طلبه های ...

با نظر آقای رضازاده کاملا موافق هستم

سلام، جواب شما را دادم دوست عزیز.

بقدری ممیزی شدیدی دارد که کلی فیلم و کتاب اصلاحیه می خورد بعد ندانند کنسرت مبتذل است ؟

سلام
"لطفا بگذارید هر کس کار خودش رو انجام بده و در امور دیگران دخالت نکنیم"
ببخشید دوست عزیز با دخالت و امربه معروف و هنی از منکر وضع مملکت ما این هست، حالا دخالت نکند، فساد فراتر نمی رود؟ ببخشید این وزارت ارشادی که شما حرف می زنید بنظر من یک وزارت نمایشی هست، مگر در سینمای کشور، رعایت اصول اسلامی را می کنند؟؟؟ که شما دم از وزارت ارشاد می زنید؟ وزارت ارشاد اگر عررضه داشت وضع سینمای کشور به این صورت نبود.
حرف شما خنده دار هست، الان مگه رهبر ما یک روحانی نیست، مگه بنیان گذار انقلاب ما یک روحانی نیست؟ مگه رئیس جمهور ما روحانی نیست؟ شما از بیخ با دین اسلام مشکل دارید نه با روحانیون؟؟

علی آقا
- لطفا نهاد ها و دستگاه های ایران اسلامی و حکومت اسلامی را متهم نکنید
- مملکت ما دارای سه قوه است و وزارت ارشاد زیر نظر قوه مجریه پس پای دیگران را به مسئله باز نکید چون بهشون ارتباطی ندارد
- وزارت ارشاد دوره قبل خیلی ها رو از گود بیرون کرد مگر صدایی در آمد
- لطفا آیه قرآن بیاورید که موسیقی حرام است
- نهاد نظارتی بر وزارت ارشاد مجلس است که می تواند از وزیر سوال کند. آیا شما از نماینده مجلس باسوادتر و آرمانخواه تر هستید ؟
- اگر از نماینده مجلس خود آرمانخواه تر هستید به ایشان مراجعه کنید و موضوع را اطلاع دهید

با سلام، شما عادت دارید طفره برید و کامل جواب ندهید؟ شما ادعا می کنید که خیلی به قانون اعتقا دارید، ولیکن در عمل هم به این صورت هستید یا خیر خدا داند؟؟؟
دین و مذهب شما؟؟
اصلاً انقلاب ایران را قبول دارید؟
از نظر شما احادیث تحریف شده اند؟
لطفاً طفره نروید و کامل جواب دهید، و سعی نکنید از جواب اصلی فرار کنید.

علی آقا
- اوللا صحیح بگویید انقلاب اسلامی ایران و یا ایران اسلامی
- مسلمان شیعه هستم
- بحث ما ایه قرآن بود چه ارتباطی با حدیث داشت ؟
- جنابعالی وزارت ارشاد که از نهاد های حکومتی است رو در مطالبتون نمایشی معرفی کردید
- مقام معظم رهبری تاکیید بر اجرای قانون دارد

