از آخرین باری که اوشاک دوست قدیمی و سابقا صمیمی خود را ملاقات کرده است مدت ها می گذرد. و در این میان اوشاک دیگر امیدی به آشتی و مصالحه ندارد. او می گوید:" پیش از این اردوغان شنونده خوبی بود و می خواست از دیگران بیاموزد. اما امروز فقط می خواهد که دیگران به حرف او گوش کرده و از او اطاعت کنند".
به گزارش شهدای ایران به نقل از اشپیگل، اردوغان و اوشاک زمانی دوستانی صمیمی بودند و به مدت هفت سال تمام در یک کلاس و در مدرسه اسلامی حطیب در استانبول درس می خواندند. و هر دو نفر یکدیگر را تحسین و کامل می کردند زیرا یکی از آن دو جوانی باهوش و با فرهنگ و اهل مطالعه بود و دیگری اشعار عالی و سطح بالا را از حفظ ذاشت و چنان سخنوری می کرد که هر شنونده ای را به تحسین وامی داشت. "جمال اوشاک" یا همان جوان باسواد و کتابخوان و رجب طیب اردوغان که استاد جلب تحسین و تجلیل دیگران بود تا مدت ها این دوستی دوجانبه را حفظ کردند و حتی پسرهای آنها نیز در کنار هم به تحصیل خود ادامه دادند و هنگامی که رجب طیب اردوغان در سال 2003 به نخست وزیری ترکیه رسید، اوشاک اولین کسی بود که این پیروزی را به دوست خود تبریک گفت.
اما مدتی است آن دو مردی که زمانی دوستانی جدانشدنی بودند به دشمنانی سرسخت علیه یکدیگر بدل گشته اند زیرا اوشاک برای مهم ترین و سرسخت ترین دشمن اردوغان کار می کند یعنی همان واعظ معروف فتح اله گولن که از سال ها پیش ترکیه را ترک گفته و در ایالت پنسیلوانیای آمریکا زندگی می کند. اوشاک 61 ساله که مردی کوچک اندام و خوش اخلاق است و در حال حاضر معاونت نهاد نزدیک به جنبش گولن یعنی انجمن نویسندگان و روزنامه نگاران استانبول را بر عهده دارد، این روزها نگران و ناآرام نشان می دهد. زیرا رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه پس از پیروزی حزبش در انتخابات محلی سی ام مارس سال جاری همه حملات خود را به ویژه به جنبش گولن و هواداران آن معطوف کرده و با ادبیاتی تهاجمی چنان نشان می دهد که گویی به چیزی غیر از انتقام از این یاران پیشین به ذهن خود راه نمی دهد.
اردوغان یک روز پس از پیروزی در انتخابات محلی از روی بالکون دفتر حزب حاکم عدالت و توسعه خطاب به هوادارانش با لحنی ستیزه جویانه گفت:" ما هرگز این خاکی را که شهدایمان بر روی آن در خون غلطیده اند به پنسیلوانیا و کارگزاران خائن آن تسلیم نخواهیم کرد. ما به سراغ آنها خواهیم رفت و آنان تاوان کارهای خود را خواهند پرداخت". نخست وزیر ترکیه در این سخنرانی آتشین از مخالفانش خواست که ترکیه را ترک کنند و ادامه داد:" هر کس که توانسته فرار کند قبلا این کار را کرده است. مردم ما به آنها یک سیلی عثمانی زدند".
حزب اردوغان یعنی همان حزب اسلام گرای عدالت و توسعه در انتخابات محلی اخیر بیش از 45 درصد از آرا را به خود اختصاص داد و این رقم هفت درصد بیش از انتخابات گذشته در پنج سال پیش را نشان می دهد. و جالب آن که این رای با وجود همه آن رسوایی های فساد و حکومت اقتدارگرایانه و اعتراضات گزی پارک به حساب اردوغان و یارانش ریخته شد. این مساله بیش از هر چیز ریشه هایی هویتی دارد. زیرا نخست وزیر ترکیه همچنان به مانند گذشته خود را پسر مغرور طبقات فرودست آناتولی می نامد و علیه الیت ترکیه سخن می گوید و خط و نشان می کشد. و ظاهرا این استراتژی به مانند گذشته جواب می دهد و حداقل برای اردوغان و حزبش سودمند بوده است. افزون بر آن و از قرار معلوم هنوز هم بسیاری از مردم ترکیه رشد و شکوفایی اقتصادی سال های گذشته را مرهون مدیریت اردوغان می دانند حتی اگر امروز از شدت آن رشد و شکوفایی به نحو چشمگیری کاسته شده باشد.
