به گزارش شهدای ایران به نقل از یکی از سایت‌های خبری،  این روزها زمزمه های خداحافظی کی روش از فوتبال ایران به گوش می رسد. وزیر ورزش که سن و سالشان مجال رسیدگی به دغدغه های جوانان را نمی دهد، حتی برای پرداخت پاداش به بازیکنان تیم ملی، فقط به یک دستور به فدراسیون فوتبال اکتفا می کند. وقتی مردم و اهالی فوتبال، چشمشان از وزارت ورزش آب نمی خورد، دست به دامن رئیس جمهور می شوند، بالاخره او فوتبالی تر است(!). مجریان صدا و سیما از ورود دولت به این مساله یاد می کنند، همان مجریانی که تا دیروز بر طبل فوتبال بدون سیاست می کوبیدند، امروز از رئیس جمهور می خواهند که وارد این ماجرا شود. روزنامه ها تیتر می زنند و از روحانی درخواست می کنند که به این مساله رسیدگی کند. هرچه باشد رئیس جمهور، قرار بود به مراسم بدرقه از ملی پوشان برود که آب و هوا این فرصت را از وی گرفت.

همه اینها دست به دست هم می دهد که یاد آن روزها بیافتیم که مردی در لباس ریاست جمهوری، لباس ورزشی به تن می کرد ، با بازیکنان تیم ملی همبازی می شد، به درد دلشان گوش می کرد و مایه قوت قلب آنها می شد. یاد آن روزهایی میافتیم که همه می گفتند چرا دولت توجه ویژه ای به فوتبال دارد. وقتی تعصب ملت به تیم ملی شان نشان داد که مردم می خواهند ایران در عرصه های بین المللی یکه تاز باشد و حرف های بزرگی برای گفتن داشته باشد، آن دسته که خود را زعیم مردم می دانستند، به پاسخ خود رسیدند. مردم به دنبال اقتدار کشورشان در رقابت های بین المللی اهم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ورزشی می باشند. وگرنه کشور و دولتی که تابع و اجیر دولت های دیگر باشد برای مردمش عزیز نیست.


کارلوس کی روش قبل از شروع بازی های جام جهانی، به دیدارهایش با محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور  سابق ایران اشاره می کند و گوید: پیش از این ۳ بار با احمدی‌نژاد ملاقات داشتم که این ملاقات‌ها برای فوتبال خیلی خوب بود، چون احمدی‌نژاد فوتبال را خیلی دوست داشت و حتی به من گفته بودند که زمانی که جوان بوده خیلی خوب فوتبال بازی می‌کرد.

وی در مورد پیشرفت فوتبال در زمان محمود احمدی نژاد ادامه می دهد: حمایت‌هایی که او انجام داد ما را به جلو پیش می‌برد، چون در راه جام جهانی کار بسیار سختی داشتیم. این راه سخت در ادامه راه دراماتیک شد و بعضی مواقع نیز کارمان سخت بود و بعضی مواقع نیز کار آسانی داشتیم که در نهایت هم شیرین شد. ما توانستیم کره‌جنوبی را شکست دهیم و به جام جهانی برویم و باید بگویم در دورانی که کار سختی داشتیم، احمدی‌نژاد به ما سر می‌زد و حمایت‌مان می‌کرد.

حمایت های احمدی نژاد از کی روش، واقعا مثال زدنی بود، مربیان و صاحب نظران فوتبالی با اظهار عدم صلاحیت کی روش، بارها و بارها از او خواستند که فکری به حال فوتبال بکند. مجید جلالی به احمدی نژاد نامه نوشت و گفت: با کی روش در جام جهانی، هیچ چیزی نمی شویم. اما احمدی نژاد فقط به حمایت از تیم ملی و کادر فنی پرداخت، که این حمایت های مادی و معنوی سبب شد، تیم ملی در جام جهانی حضور پیدا کند.

حال باید دید که آیا دولت یازدهم می تواند، لااقل از روی دست رئیس جمهور سابق در خصوص ورزش تقلب کند یا آنکه ...! و فقط به فکر شراکت در سهم پیروزی های تیم ملی می باشد؟ و سوال بزرگتر این است که آیا دولت تدبیر و امید می تواند کی روش در ایران نگه دارد یا خیر؟