به گزارش شهدای ایران؛ اصرار تیم مشترک اعتدال- کارگزار بر ترویج عمل مذموم رفاه طلبی درحالی روز به روز تشدید می شود که چه در تواصی دینی اسلام و چه در تأکیدات مؤکد بنیانگذار فقید انقلاب و ایضاً امام خامنه ای در جایگاه ولی امر مسلمین جهان، بر دوری حاکمان و مسئولان و مدیران از هرگونه تبرج و دنیادوستی و توجه به مظاهر مادی، توصیه بسیار شده است
بنابر این گزارش، هفته گذشته بود که حواشی مربوط به خبر برگزاری میهمانی در کاخ همسر رئیس جمهور، به بهانه میلاد حضرت فاطمه زهرا(س) تیتر نخست اکثریت روزنامه ها و خبرگزاری ها را به خود اختصاص داد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از "خیبرآنلاین"، در این میان به غیر از کج سلیقگی انتخاب کاخ منصوب به شاه معدوم به عنوان محل برگزاری این جشن، وضعیت زننده حجاب برخی از مدعوین، رقص "لزگی" و پایکوبی دخترکان نوجوان، دعوت از برخی عناصر فتنه گر دخیل در اغتشاشات 88 و اعطای سکه های طلا به حضار، از دیگر حواشی دردسرساز این مراسم زنانه محسوب می شد.
در عین حال با وجود انتقادات متعدد نسبت به برگزاری این مهمانی و اذعان دوستان و دشمنان اعتدالیون به نابجابودن برپایی آن، اما گویا محمدرضا باهنر، نایب رییس دوم مجلس نهم شورای اسلامی، نظری متفاوت با سایرین دارد: «برگزاری چنین جلسه‌ای کار خوب و ارزشمندی بوده است»!
این درحالی است که حتی روزنامه اعتدالی «جمهوری اسلامی» نیز در سرمقاله ای تحت عنوان "جشن بانوان در ترازوي فرهنگ فاطمي"، با انتقاد صریح از حواشی پیرامون این مراسم می نویسد: «جشني كه به مناسبت ميلاد حضرت فاطمه زهرا برگزار مي‌شود بايد متناسب با شيوه عملي زندگي آن حضرت باشد. به اقتضاي اين تناسب، انتظار اين بود كه اين جشن در مكاني ساده - كه بحمدالله فراوان در اختيار دولت قرار دارد - برگزار مي‌شد و براي آنكه از حاشيه پردازي‌ها نيز در امان باشد، لازم بود در برابر دوربين‌هاي صداوسيما و نگاه خبرنگاران رسانه‌ها نيز قرار مي‌گرفت. اين شفافيت، هر چند خانم‌هاي شركت كننده در جشن را تا حدودي به زحمت مي‌انداخت ولي از اين نظر كه مانع حاشيه‌سازي‌ها مي‌شد و دست اندركاران را نيز به حركت در چارچوب‌ها مقيد مي‌كرد، بسيار مفيد و لازم بود. مهم‌تر آنكه نبايد از اين واقعيت نيز غافل شويم كه ورود به محدوده‌هاي هزينه كردن از بيت‌المال و برگزاري جشن‌ها و محافلي كه امكان شائبه در آنها وجود دارد مي‌تواند زمينه‌ساز لغزش‌هائي باشد كه ممكن است مسئولين دولتي و منسوبين آنها را از محدوده شرعي و قانوني دور نمايد. بنابراين، پرهيز از موارد اتهام و برگزاري هرچه ساده‌تر همواره بهتر است.»
جالب آنکه همزمان با این اظهارنظر، سایت اطلاع رسانی "حاج آقا خاطره" در مطلبی با تیتر "ساده زیستی، آدرس پیشرفت نیست"(!) می نویسد: «اگر مصرف مردم در این سالها زیاد شد باید بگوییم رشد تجمل گرایی؟ هرگز اینطور نیست قاطبه مردم قناعت دارند؛ ولی آیا اگر رونق اقتصادی شود و ماشین و لوازم کهنه شان را نو کنند تجمل کرده اند؟ شاید باید روزی برسد که به مردم بگوییم یخچال نخرید و آن وقت می شود کارمان ضدتجمل گرایی! عده ای فکر می کنند مثلا اگر من به مردم بگویم مصرف نکنید همه می گویند سمعا و طاعتا، من که نمی‌توانم به مردم بگویم درست زندگی نکنید و اگر پول دارید، مصرف نکنید. عده ای فکر می کنند اگر امام می گفتند اسلام پابرهنگان یعنی اگر ما بخواهیم در خط امام باشیم باید پابرهنگان جامعه را روز به روز بیشتر کنیم! آیا این برداشت درست است؟ تمام مساعی امام و به تبع ايشان سعي ما در اين بود كه اين عده را از پابرهنگي بيرون بياوريم. امام مي‌گفتند اينها بر اشراف و كاخ‌نشينها مزيت دارند. ما نبايد اينها را هميشه پابرهنه نگه داريم اما هيچ وقت چنين نمي‌گفتند كه اينها هميشه پابرهنه بمانند»!