و حال اردوغان که با این پیروزی جان دوباره ای گرفته و قدرتمندتر از گذشته شده است، حملات خود علیه جنبش گولن را به پیش می برد. از قرار معلوم این جنبش برای نخست وزیر ترکیه به مراتب خطرناک تر از جنبش جوانان گزی پارک است زیرا گولنیست ها نیز به مانند اردوغان محافظه کار بوده و از حربه مذهب استفاده می کنند. نخست وزیر ترکیه این جنبش را دشمن اصلی خود می داند و او نیز به مانند بسیاری از مردم ترکیه دست های پنهان جنبش گولن را در پشت همه آن افشاگری ها و انتشار مکالمات تلفنی می بیند، همان مکالمات تلفنی که در سطحی گسترده در اینترنت پخش شد. در این مکالمات که ظاهرا میان اردوغان و پسرش صورت می گرفت می توان به وجود فساد گسترده در میان سطوح بالای رهبری حزب حاکم عدالت و توسعه پی برد. در یکی از این مکالمات ظاهرا شخص نخست وزیر به پسرش بلال ماموریت می دهد که چند میلیون دلار پول را مخفی کند و در مکالمه ای دیگر وزیر خارجه ترکیه یعنی "احمد داوداوغلو" از رییس سازمان اطلاعات و امنیت ترکیه یعنی "هاکان فیدان" می خواهد که حمله از سوی سوریه به خاک ترکیه را صحنه سازی کند تا به این صورت زمینه و بهانه لازم برای جنگ مهیا شود. جالب آن که شخص اردوغان صحت برخی از این مکالمات را البته به صورت تلویحی و غیرمستقیم تایید کرده است.
اما جمال اوشاک می گوید:" هیچ مدرکی دال بر این که این شنودها کار ما باشد وجود ندارد. اما ما یعنی جنبش گولن به سپر بلا بدل شده ایم و هر جایی که اشتباهی صورت بگیرد پای ما را وسط می کشند". بی تردید موج جدیدی از بازداشت ها و زندان ها در ترکیه آغاز می شود. در حال حاضر دولت اردوغان علیه چهار روزنامه نگار روزنامه "زمان" که به جنبش گولن تعلق دارد، به اتهام "توهین به نخست وزیر" و "تحریک و ایجاد بلوا" شکایت کرده است. یکی از این چهار نفر "بولنت کنش" سردبیر نسخه انگلیسی زبان روزنامه زمان است. او می گوید:" اردوغان در جریان رقابت های انتخاباتی اخیر برای کسب رای خیلی جوش می زد و سعی و تلاش عجیبی از خود نشان می داد. در جریان یکی از سخنرانی هایش چنان عصبی و احساساتی شد که صدایش گرفت. من هم در مطلبی به شوخی اصطلاحی را در مورد وی به کار بردم که معنی آن خواهر بزرگ است. و حالا اردوغان به همین دلیل من را تهدید به بازداشت و زندان می کند".
در همان حال که دادگاهی در ترکیه حکم مسدود کردن شبکه اجتماعی توییتر از سوی دولت را باطل اعلام کرده است، تارنمای روزنامه انگلیسی زبان "زمان تودی" همچنان از دسترس خارج است و به باور کنش این کار توسط هکرهای طرفدار حزب حاکم عدالت و توسعه انجام می گیرد. به گفته وی چندی پیش یکی از روزنامه نگاران طرفدار دولت و حزب حاکم نیز به همه رسانه هایی که از دید آن روزنامه نگار "خائن به دولت" محسوب می شوند هشدار داده بود:" اگر به آغوش این دولت بازنگردید ، این دولت با شما تسویه حساب خواهد کرد".
در همین حال دولت اردوغان نیز دست به کار شده و با رو کردن پرونده مالیاتی هولدینگ "کایناک" وابسته به جنبش گولن در عمل این شرکت را به لبه پرتگاه کشانده است. البته چنین اقداماتی در دولت اردوغان بی سابقه نیست و در سال 2009 نیز اردوغان علیه کنسرسیوم رسانه ای "دوگان" ، یعنی همان کنسرسیومی که روزنامه منتقد دولت یعنی حریت به عنوان زیرمجموعه آن منتشر می شود، اقدام کرد و جریمه مالیاتی نیم میلیارد یورویی که علیه کنسرسیوم تعیین شد در عمل آن را به خاک سیاه نشاند. مدارس غیرانتفاعی تحت مدیریت جنبش گولن نیز در ماه های آینده تعطیل خواهد شد زیرا از نظر اردوغان این مدارس به عنوان ابزاری برای سربازگیری برای این جنبش عمل می کند. اوشاک می گوید:" این در حالی است که بسیاری از فرزندان وزرا و نماینده های حزب عدالت و توسعه نیز در همین مدارس درس می خوانند".
