چقدر دیر خبرش و زدید

...

از پی کاری مسافر می برم ؛ دختران را تا به مقصد می برم ؟!

چه حکمی داره با دختران جوان خوش و بش وهم صحبتی ؟!

باغت آباد انگوری ؟!

============


مرا تا نقره باشد مي فشانم ... تو را تا بوسه باشد مي ستانم
و گر فردا به زندان مي برندم ... به نقد اين ساعت اندر بوستانم
جهان بگذار تا بر من سر آيد ... که کام دل تو بودي از جهانم
چه دامن هاي گل باشد در اين باغ ... اگر چيزي نگويد باغبانم
نمي دانستم از بخت همايون ... که سيمرغي فتد در آشيانم
تو عشق آموختي در شهر ما را ... بيا تا شرح آن هم بر تو خوانم
سخن ها دارم از دست تو در دل ... وليکن در حضورت بي زبانم
بگويم تا بداند دشمن و دوست ... که من مستي و مستوري ندانم
مگو سعدي مراد خويش برداشت ... اگر تو سنگ دل من مهربانم
اگر تو سرو سيمين تن بر آني ... که از پيشم براني من بر آنم
که تا باشم خيالت مي پرستم ... و گر رفتم سلامت مي رسانم

ديوان سعدي/ غزليات
============
دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید
بگشای تربتم را بعد از وفات و بنگر
کز آتش درونم دود از کفن برآید
بنمای رخ که خلقی واله شوند و حیران
بگشای لب که فریاد از مرد و زن برآید
جان بر لب است و حسرت در دل که از لبانش
نگرفته هیچ کامی جان از بدن برآید
از حسرت دهانش آمد به تنگ جانم
خود کام تنگدستان کی زان دهن برآید
گویند ذکر خیرش در خیل عشقبازان
هر جا که نام حافظ در انجمن برآید


حافظ (غزلیات)


===================

شعر امام خمینی (ره)



من بخال لبت ای دوست گرفتار شدم
چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم

فارغ از خود شدم و کوس انا الحق بزدم
همچو منصور خریدار سر دار شدم

غم دلدار فکنده است به جانم شرری
که بجان آمدم و شهره بازار شدم

در میخانه گشایید برویم شب و روز
که من از مسجد و از مدرسه بیزار شدم

جامه زهد و ریا کندم و بر تن کردم
خرقه پیر خراباتی و هشیار شدم

واعظ شهر که از پند خود آزارم داد
از دم رند می آلوده مددکار شدم

بگذارید که از بتکده یادی بکنم
من که با دست بت میکده بیدار شدم

پاسخ امام خامنه ای (دامت برکاته)


تو که خود خال لبی از چه گرفتار شدی ؟
تو طبیب همه‌ای از چه تو بیمار شدی ؟

تو که فارغ شده بودی ز همه کون و مکان
دار منصور بریدی همه تن دار شدی

عشق معشوق و غم دوست بزد بر تو شرر
ای که در قول و عمل شهره بازار شدی

مسجد و مدرسه را روح و روان بخشیدی
وه که بر مسجدیان نقطه پرگار شدی

خرقه پیر خراباتی ما سیره توست
امت از گفته دربار تو هشیار شدی

واعظ شهر همه عمر بزد لاف منی
دم عیسی مسیح از تو پدیدار شدی

یادی از ما بنما ای شده آسوده ز غم
ببریدی ز همه خلق و به حق یار شد

========
آتش عشق است کَاندَر نِی‌فُتاد
جوشش عشق است کَاندر مِی فُتاد
نی حریف هر که از یاری برید
پرده‌هایش پرده‌های ما درید
همچو نی زَهری و تَریاقی که دید؟
همچو نی دمساز و مشتاقی که دید؟
نی حدیث راه پُرخون می‌کند
قصه‌های عشق مجنون می‌کند
========
حال از لطف خدا نان میخورم
با پلو ته دیگ بریان میخورم
باقلوا را سهل و آسان میخورم
با زنم هر شب فسنجان میخورم

لذتش را ببرید ؟!


ماشین هم نداریم بریم دشت ؟!