اختلاف عجیب و قریب قیمت‌ها، این روزها عامل اصلی تشدید کش مکش‌های بارفروشان میدان میوه و میوه‌فروشان سطح شهر شده و هر یک دیگری را مقصر می خواند.در کنار این بگومگوها، عرضه سم تاریخ گذشته به باغداران هم خبرساز شد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از تسنیم، صبح امروز علی فاضلی رییس اتاق اصناف ایران، با حضور در میدان اصلی میوه و تره بار تهران در گفت‌و‌شنود با بارفروشان، حق‌العمل‌کاران و میوه فروشان سطح شهر از مشکلات مجموعه توزیع میوه همچون مشکلات ساختاری میدان که در حوزه شهرداری تهران است با خبر شد، از این رو قبل از ظهر امروز در جلسه‌ای با مسئولان شهرداری در رابطه با ساماندهی مشاغل شرکت کرد تا هرچه سریع‌تر مشکلات توزیع میوه رفع شود.
گفت‌و‌شنودهای فاضلی به گونه‌ای بود که میوه فروشان سطح شهر، بارفروشان را مقصر مشکلات و برخی از آنها را دلال می‌خوانند و در کنار آن بارفروشان و اهل میدان، میوه فروشان سطح شهر را عامل اصلی گرانی قلم‌داد می‌کنند.
فاضلی در این بازدید قدم بعدی خود را ساماندهی وضعیت فیزیکی میدان برشمرد و بیان کرد: با رفع موانع مختلف اصناف در توزیع میوه، در مرحله بعد با همکاری وزارت حهاد کشاورزی به دنبال کاهش قیمت و منطقی کردن آن خواهیم رفت.
وی تاکید کرد: با عملی شدن این‌ها به میدان ورود کرده تا قیمت عرضه میوه در آن‌جا منطقی و قابل قبول برای مصرف‌کننده باشد و از سوی دیگر نظارت منطقی نیز صورت گیرد تا تمام یک صنف متهم به بداخلاقی صنفی نشوند.
با وجود افزایش نظارت بر میادین میوه‌و‌تره‌بار عرضه کنندگان میوه بیش‌تر در جلوی غرفه‌ها حضور دارند و این موضوع به عقیده اهالی میدان به دلیل عدم حضور مشتری در غرفه و فضای کم آن است که در پی این اتفاق غرفه یا به گفته اهل میدان حجره‌ها محل پارک ماشین شده است.
اما میزان پراکندگی عرضه کنندگان میوه که تشخیص دلال از حق العمل کار سختی است از 5 ردیف چینش بار به 3ردیف کاهش یافته است.
قیمت میوه که در پیشانی هر غرفه نصب شده بنابر کیفیت و نوع آن متفاوت اعلام شده و مشتری می‌تواند بنابر سلیقه و میزان هزینه در نظرگرفته میوه خود را خرید کند.
اهل میدان معتقد است قیمت میوه بنابر عرضه و تقاضا تعیین می‌شود و این در حالی است که فروشندگان میوه در سطح شهر قیمت اعلامی در پیشانی غرفه را تنها دکور آن می‌دانند و بر این باور هستند که هیچ گاه میوه با قیمت‌های اعلامی که همه آنها را متناسب و بسیار کمتر از قیمت سطح شهر می‌دانند عرضه نمی‌شود.
آنها همچنین معتقدند فاکتور رسمی از سوی فروشنده صادر نمی‌شود، سوالی که ایجاد می‌شود مبنی بر این است که افرادی که جلوی غرفه فعالیت می‌کنند آیا جواز کسب دارند یا خیر؟ پاسخ این سوال از سوی برخی افراد این گونه است که فعالیت این‌ها زیر پوشش صاحب غرفه صورت می‌گیرد. در این بازدید فاکتورهای ارائه شده از سوی فروشندگان هیچ اثری از مهر رسمی، نام فروشنده و اطلاعات خریدار را نداشت.
دیگر میوه فروشان سطح شهر درباره کامیون‌های ورودی به میدان می‌گویند برخی افراد که پول خوب دارند گل بار یا میوه‌ای که احساس می‌شود زمینه آن کم خواهد شد را خریداری می‌کنند و با قیمت بیش‌تری به فروش می‌رسانند و در موقع اعتراض به قیمت بالای آن از عرضه میوه جلوگیری خواهند کرد.
اهل میدان درصد حق العمل کاری را 3تا 5 درصد اعلام کردند که برخی‌ها از میزان 10 درصدی در صورتی که پول بار را قبل از فروش دریافت کنند خبر دادند.
موضوع جالب توجه نصب تابلو قیمت بر بدنه کامیون است که اگر این بار برای غرفه دار است چرا تابلو را بر دهانه مغازه خود برای اعلام مالکیت بار انجام نداده تا از ایجاد شائبه جلوگیری کند.
