به گزارش شهدای ایران؛ "علی طاهری" در گفت‌وگو با ایسنا ، اظهار کرد: با شروع جنگ تحمیلی و احساس تکلیف در قبال دفاع از کیان کشور و همچنین به دستور بنیانگذار کبیر انقلاب، امام خمینی(ره)، همچون سایر رزمندگان بر خود وظیفه دانستیم که در جبهه دفاع حق از باطل حاضر شویم.اولین حضورم در جبهه در سن 18 سالگی بود. آنچه در جبهههای ایران موج می‌زد، نیروی معنویت و روحیه ایثار و از خودگذشتگی سربازان اسلام بود و همین عامل توانست آنها را در راه عقیدهای که دارند علی‌رغم همه سختیها و کمبودها قدرتمندتر از قبل حفظ کند.
این جانباز در خصوص نحوه مجروحیتش، گفت: یکسال پس از اولین حضورم در جبهه طی عملیات رمضان (سال 61 ) مجروح و در بیمارستان متوجه شدم برای همیشه باید روی ویلچر بنشینم و پاهایم از این به بعد چرخهای ویلچرم خواهند بود.دفاع از آرمانهای دینی و حفظ مرزهای کشورم آنقدر برایم مهم بود که از این حادثه ناراحت نشدم و قطعاً اگر بار دیگر کشورم و مواضع دینی آن مورد هجوم بدخواهان قرار بگیرد، با تمام توان در مقابل دشمن میایستم.
این ایثارگر با تاکید بر اینکه جانبازان بیمنت از جان خود در جبههها گذشتند، گفت: با توجه به اینکه در حال حاضر شاهد هجمه و در برخی موارد رسوخ فرهنگ غربی در بدنه فرهنگ غنی اسلامی هستیم و جوانان قشر آسیب‌پذیر در این حوزه هستند،انتظار داریم همه اقشار جامعه به ویژه جوانان قدر نظام دینی کشور را بدانند و این وظیفه سنگین پدرها و مادرها و بزرگ‌ترهایی است که در پیروزی انقلاب و جنگ نقش داشتند و حالا با یادآوری خونهای ریخته شده و دست و پاهای جا مانده در میدان جنگ، جوانان را با این ارزشها آشنا کنند.
طاهری با اشاره به نقش مؤثر رسانهها در این حوزه،خاطرنشان کرد: رسانهها به جای پرداختن به مسایل حزبی و گروهی که چیزی جز چند دسته شدن افکار جامعه، پیامدی ندارد تلاش کنند برنامههای خود را در راستای حفظ دستاوردهای انقلاب و جنگ معطوف کنند زیرا آشنایی با تاریخ غنی نظام اسلامی میتواند آن را در برابر هجمههای بیگانگان بیمه کند.
وی با انتقاد از مناسبسازی نشدن محیط شهری، خاطرنشان کرد: کدام باجه خودپرداز بانک وجود دارد که مناسب برای استفاده جانبازان ویلچرنشین باشد و یا کدام بوستان است که یک جانباز بتواند در آن با خانواده خودش که دوشادوش جانباز مشکلات وی را تحمل کردهاند و حتی بیشتر از او بار این محدودیت را به دوش کشیده‌اند برای لحظاتی همانند سایر شهروندان تفریح و یا به سادگی تردد کند؟
این جانباز در خصوص نحوه مجروحیتش، گفت: یکسال پس از اولین حضورم در جبهه طی عملیات رمضان (سال 61 ) مجروح و در بیمارستان متوجه شدم برای همیشه باید روی ویلچر بنشینم و پاهایم از این به بعد چرخهای ویلچرم خواهند بود.دفاع از آرمانهای دینی و حفظ مرزهای کشورم آنقدر برایم مهم بود که از این حادثه ناراحت نشدم و قطعاً اگر بار دیگر کشورم و مواضع دینی آن مورد هجوم بدخواهان قرار بگیرد، با تمام توان در مقابل دشمن میایستم.
این ایثارگر با تاکید بر اینکه جانبازان بیمنت از جان خود در جبههها گذشتند، گفت: با توجه به اینکه در حال حاضر شاهد هجمه و در برخی موارد رسوخ فرهنگ غربی در بدنه فرهنگ غنی اسلامی هستیم و جوانان قشر آسیب‌پذیر در این حوزه هستند،انتظار داریم همه اقشار جامعه به ویژه جوانان قدر نظام دینی کشور را بدانند و این وظیفه سنگین پدرها و مادرها و بزرگ‌ترهایی است که در پیروزی انقلاب و جنگ نقش داشتند و حالا با یادآوری خونهای ریخته شده و دست و پاهای جا مانده در میدان جنگ، جوانان را با این ارزشها آشنا کنند.
طاهری با اشاره به نقش مؤثر رسانهها در این حوزه،خاطرنشان کرد: رسانهها به جای پرداختن به مسایل حزبی و گروهی که چیزی جز چند دسته شدن افکار جامعه، پیامدی ندارد تلاش کنند برنامههای خود را در راستای حفظ دستاوردهای انقلاب و جنگ معطوف کنند زیرا آشنایی با تاریخ غنی نظام اسلامی میتواند آن را در برابر هجمههای بیگانگان بیمه کند.
وی با انتقاد از مناسبسازی نشدن محیط شهری، خاطرنشان کرد: کدام باجه خودپرداز بانک وجود دارد که مناسب برای استفاده جانبازان ویلچرنشین باشد و یا کدام بوستان است که یک جانباز بتواند در آن با خانواده خودش که دوشادوش جانباز مشکلات وی را تحمل کردهاند و حتی بیشتر از او بار این محدودیت را به دوش کشیده‌اند برای لحظاتی همانند سایر شهروندان تفریح و یا به سادگی تردد کند؟