اصرار تیم مشترک اعتدال- کارگزار بر ترویج عمل مذموم رفاه طلبی درحالی روز به روز تشدید می شود که چه در تواصی دینی اسلام و چه در تأکیدات مؤکد بنیانگذار فقید انقلاب و ایضاً امام خامنه ای در جایگاه ولی امر مسلمین جهان، بر دوری حاکمان و مسئولان و مدیران از هرگونه تبرج و دنیادوستی و توجه به مظاهر مادی، توصیه بسیار شده است.
از همین روست که رهبری عظیم الشان انقلاب اسلامی، طی بیاناتی در نفی عافیت طلبی و رفاه زدگی در میان کارگزاران نظام در تیرماه ۱۳۷۰ فرموده‌اند: "مسئولان نظام اعم از نمایندگان محترم مجلس و مأموران اجرایی و قضایی باید مراقب باشند که از عوارضی که در نظامهای طاغوتی و غیرمردمی، بیماری همه‌گیر کارگزاران است، خود را با دقت و وسواس، دور نگه دارند، بیماری رفاه‌زدگی و عشرت‌طلبی، بیماری زدوبند نامشروع و فسادمالی و اداری، بیماری تکبر و دوری از مردم و بی‌اهمیتی به نیاز و خواست و اراده و حضور آنان، بیماری دسته‌بندیهای ناسالم و ترجیح مقاصد باندی بر مصالح عمومی و امثال این‌ها که ابتلای به آن مانند موریانه پایه‌های هر نظامی را سست و پوک می‌کند، و یا دل‌سپردن به سنتهای طاغوتی و رغبت به احیای آنها و بی‌تفاوتی یا بی‌اعتنایی به ارزشهای اسلامی و انقلابی‌که دل را می‌میراند و نشاط و شوق خدمت به مردمی را که مخلصانه جان ومال خود را در راه انقلاب داده‌اند، سلب می‌کند و آنان را نومید و غمگین می‌سازد.ِ"
از این روی شایسته است تا در زمانه کنونی نیز با دقت نظر و حساسیت در زمینه افراط در رفاه طلبی، از زندگانی عامه مردم غافل نشده و رویه‌ای متناسب با حال فعلی عموم را به عنوان حدواسط سطح آسایش و رفاه برگزینیم.
بنابر این گزارش، هفته گذشته بود که حواشی مربوط به خبر برگزاری میهمانی در کاخ همسر رئیس جمهور، به بهانه میلاد حضرت فاطمه زهرا(س) تیتر نخست اکثریت روزنامه ها و خبرگزاری ها را به خود اختصاص داد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از "خیبرآنلاین"، در این میان به غیر از کج سلیقگی انتخاب کاخ منصوب به شاه معدوم به عنوان محل برگزاری این جشن، وضعیت زننده حجاب برخی از مدعوین، رقص "لزگی" و پایکوبی دخترکان نوجوان، دعوت از برخی عناصر فتنه گر دخیل در اغتشاشات 88 و اعطای سکه های طلا به حضار، از دیگر حواشی دردسرساز این مراسم زنانه محسوب می شد.
در عین حال با وجود انتقادات متعدد نسبت به برگزاری این مهمانی و اذعان دوستان و دشمنان اعتدالیون به نابجابودن برپایی آن، اما گویا محمدرضا باهنر، نایب رییس دوم مجلس نهم شورای اسلامی، نظری متفاوت با سایرین دارد: «برگزاری چنین جلسه‌ای کار خوب و ارزشمندی بوده است»!