(و من الناس من يشتري لهو الحديث ليضل عن سبيل الله بغير علم و يتخذها هزواً اولئک لهم عذاب مهين * واذا تتلي عليه آياتنا ولي مستکبراً کان لم يسمعها کان في اذنيه وقراً فبشره بعذاب اليم». (لقمان، آيه 6 و 7)
بعضي از مردم سخنان باطل و بيهوده را مي خرند تا مردم را از روي ناداني، از راه خدا گمراه سازند و آيات الهي را به استهزا گيرند؛ براي آنان عذابي خوار کننده است. و هنگامي که آيات ما بر او خوانده مي شود، مستکبرانه روي بر مي گرداند، گويي آن را نشنيده است؛ گويي اصلاً گوش هايش سنگين است؛ او را به عذابي دردناک بشارت ده!
شأن نزول آيه
الف ) برخي از مفسران قرآن - اعم از شيعه و سني - در شأن نزول آيه شريف نوشته اند:
شخصي به نام نضربن حارث (نضر بن حارث بن علقمه بن کلده از بني عبدالدار بود. او همراه عقبه بن ابي معيط، عاص بن وائل وابو جهل در زمان محاصره پيامبر(ص) و حاميان او در شعب ابي طالب، راه هاي ورودي مکه را زير نظر داشتند و هر واردي که بارش خوارکي بود تهديد مي کردند که چيزي به بني هاشم نفروشد و چيزي از آنها نخرد؛ اگر قبول نمي کرد، اموالش را غارت مي کردند.
در جنگ «بدر» نضر بن حارث و عقبه بن ابي معيط اسير شدند و چون پيامبر (ص) و يارانش از «بدر» به طرف «مدينه» حرکت کردند، هنگام غروب به منزله «اثيل » رسيدند. حضرت علي (ع) به دستور پيامبر هر دو را به قتل رسانيد.(بلاغي، حجه التفاسير، ج 2، ص 985؛ حقي، تفسير روح البيان، ج 7، ص 65؛ ميبدي کشف الاسرار ( تفسير خواجه عبدالله انصاري )، ج 7، ص 486) شغلش تجارت بود، بيشتر به کشور ايران مسافرت مي کرد و ضمن سفرهاي خود داستان هايي درباره رستم، اسفنديار و پادشاهان عجم ياد گرفته و کتاب هايي در اين زمينه خريداري کرده و به شهر مکه آورده بود. به مردم مي گفت: اگر محمد، براي شما سرگذشت قوم عاد و ثمود را نقل مي کند، من نيز داستان هاي رستم، اسفنديار و اخبار کسرا و سلاطين عجم را مي گويم.
گروهي از قريش قصه هاي او را جذاب و خوش مزه پنداشته، دور او جمع مي شدند و در اثر سرگرمي به داستان هاي او، از تشرف به محضر مبارک پيامبر و از شنيدن آيات الهي و در نتيجه از ايمان به خدا و پيامبر اسلام باز مي ماندند؛ خداوند در مقام تقبيح از عمل او، اين آيه شريفه را نازل کرد. (ر. ک: حجه التفاسير، ج 2، ص 985 - 987؛ تفسير البشائر، ج 3، ص 29؛ التفسير الوسيط للقرآن الکريم، حزب 41، ص 80؛ تفسير طنطاوي، ج 8، ص 123؛ طه الدره تفسير القرآن الکريم، ج 11، ص 163؛ زحيلي، التفسير المنير في العقيده، ج 21، ص 131؛ المقتطف من عيون التفاسير، ج 4، ص 218؛ ايسر التفاسير لکلام العلي الکبير، ج 4، ص 199؛ سبزواري، الجديد في تفسيرالقرآن المجيد، ج 5، ص 383؛ سيد محمد حسين فضل الله، من وحي القرآن، ج 18، ص 179؛ فتح البيان في مقاصد القرآن، ج 10، ص 274، صفوه العرفان في تفسير القرآن، ج 5، ص 56؛ البحر المحيط في التفسير، ابوحيان، ج 8، ص 409؛ مجمع البيان، ج 8، ص 313؛ نور الثقلين، ج 4، ص 14؛ ص 36؛ تفسير ماوردي، ج 4، ص 329؛ کنز الدفائق، ج 10، ص 228؛ واحدي، اسباب النزول، ص 198؛ نمونه بينات، ص 613؛ رجال انزل الله فيهم قرآناً، ج 8، ص 157- 166؛ تسهيل الوصول الي معرفه اسباب النزول، ص 263؛ تفسير گازر، ج 7، ص 261، تفسير روح البيان، ج 7، ص 65؛ جوامع الجامع، ج 2، ص 292؛ تفسيرنمونه، ج 17، ص 13و...)