در گذشته نه چندان دور زمین جلوی غرفه ها با فاصله قابل توجه از آنها خط کشی شده و با قیمت‌های ماهیانه 700 تا یک میلیون تومانی اجاره داده می شدند و در حال حاضر غرفه به صورت 6 دانگ ماهیانه 5 تا 6 میلیون تومان اجاره داده می‌شود.
حضور کامیون و افراد متعدد جلوی غرفه‌ها و پارک ماشن‌های شخصی در آنها از سوی اهل میدان این‌گونه توجیه می‌شود که عدم امکانات و روش ساخت غرفه‌ها به صورتی است که کامیون و بار نمی تواند در غرفه قرار گیرد.
میوه فروشی که در میدان برای تامین بار حاضر شده بود اعلام کرد: فقط وزن جعبه میوه موز کم می شود و این موضوع برای میوه‌های دیگر عملی نمی شود.
وی ادامه داد: کارگر غرفه برای وزن و جابجایی جعبه بزرگ 200 تومان، و جعبه کوچک 100 تومان دریافت می کند و این در حالی است که حقوق کارگر غرفه را صاحب غرفه باید تامین کند و از سوی دیگر کشاورز کرایه بار و هزینه تخلیه بار را پرداخت کرده است.
در موردی دیگر دقیقا زیر تابلو اعلام قیمت میوه ای عرضه می شد که قیمت آن در تابلو قید نشده است واین جای سوال دارد که آیا تعزیرات قیمت و نظارت بر تابلوها را به درستی انجام می دهد.
در ادامه بازدید از میدان میوه و تره بار میوه‌های درجه یک عرضه می‌شد که قیمت آنها کاملا همسو با قیمت میوه درجه یک در مرکز شهر تهران بود از این میوه‌ها می توان به سیب گلاب 4500 تا 5000تومان، هلو انجیری 4000 تا 6000 تومان، سیب دورنگ 4000 تا 5000 تومان،هلو گرد 4000 تا 5500 تومان، انار شیرین 5000 تا 6000 تومان و شلیل شبرنگ 4500 تا 6000 تومان اشاره کرد.
البته قیمت اعلامی یکی از مسئولین اصلی اتحادیه بارفروشان در مورد میوه بسیار درجه یک، خیلی کمتر است.
حال این موضوع ایجاد می شود که برخی میوه فروشان سطح شهر هر گونه میوه ای که در سطح شهر عرضه می‌شود را با قیمت میوه درجه یک و یک دست به فروش می‌رسانند و از سوی دیگر به دلیل عدم اهمیت قیمت از سوی افراد پول دار، در مناطق بالا شهر میوه با هر قیمتی به فروش می‌رسد.
موضوعی که به شدت قابل تامل است دلیل آفت زدن میوه‌های درشت است که کشاورزان این موضوع را نشات گرفته از عرضه سموم تاریخ گذشته توسط جهاد کشاورزی دانسته که از بین رفتن میوه را در پی داشته است.
موضوع دیگر عدم فروش میوه توسط کشاورز و معتمد آن است که از سوی اهل میدان یک موضوع غیرمنطقی تلقی می‌شود.
گفت‌و‌شنودهای فاضلی به گونه‌ای بود که میوه فروشان سطح شهر، بارفروشان را مقصر مشکلات و برخی از آنها را دلال می‌خوانند و در کنار آن بارفروشان و اهل میدان، میوه فروشان سطح شهر را عامل اصلی گرانی قلم‌داد می‌کنند.
فاضلی در این بازدید قدم بعدی خود را ساماندهی وضعیت فیزیکی میدان برشمرد و بیان کرد: با رفع موانع مختلف اصناف در توزیع میوه، در مرحله بعد با همکاری وزارت حهاد کشاورزی به دنبال کاهش قیمت و منطقی کردن آن خواهیم رفت.
وی تاکید کرد: با عملی شدن این‌ها به میدان ورود کرده تا قیمت عرضه میوه در آن‌جا منطقی و قابل قبول برای مصرف‌کننده باشد و از سوی دیگر نظارت منطقی نیز صورت گیرد تا تمام یک صنف متهم به بداخلاقی صنفی نشوند.
با وجود افزایش نظارت بر میادین میوه‌و‌تره‌بار عرضه کنندگان میوه بیش‌تر در جلوی غرفه‌ها حضور دارند و این موضوع به عقیده اهالی میدان به دلیل عدم حضور مشتری در غرفه و فضای کم آن است که در پی این اتفاق غرفه یا به گفته اهل میدان حجره‌ها محل پارک ماشین شده است.
اما میزان پراکندگی عرضه کنندگان میوه که تشخیص دلال از حق العمل کار سختی است از 5 ردیف چینش بار به 3ردیف کاهش یافته است.
قیمت میوه که در پیشانی هر غرفه نصب شده بنابر کیفیت و نوع آن متفاوت اعلام شده و مشتری می‌تواند بنابر سلیقه و میزان هزینه در نظرگرفته میوه خود را خرید کند.
