«اگر من پیروز انتخابات شدم علاقه‌ای ندارم برای پیروزی در انتخابات جشن بگیرم! من می‌خواهم روزی که همه جوان‌های ما شاغل بودند و بیکار نبودند آن روز جشن بگیرم؛ آن روزی که زندگی مردم در بهبود و رفاه بود آن روز من جشن می‌گیرم؛ آن روزی که غمی در چهره کارگر ندیدم آن روز جشن بگیرم؛ آن روزی که محیط دانشگاه محیط صفا و نشاط و علم و دانش بود آن روز من جشن می‌گیرم؛ آن روزی که ایران در جایگاه غرور و افتخار در سراسر جهان بود آن روز جشن می‌گیرم؛ آن روزی که تحریم را در هم شکستم و روابط خوب با دنیا برقرار کردیم آن روز من جشن می‌گیریم؛ آن روزی که صادرات غیر‌نفتی ما بر واردات ترجیح پیدا کرد آن روز جشن می‌گیرم؛ آن روزی که مردم ما احساس رضایت کردند آن روز، روز جشن ما است، روز پایکوبی ما هست؛ روزی که لبخند بر لب پیر و جوان، زن و مرد، روستایی و شهری و سراسری کشور ما شاهد باشیم، روز جشن ملی ما خواهد بود. به امید آن روز.»
شهدای ایران: اينها آخرين جملات حجت‌الاسلام روحاني در ايام تبليغات انتخابات رياست جمهوري بود. او در برنامه «به انتخاب شما»ي سيما رو به مردم اين سخنان را بر زبان آورد. سخناني سنجيده و منطقي كه خيلي‌ها هنوز هم اين سخنان را به ياد دارند.
آقاي روحاني در نخستين نشست خبري خود به عنوان رئيس‌جمهور منتخب نيز در پاسخ به سوال خبرنگاري كه از زمان برگزاري آن جشن ملي موعود پرسيده بود، همين عبارات را به كار برد: «با کمک مردم عزیز هرچه زودتر این جشن را خواهیم گرفت. مسئله اشتغال یک مسئله بسیار مهم است و دغدغه اکثریت خانواده‌های ایرانی به شمار می‌رود. حتی آنهایی که فارغ‌التحصیل مراکز آموزش عالی هستند نیز همین مشکل را دارند.»
او اضافه كرده بود: «حل اساسی مسئله اشتغال به رونق اقتصادی است؛ یعنی زمانی که رونق اقتصادی درست شود و محیط کسب و کار بهبود پیدا کند مسئله اشتغال هم حل خواهد شد. البته وقتی ما می‌گوییم اشتغال حل می‌شود، یعنی قدم به قدم نرخ بیکاری پایین خواهد آمد و به یک رقم قابل قبول خواهیم رسید و تک رقمی شدن آن هم آرزوی همه ماست که انشاءالله به آن برسیم.
برای رونق اقتصادی باید زمینه را برای این رونق آماده کنیم اولین قدم این است که قانونی که مجلس شورای اسلامی در زمینه بهبود مستمر فضای کسب و کار تصویب کرده بلافاصله دولت آیین‌نامه آن را تدوین خواهد کرد و آن را تصویب و ابلاغ می‌کند. البته مشکلاتی را نیز بخش‌های تولیدی ما دارند اعم از صنعت، کشاورزی و حتی در خدمات که دولت برنامه‌ریزی خواهد کرد که آن مشکلات را قدم به قدم رفع کنیم و شاهد آن باشیم که در همان سال اول اولین آثار این مسئله را ببینیم و هر روزی که رقم بیکاری تک‌رقمی شد جشن کوچکی خواهیم گرفت و وقتی به حد جهانی رسیدیم، جشن ملی خواهیم گرفت.»
جشن براي نشاط جامعه؟
در واقع منتخب ملت در آن روزها بر انگيزه‌ها و برنامه‌هايش تاكيد داشت. برنامه‌هايي كه سمت و سوي شرايط اقتصادي، اجتماعي و سياسي كشور را به سوي ساحل آرامش ببرد.
