یک گزارش ۶۳۰۰ صفحه‌ای از مجلس سنا مستنداتی جدید از زندانهای مخفیانه سازمان سیا و روشهای شکنجه این سازمان فراهم آورده است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از تسنیم، مجلس سنای آمریکا در گزارشی ۶۳۰۰ صفحه‌ای که هنوز منتشر نشده و محرمانه باقی مانده از روشهای شکنجه و زندانهای مخفی سازمان سیا پرده برداشته و حقایقی جدید درباره آن افشا کرده است.
پیش از این، اسناد، روایات و گزارش های شاهدان عینی گواهی می‌دادند دولت آمریکا پس از حوادث ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ از روشهایی بحث‌انگیز برای بازجویی از متهمان مظنون به انجام عملیات تروریستی استفاده کرده و آنها را در زندانهایی مخفی با شرایط سخت نگاه داشته است.
مجلس سنا طی پژوهش‌های چند ساله اکنون مستنداتی از وجود این روشهای بحث‌انگیز شکنجه به دست آورده که انتظار می‌رود ضمن افشای جزئیاتی تازه از روشهای مورد استفاده مأموران آمریکایی برای شکنجه متهمان به انتقاداتی از دولت آمریکا درباره آنها منجر خواهد شد.
مطابق گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس یکی از موارد مطرح شده در گزارش سنا این است که سازمان سیا در مراحل اولیه اجازه نداده وزارت خارجه و برخی از سفیران آمریکا در کشورهای مختلفی که زندانهای این سازمان در آنجا قرار داشته از وجود آن زندانهای و روشهای شکنجه مورد استفاده آنها باخبر شوند. در مواردی که سفیران از این موضوع آگاه بوده‌اند به آنها دستور داده شده به مقامات بالادست خود چیزی در این باره نگویند.
یک مقام بلندپایه سابق سازمان سیا می‌گوید در نهایت این موضوع به اطلاع کولین پاول، وزیر خارجه وقت آمریکا هم رسیده و وی در جلساتی که در آنها درباره روشهای شکنجه‌آمیز بازجویی صحبت می‌شده حضور به هم رسانده است.
با این حال، به گفته این مقام آمریکایی احتمالاً پاول اطلاعی از اینکه این روشها از چه زمانی در سال ۲۰۰۲ آغاز شده‌اند نداشته است. وی همچنین با بیان اینکه سفیرهای کشورهایی که در آنها زندانهای مخفی وجود داشته در اغلب موارد از وجود آن زندانها و روشهای مورد استفاده از آنها آگاه بوده‌اند می‌افزاید اینکه به آنها گفته باشد این اطلاعات را در اختیار دیگران قرار ندهند، امری متداول و معمول بوده است.
به نوشته آسوشیتدپرس این گزارش که انتظار می‌رود خلاصه‌ای از آن در هفته‌های آتی منتشر شود نتیجه‌گیری می‌کند که سازمان سیا از روشهایی بی‌رحمانه بر روی متهمان استفاده کرده و سپس کنگره و وزارت دادگستری را درباره ماهیت این برنامه گمراه کرده است.
مقامات فعلی و سابق سازمان سیا به شدت با این ایده مخالفت می‌کنند که این روشهای شکنجه ـ که روش غرق مصنوعی هم جزو آنها بوده است ـ نتوانسته‌‌اند به تولید اطلاعاتی مهم و حیاتی منجر شوند. برخی از جمهوری‌خواهان سنا هم نظری مشابه این مقامات دارند و جدال‌ها بر سر این گزارش، روابط میان سازمان سیا و نمایندگان دموکرات در کمیته اطلاعاتی سیا را به شدت مخدوش کرده است.
گزارش سیا در نهایت در این باره که آیا استفاده از این روشها مصداق تعریف شکنجه می‌شود یا خیر نتیجه‌ای نمی‌گیرد، اگرچه طبق گفته دو نفر از افرادی که این گزارش را خوانده‌اند، برخی از موارد طرح شده در آن معادل شکنجه هستند.
طبق این گزارش در بخشی از این گزارش نوشته شده است: «این گزارش داستانی را روایت می‌کند که مایه افتخار برای هیچ آمریکایی نخواهد بود، اما گزارش مورد نظر بخش دیگری از روایتی دیگر نیز هست که می‌توانیم به آن مباهات کنیم.»
