شهدای ایران shohadayeiran.com

کد خبر: ۳۴۶۷۳
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردين ۱۳۹۳ - ۰۹:۱۵
ده نمکی با بیان اینکه هیچ وقت از پولی که از فروش فیلم هایش بدست آورده سطح زندگی خود را ارتقا نداده است گفت: بعضی ها نوشتند من لکسوس سوار هستم. در صورتی که اینطور نیست و یک ماشین تویوتای معمولی دارم.
شهدای ایران: مسعود ده نمکی کارگردان موفق فیلم سینمایی «معراجی ها» در برنامه رادیویی «رادیو من» رادیو جوان با بیان اینکه فیلم سینمایی «معراجی ها» اکنون به مرز چهار و نیم میلیارد تومان فروش رسیده است گفت: این فیلم محصول سینمای جمهوری اسلامی ایران است و در واقع تهیه کننده اصلی آن شبکه اول سیما بود. به هر حال با توجه به این مسئله بود که ما توانستیم تبلیغات زیادی در تلویزیون داشته باشیم. هرچند من اعتقاد ندارم که تبلیغات فیلم ما بیش از فیلم های دیگر بود.
 
* عدالت در تبلیغ فیلم‌های اکران نوروزی در تلویزیون به خوبی رعایت شد
 
وی افزود: به نظر من عدالت در تبلیغ فیلم‌های روی پرده سینما در تلویزیون به خوبی رعایت شد. البته ما مدت زمان بیشتری نسبت به سایر فیلم ها روی پرده سینما هستیم. حدود 2 هفته بیشتر از بقیه فیلم ها. به هر حال تبلیغات بخشی از هزینه های هر فیلمی است و قطعاً همه فیلم ها برای تبلیغات هزینه های خاصی را کنار می گذارند و ما هم از این قاعده مستثنی نبودیم.
 
ده نمکی خاطرنشان کرد: من سر فیلم قبلیم یعنی رسوایی خیلی خیلی کمتر از معراجی ها تبلیغ داشتم اما دیدیم که آن فیلم هم فروش خوبی کرد. تبلیغات جزئی از فیلم است و کسی که فیلم را می سازد نمی تواند بی تفاوت از کنار این مسئله رد شود.
 
* تهیه‌کننده «خط ویژه» هم از بزرگان تبلیغات است
 
ده نمکی با انتقاد از رضا کیانیان که اعتقاد داشت چگونگی پخش تبلیغات فیلم های سینمایی در تلویزیون به عدالت رعایت نمی شود گفت: به نظر من خود آقای کیانیان هم می داند که فیلم ها با پول بیت المال درست می شود و مثلاً می دانند که تهیه کننده فیلم خط ویژه خودش یکی از بزرگان بخش تبلیغات در کشور است. پس از نفوذ خود استفاده کرده و حتی در تلویزیون های استانی هم روزی 30 بار تبلیغ فیلمش پخش می‌شود.
 
* فیلم‌هایی که مردم برای دیدن آن به سینما هجوم می‌برند یکبار هم از تلویزیون پخش نشده است
 
کارگردان فیلم سینمایی «اخراجی ها» تاکید کرد: اینطور نیست که هر فیلمی که در تلویزیون تبلیغ می‌کند صد در صد فروش بالایی هم خواهد داشت. شما فیلم هایی را بعضاً در سینما می بینید که مردم برای دیدنش هجوم می برند اما یکبار هم در تلویزیون تبلیغ آن فیلم پخش نشده است. خودم فیلم رسوایی را در عید سال گذشته داشتم. این فیلم با فیلم های «حوض نقاشی» ، «قاعده تصادف» ، «تهران 1500» و «رژیم طلایی» در نوروز سال گذشته رقابت می کرد؛ آن هم بدون تبلیغ و دیدید که فروشش از آن فیلم ها بیشتر شد.
 
* هیچوقت از فروش فیلم‌هایم سطح زندگی خود را بالا نبرده‌ام
 
ده نمکی در ادامه این گفت‌وگو با بیان اینکه هیچ وقت از پولی که از فروش فیلم هایش بدست آورده سطح زندگی خود را ارتقا نداده است گفت: بعضی ها نوشتند من لکسوس سوار هستم. در صورتی که اینطور نیست و یک ماشین تویوتای معمولی دارم. بعضی همه دنیایشان در چارچوب خانه و ماشین می گذرد در صورتی که اینطور نیست. در فیلم رسوایی یک دیالوگی را نوشته بودم که می گفت «ببینید سیگار شما را می کشد یا شما سیگار را» که این هم همان است. برخی سوار ماشین می شوند اما در اصل این ماشین است که سوار آنها شده است. من سعی کرده ام که همیشه من باشم که سوار ماشین باشم.
 