كمتر از يك‌سال از آن روزها مي‌گذرد. دولت محترم با همه انگيزه و تلاش خود، سعي دارد خواسته‌هاي رئيس‌جمهور كه همان خواسته مردم و رهبري انقلاب است را جامه عمل بپوشاند. اما سخنان هفته گذشته سخنگوي دولت با آنچه رئيس‌جمهور در سر داشته و دارد، تفاوت‌هايي داشت. خبرگزاري جمهوري اسلامي ايران در خبر گفت‌وگوي مطبوعاتي جناب نوبخت اينچنين آورده بود:
«سخنگوی دولت، در پاسخ به این سوال که آیا در سالگرد حماسه ۲۴ خرداد، مراسم بزرگداشتی از سوی ستادهای انتخاباتی رئیس‌جمهوری برپا خواهد شد یا خیر؟ گفت: پیشاپیش فضاسازی درست نیست.
نوبخت با یادآوری این که مردم خوب‌مان با رای قاطع، جناب آقای دکتر روحانی را انتخاب کردند، افزود: این حق طبیعی کسانی است که برای معرفی دکتر روحانی، ستادهایی را در ایام انتخابات فعال کردند در سالگرد یک چنین موفقیتی بخواهند گردهمایی‌هایي تشکیل دهند.
وی، ادامه داد: این اقدام کاملا در جهت نشاط جامعه باید صورت گیرد و مسئولان قوه مجریه باید در این جمع حضور یابند و توضیح دهند که این بار امانتی که به دوش قوه مجریه گذاشته شده است به چه سرمنزلی رسیده، گزارش عملکرد خود را به مردم بدهند که اتفاقا این کار در جهت روشن‌سازی و شفاف‌سازی امور ارزشمند است.
سخنگوی دولت اضافه کرد: در این مدت، دستگاه‌های اجرایی هیچ‌گاه به گذشته نپرداخته‌اند و همواره معطوف آینده عمل کرده‌اند که فرصتی برای دیگران فراهم شد، حالا من فکر می‌کنم که با این ادبیات اصلا صحبت نکنیم بهتر است اما از این که دستگاه‌های اجرایی بین مردم بروند و در این فرصت گزارش یکساله دولت را به آن کسانی که به امید یک تحول به شخص رئیس‌جمهوری رای داده‌اند، ارائه دهند خود نوعی احترام گذاشتن است.»
جشن بدون هزينه داريم؟
قطعا يكي از شعارهاي رئيس‌جمهور يازدهم، ايجاد روحيه اميدواري در مردم كشورمان بود. اما با توجه به اينكه هنوز وضعيت اقتصادي، معيشتي و اشتغال جامعه با پايين‌ترين سطح خواسته‌هاي رئيس دولت، فاصله زيادي دارد، برگزاري جشن به بهانه ارائه گزارش دولت به مردم چندان منطقي به نظر نمي‌رسد.
به هرحال برگزاري هر جشني، نيازمند پرداخت هزينه‌هاي زيادي خواهد بود. در شرايطي كه وضع معيشتي مردم بهبود چنداني نيافته و بنا به گفته سخنگوي دولت افزايش حقوق كاركنان دولت همچنان با ميزان رشد تورم فاصله دارد، برگزاري جشن به صلاح دولتي كه مي‌خواهد از حاشيه‌ها دوري كند نيست.
رسانه بهترين ابزار براي ارائه گزارش به مردم
با گذشت ۱۰۰ روز از روي كار آمدن دولت تدبير و اميد، رئيس‌جمهور با حضور در مقابل دوربين‌هاي تلويزيوني به ارائه گزارشي از عملكرد ۱۰۰ روزه دولت و برنامه‌هاي آتي آن پرداخت. پس از آن نيز وزرا و معاونين دولت يازدهم اين فرصت را يافتند تا در برنامه‌هاي مختلف به ارائه گزارش به مردم بپردازند. كاري كاملا عقلاني و منطقي و بدون صرف هزينه‌اي براي دولت كه همين روند مي‌تواند همچنان ادامه داشته باشد.
رسانه‌ملي علي‌رغم برخي تخريب‌ها در طول عمر دولت يازدهم همواره اين زمينه را فراهم كرده تا دولتمردان بتوانند از اين ابزار براي گفت‌وگوي رودررو با مردم استفاده كنند. وقتي چنين ظرفيتي وجود دارد، آيا برگزاري جشن منطقي به نظر مي‌رسد؟
وقتي خواسته‌هاي روحاني عملي نشده!
