شهید محمد شهسواری یکی از اسطوره‌‌های تاریخ دفاع مقدس است که رهبر معظم انقلاب درباره او فرمودند « این شهید امروز به عنوان یک شهید نامدار و نامآور در میان ملت ما مشهور است».
به گزارش شهداي ايران به نقل از فارس، جنوب کرمان مهد آزادگان و مردان دلیری است که در تاریخ هشت ساله دفاع مقدس برگ‌های درخشانی آفریدند، سرداران شهیدی که نامشان تا همیشه تاریخ جاودان و راهشان مسیر هدایت است.
شهید محمد شهسواری یکی از این اسطوره‌هاست که روح بزرگ خود را با فریاد مرگ بر صدام، ضد اسلام در قلب دشمن بعثی و در حال اسارت با دستان بسته به نمایش گذاشت و فریادش در تاریخ طنین‌افکن شد.
رهبر معظم انقلاب در سفر به جنوب کرمان در مورد این شهید بزرگوار فرمودند «یکى مانند شهید محمد شهسوارى به یک چهره ماندگار در کشور تبدیل مى‌شود، نه به خاطر اینکه وابسته به یک قشر برتر است، نه؛ او یک رعیتزاده و یک جوان برخاسته از قشرهاى پایین اجتماع است، اما آگاهى و شجاعت، وی را در چشم مردم ایران عزیز مى‌کند.»
ایشان افزودند: «آن روزى که ما پاى تلویزیون نشسته بودیم و دیدیم این جوان در چنگ دژخیمان رژیم بعثى صدام و زیر شلاق و تازیانه آن‌ها فریاد مىزند، مرگ بر صدام، ضد اسلام، نه اسمى از او شنیده بودیم و نه ویژگی از او مىدانستیم، اما همه وجود ما غرق تعظیم و تجلیل از این جوان آزاده شد، بعد هم به میان مردم و کشور ما برگشت، امروز نیز به عنوان یک شهید نامدار و نامآور در میان ملت ما مشهور است».
محمد شهسواری سوم اسفند ماه 1334 در روستای شیخ‌آباد از توابع شهرستان کهنوج به دنیا آمد، دوران ابتدایی را در مدرسه پهلوی سابق آغاز کرد و با حافظه بی‌نظیری که داشت با بهترین معدل‌ها تا سال ششم نظام قدیم ادامه تحصیل داد.
وی قرآن را در مکتب‌خانه فرا گرفت، اما به دلیل نبود مقطع تحصیلی بالاتر در این شهرستان از ادامه تحصیل بازماند و برای تأمین مخارج زندگی خانواده راهی جزیره کیش شد.
شهسواری با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه اعزام شد و برای نخستین‌بار در عملیات بیت‌المقدس شرکت کرد، وی 22 اسفند ماه سال 61 طی عملیات بدر در شرق رودخانه دجله به اسارت نیروهای بعثی درآمد و مدت شش سال و شش ماه اسیر بود.
وی اول شهریور سال 69 به کشور بازگشت و دید‌گان مادر رنج‌کشیده خود را نوری دوباره بخشید.
این آزاده سرافراز پس از اسارت در اداره آموزش و پرورش شهرستان کهنوج مشغول به کار شد و سرانجام در 20 مرداد ماه 1375 در حالی که عازم مأموریتی فرهنگی بود، در لباس مقدس بسیجی در مسیر زاهدان توسط عوامل تروریستی به شهادت رسید.
شهسواری در قسمتی از وصیت‌نامه خود می‌نویسد، «خداوند توفیق دهد که ادامه‌دهنده راه شهیدان باشیم، امام امت را دعا کنیم و طول عمر ایشان را از خداوند بخواهیم».
شهید محمد شهسواری یکی از این اسطوره‌هاست که روح بزرگ خود را با فریاد مرگ بر صدام، ضد اسلام در قلب دشمن بعثی و در حال اسارت با دستان بسته به نمایش گذاشت و فریادش در تاریخ طنین‌افکن شد.
رهبر معظم انقلاب در سفر به جنوب کرمان در مورد این شهید بزرگوار فرمودند «یکى مانند شهید محمد شهسوارى به یک چهره ماندگار در کشور تبدیل مى‌شود، نه به خاطر اینکه وابسته به یک قشر برتر است، نه؛ او یک رعیتزاده و یک جوان برخاسته از قشرهاى پایین اجتماع است، اما آگاهى و شجاعت، وی را در چشم مردم ایران عزیز مى‌کند.»
ایشان افزودند: «آن روزى که ما پاى تلویزیون نشسته بودیم و دیدیم این جوان در چنگ دژخیمان رژیم بعثى صدام و زیر شلاق و تازیانه آن‌ها فریاد مىزند، مرگ بر صدام، ضد اسلام، نه اسمى از او شنیده بودیم و نه ویژگی از او مىدانستیم، اما همه وجود ما غرق تعظیم و تجلیل از این جوان آزاده شد، بعد هم به میان مردم و کشور ما برگشت، امروز نیز به عنوان یک شهید نامدار و نامآور در میان ملت ما مشهور است».
محمد شهسواری سوم اسفند ماه 1334 در روستای شیخ‌آباد از توابع شهرستان کهنوج به دنیا آمد، دوران ابتدایی را در مدرسه پهلوی سابق آغاز کرد و با حافظه بی‌نظیری که داشت با بهترین معدل‌ها تا سال ششم نظام قدیم ادامه تحصیل داد.
وی قرآن را در مکتب‌خانه فرا گرفت، اما به دلیل نبود مقطع تحصیلی بالاتر در این شهرستان از ادامه تحصیل بازماند و برای تأمین مخارج زندگی خانواده راهی جزیره کیش شد.
شهسواری با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه اعزام شد و برای نخستین‌بار در عملیات بیت‌المقدس شرکت کرد، وی 22 اسفند ماه سال 61 طی عملیات بدر در شرق رودخانه دجله به اسارت نیروهای بعثی درآمد و مدت شش سال و شش ماه اسیر بود.
وی اول شهریور سال 69 به کشور بازگشت و دید‌گان مادر رنج‌کشیده خود را نوری دوباره بخشید.
این آزاده سرافراز پس از اسارت در اداره آموزش و پرورش شهرستان کهنوج مشغول به کار شد و سرانجام در 20 مرداد ماه 1375 در حالی که عازم مأموریتی فرهنگی بود، در لباس مقدس بسیجی در مسیر زاهدان توسط عوامل تروریستی به شهادت رسید.
شهسواری در قسمتی از وصیت‌نامه خود می‌نویسد، «خداوند توفیق دهد که ادامه‌دهنده راه شهیدان باشیم، امام امت را دعا کنیم و طول عمر ایشان را از خداوند بخواهیم».
