یک روزنامه لبنانی از احتمال سفر محمد حسنین هیکل به تهران و آغاز فصل جدید در روابط دو کشور خبر داد.
به گزارش شهداي ايران به نقل از روزنامه‌ی السفیر در مطلبی با عنوان "روابط پر تنش ایران و مصر: از ازدواج تا بحران" آورده است: با وجود تغییراتی که طی سه سال گذشته در هر یک از کشورهای ایران و مصر به وجود آمد اما به نظر نمی‌رسد که روابط این دو بر روی ریل درستی قرار گرفته باشد.
در ادامه این مطلب آمده است: اگر چه تلاش‌هایی برای (نزدیکی) روابط دو کشور انجام شد اما این تلاش‌ها کامل و کافی نبود و گاها با اظهارنظرهایی از اینجا و آنجا همه چیز به جای اولش و حتی خیلی عقب تر از آن برمی‌گردد. سوالات زیادی درباره روابط این دو کشور که روزی در حد ازدواج بود، مطرح است ازدواج فوزیه خواهر ملک فاروق پادشاه پیشین مصر با محمد رضا پهلوی، شاه ایران که به نوعی مصر را پناهگاهی برای خود (محمد رضا) می‌دانست و بعد از انقلاب (اسلامی ایران) تا آخر عمرش در آنجا ماندگار شد.
السفیر افزود: این مساله به همراه مساله حمایت ایران از خالد اسلامبولی، اسلامگرای مصری که انور سادات، رییس جمهور پیشین مصر را ترور کرد، از عوامل اصلی بحران در روابط این دو کشور و رسیدن به سر حد جنگ لفظی شد. با روی کار آمدن اخوان المسلمین به قدرت در مصر بعد از انقلاب 25 ژانویه، مواضع مثبتی در قبال تهران ایجاد شد چرا که اخوانی‌ها حتی پیش از این انقلاب از متحدان تهران به شمار می‌رفتند و یا حداقل این چنین عنوان می‌شدند.
به نوشته این روزنامه، با متفاوت شدن شرایط منطقه، اخوانی‌ها هم متفاوت شدند، ایران نیز متفاوت شد و نتیجه آن بود که روابط تیره شد و رشته‌ها پاره شد و مسایل ارزشمند به پایین‌ترین حدش رسید. حضور محمد مرسی، رییس جمهور برکنارشده مصر در کنفرانس کشورهای عضو غیرمتعهدها در تهران تنها در حد لبخندهای یادگاری بود و محمود احمدی‌نژاد، رییس جمهور پیشین نیز در یکی از خیابان‌های قاهره با کفش هدف قرار گرفت که در آرشیو عکس‌های مشترک دو کشور به ثبت رسید. کم کم این بحران در روابط مقدار اندکی از دوستی ته لیوان را از بین برد تا اینکه همه چیز در روزهای آخر حضور مرسی با جشن حمایت از سوریه انقلابی در استادیوم قاهره به اوج رسید. اخوان سقوط کرد و بسیاری از متحدان تهران از این حادثه که آن را نوعی خوشبختی توصیف کرده بودند، خوشحال شدند اما تهران به جای این که جشن بگیرد از آنچه که اتفاق افتاد احساس نگرانی می‌کرد. رسانه‌های ایرانی آنچه را که در مصر اتفاق افتاده بود یک کودتا عنوان کردند. سخنرانی‌های رسمی ایران در قبال دولت جدید (مصر) تفاوتی با سخنان متحدان اخوان نداشت به جز برخی تضادهای لفظی که البته متناسب با طبیعت دیپلماسی ایران بود.
السفیر ادامه داد: موضع مصر در قبال سوریه تغییر کرد اما روابط تغییر نکرد، قاهره به مسکو نزدیک شد و هم‌چنان هم همان است اما چرا؟ منابع دیپلماتیک مصری معتقدند که روش تهران در برخورد با مساله مصر بیانگر نوعی بیزاری از غیر اسلامگرایان است. تهران تا به این لحظه با وجود اختلافاتی که با اخوانی‌ها دارد، به دقت قاهره را رصد میکند و آمادگی کناره‌گیری آنها (اخوانی‌ها) از قدرت را به این شکل ندارد.
