روزنامه آمریکایی «نیویورک‌تایمز» در یادداشتی خواستار راه‌اندازی بانک سوخت هسته‌ای برای جلوگیری از غنی‌سازی مستقل ایران شد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس، پس از آنکه روزنامه «واشنگتن‌پست» روز جمعه در یادداشتی پیشنهاد کرد ۱+۵ تأمین سوخت هسته‌ای ایران را تضمین کند تا این کشور را در تنگنا قرار دهد، روزنامه «نیویورک‌تایمز» هم در یادداشتی مشابه خواستار راه‌اندازی بانک سوخت هسته‌ای برای جلوگیری از غنی‌سازی مستقل ایران شد.
در حالیکه آمریکا و گروه ۱+۵ (آمریکا،انگلیس،فرانسه،روسیه،چین بعلاوه آلمان)، به مذاکرات هسته‌ای در وین ادامه می‌دهند، فشارها رو به افزای می‌رود. ضرب‌الاجل رسیدن به توافق نهایی، ۲۰ ژوئیه است و رسیدن به موفقیت در این زمینه منوط به این است که ایران به تعهدات قابل اثبات خود عمل کند و آن تعهدات این است که به جهان ثابت کند که برنامه هسته‌ای کاملاً صلح‌آمیز دارد.
متأسفانه در این نقطه حساس از مذاکرات، یک تحول جداگانه که از رسیدن به توافق نهایی با ایران حمایت می‌کند و آن را تقویت می‌کند، در حال حاضر متوقف شده است. این تحول، ایجاد یک بانک سوخت بین‌المللی است که در مالکیت و مدیریت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌باشد و به کشورها اطمینان کامل می‌دهد که می‌توانند در صورت وقفه در عرضه سوخت، به سوخت هسته‌ای دسترسی داشته باشند.
این یادداشت ادامه می‌دهد که عنصر کلیدی هرگونه توافق با تهران شامل، شمار و نوع سانتریفیوژ‌هایی است که ایران در اختیار دارد. اگر یک کشور قابلیت تولید اورانیوم با درصد غنای پایین برای نیروگاه هسته‌ای را داشته باشد، قابلیت فنی نیز دارد تا اورانیوم با درصد غنای بالا برای یک سلاح هسته‌ای را تولید کند و این منبع کلیدی نگرانی است که در خصوص موضوع غنی‌سازی ایران وجود دارد.
طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، بیش از ۳۰ کشور در حال بررسی موضوع ساخت نخستین نیروگاه هسته‌ای خود هستند. این کشورها یا سوخت خود را وارد خواهند کرد یا اینکه خودشان سوخت تولید می‌کنند.
نیویورک‌تایمز در ادامه یادداشت خود نوشت، علیرغم تعهد روسیه به عرضه سوخت مورد نیاز برای رأکتور هسته‌ای بوشهر، ایران تصریح کرده است که به قابلیت غنی‌سازی ملی خود برای جلوگیری از توقف در عرضه سوخت به این کشور نیاز دارد، بنابراین اگر نگرانی‌های ایران درباره امنیت عرضه سوخت به این کشور رفع شود، دیگر ایران نباید نیازی به برنامه غنی‌سازی داخلی در سطح وسیع داشته باشد.
در حالیکه آمریکا و گروه ۱+۵ (آمریکا،انگلیس،فرانسه،روسیه،چین بعلاوه آلمان)، به مذاکرات هسته‌ای در وین ادامه می‌دهند، فشارها رو به افزای می‌رود. ضرب‌الاجل رسیدن به توافق نهایی، ۲۰ ژوئیه است و رسیدن به موفقیت در این زمینه منوط به این است که ایران به تعهدات قابل اثبات خود عمل کند و آن تعهدات این است که به جهان ثابت کند که برنامه هسته‌ای کاملاً صلح‌آمیز دارد.
متأسفانه در این نقطه حساس از مذاکرات، یک تحول جداگانه که از رسیدن به توافق نهایی با ایران حمایت می‌کند و آن را تقویت می‌کند، در حال حاضر متوقف شده است. این تحول، ایجاد یک بانک سوخت بین‌المللی است که در مالکیت و مدیریت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌باشد و به کشورها اطمینان کامل می‌دهد که می‌توانند در صورت وقفه در عرضه سوخت، به سوخت هسته‌ای دسترسی داشته باشند.
این یادداشت ادامه می‌دهد که عنصر کلیدی هرگونه توافق با تهران شامل، شمار و نوع سانتریفیوژ‌هایی است که ایران در اختیار دارد. اگر یک کشور قابلیت تولید اورانیوم با درصد غنای پایین برای نیروگاه هسته‌ای را داشته باشد، قابلیت فنی نیز دارد تا اورانیوم با درصد غنای بالا برای یک سلاح هسته‌ای را تولید کند و این منبع کلیدی نگرانی است که در خصوص موضوع غنی‌سازی ایران وجود دارد.
طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، بیش از ۳۰ کشور در حال بررسی موضوع ساخت نخستین نیروگاه هسته‌ای خود هستند. این کشورها یا سوخت خود را وارد خواهند کرد یا اینکه خودشان سوخت تولید می‌کنند.
نیویورک‌تایمز در ادامه یادداشت خود نوشت، علیرغم تعهد روسیه به عرضه سوخت مورد نیاز برای رأکتور هسته‌ای بوشهر، ایران تصریح کرده است که به قابلیت غنی‌سازی ملی خود برای جلوگیری از توقف در عرضه سوخت به این کشور نیاز دارد، بنابراین اگر نگرانی‌های ایران درباره امنیت عرضه سوخت به این کشور رفع شود، دیگر ایران نباید نیازی به برنامه غنی‌سازی داخلی در سطح وسیع داشته باشد.
