آیت الله علامه مصباح یزدی با تأکید بر این که در سیر و سلوک، رسیدن به قرب الهی تنها با کمک خداوند میسر است، گفت: خداوند در این مرحله بندگان را مورد تربیت خاص خود قرار می دهد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از رسا، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) شب گذشته در حسینیه امام خمینی (ره)قم به دسته بندی محتوایی حدیث معراج پرداخت و اظهار داشت: در یک بخش شرایط و اوصاف کسانی که واجد حیات گوارا هستند آمده است؛ بخش دیگر در مورد کمک های خدا است به افرادی که به این مرحله رسیده اند.
وی با بیان این که وظایف و تکالیفی که خدا بر دوش انسان گذاشته خارج از توان او نیست، گفت: وظایفی که خدا مشخص کرده است در حدی است که انسان ها می توانند انجام دهند اما در مرحله ای بالاتر فرد به جایی می رسد که توانش برای پیمودن ادامه مسیر کافی نیست و اگر خدا کمک نکند موفق نخواهد شد، این تربیت خاص خداست.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به این که تربیت خدا نیز سنت ها و مراتبی دارد، ابراز داشت: یکی از سنت های الهی که بارها به آن اشاره کردیم، هدایت همه موجودات است؛ انسان ها را نیز از دو راه عقل و وحی هدایت می فرماید، این هدایت نیز عمومی است و شامل همه انسان ها می شود.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری گفت: کسانی که قدر هدایت عمومی را بدانند و از آن استفاده کنند و شکرش را به جا آورند مشمول هدایت خاص خداوند می شوند.
اگر شکر نعمت های عمومی را به جای آوریم مشمول نعمات خاص الهی می شویم
استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان این که خداوند همه نعمت های معنوی اش را یکجا در اختیار بندگانش نمی گذارد، ابراز داشت: ابتدا یک مقدار از نعمت هایش را عطا می کند و در دستورالعمل های اولیه توصیه می فرماید که این کارها را باید انجام دهید تا لیاقت کمالات بالاتر را پیدا کنید«لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ» و کم کم آماده می شوند تا از کمک های خدا استفاده کنند.
آیت الله مصباح یزدی به تشریح مراحل تربیت انسان اشاره کرد و گفت: ابتدا مربی باید توجه متربی را جلب کند و علاقه اش به رشد و ترقی را زیاد کند؛ اگر علاقه ضعیف باشد زحمت های مربی بی فایده است و به نتیجه نمی رسد؛ برای این کار از احساسات و عواطف انسان استفاده می شود.
وی افزود: دوست داشتن، شوق، محبت و علاقه مندی به منزله موتور محرک است و انرژی لازم برای سیر در این مسیر را تأمین می کند؛ اگر کسی سرد باشد انگیزه ای برای حرکت ندارد؛ هر اندازه این علاقه شدیدتر باشد در مرحله بعدی موفق تر خواهد بود.
رییس مؤسسه امام خمینی(ره) با اشاره به این که برای حرکت در مسیر تاریک افزون بر موتور محرک نیاز به چراغ هدایتگر است، گفت: در این مرحله خداوند شناخت و معرفت خاصی را به فرد عطا می کنند و چیزهایی را تا کنون نمی دانسته را فرا می گیرد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم شناخت و عامل محرک را برای سیر و سلوک کافی ندانست و بیان داشت: افزون بر اینها مربی باید کمک کند تا موانعی که پیش رو است بر طرف شود؛ این کار باید به نحوی صورت بگیرد ارزش اختیاری بودن تصمیمات و افعال انسان خدشه دار نشود؛ اگر خود مربی مانع را بر طرف کند نقش متربی ضعیف خواهد بود.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری گفت: مربی باید فرد را برای بر طرف کردن موانع تشویق کند تا نسبت به آنها حساسیت به خرج دهد و بی تفاوت نباشد؛ همچنین باید تا اندازه ای که اختیار فرد سلب نشود کمک کند و راه های رفع موانع را نشان دهد.
حب دنیا مهم ترین مانع سیر الی الله است
استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان این که خداوند نیز ابتدا محبت خود را در دل فرد ایجاد می کند، اظهار داشت: کسی که محبت داشته باشد دیگر نیاز نیست او را به سمت محبوبش هُل بدهند؛ عامل دوم عقلانی است، خدا کاری می کند با معرفت شهودی چشم، گوش و قلب فرد باز شود و جمال و جلال الهی را مشاهده کند.
آیت الله مصباح یزدی دلبستگی به دنیا را مهم ترین مانع سیر الی الله دانست و گفت: به زور نمی شود کاری کرد که حب دنیا از دل فرد خارج شود؛ این کار نیاز به تمرین دارد تا انسان از هر حیث برای پیمودن مسیر آمادگی پیدا کند؛ خداوند زمینه را به گونه ای فراهم می کند خود انسان بتواند این مانع را کنار بزند؛ البته در این راه باید زحمت بکشد با مشکلات دست و پنجه نرم کند تا بتواند آنها بر طرف کند و به سوی مقصد حرکت کند.