در ادامه این مطلب آمده است: این منابع هم‌چنین بر این باورند که طی ماه‌های گذشته تلاش‌های بسیاری برای ارسال پیام‌های مثبت از دولت جدید مصر به تهران انجام شده است اما هیچ تلاشی از سوی طرف ایرانی دیده نشد حتی طی این ماه‌ها دو هیات مصری نزدیک به دولت مصر به تهران سفر کردند اما با استقبال مورد پیش‌بینی‌شان مواجه نشدند و با هیچ یک از مسوولان اصلی ملاقاتی نداشتند و به قولی "دری برای‌شان باز نشد" در حالی که در همان زمان‌ها هیاتی از شخصیت‌های نزدیک به اخوان به تهران رفتند و در آنجا با علی اکبر ولایتی، مشاور امور بین‌الملل رهبری ایران و دیگر شخصیت‌های مهم ملاقات کردند.
به نوشته السفیر، از این رو از دیدگاه مصری‌ها این روابط در مسیر درست قرار ندارد و به قول یکی از رهبران اصلی جنبش سی ژوئن، شرط بندی تهران بر سر اخوانی‌ها تنها موجب بحران بیشتر خواهد شد.
این روزنامه لبنانی در بخشی از این مطلب درباره نظر ایران و مواضعش در قبال مصر آورده است: بنا به گفته افراد ذی‌ربط در تهران، مواضع ایران بر اساس اهمیت دستیابی مصر به ثبات ، پیشرفت، تامین اهداف ملت و انقلاب مصر، احترام به تمامی حرکت‌ها و جنبش‌هایی است که با مساله تروریسم و تندروی‌ها همکاری ندارند و امنیت مصر را تهدید نمی‌کنند. ایران همواره از داشتن روابط عادی و خوب با مصر استقبال میکند اما به اخوان المسلمین به عنوان جنبشی اسلامی و وزنه دار نگاه میکند که باید برای رسیدن به راه حل به گفت وگو پرداخت.
السفیر در بخش پایانی این مطلب به ملاقات سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان با محمد حسنین هیکل، روزنامه‌نگار بزرگ مصری پرداخت و نوشت که بر اساس آنچه از این ملاقات به بیرون درز کرده، از سوی مسوولان ایرانی از هیکل برای سفر به تهران دعوت شده که با توجه به جایگاه معنوی او نزد نخبگان حاکم مصر و با توجه به شناخت هیکل از اوضاع داخلی ایران و نوع تفکرات ایران، این مرد می‌تواند در دیوار بلندی که طی سال‌ها بین دو کشور ایجاد شده، شکافی را ایجاد کند.
به گفته مسوولان ایرانی و مصری مقدمات سفر هیکل به تهران در حال فراهم شدن است و مسلما اوضاع بعد از انجام این سفر همانند گذشته نخواهد بود.
در ادامه این مطلب آمده است: اگر چه تلاش‌هایی برای (نزدیکی) روابط دو کشور انجام شد اما این تلاش‌ها کامل و کافی نبود و گاها با اظهارنظرهایی از اینجا و آنجا همه چیز به جای اولش و حتی خیلی عقب تر از آن برمی‌گردد. سوالات زیادی درباره روابط این دو کشور که روزی در حد ازدواج بود، مطرح است ازدواج فوزیه خواهر ملک فاروق پادشاه پیشین مصر با محمد رضا پهلوی، شاه ایران که به نوعی مصر را پناهگاهی برای خود (محمد رضا) می‌دانست و بعد از انقلاب (اسلامی ایران) تا آخر عمرش در آنجا ماندگار شد.
السفیر افزود: این مساله به همراه مساله حمایت ایران از خالد اسلامبولی، اسلامگرای مصری که انور سادات، رییس جمهور پیشین مصر را ترور کرد، از عوامل اصلی بحران در روابط این دو کشور و رسیدن به سر حد جنگ لفظی شد. با روی کار آمدن اخوان المسلمین به قدرت در مصر بعد از انقلاب 25 ژانویه، مواضع مثبتی در قبال تهران ایجاد شد چرا که اخوانی‌ها حتی پیش از این انقلاب از متحدان تهران به شمار می‌رفتند و یا حداقل این چنین عنوان می‌شدند.