ب) برخي از مفسران نيز گفته اند: نضر بن حارث (يا شخص ديگر) چند کنيز آوازه خوان خريده بود و هر کس را که احتمال مي داد مي خواهد مسلمان شود، همراه کنيزانش به سراغ او مي رفت و به کنيزهاي خود مي گفت: غذا و شراب به او بدهيد و براي او غنا و ترانه بخوانيد. در پايان، به آن شخص مي گفت: اينها از نماز، روزه، جهاد و چيزهاي ديگري که محمد تو را به آنها دعوت مي کند، بهتر است و اين آيه در مقام مذمت از عمل او نازل شد.( ر. ک: طه الدره، تفسير القرآن الکريم، ج 11، ص 163، زحيلي، التفسير المنير في العقيده، ج 21، ص131؛ صفوه العرفان في تفسير القرآن، ج 5، ص 56؛ تفسير ماوردي، ج 4، ص 329؛ کنز الدقائق، ج 10، ص 228؛ سيوطي، اسباب النزول، ص 289؛ نمونه بينات، ص 613؛ غازي عنايه، اسباب النزول القرآني، ص 306؛ عبدالفتاح قاضي، اسباب النزول عن الصحابه و المفسرين، ص 173؛ منهج الصادقين، ج 7، ص 226 و...)
معناي «لهو الحديث»
علما و مفسران قرآن - اعم از شيعه و سني - «لهو الحديث » را به غنا و موسيقي و چيزهاي لغو، باطل، بيهوده و... تفسير نموده اند که به خلاصه مضمون سخنان برخي اشاره مي شود:
1. از مفسران معروف صدر اسلام ابن عباس، جابر، عکرمه، سعيد بن جيبر، مجاهد، عبدالله بن عمر، مکحول، عمرو بن شعيب، ميمون بن مهران، قتاده، نخعي، عطاء علي بن بذيمه، حسن بصري و.... «لهو الحديث » را به غنا و موسيقي تفسير کرده اند. (ر. ک: سعيد حوي، الاساس في التفسير، ج 8، ص 4313؛ اميني، الغدير، ج 8، ص 68؛ سيري در صحيحين، ج 2، ص 136)
2. از عبدالله بن مسعود سؤال شد: مراد از «لهو الحديث» چيست؟
گفت: سوگند به آن خدايي که جز او خدايي نيست، مراد از «لهو الحديث » غناست و سه بار اين جمله را تکرار کرد. (طه دره، تفسير القرآن الکريم، ج 11، ص 164؛ ابن کثير، التفسير القرآن العظيم، ج 6، ص 729؛ بدائع التفسير، ج 3، ص 402، فتح البيان في مقاصد القرآن، ج 10، ص 274)
3. علي بن ابراهيم قمي (قدس سره) در تفسير آيه مي نويسد:
الغناء و شرب الخمر و جميع الملاهي؛ ( تفسير قمي، ج 2، ص 161)
(منظور از «لهو الحديث») آواز خواني، شراب خواري و همه آلات موسيقي است.
«ملاهي» جمع «ملهاة» اسم آلت بر وزن مفعال، به معناي آلات لهو و موسيقي است.
4. فضل بن حسن طبرسي (قدس سره) مي گويد:
به عقيده اکثر مفسران منظور از «لهو الحديث» غنا مي باشد... وهر چيزي که انسان را از راه خدا و اطاعت او باز دارد؛ از قبيل کارهاي باطل، مزامير، ملاهي، معازف و... همه اينها در تحت عنوان «لهو الحديث» قرار مي گيرد. (مجمع البيان، ج 7- 8، ص 313)
همو در جوامع الجامع نيز آورده است:
«لهو» يعني هر نوع باطلي که انسان را از کار خير باز مي دارد و «لهو الحديث» عبارت است از: طعنه زدن در حق و استهزاي به آن و بيان خرافات، سخنان خنده آور، غنا و آلات موسيقي. (ج 2، ص 292)
5. شيخ طوسي (قدس سره) مي فرمايد:
در معناي آيه دو قول است: يکي اين که او (نضر بن حارث و امثال وي) کتابي را مي خرد که در آن «لهو الحديث» است.
قول ديگر اين که، در مقابل سخن حق، «لهو الحديث» را مي خرد... .ابن عباس، ابن معسود و مجاهد گفته اند: لهو الحديث عبارت است: از غنا و اين همان مطلبي است که از امام باقر (ع) روايت شده است. (التبيان، ج 8، ص 271؛ منتخب التبيان، ج 2، ص 714)
6. ملا فتح الله کاشاني (قدس سره) مي گويد:
هر حديث که تو را از ذکر خدا باز دارد، آن لهو است، مانند: اباطيل، مزامير، ملاهي، ترهات انواع لهو و لعب، احاديث کاذبه و اساطير ملهيه و در اين داخل است سخريه به قرآن و لهو در آن و لهو در حديث. (منهج الصادقين، ج 7، ص227)
7. حاج ميرزا محمد ثقفي تهراني در تفسيرش مي نويسد:
در بعضي از روايات ائمه اطهار (ع) ابوجهل و نضر بن حارث از قريش، مصداق آن بعض معرفي شده اند و «لهو الحديث» را به غنا و ساير ملاهي تعميم داده اند و اضافه «لهو» به «حديث» ظاهراً بيانيه است؛ يعني چيزي که موجب سرگرمي و انصراف از ياد خدا شود از اخبار و سخنان بي اساس مانند؛ قصه رستم، اسفنديار، حسين کرد و امثال اينها از اقوال باطله و گفتار ناهنجار و اشعار بي اعتبار که به آن تغني و طرب نمايند. (تفسير روان جاويد، ج 4، ص 270)
8. در تفسير شريف لاهيجي (قدس سره) مي خوانيم:
از حضرت صادق (ع) مروي است که مراد از «لهو الحديث» طعن کردن است در حق و استهزاء نمودن مر حق را و در احاديث متکرر الورود است که غنا از جمله لهو حديث است.
9. علامه طباطبائي (قدس سره) مي فرمايد:
کلمه «لهو» به معناي چيزي است که انسان را از هدف مهم باز مي دارد و «لهو الحديث» به سخن بيهوده اي گويند که انسان را به خود مشغول ساخته و از حق باز دارد، نظير حکايات خرافي و داستان هايي که انسان را به فساد و گناه مي کشاند. اين انحراف گاهي به خاطر محتواي سخن است و گاه به خاطر اسباب و ملازمات آن، از قبيل آهنگ يا امور همراه آن، مثل آلات موسيقي و امثال اينها و «لهو الحديث» شامل همه اين موارد مي شود.(تفسير الميزان، ج 16، ص 209)
10. فيض کاشاني (قدس سره):
«لهو الحديث» عبارت است از: چيزهايي که انسان را به خود مشغول سازد، از قبيل افسانه ها، داستان هاي بي اعتبار، سخنان بيهوده و خنده آور، و به گفته مفسر قمي: غنا، و شراب خواري و همه آلات موسيقي از مصاديق «لهو الحديث» مي باشد.( تفسير صافي، ج 2، ص 306 و 307)
11. شيخ محمد بن محمد رضا قمي (قدس سره) در تفسير اين آيه پس از نقل چند حديث مي گويد:
بدان که دلالت اين آيه به ضميمه احاديث مذکور براي حرمت غنا صريح مي باشد. (تفسير کنز الدقائق، ج 10، ص 230)
12. شيخ محمد سبزواري(قدس سره):
«لهو الحديث» عبارت است از: آواز خواني يا هر چيزي که انسان را از راه خدا و اطاعت او باز دارد، از قبيل سخنان باطل، آلات موسيقي، افسانه ها و داستان هايي که حقيقت ندارد و... . (الجديد في تفسير القرآن المجيد، ج 5، ص 382)
13.علي شربجي.
مراد از «لهو الحديث» هر چيز باطلي است که وقت را تلف کرده و انسان را از اعمال خير باز دارد، مانند افسانه ها و داستان هاي باطل که حقيقت ندارد، (هم چنين ) گفتار هاي شرک آميز و گوش دادن به غنا و موسيقي. (تفسير البشائر و تنوير البصائر، ج 3، ص 28.)
14. شيخ محمد علي طه الدره:
«لهو الحديث » عبارت است از: غنا و موسيقي و امثال آن، از قبيل: افسانه ها، خرافات، سخنان بيهوده و خنده آور و هر گفتار و عمل ناشايست. به طور کلي هر باطلي که انسان را از ياد خدا و عمل خير باز دارد، از مصاديق «لهو الحديث» شمرده مي شود. (تفسير القرآن الکريم و اعرابه وبيانه، ج 11، ص 163)
15. صديق بن حسن قنوجي بخاري:
«لهو الحديث» عبارت است از: هر چيزي که انسان را مشغول کند و از عمل خير باز دارد، از قبيل: آواز خواني، نواختن آلات موسيقي، بيان داستان هاي دروغ و خرافي، و هر عمل ناشايست. (فتح البيان في مقاصد القرآن، ج 10، ص 274)
16. محمد بن ابي بکر بن قيم الجوزيه:
به عقيده اکثر مفسران مراد از «لهو الحديث» غنا و موسيقي است. (بدائع التفسير، ج 3، ص 402)
17. جارالله زمخشري:
«لهو الحديث» عبارت است از: هر باطلي که انسان را از کار خير باز دارد، از قبيل: افسانه ها، خرافات، سخنان بيهوده و خنده آور، غنا و موسيقي و امثال آن. (تفسير کشاف، ج 3، ص 490)
18. برهان الدين ابي الحسن ابراهيم بن عمر بقائي:
