اندیشکده آمریکایی بروکینگز در تحلیلی به بررسی اهداف اشتون از سفر به تهران پرداخت و مینویسد: "سفر اشتون یک حرکت ظریف برای ایجاد موازنه در اهدافی متفاوت بود که به ایران نشان داد نباید انتظار تفاوت چشمگیری بین اروپا و آمریکا داشته باشد".
به گزارش شهداي ايران به نقل از مهر، ریکاردو آلکارو تحلیلگر اندیشکده بروکینگز در مطلبی به بررسی سفر اخیر کاترین اشتون مسئول سیاست خارجه اروپا به جمهوری اسلامی پرداخته است.
وی با توجه به این که در هفته جاری نمایندگان ایران و گروه ۵+۱ (انگلیس، چین، فرانسه، روسیه، آمریکا و آلمان) در وین برای مذاکرات هستهای گردهم خواهند آمد، این سفر را مهم دانست.
آلکارو مینویسد قبل از سفر ۹-۱۰ مارس اشتون -که نماینده گروه ۵+۱ در مذاکرات نیز است- پیش بینی میشد که سفر بیشتر یک "حرکت سمبولیک برای نشان دادن حسن نیت باشد اما علاوه بر تشریفات سیاسی، سفر اشتون یک حرکت ظریف برای ایجاد موازنه در اهدافی متفاوت بود " باشد.
این کارشناس که با مرکز اروپا و آمریکای بروکینگز همکاری میکند، هدف اول را "تقویت حمایت مردمی از مذاکرات هستهای" معرفی میکند: "در ایران، رئیس جمهور حسن روحانی به دلیل تصمیمهایی که در مذاکرات با گروه ۵+۱ اتخاذ کرده است، به صورت روزافزون مورد انتقاد قرار گرفته است. از دیدار اشتون به عنوان اولین مقام ارشد سیاست خارجه اتحادیه اروپا از سال ۲۰۰۸، میتوان به عنوان شاهدی بر این مساله استفاده کرد که رویکرد روحانی میتواند نتیجه بخش باشد. مطبوعات ایران نیز به طور کلی از سفر استقبال کردند."
وی میافزاید: "هدف دوم تاکید بر ظرفیت همکاری اتحادیه اروپا- ایران بر روی مسائلی است که هر دو طرف نگران آنها هستند، که طیفی از موضوعات از مبارزه با قاچاق مواد مخدر تا شاید تلاش برای پایان دادن به جنگ داخلی سوریه را شامل میشود."
آلکارو میافزاید: "همواره این نیاز حس میشد که اشتون بهبود روابط اتحادیه اروپا و ایران را با موفقیت در مذاکرات هستهای گره بزند. با کلماتی که با ظرافت بیان شد، اشتون سفر اخیر وزرای خارجه کشورهای اروپایی (ایتالیا، بلژیک، لهستان، سوئد و اسپانیا) به تهران، را در راستای "ارتباط تاریخی" با ایران دانست."
وی در پایان احتمال میدهد اشتون با این اقدام، هدف دیگری را مدنظر داشته است، مثلاً اطمینان بخشیدن به آمریکا که گشایش [در روابط] با ایران از سوی برخی کشورهای اروپایی، باعث تغییر جدی در شرایط نخواهد شد و مینویسد: "تصمیم وی مبنی بر احتیاط درباره نتیجه مذاکرات هستهای در تضاد با خوشبینی ایران، اما در راستای نگرانیهای آمریکا بود و به صورت غیر مستقیم به ایران نشان میداد نباید انتظار تفاوت چشمگیری بین اتحادیه اروپا و آمریکا داشته باشد. به همین نحو، دیدار اشتون با فعالان زن که مورد انتقاد گسترده در ایران قرار گرفته است، نشان میداد اتحادیه اروپا نگرانیهایی فراتر از برنامه هستهای ایران دارد."
وی با توجه به این که در هفته جاری نمایندگان ایران و گروه ۵+۱ (انگلیس، چین، فرانسه، روسیه، آمریکا و آلمان) در وین برای مذاکرات هستهای گردهم خواهند آمد، این سفر را مهم دانست.
آلکارو مینویسد قبل از سفر ۹-۱۰ مارس اشتون -که نماینده گروه ۵+۱ در مذاکرات نیز است- پیش بینی میشد که سفر بیشتر یک "حرکت سمبولیک برای نشان دادن حسن نیت باشد اما علاوه بر تشریفات سیاسی، سفر اشتون یک حرکت ظریف برای ایجاد موازنه در اهدافی متفاوت بود " باشد.
این کارشناس که با مرکز اروپا و آمریکای بروکینگز همکاری میکند، هدف اول را "تقویت حمایت مردمی از مذاکرات هستهای" معرفی میکند: "در ایران، رئیس جمهور حسن روحانی به دلیل تصمیمهایی که در مذاکرات با گروه ۵+۱ اتخاذ کرده است، به صورت روزافزون مورد انتقاد قرار گرفته است. از دیدار اشتون به عنوان اولین مقام ارشد سیاست خارجه اتحادیه اروپا از سال ۲۰۰۸، میتوان به عنوان شاهدی بر این مساله استفاده کرد که رویکرد روحانی میتواند نتیجه بخش باشد. مطبوعات ایران نیز به طور کلی از سفر استقبال کردند."
وی میافزاید: "هدف دوم تاکید بر ظرفیت همکاری اتحادیه اروپا- ایران بر روی مسائلی است که هر دو طرف نگران آنها هستند، که طیفی از موضوعات از مبارزه با قاچاق مواد مخدر تا شاید تلاش برای پایان دادن به جنگ داخلی سوریه را شامل میشود."
آلکارو میافزاید: "همواره این نیاز حس میشد که اشتون بهبود روابط اتحادیه اروپا و ایران را با موفقیت در مذاکرات هستهای گره بزند. با کلماتی که با ظرافت بیان شد، اشتون سفر اخیر وزرای خارجه کشورهای اروپایی (ایتالیا، بلژیک، لهستان، سوئد و اسپانیا) به تهران، را در راستای "ارتباط تاریخی" با ایران دانست."
وی در پایان احتمال میدهد اشتون با این اقدام، هدف دیگری را مدنظر داشته است، مثلاً اطمینان بخشیدن به آمریکا که گشایش [در روابط] با ایران از سوی برخی کشورهای اروپایی، باعث تغییر جدی در شرایط نخواهد شد و مینویسد: "تصمیم وی مبنی بر احتیاط درباره نتیجه مذاکرات هستهای در تضاد با خوشبینی ایران، اما در راستای نگرانیهای آمریکا بود و به صورت غیر مستقیم به ایران نشان میداد نباید انتظار تفاوت چشمگیری بین اتحادیه اروپا و آمریکا داشته باشد. به همین نحو، دیدار اشتون با فعالان زن که مورد انتقاد گسترده در ایران قرار گرفته است، نشان میداد اتحادیه اروپا نگرانیهایی فراتر از برنامه هستهای ایران دارد."