به نوشته این روزنامه، با متفاوت شدن شرایط منطقه، اخوانی‌ها هم متفاوت شدند، ایران نیز متفاوت شد و نتیجه آن بود که روابط تیره شد و رشته‌ها پاره شد و مسایل ارزشمند به پایین‌ترین حدش رسید. حضور محمد مرسی، رییس جمهور برکنارشده مصر در کنفرانس کشورهای عضو غیرمتعهدها در تهران تنها در حد لبخندهای یادگاری بود و محمود احمدی‌نژاد، رییس جمهور پیشین نیز در یکی از خیابان‌های قاهره با کفش هدف قرار گرفت که در آرشیو عکس‌های مشترک دو کشور به ثبت رسید. کم کم این بحران در روابط مقدار اندکی از دوستی ته لیوان را از بین برد تا اینکه همه چیز در روزهای آخر حضور مرسی با جشن حمایت از سوریه انقلابی در استادیوم قاهره به اوج رسید. اخوان سقوط کرد و بسیاری از متحدان تهران از این حادثه که آن را نوعی خوشبختی توصیف کرده بودند، خوشحال شدند اما تهران به جای این که جشن بگیرد از آنچه که اتفاق افتاد احساس نگرانی می‌کرد. رسانه‌های ایرانی آنچه را که در مصر اتفاق افتاده بود یک کودتا عنوان کردند. سخنرانی‌های رسمی ایران در قبال دولت جدید (مصر) تفاوتی با سخنان متحدان اخوان نداشت به جز برخی تضادهای لفظی که البته متناسب با طبیعت دیپلماسی ایران بود.
السفیر ادامه داد: موضع مصر در قبال سوریه تغییر کرد اما روابط تغییر نکرد، قاهره به مسکو نزدیک شد و هم‌چنان هم همان است اما چرا؟ منابع دیپلماتیک مصری معتقدند که روش تهران در برخورد با مساله مصر بیانگر نوعی بیزاری از غیر اسلامگرایان است. تهران تا به این لحظه با وجود اختلافاتی که با اخوانی‌ها دارد، به دقت قاهره را رصد میکند و آمادگی کناره‌گیری آنها (اخوانی‌ها) از قدرت را به این شکل ندارد.
در ادامه این مطلب آمده است: این منابع هم‌چنین بر این باورند که طی ماه‌های گذشته تلاش‌های بسیاری برای ارسال پیام‌های مثبت از دولت جدید مصر به تهران انجام شده است اما هیچ تلاشی از سوی طرف ایرانی دیده نشد حتی طی این ماه‌ها دو هیات مصری نزدیک به دولت مصر به تهران سفر کردند اما با استقبال مورد پیش‌بینی‌شان مواجه نشدند و با هیچ یک از مسوولان اصلی ملاقاتی نداشتند و به قولی "دری برای‌شان باز نشد" در حالی که در همان زمان‌ها هیاتی از شخصیت‌های نزدیک به اخوان به تهران رفتند و در آنجا با علی اکبر ولایتی، مشاور امور بین‌الملل رهبری ایران و دیگر شخصیت‌های مهم ملاقات کردند.
به نوشته السفیر، از این رو از دیدگاه مصری‌ها این روابط در مسیر درست قرار ندارد و به قول یکی از رهبران اصلی جنبش سی ژوئن، شرط بندی تهران بر سر اخوانی‌ها تنها موجب بحران بیشتر خواهد شد.
این روزنامه لبنانی در بخشی از این مطلب درباره نظر ایران و مواضعش در قبال مصر آورده است: بنا به گفته افراد ذی‌ربط در تهران، مواضع ایران بر اساس اهمیت دستیابی مصر به ثبات ، پیشرفت، تامین اهداف ملت و انقلاب مصر، احترام به تمامی حرکت‌ها و جنبش‌هایی است که با مساله تروریسم و تندروی‌ها همکاری ندارند و امنیت مصر را تهدید نمی‌کنند. ایران همواره از داشتن روابط عادی و خوب با مصر استقبال میکند اما به اخوان المسلمین به عنوان جنبشی اسلامی و وزنه دار نگاه میکند که باید برای رسیدن به راه حل به گفت وگو پرداخت.
السفیر در بخش پایانی این مطلب به ملاقات سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان با محمد حسنین هیکل، روزنامه‌نگار بزرگ مصری پرداخت و نوشت که بر اساس آنچه از این ملاقات به بیرون درز کرده، از سوی مسوولان ایرانی از هیکل برای سفر به تهران دعوت شده که با توجه به جایگاه معنوی او نزد نخبگان حاکم مصر و با توجه به شناخت هیکل از اوضاع داخلی ایران و نوع تفکرات ایران، این مرد می‌تواند در دیوار بلندی که طی سال‌ها بین دو کشور ایجاد شده، شکافی را ایجاد کند.
به گفته مسوولان ایرانی و مصری مقدمات سفر هیکل به تهران در حال فراهم شدن است و مسلما اوضاع بعد از انجام این سفر همانند گذشته نخواهد بود.