آيا همه جوان‌های ما شاغل هستند و بیکار نيستند؟ آيا زندگی مردم در بهبود و رفاه است؟
آيا غمی در چهره کارگران ديده نمي‌شود؟
آيا محیط دانشگاه محیط صفا و نشاط و علم و دانش شده است؟ آيا تحریم، را در هم شکستيم؟
آيا صادرات غیر‌نفتی ما بر واردات ترجیح پیدا کرد؟ آيا همه مردم ما احساس رضایت مي‌كنند؟
اينها همان شرايطي است كه آقاي روحاني براي برگزاري جشن ملي خواهان آن بود. قطعا در بخش‌هايي اتفاقات خوبي رخ داده است. اما هنوز فاصله زيادي با آرمان‌شهر داريم.
اقدام خوب رئيس‌جمهور
رئيس‌جمهور كشورمان پس از پيروزي در انتخابات به‌جاي زمان و مكان تعيين كردن براي جشن پيروزي، طي پيامي اين پيروزي را پيروزي ملت عنوان كرد و گفت: «امیدوارم همه آنان که به دیگر نامزدهای محترم رای داده‌اند نیز این بنده را خدمتگزار مخلص خود بدانند زیرا که من خود را پاسدار حقوق همه ملت ایران می‌دانم و از خدای بزرگ برای دولت تدبیر و امید توفیق خدمت برای ایران عزیز، آرزوی سربلندی و برای ملت ایران بهروزی را خواستارم.»
دقيقا همين اتفاق هم افتاد. همه آنان كه به نامزدهاي ديگر راي داده بودند، در جشن خودجوش شامگاه ۲۵ خرداد شركت كردند. شبي كه تهران و همه شهرهاي ديگر تا نيمه‌هاي شب بيدار بود و مردم به واسطه پيروزي بزرگشان به پايكوبي پرداختند. آن شب مصداق بارز نشاط جامعه بود. جشني برپا شد كه هيچ‌يك از دستگاه‌هاي دولتي يا ستادهاي انتخاباتي، باني آن نبودند. جشني كاملا مردمي كه حتي ترافيك خيابان‌هايش هم دوست‌داشتني بود.
حالا بايد اين نكته را به برخي دولتمردان يادآور شد كه وقتي رئيس‌جمهور محترم تمايلي براي برگزاري جشن پيروزي نداشت، حالا با گذشت يك‌سال از حماسه سياسي مردم ايران، چنين جشني به هيچ عنوان لازم به نظر نمي‌رسد.
مردم در انتظار جشن ملي واقعي
با گذشت نزديك به يك‌سال از آغاز به كار دولت يازدهم، بخشي از مشكلات كشور هموار شده است و بخش اعظمي هنوز پابرجاست. مردم ايران نيز توقع ندارند تا دولت مشكلات بزرگ و شكاف‌هاي عميق در جامعه را خيلي زود برطرف كند. اما براي روزهاي آينده و حركت‌هاي بهتر و سريع‌تر دولت چشم‌انتظارند. اتفاقي كه با همگرايي همه جناح‌ها و اقشار چندان دير و دور نيست. روزي كه همه مردم ايران جشن واقعي را خودشان راه بيندازند و براي افتخارات و موفقيت‌هاي ايران، براي حل شدن مشكلات اقتصادي و اجتماعي، براي غرور افزايش يافته خود و... جشني تاريخي را برگزار کنند.
او اضافه كرده بود: «حل اساسی مسئله اشتغال به رونق اقتصادی است؛ یعنی زمانی که رونق اقتصادی درست شود و محیط کسب و کار بهبود پیدا کند مسئله اشتغال هم حل خواهد شد. البته وقتی ما می‌گوییم اشتغال حل می‌شود، یعنی قدم به قدم نرخ بیکاری پایین خواهد آمد و به یک رقم قابل قبول خواهیم رسید و تک رقمی شدن آن هم آرزوی همه ماست که انشاءالله به آن برسیم.
برای رونق اقتصادی باید زمینه را برای این رونق آماده کنیم اولین قدم این است که قانونی که مجلس شورای اسلامی در زمینه بهبود مستمر فضای کسب و کار تصویب کرده بلافاصله دولت آیین‌نامه آن را تدوین خواهد کرد و آن را تصویب و ابلاغ می‌کند. البته مشکلاتی را نیز بخش‌های تولیدی ما دارند اعم از صنعت، کشاورزی و حتی در خدمات که دولت برنامه‌ریزی خواهد کرد که آن مشکلات را قدم به قدم رفع کنیم و شاهد آن باشیم که در همان سال اول اولین آثار این مسئله را ببینیم و هر روزی که رقم بیکاری تک‌رقمی شد جشن کوچکی خواهیم گرفت و وقتی به حد جهانی رسیدیم، جشن ملی خواهیم گرفت.»