از آخرین باری که اوشاک دوست قدیمی و سابقا صمیمی خود را ملاقات کرده است مدت ها می گذرد. و در این میان اوشاک دیگر امیدی به آشتی و مصالحه ندارد. او می گوید:" پیش از این اردوغان شنونده خوبی بود و می خواست از دیگران بیاموزد. اما امروز فقط می خواهد که دیگران به حرف او گوش کرده و از او اطاعت کنند".
اما مدتی است آن دو مردی که زمانی دوستانی جدانشدنی بودند به دشمنانی سرسخت علیه یکدیگر بدل گشته اند زیرا اوشاک برای مهم ترین و سرسخت ترین دشمن اردوغان کار می کند یعنی همان واعظ معروف فتح اله گولن که از سال ها پیش ترکیه را ترک گفته و در ایالت پنسیلوانیای آمریکا زندگی می کند. اوشاک 61 ساله که مردی کوچک اندام و خوش اخلاق است و در حال حاضر معاونت نهاد نزدیک به جنبش گولن یعنی انجمن نویسندگان و روزنامه نگاران استانبول را بر عهده دارد، این روزها نگران و ناآرام نشان می دهد. زیرا رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه پس از پیروزی حزبش در انتخابات محلی سی ام مارس سال جاری همه حملات خود را به ویژه به جنبش گولن و هواداران آن معطوف کرده و با ادبیاتی تهاجمی چنان نشان می دهد که گویی به چیزی غیر از انتقام از این یاران پیشین به ذهن خود راه نمی دهد.
اردوغان یک روز پس از پیروزی در انتخابات محلی از روی بالکون دفتر حزب حاکم عدالت و توسعه خطاب به هوادارانش با لحنی ستیزه جویانه گفت:" ما هرگز این خاکی را که شهدایمان بر روی آن در خون غلطیده اند به پنسیلوانیا و کارگزاران خائن آن تسلیم نخواهیم کرد. ما به سراغ آنها خواهیم رفت و آنان تاوان کارهای خود را خواهند پرداخت". نخست وزیر ترکیه در این سخنرانی آتشین از مخالفانش خواست که ترکیه را ترک کنند و ادامه داد:" هر کس که توانسته فرار کند قبلا این کار را کرده است. مردم ما به آنها یک سیلی عثمانی زدند".
حزب اردوغان یعنی همان حزب اسلام گرای عدالت و توسعه در انتخابات محلی اخیر بیش از 45 درصد از آرا را به خود اختصاص داد و این رقم هفت درصد بیش از انتخابات گذشته در پنج سال پیش را نشان می دهد. و جالب آن که این رای با وجود همه آن رسوایی های فساد و حکومت اقتدارگرایانه و اعتراضات گزی پارک به حساب اردوغان و یارانش ریخته شد. این مساله بیش از هر چیز ریشه هایی هویتی دارد. زیرا نخست وزیر ترکیه همچنان به مانند گذشته خود را پسر مغرور طبقات فرودست آناتولی می نامد و علیه الیت ترکیه سخن می گوید و خط و نشان می کشد. و ظاهرا این استراتژی به مانند گذشته جواب می دهد و حداقل برای اردوغان و حزبش سودمند بوده است. افزون بر آن و از قرار معلوم هنوز هم بسیاری از مردم ترکیه رشد و شکوفایی اقتصادی سال های گذشته را مرهون مدیریت اردوغان می دانند حتی اگر امروز از شدت آن رشد و شکوفایی به نحو چشمگیری کاسته شده باشد.
