سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ دو سال بعد از غیبت صغری، دورانی آغاز شد که هنوز هم ما در امتداد آن به سر می بریم؛ دورانی که غیبت کبرای امام عصر(عج) نام گرفت و منتظران ظهورش در اشتیاق دیدار او لحظه شماری می کنند.

شب هفدهم رمضان سال 373 هجری قمری، وجود مقدس و نازنین امام(عج) برای اولین بار در عالم بیداری دستور ساخت مسجد مقدس جمکران را به «حسن بن مثله» جمکرانی می دهند، تا این قطعه خاک و بقعه مقدس، مامن و پناهگاه و میعادگاهی برای چشم انتظاران ظهورش باشد تا دل سوختگان حضرتش گردهم آیند و با نماز و دعا و نیایش، طواف عشق به جای آورند.

در میان متون دینی و کتاب های ارزشمند می توان به کتاب شیخ صدوق اشاره کرد که ابوجعفر محمد بن علی بن بابویه در کتاب «مونس الحزین» به عنوان اولین کسی است که به تاریخ ساخت و دستور حضرت اشاره می کند.

چرا که زمان تاسیس این مسجد و مکان مقدس در دوران شیخ صدوق رقم خورد. هر چند منتظر ظهوریم، اما هنوز هم برای ظهور حضرتش دچار غفلت ایم و آنچنان که باید، به این مسجد مقدس توجهی نمی کنیم؛ مسجدی که 42 سال پیش هم دوباره لطف حضرت حجت(عج) شامل حال آن شد و دستور توسعه و تجدید بنای آن را صادر فرمودند، مسجدی که ملجا و پناهگاه بزرگان دین، مراجع تقلید و خیل عاشقان حضرت است.