* خوب است که آدم یک پراید داشته باشد اما خودش باشد
 
وی ادامه داد: خوب است که آدم حتی یک پراید داشته باشد اما خودش باشد که ماشینش را مدیریت کند نه اینکه ماشین و پول و مادیات او را مدیریت کنند. عده ای هستند که حتی پلاستیک ماشین خود را هم نمی کنند تا نشان دهند چقدر اهل مادیات هستند.
 
* برای امرار معاشم خیلی از پول هایی که سر فیلمسازی بدست آورده ام هزینه نمی‌کنم
 
ده نمکی خاطرنشان کرد: من یک کاری را در حوزه کتاب انجام دادم و یک فرهنگ نامه 80 جلدی را که در مجموع حدود 100000 صفحه دارد و 20 سال روی آن کار کردیم و زحمت برد. من هر چه پول از سر سه گانه های اخراجی ها درآوردم سر این پروژه هزینه کردم که به نظرم بزرگترین مرجع ما برای جنگ و دفاع مقدس است. من برای امرار معاشم خیلی از پول هایی که سر فیلمسازی بدست آورده ام هزینه نمی کنم.
 
* خانه‌ام رهنی است
 
کارگردان فیلم سینمایی «رسوایی» در خصوص هزینه‌های ماهانه خود گفت: من چون خانه ام رهنی است و از اجاره و اجاره دادن همیشه می ترسم به سمت اجاره کردن خانه هرگز نرفته ام و هر خانه ای که در آن باشم را حتماً رهن می کنم. به جز این مورد هزینه خورد و خوراکم در ماه حدود یک میلیون تومان است. خیلی وقت ها هم شده که دخل و خرجم با هم جور در نیامده. اصولاً هر کس کار فرهنگی می کند دخل و خرجش جور در نمی آید.
 
وی در این رابطه تصریح کرد: زمانی که مجله داشتم حتی در دادن حقوق بچه‌هایی که در مجله کار می‌کنند هم مشکل داشتم. من یادم می آید اولین زمانی که دخل و خرجم کم آمد زمانی بود که تازه از جنگ برگشته بودم. من وقتی رفتم جنگ محصل بودم و وقتی جنگ تمام شد و برگشتم به خانه ، هیچ شغلی نداشتم. آن موقع در محله نظام آباد زندگی می کردم و رویم هم نمی شد که از پدرم پول بگیرم. اولین بار که در جنگ زخمی شدم دست کردم در جیبم و دیدم پول های درون جیبم هم خونی شده است. یک پنجاه تومانی آن زمان در جیبب من بود که برای خودش خیلی پول بود. آن پول را دوست داشتم تا آخر عمر برای خودم نگه دارم چون برایم خاطره ای از جنگ بود. اما به قدری فشار مالی روی من آمده بود که با پنبه و الکل خون های روی آن پنجاه تومانی را پاک کردم تا بتوانم آن پول را خرج کنم و زندگی خود را با آن بگذرانم.
 
* کل مبلغ فروش فیلم‌هایم 30 میلیارد برابر با بودجه ساخت صد فیلم سینمایی در کشورمان می شود
 
ده نمکی که کارش را از چاپ مجله و فیلم های مستند شروع کرده بود با بیان اینکه گاهی پیش آمده تا از کارم خسته شوم اضافه کرد: من همین الان هم خسته ام و دیگر رغبتی برای فیلم سازی ندارم. به هر حال فیلم ها و بخصوص فیلم هایی که من ساختم همه فروشش را روی هم بگذاریم حدود 30 میلیارد می شود و این 30 میلیارد برابر با بودجه ساخت صد فیلم سینمایی در کشورمان می شود.
 
وی افزود: ولی این بی مهری هایی که به من می شود و این کنایه هایی که به من می زنند مرا دلسرد کرده است. آدم از کسانی حرف هایی را می شنود که اصلاً توقع ندارد. من از اینکه مورد قضاوت قرار بگیرم ناراحت نیستم اما قضاوت باید با انصاف همراه باشد. همه می دانند درآمد هایی که من از 5 فیلمی که ساخته ام متعلق به خود بدنه اصلی جامعه سینمایی کشور است. خودم که تهیه کننده فیلم هایم نبودم. تهیه کنندگان من از همین جامعه سینمایی کشور بودند. اما بعضاً انتقادهای بی رحمانه ای که به من و فیلم هایم می شود تمام خستگی ها را روی تن من باقی می گذارد.
 
