حسن روحانی فارغ از اینکه باید همواره به گردش مستمر و موثر چرخه سینما امید داشت تا نیازی به اینگونه حمایتها نباشد، اما اهدای کارتهای هدیه نوروزی برای بسیاری از اقشار مختلف سینما که شاید هیچگاه در عرصه های عمومی دیده نمی شوند و در طول این سالها از حقوق صنفی خود بی بهره بودند، در حد خود رافع برخی مشکلات مالی آنان در آستانه سال جدید بود.
به گزارش شهداي ايران به نقل از سينماپرس - در روزهای پایانی سال 91 در حالیکه سینماگران در زمان تعطیلی خانه سینما، مسائل و مشکلات رفاهی و صنفی خود را از هیآت ساماندهی صنوف سینمایی پیگیری می کردند، انتشار خبری از سوی این هیآت مبنی بر توزیع کارتهای هدیه ریاست جمهوری به مبلغ 300 هزارتومان برای نخستین بار در بین فعالان سینمایی، بخش عمده ای از اهالی پرتلاش سینما را که تاکنون از این گونه حمایتهای دولتی محروم بوده اند به وجد آورد. اقدامی که در سال 92 به 600 هزار تومان افزایش یافت و بر اساس آمار در هر سال، حدود 4 هزار نفر از اعضای خانه سینما به دریافت این هدایا مبادرت کردند.
همزمان با این اقدام پسندیده و استقبال بی سابقه و در عین حال صادقانه سینماگران، عده ای معدود از اهالی همین خانه که همواره موجب جنجال و دعواهای سیاسی میان صنوف و دولت وقت بودند، در برخی گفتگوها و بیانیه های خود برخی بی نظمی های ناشی از ازدحام جمعیت را بهانه قرار داده و اعضای خود را به عدم دریافت این هدایا ترغیب می نمودند. این اعتراضات در برخی مواقع تا حدی پیش رفت که به گواه بسیاری از حاضرین، حتی دریافت کنندگان کارتهای مورد اشاره به اخراج از صنف مربوطه تهدید هم شدند!
البته برخی منابع آگاه می گویند سرسختی دست اندرکاران خانه سینما در دوره اول توزیع کارتها کوتاه مدت بود و در سال بعد، مستقیم و غیر مستقیم دریافت کارتها را برای اعضای خانه سینما "مباح" اعلام کردند! فقط اختلاف این بار برسر عاملین توزیع بود نه اصل توزیع که چرا این کارتها در ساختمان جامعه قانونی و صنفی تهیه کنندگان ارائه می شود نه خانه سینمای تعطیل شده؟ هرچند که با گذشت تاریخ و با توزیع محموله های "سبد کالا" بین میلیونها ایرانی و ادامه پرداخت یارانه ها در دولت یازدهم، علت اینگونه اعتراضات بی دلیل و غرض ورزی های پنهان در دولت احمدی نژاد روز به روز بر اذهان عمومی روشن تر و فاصله ذهنی آنان با واقعیت های جامعه آشکار تر شده است.
اگرچه باید همواره به گردش مستمر ،موثر و فعال چرخه سینما در کشور امید داشت و تلاش کرد تا نیازی به اینگونه حمایتهای مادی نباشد و یا با برنامه ریزی و عدالت، تنها نیازمندان واقعی این قشر از جامعه را برای برخورداری از اینگونه حمایتها شناسایی کرد، اما آنچه که در مجموع در طول این دو سال برای خانواده بزرگ سینما که بسیاری از آنها هیچگاه در عرصه های عمومی دیده نمی شوند و یا شاید به واسطه تمامیت خواهی برخی، همواره از حق طبیعی و صنفی خود در حوزه های مختلف محروم اند، رخ داد بسیار بیاد ماندنی شد و در ایام نزدیک به نوروز، در حد خود رافع برخی مشکلات مالی آنان بود. ضمن اینکه این رقم هدیه نوروزی از سوی دولت، تاکنون بین هیچ یک از صنوف کشور پرداخت نشده و همه تلاشها بر این بود تا شآن و اعتبار فرهنگی فعالان سینما در این مسیر رعایت گردد.
اینک در آستانه سال جدید، اهالی سینما در انتظار اقدام مدیران سازمان سینمایی و خانه سینما هستند تا بار دیگر در انتهای سال و تراکم هزینه ها، اهدای این کارتها را در پوشش حمایت های دولت از جامعه فرهنگی و هنری شاهد باشند. سینماگران این روزها بخوبی بیاد دارند که دولت دهم با همه محدودیتها و فشارهای اقتصادی، با پیگیری مجدانه اعضای هیآت ساماندهی و مدیران سینمایی وقت در مجموع با رقمی 3 تا 4 میلیارد تومان در دو سال متوالی توانست بار کوچکی از هزینه های مالی حدود 4 هزار عضو خانه سینما را از 30 صنف موجود کاهش دهد.
حال اگر خانه سینما با مواضع سرسختانه قبلی خود، این روزها بلا تکلیف بوده و اساسا رغبتی برای پیگیری اقدام قابل تحسین دولت گذشته را ندارد کاملآ پیش بینی شده و بدیهی است. شاید هم مدیران آن ترجیح می دهند بجای حل مشکلات رفاهی و معیشتی اعضای خود که تجربه ثابت کرده از دریافت اینگونه هدایا حداقل در این شرایط اقتصادی متنفر نیستند، همچنان به دنبال برخی اقدامات نه چندان در اولویت خود، همچون برگزاری جلسات تشریفاتی و تزیینی با برخی اعضای کابینه باشند، اما در هر حال این مطالبه همچنان از سازمان سینمایی که گفته میشود همزمان با جشنواره فیلم فجر بودجه کامل میلیاردی سال 92 خود را دریافت نموده است وجود دارد و از مسئولیت آن در قبال سینماگران کم نمی کند.