این درحالی است که حتی روزنامه اعتدالی «جمهوری اسلامی» نیز در سرمقاله ای تحت عنوان "جشن بانوان در ترازوي فرهنگ فاطمي"، با انتقاد صریح از حواشی پیرامون این مراسم می نویسد: «جشني كه به مناسبت ميلاد حضرت فاطمه زهرا برگزار مي‌شود بايد متناسب با شيوه عملي زندگي آن حضرت باشد. به اقتضاي اين تناسب، انتظار اين بود كه اين جشن در مكاني ساده - كه بحمدالله فراوان در اختيار دولت قرار دارد - برگزار مي‌شد و براي آنكه از حاشيه پردازي‌ها نيز در امان باشد، لازم بود در برابر دوربين‌هاي صداوسيما و نگاه خبرنگاران رسانه‌ها نيز قرار مي‌گرفت. اين شفافيت، هر چند خانم‌هاي شركت كننده در جشن را تا حدودي به زحمت مي‌انداخت ولي از اين نظر كه مانع حاشيه‌سازي‌ها مي‌شد و دست اندركاران را نيز به حركت در چارچوب‌ها مقيد مي‌كرد، بسيار مفيد و لازم بود. مهم‌تر آنكه نبايد از اين واقعيت نيز غافل شويم كه ورود به محدوده‌هاي هزينه كردن از بيت‌المال و برگزاري جشن‌ها و محافلي كه امكان شائبه در آنها وجود دارد مي‌تواند زمينه‌ساز لغزش‌هائي باشد كه ممكن است مسئولين دولتي و منسوبين آنها را از محدوده شرعي و قانوني دور نمايد. بنابراين، پرهيز از موارد اتهام و برگزاري هرچه ساده‌تر همواره بهتر است.»
جالب آنکه همزمان با این اظهارنظر، سایت اطلاع رسانی "حاج آقا خاطره" در مطلبی با تیتر "ساده زیستی، آدرس پیشرفت نیست"(!) می نویسد: «اگر مصرف مردم در این سالها زیاد شد باید بگوییم رشد تجمل گرایی؟ هرگز اینطور نیست قاطبه مردم قناعت دارند؛ ولی آیا اگر رونق اقتصادی شود و ماشین و لوازم کهنه شان را نو کنند تجمل کرده اند؟ شاید باید روزی برسد که به مردم بگوییم یخچال نخرید و آن وقت می شود کارمان ضدتجمل گرایی! عده ای فکر می کنند مثلا اگر من به مردم بگویم مصرف نکنید همه می گویند سمعا و طاعتا، من که نمی‌توانم به مردم بگویم درست زندگی نکنید و اگر پول دارید، مصرف نکنید. عده ای فکر می کنند اگر امام می گفتند اسلام پابرهنگان یعنی اگر ما بخواهیم در خط امام باشیم باید پابرهنگان جامعه را روز به روز بیشتر کنیم! آیا این برداشت درست است؟ تمام مساعی امام و به تبع ايشان سعي ما در اين بود كه اين عده را از پابرهنگي بيرون بياوريم. امام مي‌گفتند اينها بر اشراف و كاخ‌نشينها مزيت دارند. ما نبايد اينها را هميشه پابرهنه نگه داريم اما هيچ وقت چنين نمي‌گفتند كه اينها هميشه پابرهنه بمانند»!
اصرار تیم مشترک اعتدال- کارگزار بر ترویج عمل مذموم رفاه طلبی درحالی روز به روز تشدید می شود که چه در تواصی دینی اسلام و چه در تأکیدات مؤکد بنیانگذار فقید انقلاب و ایضاً امام خامنه ای در جایگاه ولی امر مسلمین جهان، بر دوری حاکمان و مسئولان و مدیران از هرگونه تبرج و دنیادوستی و توجه به مظاهر مادی، توصیه بسیار شده است.
از همین روست که رهبری عظیم الشان انقلاب اسلامی، طی بیاناتی در نفی عافیت طلبی و رفاه زدگی در میان کارگزاران نظام در تیرماه ۱۳۷۰ فرموده‌اند: "مسئولان نظام اعم از نمایندگان محترم مجلس و مأموران اجرایی و قضایی باید مراقب باشند که از عوارضی که در نظامهای طاغوتی و غیرمردمی، بیماری همه‌گیر کارگزاران است، خود را با دقت و وسواس، دور نگه دارند، بیماری رفاه‌زدگی و عشرت‌طلبی، بیماری زدوبند نامشروع و فسادمالی و اداری، بیماری تکبر و دوری از مردم و بی‌اهمیتی به نیاز و خواست و اراده و حضور آنان، بیماری دسته‌بندیهای ناسالم و ترجیح مقاصد باندی بر مصالح عمومی و امثال این‌ها که ابتلای به آن مانند موریانه پایه‌های هر نظامی را سست و پوک می‌کند، و یا دل‌سپردن به سنتهای طاغوتی و رغبت به احیای آنها و بی‌تفاوتی یا بی‌اعتنایی به ارزشهای اسلامی و انقلابی‌که دل را می‌میراند و نشاط و شوق خدمت به مردمی را که مخلصانه جان ومال خود را در راه انقلاب داده‌اند، سلب می‌کند و آنان را نومید و غمگین می‌سازد.ِ"
از این روی شایسته است تا در زمانه کنونی نیز با دقت نظر و حساسیت در زمینه افراط در رفاه طلبی، از زندگانی عامه مردم غافل نشده و رویه‌ای متناسب با حال فعلی عموم را به عنوان حدواسط سطح آسایش و رفاه برگزینیم.
