زینب (سلام الله علیها) که تجلّی صولت حیدری بود و تجسّم عصمت فاطمی، آئینه جمال و جلال الهی بود و اسوه تمام و کمال انسانی، مفسّر حقیقت قرآن بود و حامی و پشتیبان قرآن ناطق؛ نایبه الزهرا بود و زهرای عاشورا؛ چه زیبا روز میلاد پرخیر و برکتش را «روز پرستار» نامیده اند؛چرا که حقیقت پرستاری در منش و روش او هویدا بود و پرستاران ما نیز او را الگوی سلوک زندگی اجتماعی خود قرار می دهند.
پرستارى، «ترکیبى است از رحمت، عطوفت، مهربانى و مراقبت» و همچنین «دانش، معرفت، تجربه و مهارت». پرستاری هنری است کم نظیر و تخصصی است بی همتا و پرستار، هنرمندی است که با دمیدن روح امید به زندگی در تن رنجور و وزیدن نسیم محبت در بدن خسته بیمار زینب وار از خود می گذرد تا به دیگران حیات ببخشد و چون شمع می سوزد تا دیگران را با شعله وجود خویش گرم کند.
پرستاران زحمتکش و خدوم ما نیز در عرصه های زندگی اجتماعی، به خصوص در دوران شکوهمند 8 سال دفاع مقدس، با جانفشانی ها و فداکاری های خود، جلوه ای از ایثار و فداکاری آن پرستار نمونه کربلائیان را به نمایش گذاشتند و روز پرستار نیز به یُمن زادروز آن بانوی با جلالت و عظمت، شکوه و شوکت یافته است.
در
فضیلت امر پرستاری و برطرف کردن نیاز بیماران همین بس که در حدیثی منقول
از حضرت خاتم الانبیاء محمدمصطفی (صلی الله علیه وآله وسلم) آمده است: کسی
که برای برآوردن نیاز بیماری تلاش کند، خواه نیاز او برآورده شود یا نه،
همانند روزی که از مادر متولد شده است، از گناهان پاک می گردد. و در حدیث
دیگری فرموده اند: کسی که یک شبانه روز از بیماری پرستاری کند، خداوند او
را با ابراهیم خلیل محشور خواهد کرد و او همانند برق خیره کننده و درخشان
از صراط عبور میکند.
بار دیگر این روز خجسته را به تمام عاشورائیان
و پیروان مکتب حسینی (علیه السلام) و رهپویان صراط زینبی (سلام الله
علیها) و نیز پرستاران ساعی و تلاشگر تبریک گفته و از خداوند متعال عاجزانه
خواستارم این کشور بقیه الله (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را از گزند
دشمنان و بدخواهان داخلی و خارجی حفظ فرماید و ما را تا ظهور آن حضرت، تحت
فرمان نائبش در راه حق ثابت قدم بدارد.