وی در بیان برخی دستورالعمل هایی که خداوند برای رها شدن از حب دنیا مشخص فرموده است، گفت: خداوند می فرماید من کاری می کنم که این شخص نسبت به دنیا بی علاقه و بلکه دشمن شود؛ البته این کار را به زور انجام نمی دهد، مقدماتی را برای فرد فراهم می کند تا بتواند از دنیا دل بکند.
رییس مؤسسه امام خمینی(ره) انفاق را یکی از راهکارهای الهی در این زمینه دانست و بیان داشت: خداوند می فرماید«لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ»«خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکِّیهِمْ بِهَا»اگر از چیزهایی که دوست دارید به دیگران بدهید حب دنیا از دلتان پاک می شود؛ حتی نسبت به سایر نعمت ها مانند زن و فرزند نیز می فرماید اینها وسیله آزمایش اند و محبت به آنها باید به تبع محبت خدا باشد.
مصیبت ها و سختی های زندگی برای این است که از دنیا دل بکنیم
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ادامه داد: اگر انسان این مسائل را یاد گرفت، دنیا دیگر نمی تواند مانع اش شود؛ اما اگر بازهم دلبستگی هایی بوجود آید گاهی خداوند حوادثی را پیش می آورد شخص بفهمد که این دنیا ارزش دل بستن ندارد«لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ»این مصیبت ها و سختی ها برای این است که فرد از دنیا دل بکند؛ هر چه انسان زودتر از دنیا دل ببرد دیگر احتیاج به تکرار این دارو نیست.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری گفت: خداوند برای هرکس امتحان مخصوص خودش را دارد، شاید دو مورد کاملا مشابه نیز وجود نداشته باشد؛ روانشناسان می گویند هر انسانی روانشناسی خاص خودش را دارد، تفاوت در نوع امتحانات الهی نیز بر همین مبنا است.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم در ترجمه ادامه حدیث معراج، بیان داشت: خداوند می فرماید من برای این شخص نقش چوپان را بازی می کنم؛ همان گونه که چوپان گوسفندان را با صدای خود و حرکت چوب دستی راهنمایی می کند و از مراتع مهلکه دور می کند، من نیز کاری می کنم که شما به طرف امور دنیوی که شما را به هلاکت می کشاند، نروید؛ البته در این هدایت جبری نیست.
آیت الله مصباح یزدی تصریح کرد: انگیزه حرکت را خدا می دهد، خودش راه را نشان می دهد و خود نیز از نحوه بر طرف کردن موانعی که در این راه وجود دارد را یاد می دهد؛ ببینید خدا تا چه اندازه بر بندگانش محبت دارد و برای هدایت آنها دلسوزی می کند.
وی با بیان این که وظایف و تکالیفی که خدا بر دوش انسان گذاشته خارج از توان او نیست، گفت: وظایفی که خدا مشخص کرده است در حدی است که انسان ها می توانند انجام دهند اما در مرحله ای بالاتر فرد به جایی می رسد که توانش برای پیمودن ادامه مسیر کافی نیست و اگر خدا کمک نکند موفق نخواهد شد، این تربیت خاص خداست.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به این که تربیت خدا نیز سنت ها و مراتبی دارد، ابراز داشت: یکی از سنت های الهی که بارها به آن اشاره کردیم، هدایت همه موجودات است؛ انسان ها را نیز از دو راه عقل و وحی هدایت می فرماید، این هدایت نیز عمومی است و شامل همه انسان ها می شود.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری گفت: کسانی که قدر هدایت عمومی را بدانند و از آن استفاده کنند و شکرش را به جا آورند مشمول هدایت خاص خداوند می شوند.
اگر شکر نعمت های عمومی را به جای آوریم مشمول نعمات خاص الهی می شویم
استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان این که خداوند همه نعمت های معنوی اش را یکجا در اختیار بندگانش نمی گذارد، ابراز داشت: ابتدا یک مقدار از نعمت هایش را عطا می کند و در دستورالعمل های اولیه توصیه می فرماید که این کارها را باید انجام دهید تا لیاقت کمالات بالاتر را پیدا کنید«لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ» و کم کم آماده می شوند تا از کمک های خدا استفاده کنند.
آیت الله مصباح یزدی به تشریح مراحل تربیت انسان اشاره کرد و گفت: ابتدا مربی باید توجه متربی را جلب کند و علاقه اش به رشد و ترقی را زیاد کند؛ اگر علاقه ضعیف باشد زحمت های مربی بی فایده است و به نتیجه نمی رسد؛ برای این کار از احساسات و عواطف انسان استفاده می شود.
وی افزود: دوست داشتن، شوق، محبت و علاقه مندی به منزله موتور محرک است و انرژی لازم برای سیر در این مسیر را تأمین می کند؛ اگر کسی سرد باشد انگیزه ای برای حرکت ندارد؛ هر اندازه این علاقه شدیدتر باشد در مرحله بعدی موفق تر خواهد بود.