«لهو الحديث» عبارت است از: هر چيزي که انسان را به خود مشغول کند، از قبيل: غنا، چيزهاي خنده آور و هر کار بي ارزشي که نفس انسان را به لذت هاي حيواني و کارهاي بيهوده، مانند: بازي، رقص و امثال آن دعوت مي کند. (نظم الدرر في تناسب الآيات و السور، ج 15، ص 146)
19. ابوبکر جابر جزائري:
«لهو الحديث» عبارت است از: غنا و موسيقي. (ايسر التفاسير لکلام العلي الکبير، ج 4، ص 200)
20. سعيد حوي پس از نقل نظريه عده اي از مفسران صدر اسلام که همگي «لهو الحديث» را به غنا تفسير کرده اند، مي گويد:
به هر حال مي فهميم که «لهو الحديث» ارتباطي با گمراهي از راه خدا دارد؛ يعني هر چيز گمراه کننده از مصاديق «لهو الحديث» مي باشد؛ اعم از اين که غنا باشد يا افسانه باطل و يا سخن کفر آميز؛ خواه به صورت قصيده و شعر باشد و يا قصه و امثال آن، و شکي نيست که هر کس در اين زمينه فعاليت کند و يا مال خود را در اين راه خرج نمايد، از جمله گمراه کنندگان و از مصاديق «ليضل عن سبيل الله » مي باشد. (الاساس في التفسير، ج 8، ص 4315)
21. در تفسير خواجه عبدالله انصاري چنين آمده است:
ابن عباس و مجاهد گفتند: « لهو الحديث» غنا و سرود فاسقان است در مجلس فسق. (کشف الاسرار، ج 7، ص 486)
22. دکتر وهبة الزحيلي مي نويسد:
«لهو الحديث» عبارت است از: افسانه ها و گفتارهاي بي اعتبار، بيهوده، خنده آور، خرافي و هر سخن ناروا، و هم چنين غنا و موسيقي و امثال آن نيز از مصاديق «لهو الحديث» مي باشد. (التفسير المنير في العقيده و الشريعه و المنهج، ج 21، ص 131)
23. جمعي از علماي الأزهر گفته اند:
منظور از «لهو الحديث » غناست. (التفسير الوسيط للقرآن الکريم، حزب 41، ص 81)
24. جمعي از علماي حوزه علميه قم پس از بيان شأن نزول آيه مورد بحث و تفسير برخي از جملات آن نوشته اند:
و اما «لهو الحديث» مفهوم وسيع و گسترده اي دارد که هرگونه سخنان يا آهنگ هاي سرگرم کننده و غفلت زا که انسان را به بيهودگي يا گمراهي مي کشاند، در بر مي گيرد، خواه از قبيل «غنا» و الحان و آهنگ هاي شهوت انگيز و هوس آلود باشد و خواه سخناني که نه از طريق آهنگ، بلکه از طريق محتوا انسان را به بيهودگي و فساد، سوق مي دهد؛ و يا از هر دو طريق، چنان که در تضنيف ها و اشعار عاشقانه خوانندگان معمول است که هم محتوايش گمراه کننده است و هم آهنگش و يا مانند داستان هاي خرافي و اساطير که سبب انحراف مردم از «صراط مستقيم» الهي مي گردد؛ و يا سخنان سخريه آميز که به منظور محو حق و تضعيف پايه هاي ايمان مطرح مي شود؛ همانند چيزي که از ابوجهل و يارانش نقل مي کنند که رو به قريش مي کرد و مي گفت: مي خواهيد شما را از «زقوم» که «محمد» ما را به آن تهديد مي کند اطعام کنم؟! سپس مي فرستاد «کره» و «خرما» حاضر مي کردند و مي گفت: اين همان «زقوم» است! و به اين ترتيب آيات الهي را به باد استهزا مي گرفت.
به هر حال «لهو الحديث» معناي گسترده اي دارد که همه اينها و مانند آن را فرا مي گيرد، و اگر در روايات اسلامي و سخنان مفسران روي يکي از اينها انگشت گذاشته شده است، هرگز دليل بر انحصار و محدوديت مفهوم آيه نيست... تعبير به «لهو الحديث» به جاي «الحديث اللهو » گويا اشاره به اين است که، هدف اصلي آن ها همان لهو و بيهودگي است وسخن، وسيله اي براي رسيدن به آن است. (تفسير نمونه، ج 17، ص 15و 16)
روايات معصومين (ع) در تفسير «لهو الحديث»