جشن براي نشاط جامعه؟
در واقع منتخب ملت در آن روزها بر انگيزه‌ها و برنامه‌هايش تاكيد داشت. برنامه‌هايي كه سمت و سوي شرايط اقتصادي، اجتماعي و سياسي كشور را به سوي ساحل آرامش ببرد.
كمتر از يك‌سال از آن روزها مي‌گذرد. دولت محترم با همه انگيزه و تلاش خود، سعي دارد خواسته‌هاي رئيس‌جمهور كه همان خواسته مردم و رهبري انقلاب است را جامه عمل بپوشاند. اما سخنان هفته گذشته سخنگوي دولت با آنچه رئيس‌جمهور در سر داشته و دارد، تفاوت‌هايي داشت. خبرگزاري جمهوري اسلامي ايران در خبر گفت‌وگوي مطبوعاتي جناب نوبخت اينچنين آورده بود:
«سخنگوی دولت، در پاسخ به این سوال که آیا در سالگرد حماسه ۲۴ خرداد، مراسم بزرگداشتی از سوی ستادهای انتخاباتی رئیس‌جمهوری برپا خواهد شد یا خیر؟ گفت: پیشاپیش فضاسازی درست نیست.
نوبخت با یادآوری این که مردم خوب‌مان با رای قاطع، جناب آقای دکتر روحانی را انتخاب کردند، افزود: این حق طبیعی کسانی است که برای معرفی دکتر روحانی، ستادهایی را در ایام انتخابات فعال کردند در سالگرد یک چنین موفقیتی بخواهند گردهمایی‌هایي تشکیل دهند.
وی، ادامه داد: این اقدام کاملا در جهت نشاط جامعه باید صورت گیرد و مسئولان قوه مجریه باید در این جمع حضور یابند و توضیح دهند که این بار امانتی که به دوش قوه مجریه گذاشته شده است به چه سرمنزلی رسیده، گزارش عملکرد خود را به مردم بدهند که اتفاقا این کار در جهت روشن‌سازی و شفاف‌سازی امور ارزشمند است.
سخنگوی دولت اضافه کرد: در این مدت، دستگاه‌های اجرایی هیچ‌گاه به گذشته نپرداخته‌اند و همواره معطوف آینده عمل کرده‌اند که فرصتی برای دیگران فراهم شد، حالا من فکر می‌کنم که با این ادبیات اصلا صحبت نکنیم بهتر است اما از این که دستگاه‌های اجرایی بین مردم بروند و در این فرصت گزارش یکساله دولت را به آن کسانی که به امید یک تحول به شخص رئیس‌جمهوری رای داده‌اند، ارائه دهند خود نوعی احترام گذاشتن است.»
جشن بدون هزينه داريم؟
قطعا يكي از شعارهاي رئيس‌جمهور يازدهم، ايجاد روحيه اميدواري در مردم كشورمان بود. اما با توجه به اينكه هنوز وضعيت اقتصادي، معيشتي و اشتغال جامعه با پايين‌ترين سطح خواسته‌هاي رئيس دولت، فاصله زيادي دارد، برگزاري جشن به بهانه ارائه گزارش دولت به مردم چندان منطقي به نظر نمي‌رسد.
به هرحال برگزاري هر جشني، نيازمند پرداخت هزينه‌هاي زيادي خواهد بود. در شرايطي كه وضع معيشتي مردم بهبود چنداني نيافته و بنا به گفته سخنگوي دولت افزايش حقوق كاركنان دولت همچنان با ميزان رشد تورم فاصله دارد، برگزاري جشن به صلاح دولتي كه مي‌خواهد از حاشيه‌ها دوري كند نيست.
