سپس در مدارس شیراز، تحصیلات دورههای ابتدایی و راهنمایی را به پایان رساند و به برکت و بهره معارف و تعالیم عالیه اسلامی، زندگی عزتمندانه و شرافتمندانه خود را ادامه داد و حجب و نجابت،زیور و زینت جانش شد و با ادای فریضههایی چون نماز و روزه،روح و روانش را نشاط بخشید.
نسرین با ورود به دبیرستان،به عنوان یکی از دانشآموزان باشعور، بر بسیاری از نابسامانیها در رژیم شاه، خردمندانه اعتراض کرد و بر نامشروع بودن حکومت وقت خروش برداشت تا آنجا که یک بار نیروهای امنیتی او را تحت تعقیب قرار دادند.استعداد شکوفایش باعث شد که با معدل 18موفق به اخذ دیپلم شود. وی با روحی سرشار از پیوستگی به درگاه احدیت، کمر به خدمت خلق خدا بست و قدرت خویش را صرف خدمت در کمیته امداد، کمیته انقلاب اسلامی،سپاه و جهاد سازندگی کرد. مطلوب خود را در جهاد سازندگی یافت و با خدمت به محروم ترین قشر جامعه، به دنبال کسب قرب به پروردگار بود.در نخستین تلاشهایش،به عنوان جهادگر در یکی از روستاهای مجاور شیراز (روستای دودج) برای زنان و دختران جوان آن دیار به برگزاری کلاسهای فرهنگی همت گماشت و آنان را با اصول و معارف انسان ساز اسلام مأنوس و مألوف کرد. سپس فعالیتش را در روستای «دشمن زیاری» ادامه داد و در منطقه «فراشبند» از توابع استان فارس به برگزاری نمایشگاه عکس و کتاب مبادرت ورزید.در آغاز سال 1360 ، نسرین از فقر فرهنگی شدید کردستان آگاه شد و با برادرش احمد افضل (مفقودالاثر) در مورد رفتن به آنجا مشورت کرد و در همان زمان بود که جهاد اعلام کرد که در جهت رشد هرچه بیشتر فرهنگی به بانوان در کردستان احتیاج است.نسرین افضل پس از مشورت با علمای شهر راهی کردستان شد. چیزی نگذشت که گوهر وجود وقف الهی شده نسرین افضل بر همه نمایان شد و همه ارگانها سعی کردند از فضایلش بهره ببرند و افضل تا آنجا که توان داشت ارگانهای ضعیف و مردم محروم آنجا را توان الهی بخشید. حتی وقت استراحت شبانه خویش را در فرمانداری و برای تقسیم کردن کوپنهای مردم مهاباد صرف کرد. بعضی اوقات تا نیمههای شب با وجود خطرهای فراوان آن شهر که چون شهر به تاراج رفته در اختیار ضدانقلاب بود برای آموزگاران متعهد آن دیار جلسه میگذاشت.در شهریورماه سال 1360 خبر شهادتش را شنید و راهی شیراز شد و مطلع شد برادرش نه تنها به درجه رفیع شهادت نائل آمده که وجودگهربار او به شهیدان مفقودالاثر انقلاب پیوسته است.با مسئولیت سنگینِ ابلاغ اندیشه شهدا، دیگر بار به مهابادبازگشت ودرسپاه،جهادسازندگی،بنیادامورجنگ زدگان،فرمانداری،آموزش و پرورش و سپاه پاسداران مجاهدت کرد. حالا تنها کسی است که برای تصدیگری تبلیغات و انتشارات سپاه در مهاباد لایق. مدتی این مسئولیت را میپذیرد و در عین حال به دیگر ارگانها نیز رسیدگی میکند و سپس به خاطر نیاز شدید آموزش و پرورش با سمت معلم تربیتی شروع به کار میکند و با این مسئولیت معلمین را نیز آموزش میدهد و یک دوره از معلمین نهضت سوادآموزی نیز از جمله افرادی بودند که از فضل او بهرهمند میشوند.در نخستین روزهای بهار سال 1361 با یکی از جوانان مجاهد شاغل در سپاه، ازدواج میکند. در نخستین سالهای پیروزی انقلاب که مهاباد در آرامش مطلوبی به سر نمیبرد،نسرین در نهضت سوادآموزی آن شهر، فروغ خواندن و نوشتن را بردل و دیده سوادآموزان افشاند،زمان انتخابات به عنوان ناظر بر سر صندوقهای رأی حاضر شد، درکمیته امداد و بنیاد جنگ زدگان آن زمان به فعالیت پرداخت و به عنوان مربی امور تربیتی در مدارس، آگاهی و توان دانشآموزان را در زمینههای فرهنگی و مذهبی افزایش داد.نسرین افضل فاضله بانویی بود که پیوسته جمله «الهی قلبی محجوب و نفسی معیوب» از دعای امیرمؤمنان حضرت علی (ع) بر ذهن و زبانش جاری بود و با توسل جستن به نیایش و ستایش،گلشن جانش را عطرآگین میکرد و با شیدایی و مشتاقی، محافل و مجالس ذکر و ثنای خداوندی را برگزار و دیگران را نیز برای شرکت در آنها تشویق و ترغیب میکرد.در آخرین شب زندگیاش و در حالی که در «تب» میسوخت از همسرش خواست که او را به مجلس دعای توسل برساند. دعا پایان مییابد و همه برای مراجعت سوار خودروها میشوند. نسرینِ افضل یکی از خواهران را از جایش بلند میکند و میگوید اینجا جای من است و خودش مینشیند. خودرو حرکت میکند و نسرین آغاز حرکت خویش را در عالم ملکوت میبیند. دست پلید آمریکا از آستین عوامل گروهکها بیرون آمده و دیگر بار گلی از باغ انقلاب اسلامی را پرپر میکند. نسرین افضل، روز چهارم دیماه 1361 در شهرستان مهاباد استان آذربایجانغربی به شهادت رسید.