و حال اردوغان که با این پیروزی جان دوباره ای گرفته و قدرتمندتر از گذشته شده است، حملات خود علیه جنبش گولن را به پیش می برد. از قرار معلوم این جنبش برای نخست وزیر ترکیه به مراتب خطرناک تر از جنبش جوانان گزی پارک است زیرا گولنیست ها نیز به مانند اردوغان محافظه کار بوده و از حربه مذهب استفاده می کنند. نخست وزیر ترکیه این جنبش را دشمن اصلی خود می داند و او نیز به مانند بسیاری از مردم ترکیه دست های پنهان جنبش گولن را در پشت همه آن افشاگری ها و انتشار مکالمات تلفنی می بیند، همان مکالمات تلفنی که در سطحی گسترده در اینترنت پخش شد. در این مکالمات که ظاهرا میان اردوغان و پسرش صورت می گرفت می توان به وجود فساد گسترده در میان سطوح بالای رهبری حزب حاکم عدالت و توسعه پی برد. در یکی از این مکالمات ظاهرا شخص نخست وزیر به پسرش بلال ماموریت می دهد که چند میلیون دلار پول را مخفی کند و در مکالمه ای دیگر وزیر خارجه ترکیه یعنی "احمد داوداوغلو" از رییس سازمان اطلاعات و امنیت ترکیه یعنی "هاکان فیدان" می خواهد که حمله از سوی سوریه به خاک ترکیه را صحنه سازی کند تا به این صورت زمینه و بهانه لازم برای جنگ مهیا شود. جالب آن که شخص اردوغان صحت برخی از این مکالمات را البته به صورت تلویحی و غیرمستقیم تایید کرده است.
اما جمال اوشاک می گوید:" هیچ مدرکی دال بر این که این شنودها کار ما باشد وجود ندارد. اما ما یعنی جنبش گولن به سپر بلا بدل شده ایم و هر جایی که اشتباهی صورت بگیرد پای ما را وسط می کشند". بی تردید موج جدیدی از بازداشت ها و زندان ها در ترکیه آغاز می شود. در حال حاضر دولت اردوغان علیه چهار روزنامه نگار روزنامه "زمان" که به جنبش گولن تعلق دارد، به اتهام "توهین به نخست وزیر" و "تحریک و ایجاد بلوا" شکایت کرده است. یکی از این چهار نفر "بولنت کنش" سردبیر نسخه انگلیسی زبان روزنامه زمان است. او می گوید:" اردوغان در جریان رقابت های انتخاباتی اخیر برای کسب رای خیلی جوش می زد و سعی و تلاش عجیبی از خود نشان می داد. در جریان یکی از سخنرانی هایش چنان عصبی و احساساتی شد که صدایش گرفت. من هم در مطلبی به شوخی اصطلاحی را در مورد وی به کار بردم که معنی آن خواهر بزرگ است. و حالا اردوغان به همین دلیل من را تهدید به بازداشت و زندان می کند".
در همان حال که دادگاهی در ترکیه حکم مسدود کردن شبکه اجتماعی توییتر از سوی دولت را باطل اعلام کرده است، تارنمای روزنامه انگلیسی زبان "زمان تودی" همچنان از دسترس خارج است و به باور کنش این کار توسط هکرهای طرفدار حزب حاکم عدالت و توسعه انجام می گیرد. به گفته وی چندی پیش یکی از روزنامه نگاران طرفدار دولت و حزب حاکم نیز به همه رسانه هایی که از دید آن روزنامه نگار "خائن به دولت" محسوب می شوند هشدار داده بود:" اگر به آغوش این دولت بازنگردید ، این دولت با شما تسویه حساب خواهد کرد".
در همین حال دولت اردوغان نیز دست به کار شده و با رو کردن پرونده مالیاتی هولدینگ "کایناک" وابسته به جنبش گولن در عمل این شرکت را به لبه پرتگاه کشانده است. البته چنین اقداماتی در دولت اردوغان بی سابقه نیست و در سال 2009 نیز اردوغان علیه کنسرسیوم رسانه ای "دوگان" ، یعنی همان کنسرسیومی که روزنامه منتقد دولت یعنی حریت به عنوان زیرمجموعه آن منتشر می شود، اقدام کرد و جریمه مالیاتی نیم میلیارد یورویی که علیه کنسرسیوم تعیین شد در عمل آن را به خاک سیاه نشاند. مدارس غیرانتفاعی تحت مدیریت جنبش گولن نیز در ماه های آینده تعطیل خواهد شد زیرا از نظر اردوغان این مدارس به عنوان ابزاری برای سربازگیری برای این جنبش عمل می کند. اوشاک می گوید:" این در حالی است که بسیاری از فرزندان وزرا و نماینده های حزب عدالت و توسعه نیز در همین مدارس درس می خوانند".
از آخرین باری که اوشاک دوست قدیمی و سابقا صمیمی خود را ملاقات کرده است مدت ها می گذرد. و در این میان اوشاک دیگر امیدی به آشتی و مصالحه ندارد. او می گوید:" پیش از این اردوغان شنونده خوبی بود و می خواست از دیگران بیاموزد. اما امروز فقط می خواهد که دیگران به حرف او گوش کرده و از او اطاعت کنند".
