شهدای ایران:  زوجین با انتظارات بسیاری وارد رابطه‏ ی زن و شوهری می‏شوند. بسیاری از این انتظارات از آسیب‏ ها و آرزوهای برآورده نشده ‏ی گذشته ناشی می‏شود. این انتظار که آیا شریک شما در نهایت می‏تواند شما را طوری دوست داشته باشد که آرزویش را دارید، غالباً راه انداز شکست در ازدواج است.

بی تفاوتی و تحقیر جزء اولین علائم هشدار دهنده هستند. ازدواج شما نیاز به توجه دارد و اولین عامل پیش‏بینی کننده ‏ی طلاق دوری از تعارض است. بنابراین، اگر شما و شریکتان از تعارض اجتناب کنید و در مهارت‏های حل تعارض ضعیف باشید، رابطه‏ ی شما ممکن است در معرض خطر باشد.

دکتر جان گاتمن، زوج و خانواده درمانگر و محقق پیشرو در ازدواج، مطالعاتی در طول 40 سال برای مشخص کردن شاخص‏ های پیش‏بینی کننده‏ ی طلاق انجام داده است. شش ویژگی بر اساس این پژوهش‏ها به دست آمد که طلاق را با 91% اطمینان پیش‏بینی می‏کنند.

 

1. درشتی و بی احترامی

شروع یک مکالمه با طعنه زدن، اتهام و انتقاد برای یک رابطه خطرناک است. آغاز گفتگو با درشتی، احتمالاً منجر به پایانی تند و زننده و بدون نتیجه می‏شود.

 

2. چهار سوارکار

گاتمن این چهار سوارکار را تحقیر، انتقاد، دفاع و کارشکنی معرفی می‏کند. پژوهش او نشان داد، این ویژگی‏ های ارتباطی احتمال طلاق را به شدت افزایش می‏دهد.

 

3. طغیان

وقتی شما و یا همسرتان یکدیگر را با منفی ‏بافی مغلوب می‏ کنید، باید منتظر خاموشی هیجانات و احساسات و کناره ‏گیری از رابطه باشید. وقتی شما یا شریکتان ناگهان به طور مسلسل‏ وار دیگری را با انتقاد و تحقیر بمباران می‏کنید، جدایی و تحقیر اتفاق می‏افتد.

 

4. زبان بدن

هنگامی که یکی یا هر دو شریک مغلوب و دچار طغیان می‏شوند، این منجر به تغییرات فیزیکی در بدن می‏شود. این تغییرات شامل افزایش ضربان قلب، ترشح آدرنالین و افزایش فشارخون می‏باشد و این پاسخ‏ های فیزیولوژیکی توانایی حل مؤثر تعارض و تضاد را مسدود می‏کند. طغیان پاسخ‏های جنگ یا گریز را راه ‏اندازی و منجر به جدایی و یا کارشکنی همسر می‏ شود.

 

5. تلاش های ناموفق در مرمت رابطه

اگر تعارض و تضاد حل نشوند و یا یکی از همسران کارشکنی کند، احتمال طلاق بالا خواهد رفت. حل تضادها امری ضروری در حفظ یک رابطه سالم و موفق می ‏باشد. کارشکنی، بی‏میلی به شرکت در مکالمه و حل تعارض می‏باشد.

 

6. خاطرات بد

زوج‏ هایی که از درون ذره بین منفی ‏نگری به رابطه ‏ی خود نگاه می‏ کنند، اغلب خاطرات گذشته را بارها و بارها با بدبینی بازنویسی می‏کنند. چیزی که در نهایت باقی می‏ ماند، اغلب تحریف شده است و شباهت کمی به واقعیت دارد. این نگاه بیش از حد منفی در درک گذشته، حال و آیند‏ی رابطه  اثر می‏گذارد و سبب مرگ یک رابطه می‏شود.

 

دیک شوارتز، پیشروی دیگر در زمینه‏ ی ازدواج و خانواده درمانی، در کتاب خود" شما کسی هستید که برای ازدواج منتظرش بودم" می‏نویسد، غالباً شکست در ازدواج از ابتدا با این انتظار که همسر شما یک "نجات دهنده" است و همه نیازهای تحقق نیافته شما را برآورده خواهد کرد، شکل می‏ گیرد. این انتظار ناچاراً منجر به ناامیدی و اختلاف خواهد شد.

 

هیچ شریکی نمی‏تواند نجات دهنده‏ ی دیگری باشد. یک نفر ابتدا باید یاد بگیرد که چگونه خود را رهبری کند تا با تکیه به توانایی طبیعی خود بتواند با مراقبت، شفقت و شجاعت با دیگری برخورد کند. با شناسایی و کار بر روی نقاط آسیب‏پذیر خود و فهمیدن هیجانات، احساسات و باورهایی ایجاد کننده و نگه‏دارنده ‏ی آنها قادر خواهید بود به خودتان متکی باشید و بیشتر خود-رهبر باشید.

 

توانایی خود-رهبری به شما اجازه می‏دهد تا این انتظار را که همسر شما قرار است مثل غول چراغ جادو، آرزوها و نیازهای برآورده نشده‏ی شما را تحقق بخشد، کنار بگذارید. به این ترتیب می‏توانید از تجربه‏ ی همیشگی سقوط، هنگامی که نیازهای شما توسط شریکتان برآورده نمی ‏شود، دور بمانید. با این کار وارد مرحله ‏ی جدیدی می‏شوید؛ مرحله‏ ی حل تضاد و تعارض که هر یک از شرکا در این مرحله نیاز دارند، شنیده و درک ‏شوند.
منبع: جام