نهم آبان ماه، مصادف است با سالروز حماسه سرنوشت ساز و غرورآفرین ذوالفقاری در آبادان،که مانع از اشغال این شهر و بخش های وسیعی از سرزمین میهن اسلامی توسط دشمن بعثی شد.
بعثی ها سعی داشتند که از جاده قفاس پیشروی، و با ایجاد پلی بر روی رودخانه بهمنشیر و منطقه ذوالفقاری، جاده استراتژیک خسروآباد را نیز به تصرف خود در آورند.
این کار نیروهای متجاوز بعثی ، موجب می شد تا راه تدارکات رزمندگان و مدافعان در آبادان سد، و زمینه برای اشغال آبادان مهیا شود.
در حالی که نیروهای خودی سرگرم دفاع و نبرد در جبهه های دیگر بودند، و از نقشه های شوم دشمن آگاه نبودند،گروه هایی از نیروهای عراقی پس از احداث پلی بر روی بهمنشیر، موفق به عبور از آن شدند که یک اوراقچی بنام ˈدریاقلی سورانیˈ، در محله کوی ذوالفقاری آبادان از نفوذ دشمن به این سوی بهمنشیر و خطر نفوذ به آبادان اطلاع یافت.
وی با دوچرخه ای کهنه 20 کیلومتر نفس زنان رکاب زد تا خبر نفوذ دشمن به کوی ذوالفقاری آبادان را به نیروهای ایرانی دهد.
وی با تلاش فراوان خود را به سرهنگ ˈمنوچهر کهتریˈ فرمانده گردان 153پیاده از لشکر 77 پیاده خراسان که در آن زمان مسوول دفاع از آبادان بود رساند و خطر دشمن را اطلاع داد.
نیروهای نظامی و مردمی آبادان، با بدرقه مرحوم آیت الله جمی امام جمعه وقت شهر، به منطقه ذالفقاری اعزام شدند تا حماسه ای بزرگ رقم بزنند.
این نیروها موفق شدند در نبردی سهمگین ، حماسه ای جاودانه رقم زنند، و غروب همان روز بود که عراقی ها را مجبور به پذبرش شکست کردند.
این نخستین پیروزی رزمندگان و مدافعان ایران اسلامی و نخستین شکست عراق در روزهای آغازین جنگ بود و اگر چنین نمی‌شد شهر آبادان سقوط کرده و روند جنگ و به دنبال آن مسیر تاریخ دفاع مقدس تغییر می‌کرد.
معاون سیاسی و اجتماعی فرمانداری ویژه آبادان گفت: اگر حماسه ذوالفقاری رقم نمی خورد معلوم نبود سرنوشت جنگ تحمیلی چه می شد و ما اکنون در کجای تاریخ بودیم.
ˈسید ولی اله موسوی ˈ افزود: حماسه ذوالفقاری کلاس درسی برای نسل سومی های انقلاب اسلامی است.
سال هاست که دریاقلی به شهادت رسیده، او پس از این کار قهرمانانه، لباس رزم به تن کرد و در عملیات های مختلف شرکت و تا آخرین نفس در برابر دشمن بعثی در دفاع از کیان اسلامی ایستاد و شهید شد.
اکنون دریاقلی در میان ما نیست،اما یاد و خاطره او و اقدام شجاعانه اش، در دفاع از ناموس و خاک وطن در دلها زنده و در تاریخ این سرزمین جاویدان مانده است.
به مرور زمان دیگر رزمندگان باخبری که به دستشون میرسید به منطقه می رفتند.