سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ برگزاری نمایشگاه‌های "مد و لباس" مثلا از وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که برای خودش داستانی دارد. گاهی برگزار می شود و گاهی به تاخیر می افتد! البته دیگر بخش خصوصی سکان آن را به دست گرفته است. اما واقعیت این جشنواره، چندان با گفته های مسئولان همخوانی ندارد! به عنوان مثال، مد و لباسی که در دوره سوم به نمایش گذاشته شد، با آنچه که دبیر جشنواره و معاون امور هنری درباره اهداف برگزاری جشنواره گفتند و حتی عرف جامعه امروز چندان تناسب ندارد! از مدلها، طرح ها و رنگها گرفته تا قیمت های چند صد هزار تومانی!

 محل این نمایشگاه با دو  راهرو در ابتدای خیابان "شهریار" آغاز شد. اگر بازدیدکننده، در اولین راهرو حاضر می شد، تصور می کرد نمایشگاه همین یک راهرو است و ادامه ندارد! مگر آنکه از راهنمایان حاضر در نمایشگاه پرس و جو کرده تا اینکه برسد به مجموعه تالار "وحدت" و طبقات بالایی آن؛ از جمله مهمترین ویژگی اغلب مانتوهای عرضه شده،اندازه "بلند" و حجاب "کامل" است. ضمن اینکه در طراحی مانتوها استفاده از پارچه‌های "خاتم" بیشتر به چشم می‌آید.

اما نکته قابل توجه این است که این جشنواره ها، عنوان بین المللی را یدک می کشند؛ بدون اینکه حتی در طبقات بالای تالار، نشانی از لباس کشورهای دیگر باشد. این درحالی است که حداقل در دوره های گذشته لباسهای "ترک"، "افغان" و "سوری" جزء لباسهای "خاص" اسلامی عرضه شده بود.

نشانی که باعث گران شدن لباس می شود

در بخش مانتوهای ایرانی - اسلامی، مانتوهایی به معرض نمایش گذاشته شد که عنوان شد جزء بهترین ها هستند و نشان "شیما" را دریافت کرده اند. به این معنا که در این مانتوها تمام استانداردهای لازم رعایت شده و البته کاملا "ایرانی" هستند. اما قیمتی که برای لباس و مانتوی دارای نشان «شیما» گذاشته شده از "500" تا "700" هزار تومان است! "توجیه" طراحان این لباس نیز این است که کار زیادی برده و با "دست" دوخته شده است!

همچنین برخی از همین مانتوها دارای طرحها و رنگهایی هستند که چندان با سلیقه بازدید کنندگان همراه نیست.
 
با این حال، درباره قیمت بالای مانتوهای ارائه شده در این جشنواره ها، "حمید قبادی" که مسئولیت دبیری یکی از جشنواره را بر عهده داشته، گفته است که عدد 100 هزار تومان برای یک لباس خوب عدد بالایی نیست و تاکید می‌کنم بخش فروش ما به همت "اتحادیه پوشاک" برگزار شد. لباس خوب نه این که گران فروخته شود، اما باید قیمت آن منطقی و مناسب باشد. انصافا قیمت‌های آن‌ها نصف قیمت بازار است و البته این که تمامی لباس‌هایی که در جشنواره فروخته می‌شود، واجد این شرایط باشند، این‌گونه نیست. وی گفت که" هدف جشنواره "ارزان فروشی" نیست و نمی توانیم به فروشندگان تاکید کنیم که ارزان بفروشند، بلکه قیمت ها منطقی است و به طور حتم، محصولاتی عرضه می شوند که تاییدیه ما را داشته باشند. بنابراین، قیمت های مناسب با کیفیت های مطلوب عرضه می شوند."



طرح "غد" روی مانتو!

"اعظم همتی" که از شهرستان "شهریار" برای دیدن یکی از نمایشگاه های مد و لباس آمده، می گوید: برخی از مانتوها طرحی دارند که قابل پوشیدن برای یک زن ایرانی نیست. به عنوان مثال طرح یک "جغد" یا آتش روی مانتو!

این درحالی است که "علی مراد خانی"، معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفته بود: "تلاش زیادی می‌شود تا پوشش جاری جامعه، فاخر و مطابق با فرهنگ اعتقادی کشور باشد. جشنواره مد و لباس فجر، فرصت طلایی برای معرفی انواع پوشش‌های فاخر برای شهروند ایرانی است." معمولا غرفه مربوط به لباس‌های به غیر از مانتو، این نمایشگاه خلوت تر از غرفه های دیگر است. مسئول یکی از این غرفه ها درباره تفاوت نرخ لباس های ارائه شده در نمایشگاه با تولیدی می گوید: گاهی لباسی در انبار مانده و صاحب کارگاه تولیدی می خواهد آن لباس را هر چه زودتر تا قبل از آمدن سال جدید بفروشد. به همین دلیل آن را در نمایشگاه با نرخ پایین می‌فروشد به همین خاطر می بینید که تفاوت قیمت لباسی که در نمایشگاه وجود دارد با نرخ تولیدی زیاد است. اما در برخی از موارد یا درصد این تفاوت، قیمت کم است که در آن صورت، بازهم تولید کننده ضرر نمی کند و یا از همین نمایشگاه برای خود مشتریان زیادی جمع می کند که در هر دو صورت بازهم به صرفه است.

اگر چه برگزاری هر سال جشنواره و نمایشگاه مد و لباس ایرانی اسلامی با نقاط قوت و ضعف همراه است، اما انتظار می‌رفت بعد از گذشت سالها، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بتواند نمایشگاهی برپا کند که محصولات عرضه شده در آن بانوان ایرانی را به استفاده از الگوهای وطنی تشویق کند.