رواياتي که در تفسير آيه شريفه از پيشوايان معصوم (ع) نقل شده است ما را بيشتر به معناي «لهو الحديث» راهنمايي مي کند، زيرا اگر اين روايات در تفسير آيه وجود نداشت، ظاهر آيه و شأن نزول آن تنها به حرمت اخبار و داستان هايي که از جهت محتوا، مردم را به بيهودگي و انحراف از راه حق سوق دهد دلالت داشت و به حرمت غنا و آواز خواني که از مقوله کيفيت صدا مي باشد، شامل نمي شد، ولي با توجه به روايات معتبري که در تفسير آيه وارد شده و آن را به غنا تطبيق کرده است روشن مي شود که «لهو الحديث» معناي گسترده اي دارد که علاوه بر معناي قبلي شامل غنا نيز مي شود، از اين رو، آيه مذکور يکي از دلايل حرمت غنا و خوانندگي محسوب مي گردد.
1.در حديث «صحيح» محمد بن مسلم مي گويد: از امام باقر (ع) شنيدم که مي فرمود:
الغناء مما وعد الله عليه النار و تلا هذه الايه: ( و من الناس من يشتري لهو الحديث ليضل عن سبيل الله بغير علم و يتخذها هزواً اولئک لهم عذاب مهين)؛
غنا از گناهاني است که خداوند در باره آن وعيد آتش داده است و آيه (و من الناس...) را تلاوت فرمود. (وسائل الشيعه، ج 17، ص 305، ابواب ما يکتسب به، باب 99، حديث 6)
از اين بيان نوراني امام (ع) روشن مي شود که، اين آيه از دلايل حرمت غنا مي باشد، هم چنين از اين حديث استفاده مي شود که، غنا و موسيقي از گناهان کبيره است.
2.درحديث «حسن» مهران بن محمد مي گويد: از امام صادق (ع) شنيدم که مي فرمود:
الغناء مما قال الله عزوجل: ( ومن الناس من يشتري لهو الحديث ليضل عن سبيل الله)
غنا از چيزهايي است که خداوند درباره آن فرموده است: بعضي از مردم سخنان بيهوده و باطل را مي خرند تا مردم را از روي ناداني، از راه خدا گمراه سازند. (وسائل الشيعه، ج 17، ص 305، ابواب ما يکتسب به، باب 99، حديث 7)
3.در حديث «حسن»، حسن بن علي بن زياد وشاء مي گويد: از امام رضا (ع) شنيدم که مي فرمود:
سئل ابو عبدالله (ع) عن الغناء ؟ فقال: هو قول الله عز وجل: ( ومن الناس من يشتري لهو الحديث ليضل عن سبيل الله)
از جدم امام صادق (ع) درباره غنا سؤال فرمود: غنا همان چيزي است که خداوند درباره آن فرموده است: (و من الناس...). (همان، حديث 11؛ جامع احاديث الشيعه، ج 22، ص 232، ابواب ما يکتسب به، باب 19، حديث 13)
4.در روايتي، حسن بن هارون مي گويد: از امام صادق (ع) شنيدم که مي فرمود:
الغناء مجلس لا ينظر الله الي اهله و هو مما قال الله عز وجل: ( و من الناس من يشتري لهو الحديث ليضل عن سبيل الله)؛
مجلس غنا و خوانندگي، مجلسي است که خداوند، به اهل آن نظر نمي کند (و آنها را مشمول لطف و رحمت خود قرار نمي دهد) و آن از مصاديق همان چيزي است که خداي عزوجل درباره آن فرموده است: (و من الناس...). (وسائل الشيعه، ج 17، ص 307، ابواب ما يکتسب به، باب 99، حديث 16... .)
5. در روايتي، عبدالأعلي مي گويد: از امام صادق (ع) درباره آيه (و من الناس من يشتري لهو الحديث) سؤال کردم. فرمود: «منه الغناء؛ غنا و آواز خواني از مصاديق آن است». (همان، حدیث 20)
6. در روايتي، ابوبصير مي گويد: از امام صادق (ع) درباره کسب زنان آواز خوان سؤال کردم فرمود:
التي يدخل عليها الرجال حرام، و التي تدعي الي الاعراس ليس به باس، و هو قول الله عز وجل ( و من الناس....)؛
اگر مردها نيز وارد شود حرام است، و اگر به عروسي دعوت شود [و مردي حضور نداشته باشد] عيب ندارد و آن همان چيزي است که خدا فرموده است: بعضي از مردم «لهو الحديث» را مي خرند تا مردم را از روي ناداني گمراه نمايند. (وسائل الشيعه، ج 17، ص 120، ابواب ما يکتسب به، باب 15، حديث 1) ملاحظه مي فرماييد که، در همه ي اين احاديث، حرام بودن غنا و خوانندگي به آيه (و من الناس...) تطبيق شده است؛ بنابراين، اين آيه شريفه به ضميمه روايات مذکور و اقوال مفسران - که به برخي از آنها اشاره شد - از دلايل محکم حرکت غنا و موسيقي مي باشد.