در ادامه آمده است: «نظام دموکراتیک آمریکا به همان منوال که باید عمل می‌کرد عمل کرد تا بتوان به اعمالی که منافی ارزش‌های دموکراتیک ما هستند، پایان بخشید.»
پیش از این، اسناد، روایات و گزارش های شاهدان عینی گواهی می‌دادند دولت آمریکا پس از حوادث ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ از روشهایی بحث‌انگیز برای بازجویی از متهمان مظنون به انجام عملیات تروریستی استفاده کرده و آنها را در زندانهایی مخفی با شرایط سخت نگاه داشته است.
مجلس سنا طی پژوهش‌های چند ساله اکنون مستنداتی از وجود این روشهای بحث‌انگیز شکنجه به دست آورده که انتظار می‌رود ضمن افشای جزئیاتی تازه از روشهای مورد استفاده مأموران آمریکایی برای شکنجه متهمان به انتقاداتی از دولت آمریکا درباره آنها منجر خواهد شد.
مطابق گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس یکی از موارد مطرح شده در گزارش سنا این است که سازمان سیا در مراحل اولیه اجازه نداده وزارت خارجه و برخی از سفیران آمریکا در کشورهای مختلفی که زندانهای این سازمان در آنجا قرار داشته از وجود آن زندانهای و روشهای شکنجه مورد استفاده آنها باخبر شوند. در مواردی که سفیران از این موضوع آگاه بوده‌اند به آنها دستور داده شده به مقامات بالادست خود چیزی در این باره نگویند.
یک مقام بلندپایه سابق سازمان سیا می‌گوید در نهایت این موضوع به اطلاع کولین پاول، وزیر خارجه وقت آمریکا هم رسیده و وی در جلساتی که در آنها درباره روشهای شکنجه‌آمیز بازجویی صحبت می‌شده حضور به هم رسانده است.
با این حال، به گفته این مقام آمریکایی احتمالاً پاول اطلاعی از اینکه این روشها از چه زمانی در سال ۲۰۰۲ آغاز شده‌اند نداشته است. وی همچنین با بیان اینکه سفیرهای کشورهایی که در آنها زندانهای مخفی وجود داشته در اغلب موارد از وجود آن زندانها و روشهای مورد استفاده از آنها آگاه بوده‌اند می‌افزاید اینکه به آنها گفته باشد این اطلاعات را در اختیار دیگران قرار ندهند، امری متداول و معمول بوده است.
به نوشته آسوشیتدپرس این گزارش که انتظار می‌رود خلاصه‌ای از آن در هفته‌های آتی منتشر شود نتیجه‌گیری می‌کند که سازمان سیا از روشهایی بی‌رحمانه بر روی متهمان استفاده کرده و سپس کنگره و وزارت دادگستری را درباره ماهیت این برنامه گمراه کرده است.
مقامات فعلی و سابق سازمان سیا به شدت با این ایده مخالفت می‌کنند که این روشهای شکنجه ـ که روش غرق مصنوعی هم جزو آنها بوده است ـ نتوانسته‌‌اند به تولید اطلاعاتی مهم و حیاتی منجر شوند. برخی از جمهوری‌خواهان سنا هم نظری مشابه این مقامات دارند و جدال‌ها بر سر این گزارش، روابط میان سازمان سیا و نمایندگان دموکرات در کمیته اطلاعاتی سیا را به شدت مخدوش کرده است.
گزارش سیا در نهایت در این باره که آیا استفاده از این روشها مصداق تعریف شکنجه می‌شود یا خیر نتیجه‌ای نمی‌گیرد، اگرچه طبق گفته دو نفر از افرادی که این گزارش را خوانده‌اند، برخی از موارد طرح شده در آن معادل شکنجه هستند.
طبق این گزارش در بخشی از این گزارش نوشته شده است: «این گزارش داستانی را روایت می‌کند که مایه افتخار برای هیچ آمریکایی نخواهد بود، اما گزارش مورد نظر بخش دیگری از روایتی دیگر نیز هست که می‌توانیم به آن مباهات کنیم.»
در ادامه آمده است: «نظام دموکراتیک آمریکا به همان منوال که باید عمل می‌کرد عمل کرد تا بتوان به اعمالی که منافی ارزش‌های دموکراتیک ما هستند، پایان بخشید.»
