شهیدی دیگر به قافله شهدا افزوده شد:
فرزند شهید عیان می گوید رفتارهای متناقض مسئولان بنیاد شهید در جانباز شیمیایی بودن و نبودن پدرم او را بیش ازهرچیز دیگری آزار می داد و همین رفتارها و رویه ها بود که در نهایت سبب شد، فوت پدرم را ناشی از بیماری ریوی اعلام کنند.
شهدای ایران: شهید مصطفی عیان بامداد روز گذشته پس از تحمل
سال ها رنج و سختی ناشی از جراحت های شیمیایی دوران دفاع مقدس، به خیل همرزمان
شهیدش پیوست.
فرزند شهید گفت: شهید عیان درعملیات فاو در سال 64، به درجه جانبازی رسید و به عنوان جانبازی شیمیایی 70 درصد دین خود را به نظام و انقلاب اسلامی ادا کرد.
مصطفی عیان در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران، افزود: این شهید در سال های گذشته از سوی مدیران سال های گذشته بنیاد به عنوان یکی از جانبازان شیمیایی استان فارس مورد تایید قرار گرفته ولی، مدیران بعدی بنیاد شهید با رد این موضوع، شیمیایی بودن پدرم را رد و در گزارشی از سوی پزشکی قانونی علت فوت را بیماری ریوی اعلام کرده اند که این موضوع برای خانواده قابل قبول نیست.
وی با گلایه از نبود توجه و رسیدگی بنیاد شهید به وضعیت خانواده های شاهد و ایثارگر، گفت: مسئولان بنیاد شهید با وجود ادعای توجه و رسیدگی به ایثارگران و خانواده های شهدا، در شش سال گذشته تنها یک بار به دیدن پدرم که جانباز 70 درصد بود آمدند و دراین مدت بی مهری های بسیاری از سوی آنان دیده ایم و تنها پس از فوت پدر، مدیرکل بنیاد شهید بر بالین ایشان حاضر شد که این نوشدارویی برای ایشان بود.
فرزند شهید عیان با بیان اینکه این شهید در اواخر دوره حیات خود از ناحیه سینه به پایین فلج شده بود، اظهار داشت: تنها منبع درآمد شهید عیان حقوق جانبازی وی از بنیاد شهید بود که این درآمد پاسخگوی هزینه های درمانی نبود و در بسیاری از موارد داروهای مورد نیاز را با هزینه شخصی و از بازار آزاد تامین می کردند.
وی با انتقاد شدید ازعملکرد مسئولان بیمارستان محمد رسوال الله(ص) شیراز و بی توجهی در رسیدگی به وضعیت پدرش، اظهار داشت: دو روز قبل از شهادت حال جسمانی پدرم رو به وخامت گذاشت و در تماسی که بیمارستان محمد رسول الله(ص) شیراز که زیرنظربنیاد شهید است و به جانبازان و ایثارگران خدمات درمانی ارایه می کند درخواست پزشک و آمبولانس کردیم که آن ها عنوان کردند که نه پزشک داریم و نه وسیله و خود جانباز باید با ماشین به بیمارستان مراجعه کند.
مصطفی عیان با طرح این سوال که درصورتی که بیمار در وضعیت مناسبی باشد که بتواند با ماشین خود را به بیمارستان برساند، دیگرچه نیازی به درخواست آمبولانس داریم افزود: آیا وظیفه کادر پزشکی این بیمارستان چیزی جز خدمت شبانه روزی به جانبازان است.
به گفته وی، صبح روز شهادت به خانواده اعلام کردند پدرم چند روز قبل دچارسکته قلبی خفیفی شده است در حالی که، قبل از آن چند نوبت به بیمارستان مراجعه کرده بودند ولی هیچکدام از پزشکان بیمارستان سکته قلبی را تشخیص ندادند.
به گفته فرزند شهید، در ام .آر.آی که از او گرفته شد سکته مورد تایید قرار گرفت واعلام کردند که مدتی بوده است که 90 درصد از کارایی قلب پدرم از بین رفته است و به سختی زندگی می کرده است.
فرزند شهید عیان با اشاره به آخرین لحظات حیات پدر پیش از شهادتش گفت: در لحظات شهادت پدر در حالی که نماینده بنیاد شهید نیز حضور داشت، پدرم به سختی زیادی نفس می کشید و با وجود اینکه چندین مرتبه از پرستار و کارکنان بیمارستان درخواست کپسول اکسیژن کردیم، اما با وجود پیگیری های صورت گرفته برای تهیه این کپسول، پزشک متخصص مسئول بخش با 20 دقیقه تاخیر بالای سر پدرم حاضر شد و در تمام این مدت پدرم با مشکل شدیدی در نفس کشیدن دست و پنجه نرم می کرد و سختی کشید.
وی در پایان با دعوت از مردم برای تشییع پیکر پدر شهیدش گفت: با هماهنگی صورت گرفته مراسم تشییع پیکر این شهید ساعت 9 صبح روز یکشنبه از بخش آستانه حرم حضرت شاهچراغ آغاز و به سمت قطعه شهدای دارالرحمه شیرازانجام خواهد شد.
نام شهید بزرگوار حسین عیان میباشد.لطفا اصلاح فرمایید.