البته به جز این آیه، آیات دیگری هم وجود دارد.

بله موافقم روحانیون گرامی و برادران طلبه به جهاد در راه اسلام بپردازید

واقعا درست گفتید

سلام
منتظر بودند تا شما بگویید!!!

سامان جان متولد چند هستی ؟

یعنی چی آقا سامان
اونجا هم با روسری و مانتو شرکت می کنند ؟
اونجا هم نماینده ارشاد حضور داره؟
اینجا کدوم کنسرت رفتی تماشاچیان حرکات مــوزون داشته اند ؟
کنسرت کدوم خواننده ایرانی حرکات موزون داشت؟ کدوم سالن بود ؟

دروغ گــــــــــــــــــــو
دروغ گو

مسائل نه مثائل
شما به این سواد خارج تشریف برده بودید ؟

آقا سامان :
1- به مملکت اسلامی و مملکت امام زمان (عج) توهین کردی و گفتی اسلامی نیست !
2- مسئولین گیر ندن یعنی چی ؟ آیا این طرز حرف زدن آدم فوق لیسانس است ؟
3- چطور 6 سال هلند بودی بعد فوق لیسانس رو از ایران گرفتی ؟
4- تو بحث فوق لیسانس هم به مملکت ایران توهین کردی
5- بهترین پزشکان دنیا و مهندسین دنیا ایرانی هستند همچون دکتر سمیعی و طراح جوان بی ام دبلیو
6- در خصوص کنسرت دروغ محض است چون در تمامی کنسرت ها نماینده ارشاد حضور دارد و اگر کسی از روی صندلی بلند شود نماینده ارشاد بصورت آنی کنسرت را متوقف می کند

چقدر خوب و منطقی جواب سامان رو دادی

6 سال هلند ؟
زمان ریاست جمهوری کی رفتی ؟

دوست عزیز بنده 18سالگی وارد دانشگاه شدم ....22 سالم که شد ارشد قبول شدم و در 26 سالگی رفتم هلند و 32 سالم که بود برگشتم و الانم ایرانم
سوال دیگه ای هم هست!!؟؟
البته پاسخ سوالاتتو دادم از مسئول محترم سایت درج نمیکنه.....

این موضوع چه ربطی به ماهواره داشت ؟

جناب قلی قلی زاده
- بفرمایید ایران اسلامی
- مسائل اقتصادی چه ارتباطی با مطالب بالا داشت ؟
- هیچگونه نمی توان جلوی انفجار اطلاعات رو گرفت پس خاموش کردن ماهواره معنی ندارد
- خاموش کردن ماهواره یعنی خداحافظی از جهان
- باید از جریانات روز مثل اینترنت و ماهواره و ... در جهت معرفی چهره واقعی جهان اسلام و حکومت ایران اسلامی به جهان استفاده نمود