باید امیدوار بود جناب ایوبی تا سال به اتمام نرسیده است، از محل فصل 5 بودجه سالجاری سازمان متبوعه خود و یا از طریق درخواست از نهاد محترم ریاست جمهوری و از محل بودجه های این مجموعه، رقم مذکور را برای تهیه کارتهای هدیه امسال سینماگران تامین نماید. شاید که در زمزمه های "امید" دولت "اعتدال"، اقدامی عینی و عملی نیز به چشم آید و روزنه های امید سینماگران ناامید نشود.
همزمان با این اقدام پسندیده و استقبال بی سابقه و در عین حال صادقانه سینماگران، عده ای معدود از اهالی همین خانه که همواره موجب جنجال و دعواهای سیاسی میان صنوف و دولت وقت بودند، در برخی گفتگوها و بیانیه های خود برخی بی نظمی های ناشی از ازدحام جمعیت را بهانه قرار داده و اعضای خود را به عدم دریافت این هدایا ترغیب می نمودند. این اعتراضات در برخی مواقع تا حدی پیش رفت که به گواه بسیاری از حاضرین، حتی دریافت کنندگان کارتهای مورد اشاره به اخراج از صنف مربوطه تهدید هم شدند!
البته برخی منابع آگاه می گویند سرسختی دست اندرکاران خانه سینما در دوره اول توزیع کارتها کوتاه مدت بود و در سال بعد، مستقیم و غیر مستقیم دریافت کارتها را برای اعضای خانه سینما "مباح" اعلام کردند! فقط اختلاف این بار برسر عاملین توزیع بود نه اصل توزیع که چرا این کارتها در ساختمان جامعه قانونی و صنفی تهیه کنندگان ارائه می شود نه خانه سینمای تعطیل شده؟ هرچند که با گذشت تاریخ و با توزیع محموله های "سبد کالا" بین میلیونها ایرانی و ادامه پرداخت یارانه ها در دولت یازدهم، علت اینگونه اعتراضات بی دلیل و غرض ورزی های پنهان در دولت احمدی نژاد روز به روز بر اذهان عمومی روشن تر و فاصله ذهنی آنان با واقعیت های جامعه آشکار تر شده است.
اگرچه باید همواره به گردش مستمر ،موثر و فعال چرخه سینما در کشور امید داشت و تلاش کرد تا نیازی به اینگونه حمایتهای مادی نباشد و یا با برنامه ریزی و عدالت، تنها نیازمندان واقعی این قشر از جامعه را برای برخورداری از اینگونه حمایتها شناسایی کرد، اما آنچه که در مجموع در طول این دو سال برای خانواده بزرگ سینما که بسیاری از آنها هیچگاه در عرصه های عمومی دیده نمی شوند و یا شاید به واسطه تمامیت خواهی برخی، همواره از حق طبیعی و صنفی خود در حوزه های مختلف محروم اند، رخ داد بسیار بیاد ماندنی شد و در ایام نزدیک به نوروز، در حد خود رافع برخی مشکلات مالی آنان بود. ضمن اینکه این رقم هدیه نوروزی از سوی دولت، تاکنون بین هیچ یک از صنوف کشور پرداخت نشده و همه تلاشها بر این بود تا شآن و اعتبار فرهنگی فعالان سینما در این مسیر رعایت گردد.
اینک در آستانه سال جدید، اهالی سینما در انتظار اقدام مدیران سازمان سینمایی و خانه سینما هستند تا بار دیگر در انتهای سال و تراکم هزینه ها، اهدای این کارتها را در پوشش حمایت های دولت از جامعه فرهنگی و هنری شاهد باشند. سینماگران این روزها بخوبی بیاد دارند که دولت دهم با همه محدودیتها و فشارهای اقتصادی، با پیگیری مجدانه اعضای هیآت ساماندهی و مدیران سینمایی وقت در مجموع با رقمی 3 تا 4 میلیارد تومان در دو سال متوالی توانست بار کوچکی از هزینه های مالی حدود 4 هزار عضو خانه سینما را از 30 صنف موجود کاهش دهد.
حال اگر خانه سینما با مواضع سرسختانه قبلی خود، این روزها بلا تکلیف بوده و اساسا رغبتی برای پیگیری اقدام قابل تحسین دولت گذشته را ندارد کاملآ پیش بینی شده و بدیهی است. شاید هم مدیران آن ترجیح می دهند بجای حل مشکلات رفاهی و معیشتی اعضای خود که تجربه ثابت کرده از دریافت اینگونه هدایا حداقل در این شرایط اقتصادی متنفر نیستند، همچنان به دنبال برخی اقدامات نه چندان در اولویت خود، همچون برگزاری جلسات تشریفاتی و تزیینی با برخی اعضای کابینه باشند، اما در هر حال این مطالبه همچنان از سازمان سینمایی که گفته میشود همزمان با جشنواره فیلم فجر بودجه کامل میلیاردی سال 92 خود را دریافت نموده است وجود دارد و از مسئولیت آن در قبال سینماگران کم نمی کند.
باید امیدوار بود جناب ایوبی تا سال به اتمام نرسیده است، از محل فصل 5 بودجه سالجاری سازمان متبوعه خود و یا از طریق درخواست از نهاد محترم ریاست جمهوری و از محل بودجه های این مجموعه، رقم مذکور را برای تهیه کارتهای هدیه امسال سینماگران تامین نماید. شاید که در زمزمه های "امید" دولت "اعتدال"، اقدامی عینی و عملی نیز به چشم آید و روزنه های امید سینماگران ناامید نشود.