* «معراجی‌ها» توانست سینما قدس را ار بسته بودن نجات دهد
 
ده نمکی یادآور شد: آدم از کسانی حرف‌هایی را می‌شنود که اصلا توقع ندارد. من از‌ اینکه مورد قضاوت قرار بگیرم ناراحت نیستم اما قضاوت باید با انصاف همراه باشد. همه می‌دانند درآمد‌های من از پنج فیلمی‌ که ساخته‌ام متعلق به خود بدنه اصلی جامعه سینمایی کشور است. خودم که تهیه کننده فیلم‌هایم نبودم. تهیه کنندگان من از همین جامعه سینمایی کشور بودند. اما بعضا انتقادات بی رحمانه‌ای که به من و فیلم‌هایم می‌شود تمام خستگی‌ها را روی تن من باقی می‌گذارد. همین فیلم «معراجی‌ها» با وجود‌ اینکه اکنون مدت زیادی است که روی پرده‌های سینما است، توانست سینما قدس تهران را در میدان ولیعصر از بسته شدن نجات دهد.‌ این سینما پول دستمزد کارگران و آب و برقش را نداشت بدهد و فیلم معراجی‌ها به سینما قدس تهران کمک کرد تا تعطیل نشود. شما می‌دانید تعطیل شدن سینما‌ها چه ضربه‌ای به بدنه فرهنگ کشور می‌زند و ما جلوی‌ این ضربه را با فیلم «معراجی‌ها» گرفتیم. حالا سینمایی‌ها عوض‌ اینکه از ما به خاطر‌ این کار تشکر کنند مدام به ما کنایه می‌زنند.
 
* «ورود آقایان ممنوع» و «دربند» بلیت نیم بها داشتند
 
این فیلمساز بیان کرد: اگر بلیت نیم بهایی برای معراجی‌ها در نظر گرفته شد به خدا فقط برای‌ این فیلم نبود بلکه‌ این بلیت نیم بها به همه فیلم‌ها اختصاص پیدا کرد. تهیه کننده‌های دیگر هم مثل فیلم «ورود آقایان ممنوع» و «دربند» هم در سالیان گذشته از همین روش بلیت نیم بها استفاده کردند. اما حالا که ما استفاده می‌کنیم بلندگو بر می‌دارند و آنقدر علیه ما فضا را مسموم می‌کنند که انگار قتل انجام داده‌ایم. شخصی مثل رضا کیانیان می‌آید و جلوی دکتر قالیباف شهردار تهران انتقاد می‌کند که چرا او از فیلم ما حمایت کرده؟ چرا انقدر با غرض ورزی به همه چیز نگاه می‌کنید؟ شهردار تهران اگر حمایتی کرده به طور کل به جامعه سینما بوده است.
 
وی خاطرنشان کرد: بیایید موضوع را کلی‌تر ببینیم. انقدر جزئی نگری برای سینمای ما اصلا خوب نیست. بخش اعظمی‌ از فیلم‌هایی که همین رضا کیانیان بازی کرده از پول دولت بوده. حرف در‌ این خصوص زیاد و درد‌های زیادی دارم که بخاطر همین فعلا از سینما رنجیده‌ام.
 
* نشریه‌ام توسط اصلاح طلبان توقیف شد
 
ده نمکی تأکید کرد: اولین نشریه پرمخاطبی که داشتم شلمچه بود که توسط اصلاح طلبان توقیف شد. بعد از آن نشریه جبهه را تولید کردم با تیراژی دوبرابر نسبت به شلمچه که‌ این نشریه را هم اصولگرایان توقیف کردند. من از هر دو جناح ضربه خورده‌ام. تصمیم گرفتم به کشاورزی روی بیاورم. بگویم کار فرهنگی کردن ما دیگر بس است. وقتی هم چپ و هم راست من را می‌زنند آدم ترجیح می‌دهد کاری در‌ این حوزه نکند. اما بعدش فهمیدم من آدم زندگی معمولی نیستم که بخواهم با کشاورزی و مرغداری زندگی خود را بگذرانم. دوباره برگشتم و فیلم‌های مستند «فقر و فحشا» را ساختم و بعد از آن هم «کدام استقلال و کدام پرسپولیس» را و مردم در آن زمان نشان دادند وقتی حرفی دارای ارزش باشد آن را هر طور که باشد می‌بینند و می‌شنوند. خیلی‌ها می‌گفتند که این دو مستند مخاطب خاص دارد، اما همه مردم به هر نحوی آن را دیدند و از آن استقبال کردند و خوششان آمد. بعد از‌این دو مستند به سمت سه گانه اخراجی‌ها رفتم و بعدش هم رسوایی و معراجی‌ها. اما واقعا کم آورده ام و دیگر نمی‌خواهم فیلم بسازم.
 
این کارگردان موفق سینما در پایان صحبت هایش تاکید کرد: همه می‌دانند تنها کسی که فیلم‌هایش با حمایت بخش خصوصی ساخته شده من هستم. یعنی خود سینمایی‌ها می‌دانند که فیلم‌های من فروش می‌رود پس می‌آیند روی من و‌ ایده‌ام سرمایه گذاری می‌کنند تا فیلم ساخته شود.
نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار