طی نامه ای به شورای شهر صورت گرفت:
سردار باقرزاده مشاور عالی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح طی نامهای از رئیس شورای شهر تهران درخواست کرد تا به پاس سالها مجاهدت مرجع عالیقدر و استاد اخلاق آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی(ره)بزرگراهی به نام این بزرگوار نامگذاری شود.
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ سردار سید محمد باقرزاده مشاور عالی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح طی نامهای از رئیس شورای شهر تهران درخواست کرد تا به پاس سالها مجاهدت و ممارست مرجع عالیقدر و استاد اخلاق حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی(ره)در تربیت عامه مردم مؤمن و انقلابی به خصوص جوانان و همچنین یادبود این عالم وارسته و استاد اخلاق، بزرگراهی به نام این بزرگوار نامگذاری شود.
متن نامه سردار باقرزاده به این شرح است:
برادر بزرگوار جناب آقای احمد مسجد جامعی
با سلام و احترام و آرزوی قبولی طاعات روزافزون الهی، موارد زیر را به استحضار میرساند:
حضرت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی(رحمه الله علیه) فرزند آیتالله میرزا عبدالعلی تهرانی از شاگردان مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی فقیهی مجاهد و عارفی سترگ بود که در زمان تاریک حکومت پهلوی اول با همراهی مرحوم آیتالله شاهآبادی بزرگ به امامت در مسجد جامع بازار تهران مشغول بودند و در امر تربیت نفوس مستعد و راهنمایی سالکین الیالله اهتمام ویژه داشت.
ایشان در دوران جوانی به درجه رفیع اجتهاد رسید. مقبولیت علمی ایشان نزد اساتید خویش، به اندازهای بود که حضرت امامخمینی(ره) به طلبه خوشفکر و جوان خود اجازه داد تا تقریرات و نوشتهجات درس بیعشان را جمعآوری کرده و بهصورت یک اثر مستقل منتشر کند.
ایشان از جانب امام(ره) مأمور به جمعآوری فتاوا و تنظیم اولین نسخه از رساله عملیه و مناسک حج شدند که در همان ایام به چاپ رسید و در دسترس مقلدان ایشان قرار گرفت. و اینها همه در زمانی بود که ایشان کمتر از 25سال سن داشتند.
ایشان از شاگردان ممتاز و خاص حضرت امام خمینی (ره) بودند.
ایشان سه سال بعد از تبعید امام به نجف خدمت امام رفتند، ولی امام به ایشان امر کردند که به ایران برگردند و در تهران حضور داشته باشند.
از جلسات محرمانه با انقلابیون تا جلسات عمومی اخلاق، حضور در بازار تهران و هدایت و رهبری بر مردم کوچه و بازار را برعهده گرفتند. بعد از پیروزی انقلاب نیز مسئولیتهای متعددی از جانب امام بر ایشان پیشنهاد شد؛ از جمله امام جمعه تهران که ایشان امتناع کرده و مشیِ خود را بر تربیت نفوس مستعد و قرار داد و استاد اخلاقی بیبدیل در طول دوره انقلاب اسلامی بودند که خیلی از بزرگان، مسئولین، رزمندگان و فرماندهان از فیوضات این عالِم وارسته بهرهمند بودند.
از آنجایی که مشیِ این عالم جلیلالقدر بر گمنامی بود، جایگاه ایشان در بین عموم مردم تهران مغفول ماند ولی بعد از حیات طیبه ایشان و نشر بیانات ایشان از رسانهها و همچنین چاپ آثار و کلاسهای ایشان، مردم تهران متوجه فقدان یک گوهر تابناک در جمع خودشان شدند.
جا دارد برای زنده نگهداشتن یاد، نام و خاطره این استاد اخلاق و شاگرد وارسته امام، بزرگراه یا خیابانی بهنام این عالم نامگذاری شود.
یادآوری میشود در شأن این عالم جلیلالقدر همین بس که مقام معظم رهبری حضرت آیت الله امام خامنهای شخصاً بر پیکر این عالم ربانی نماز خواندند. علاوه بر آن شهرداری تهران نیز در مراسم تشییع ایشان سنگ تمام گذاشت.
مشاور عالی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح
سرتیپ پاسدار سیّد محمّد باقرزاده
متن نامه سردار باقرزاده به این شرح است:
برادر بزرگوار جناب آقای احمد مسجد جامعی
با سلام و احترام و آرزوی قبولی طاعات روزافزون الهی، موارد زیر را به استحضار میرساند:
حضرت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی(رحمه الله علیه) فرزند آیتالله میرزا عبدالعلی تهرانی از شاگردان مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی فقیهی مجاهد و عارفی سترگ بود که در زمان تاریک حکومت پهلوی اول با همراهی مرحوم آیتالله شاهآبادی بزرگ به امامت در مسجد جامع بازار تهران مشغول بودند و در امر تربیت نفوس مستعد و راهنمایی سالکین الیالله اهتمام ویژه داشت.
ایشان در دوران جوانی به درجه رفیع اجتهاد رسید. مقبولیت علمی ایشان نزد اساتید خویش، به اندازهای بود که حضرت امامخمینی(ره) به طلبه خوشفکر و جوان خود اجازه داد تا تقریرات و نوشتهجات درس بیعشان را جمعآوری کرده و بهصورت یک اثر مستقل منتشر کند.
ایشان از جانب امام(ره) مأمور به جمعآوری فتاوا و تنظیم اولین نسخه از رساله عملیه و مناسک حج شدند که در همان ایام به چاپ رسید و در دسترس مقلدان ایشان قرار گرفت. و اینها همه در زمانی بود که ایشان کمتر از 25سال سن داشتند.
ایشان از شاگردان ممتاز و خاص حضرت امام خمینی (ره) بودند.
ایشان سه سال بعد از تبعید امام به نجف خدمت امام رفتند، ولی امام به ایشان امر کردند که به ایران برگردند و در تهران حضور داشته باشند.
از جلسات محرمانه با انقلابیون تا جلسات عمومی اخلاق، حضور در بازار تهران و هدایت و رهبری بر مردم کوچه و بازار را برعهده گرفتند. بعد از پیروزی انقلاب نیز مسئولیتهای متعددی از جانب امام بر ایشان پیشنهاد شد؛ از جمله امام جمعه تهران که ایشان امتناع کرده و مشیِ خود را بر تربیت نفوس مستعد و قرار داد و استاد اخلاقی بیبدیل در طول دوره انقلاب اسلامی بودند که خیلی از بزرگان، مسئولین، رزمندگان و فرماندهان از فیوضات این عالِم وارسته بهرهمند بودند.
از آنجایی که مشیِ این عالم جلیلالقدر بر گمنامی بود، جایگاه ایشان در بین عموم مردم تهران مغفول ماند ولی بعد از حیات طیبه ایشان و نشر بیانات ایشان از رسانهها و همچنین چاپ آثار و کلاسهای ایشان، مردم تهران متوجه فقدان یک گوهر تابناک در جمع خودشان شدند.
جا دارد برای زنده نگهداشتن یاد، نام و خاطره این استاد اخلاق و شاگرد وارسته امام، بزرگراه یا خیابانی بهنام این عالم نامگذاری شود.
یادآوری میشود در شأن این عالم جلیلالقدر همین بس که مقام معظم رهبری حضرت آیت الله امام خامنهای شخصاً بر پیکر این عالم ربانی نماز خواندند. علاوه بر آن شهرداری تهران نیز در مراسم تشییع ایشان سنگ تمام گذاشت.
مشاور عالی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح
سرتیپ پاسدار سیّد محمّد باقرزاده