اهل میدان معتقد است قیمت میوه بنابر عرضه و تقاضا تعیین می‌شود و این در حالی است که فروشندگان میوه در سطح شهر قیمت اعلامی در پیشانی غرفه را تنها دکور آن می‌دانند و بر این باور هستند که هیچ گاه میوه با قیمت‌های اعلامی که همه آنها را متناسب و بسیار کمتر از قیمت سطح شهر می‌دانند عرضه نمی‌شود.
آنها همچنین معتقدند فاکتور رسمی از سوی فروشنده صادر نمی‌شود، سوالی که ایجاد می‌شود مبنی بر این است که افرادی که جلوی غرفه فعالیت می‌کنند آیا جواز کسب دارند یا خیر؟ پاسخ این سوال از سوی برخی افراد این گونه است که فعالیت این‌ها زیر پوشش صاحب غرفه صورت می‌گیرد. در این بازدید فاکتورهای ارائه شده از سوی فروشندگان هیچ اثری از مهر رسمی، نام فروشنده و اطلاعات خریدار را نداشت.
دیگر میوه فروشان سطح شهر درباره کامیون‌های ورودی به میدان می‌گویند برخی افراد که پول خوب دارند گل بار یا میوه‌ای که احساس می‌شود زمینه آن کم خواهد شد را خریداری می‌کنند و با قیمت بیش‌تری به فروش می‌رسانند و در موقع اعتراض به قیمت بالای آن از عرضه میوه جلوگیری خواهند کرد.
اهل میدان درصد حق العمل کاری را 3تا 5 درصد اعلام کردند که برخی‌ها از میزان 10 درصدی در صورتی که پول بار را قبل از فروش دریافت کنند خبر دادند.
موضوع جالب توجه نصب تابلو قیمت بر بدنه کامیون است که اگر این بار برای غرفه دار است چرا تابلو را بر دهانه مغازه خود برای اعلام مالکیت بار انجام نداده تا از ایجاد شائبه جلوگیری کند.
در گذشته نه چندان دور زمین جلوی غرفه ها با فاصله قابل توجه از آنها خط کشی شده و با قیمت‌های ماهیانه 700 تا یک میلیون تومانی اجاره داده می شدند و در حال حاضر غرفه به صورت 6 دانگ ماهیانه 5 تا 6 میلیون تومان اجاره داده می‌شود.
حضور کامیون و افراد متعدد جلوی غرفه‌ها و پارک ماشن‌های شخصی در آنها از سوی اهل میدان این‌گونه توجیه می‌شود که عدم امکانات و روش ساخت غرفه‌ها به صورتی است که کامیون و بار نمی تواند در غرفه قرار گیرد.
میوه فروشی که در میدان برای تامین بار حاضر شده بود اعلام کرد: فقط وزن جعبه میوه موز کم می شود و این موضوع برای میوه‌های دیگر عملی نمی شود.
وی ادامه داد: کارگر غرفه برای وزن و جابجایی جعبه بزرگ 200 تومان، و جعبه کوچک 100 تومان دریافت می کند و این در حالی است که حقوق کارگر غرفه را صاحب غرفه باید تامین کند و از سوی دیگر کشاورز کرایه بار و هزینه تخلیه بار را پرداخت کرده است.
در موردی دیگر دقیقا زیر تابلو اعلام قیمت میوه ای عرضه می شد که قیمت آن در تابلو قید نشده است واین جای سوال دارد که آیا تعزیرات قیمت و نظارت بر تابلوها را به درستی انجام می دهد.
در ادامه بازدید از میدان میوه و تره بار میوه‌های درجه یک عرضه می‌شد که قیمت آنها کاملا همسو با قیمت میوه درجه یک در مرکز شهر تهران بود از این میوه‌ها می توان به سیب گلاب 4500 تا 5000تومان، هلو انجیری 4000 تا 6000 تومان، سیب دورنگ 4000 تا 5000 تومان،هلو گرد 4000 تا 5500 تومان، انار شیرین 5000 تا 6000 تومان و شلیل شبرنگ 4500 تا 6000 تومان اشاره کرد.
البته قیمت اعلامی یکی از مسئولین اصلی اتحادیه بارفروشان در مورد میوه بسیار درجه یک، خیلی کمتر است.
حال این موضوع ایجاد می شود که برخی میوه فروشان سطح شهر هر گونه میوه ای که در سطح شهر عرضه می‌شود را با قیمت میوه درجه یک و یک دست به فروش می‌رسانند و از سوی دیگر به دلیل عدم اهمیت قیمت از سوی افراد پول دار، در مناطق بالا شهر میوه با هر قیمتی به فروش می‌رسد.
موضوعی که به شدت قابل تامل است دلیل آفت زدن میوه‌های درشت است که کشاورزان این موضوع را نشات گرفته از عرضه سموم تاریخ گذشته توسط جهاد کشاورزی دانسته که از بین رفتن میوه را در پی داشته است.
موضوع دیگر عدم فروش میوه توسط کشاورز و معتمد آن است که از سوی اهل میدان یک موضوع غیرمنطقی تلقی می‌شود.
