تقدیم به مادر شهید صبوری
مصطفی مجدیان خو
مادر عزیزو صبور شهید صبوری
سلامی چو بوی خوش آشنایی برآن مردم دیده روشنایی
اکنون که به یمن وجودت، خاک قدمت توتیای چشم ما مردم دلاور خیز و همیشه حماسه ساز بوشهر این دیار مهربانی و مهرورزی گشته بر خود می بالیم که وصال با گم گشته آشنایت را به نظاره نشسته ایم و اشک شوق را بر سرشک خویش جاری می نمائیم.
مادر عزیزم! ای مظهر همه صبوری تمامی مادران این سرزمین، ای که کوه غم را به صبرت به زانو در آورده ای، چه خوشوقتیم که پس از سال ها انتظار و صبوری، شاهد مقصودت را در کنار ما در آغوش می کشی و مویه های مادرانه ات اکنون تسلی بخش خاطر همه مادرانی شده است که گم گشته ای دارند.
سرافراز مادر میهن! ای رهروی مکتب زینب، کهن دیار بوشهر در روزی که مصادف با شهادت بزرگ بانوی اسلام، آن مادر همه خوبی ها و ام ابیهای پدرش بود جلوه ای دیگر از ارادت ورزی مردم این سرزمین خونگرم، مهربان و خود جوش را به تصویر کشید.روزی که سه لاله خوشنام این میهن را به مهربانی در آغوش خود کشید.مادر جان! نمیدانم که در آن روز در کدامین قطعه از بهشت به دنبال گمشده ات می گشتی، اما اینجا بهشتیان شور و غوغایی دیدنی به پا کرده بودند. همه برای استقبال آمده بودند.گویی بازهم شهید ماهینی آن سردار جنگ های نامنظم، یا شهیدان تنگستانی، یاگرد و حمایتی و....را تشییع می کردند.قیامتی به پا بود. به عنوان شاهد ان روز به یاد ماندنی نیازی نیست بگویم که تشییع پیکر پاک و مطهر بهروزمان چگونه بوده است. چرا که خود شاهد بوده ای که در جای جای این میهن اسلامی، این مردم مدیون به خون شهدا، چگونه سرافرازانه و با افتخار آنان را تا بهشت همراهی می کنند.ولی مادر جان راستش را بخواهی جایت خالی! کاش تو هم این جا بودی، مثل الان.آن روز عزیز دردانه ات در کنار همرزمانش در میان موج دریای حضور مردم، لبخندی از رضایت از این همه همراهی، محبت و مهرورزی را بر لب داشت.
مادر عزیزم! 31 سال صبر و تحمل عاشقانه و مادرانه ات اینک به بار نشسته است. مادر عزیزم آن روز این افتخار را داشتیم تا گوشه ای از مهد علم و دانش را به عنوان قطعه ای از بهشت برگزینیم تا ما و آینده سازان کشور همیشه یادمان باشد که هر چه داریم از برکت خون شهداست.آزادی و آزادگی، سرافرازی و پیشرفت و همیشه حرفی در جامعه جهانی کنونی داشتن که ما به آن می نازیم همه و همه مدیون خون هزاران هزار بهروزو جان بر کفانی که با قافله عشق همسفر شده و راه سعادت را برگزیدند.
عزیز مادرا! خوشا به سعادتت که به پیروی از فرمان ولی امرمان آن روح خدا، از آن امانت الهی و پاره تن خویش گذشتید تا ما راه و رسم آزادی و آزادگی را بیاموزیم.مادر عزیزم! چه کسی می تواند به حال تو غبطه نخورد که اجر صبرت را هم در این دنیا و هم در آن دنیا گرفته ای؟ راستی مادر عزیزم، کدامین طبقه از بهشت زیر پای توست؟ما را هم دریاب!
هر چند که می دانم با خود زمزمه می کنی: کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها

مادر عزیز و صبور شهید صبوری!
حضورت را در این استان و شهرهمیشه پیشرو در مبارزه با استکبار و استعمار که با نام رئیسعلی دلواری، خالو حسین دشتی، حاج شیخ حسین چاهکوتاهی، شهید ابوتراب عاشوری و هزاران شهید دیگردر کنار بزرگ مردان علم و ادبش گره خورده است گرامی داشته و این شهر به خود می بالد در هفته ای که در تقویم این سرزمین به نام او ثبت شده است، میزبان اسوه ای از صبر و انتظار و امید بوده است.خوش آمدی مادر!پیوندت با بهروز گم گشته ات مبارک...
مادر عزیزم! به نمایندگی از تمام مردم این کهن سرزمین با خون هزاران هزار بهروز عهد و پیمان می بندیم که علی را تنها نگذاریم و با یک اشاره او آسمان دشمنان و بدخواهان نظام مقدسمان را تیره و تار نماییم. و در پاسخ به یاوه گویی های دیوانه های عالم که دم از گزینه های روی میز می زنند، میزشان را در هم خواهیم شکست.