رسانه بهترين ابزار براي ارائه گزارش به مردم
با گذشت ۱۰۰ روز از روي كار آمدن دولت تدبير و اميد، رئيس‌جمهور با حضور در مقابل دوربين‌هاي تلويزيوني به ارائه گزارشي از عملكرد ۱۰۰ روزه دولت و برنامه‌هاي آتي آن پرداخت. پس از آن نيز وزرا و معاونين دولت يازدهم اين فرصت را يافتند تا در برنامه‌هاي مختلف به ارائه گزارش به مردم بپردازند. كاري كاملا عقلاني و منطقي و بدون صرف هزينه‌اي براي دولت كه همين روند مي‌تواند همچنان ادامه داشته باشد.
رسانه‌ملي علي‌رغم برخي تخريب‌ها در طول عمر دولت يازدهم همواره اين زمينه را فراهم كرده تا دولتمردان بتوانند از اين ابزار براي گفت‌وگوي رودررو با مردم استفاده كنند. وقتي چنين ظرفيتي وجود دارد، آيا برگزاري جشن منطقي به نظر مي‌رسد؟
وقتي خواسته‌هاي روحاني عملي نشده!
آيا همه جوان‌های ما شاغل هستند و بیکار نيستند؟ آيا زندگی مردم در بهبود و رفاه است؟
آيا غمی در چهره کارگران ديده نمي‌شود؟
آيا محیط دانشگاه محیط صفا و نشاط و علم و دانش شده است؟ آيا تحریم، را در هم شکستيم؟
آيا صادرات غیر‌نفتی ما بر واردات ترجیح پیدا کرد؟ آيا همه مردم ما احساس رضایت مي‌كنند؟
اينها همان شرايطي است كه آقاي روحاني براي برگزاري جشن ملي خواهان آن بود. قطعا در بخش‌هايي اتفاقات خوبي رخ داده است. اما هنوز فاصله زيادي با آرمان‌شهر داريم.
اقدام خوب رئيس‌جمهور
رئيس‌جمهور كشورمان پس از پيروزي در انتخابات به‌جاي زمان و مكان تعيين كردن براي جشن پيروزي، طي پيامي اين پيروزي را پيروزي ملت عنوان كرد و گفت: «امیدوارم همه آنان که به دیگر نامزدهای محترم رای داده‌اند نیز این بنده را خدمتگزار مخلص خود بدانند زیرا که من خود را پاسدار حقوق همه ملت ایران می‌دانم و از خدای بزرگ برای دولت تدبیر و امید توفیق خدمت برای ایران عزیز، آرزوی سربلندی و برای ملت ایران بهروزی را خواستارم.»
دقيقا همين اتفاق هم افتاد. همه آنان كه به نامزدهاي ديگر راي داده بودند، در جشن خودجوش شامگاه ۲۵ خرداد شركت كردند. شبي كه تهران و همه شهرهاي ديگر تا نيمه‌هاي شب بيدار بود و مردم به واسطه پيروزي بزرگشان به پايكوبي پرداختند. آن شب مصداق بارز نشاط جامعه بود. جشني برپا شد كه هيچ‌يك از دستگاه‌هاي دولتي يا ستادهاي انتخاباتي، باني آن نبودند. جشني كاملا مردمي كه حتي ترافيك خيابان‌هايش هم دوست‌داشتني بود.
حالا بايد اين نكته را به برخي دولتمردان يادآور شد كه وقتي رئيس‌جمهور محترم تمايلي براي برگزاري جشن پيروزي نداشت، حالا با گذشت يك‌سال از حماسه سياسي مردم ايران، چنين جشني به هيچ عنوان لازم به نظر نمي‌رسد.
مردم در انتظار جشن ملي واقعي
با گذشت نزديك به يك‌سال از آغاز به كار دولت يازدهم، بخشي از مشكلات كشور هموار شده است و بخش اعظمي هنوز پابرجاست. مردم ايران نيز توقع ندارند تا دولت مشكلات بزرگ و شكاف‌هاي عميق در جامعه را خيلي زود برطرف كند. اما براي روزهاي آينده و حركت‌هاي بهتر و سريع‌تر دولت چشم‌انتظارند. اتفاقي كه با همگرايي همه جناح‌ها و اقشار چندان دير و دور نيست. روزي كه همه مردم ايران جشن واقعي را خودشان راه بيندازند و براي افتخارات و موفقيت‌هاي ايران، براي حل شدن مشكلات اقتصادي و اجتماعي، براي غرور افزايش يافته خود و... جشني تاريخي را برگزار کنند.