رییس مؤسسه امام خمینی(ره) با اشاره به این که برای حرکت در مسیر تاریک افزون بر موتور محرک نیاز به چراغ هدایتگر است، گفت: در این مرحله خداوند شناخت و معرفت خاصی را به فرد عطا می کنند و چیزهایی را تا کنون نمی دانسته را فرا می گیرد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم شناخت و عامل محرک را برای سیر و سلوک کافی ندانست و بیان داشت: افزون بر اینها مربی باید کمک کند تا موانعی که پیش رو است بر طرف شود؛ این کار باید به نحوی صورت بگیرد ارزش اختیاری بودن تصمیمات و افعال انسان خدشه دار نشود؛ اگر خود مربی مانع را بر طرف کند نقش متربی ضعیف خواهد بود.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری گفت: مربی باید فرد را برای بر طرف کردن موانع تشویق کند تا نسبت به آنها حساسیت به خرج دهد و بی تفاوت نباشد؛ همچنین باید تا اندازه ای که اختیار فرد سلب نشود کمک کند و راه های رفع موانع را نشان دهد.
حب دنیا مهم ترین مانع سیر الی الله است
استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان این که خداوند نیز ابتدا محبت خود را در دل فرد ایجاد می کند، اظهار داشت: کسی که محبت داشته باشد دیگر نیاز نیست او را به سمت محبوبش هُل بدهند؛ عامل دوم عقلانی است، خدا کاری می کند با معرفت شهودی چشم، گوش و قلب فرد باز شود و جمال و جلال الهی را مشاهده کند.
آیت الله مصباح یزدی دلبستگی به دنیا را مهم ترین مانع سیر الی الله دانست و گفت: به زور نمی شود کاری کرد که حب دنیا از دل فرد خارج شود؛ این کار نیاز به تمرین دارد تا انسان از هر حیث برای پیمودن مسیر آمادگی پیدا کند؛ خداوند زمینه را به گونه ای فراهم می کند خود انسان بتواند این مانع را کنار بزند؛ البته در این راه باید زحمت بکشد با مشکلات دست و پنجه نرم کند تا بتواند آنها بر طرف کند و به سوی مقصد حرکت کند.
وی در بیان برخی دستورالعمل هایی که خداوند برای رها شدن از حب دنیا مشخص فرموده است، گفت: خداوند می فرماید من کاری می کنم که این شخص نسبت به دنیا بی علاقه و بلکه دشمن شود؛ البته این کار را به زور انجام نمی دهد، مقدماتی را برای فرد فراهم می کند تا بتواند از دنیا دل بکند.
رییس مؤسسه امام خمینی(ره) انفاق را یکی از راهکارهای الهی در این زمینه دانست و بیان داشت: خداوند می فرماید«لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ»«خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکِّیهِمْ بِهَا»اگر از چیزهایی که دوست دارید به دیگران بدهید حب دنیا از دلتان پاک می شود؛ حتی نسبت به سایر نعمت ها مانند زن و فرزند نیز می فرماید اینها وسیله آزمایش اند و محبت به آنها باید به تبع محبت خدا باشد.
مصیبت ها و سختی های زندگی برای این است که از دنیا دل بکنیم
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ادامه داد: اگر انسان این مسائل را یاد گرفت، دنیا دیگر نمی تواند مانع اش شود؛ اما اگر بازهم دلبستگی هایی بوجود آید گاهی خداوند حوادثی را پیش می آورد شخص بفهمد که این دنیا ارزش دل بستن ندارد«لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ»این مصیبت ها و سختی ها برای این است که فرد از دنیا دل بکند؛ هر چه انسان زودتر از دنیا دل ببرد دیگر احتیاج به تکرار این دارو نیست.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری گفت: خداوند برای هرکس امتحان مخصوص خودش را دارد، شاید دو مورد کاملا مشابه نیز وجود نداشته باشد؛ روانشناسان می گویند هر انسانی روانشناسی خاص خودش را دارد، تفاوت در نوع امتحانات الهی نیز بر همین مبنا است.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم در ترجمه ادامه حدیث معراج، بیان داشت: خداوند می فرماید من برای این شخص نقش چوپان را بازی می کنم؛ همان گونه که چوپان گوسفندان را با صدای خود و حرکت چوب دستی راهنمایی می کند و از مراتع مهلکه دور می کند، من نیز کاری می کنم که شما به طرف امور دنیوی که شما را به هلاکت می کشاند، نروید؛ البته در این هدایت جبری نیست.
آیت الله مصباح یزدی تصریح کرد: انگیزه حرکت را خدا می دهد، خودش راه را نشان می دهد و خود نیز از نحوه بر طرف کردن موانعی که در این راه وجود دارد را یاد می دهد؛ ببینید خدا تا چه اندازه بر بندگانش محبت دارد و برای هدایت آنها دلسوزی می کند.
