حسن عباسی در سلسله نشست های سینما انقلاب با اشاره به حضور ۵۰ میلیونی مردم در یوم‌الله ۲۲ بهمن از سینمای افسرده، سیاه و ابزورد صحبت کرد و انتقادی هم به طرح مسایلی چون جمع‌شدن مسایل مربوط به سیاست خارجی از کف خیابان‌ها، وارد کرد.
به گزارش شهداي ايران به نقل از مهر، حسن عباسی شامگاه ۲۸ بهمن ماه و پیش از نمایش فیلم «چ» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی حضور ۵۰ میلیونی مردم در یوم الله ۲۲ بهمن را گرامی داشت. وی خطاب به جامعه سینمایی متذکر شد: مردم ایران در این روز با حضور خود در کف خیابان ها بعد از ۳۲ سال بار دیگر با آرمان های انقلاب و امام (ره) میثاق بستند اما سؤال اینجاست که جای این میثاق در برنامه ریزی دولتی، فرهنگی و هنری کجاست؟
وی با بیان اینکه مقام معظم رهبری فرمودند هنر بزرگ امام خمینی (ره) این بود که دین را در عصری که به زاویه برده شده بود به عرصه بازگرداند، تأکید کرد: در دوره ای که در غرب متد اصالت پیدا کرده است و غربی ها به حرکت شیطان که همان اصالت دادن به متد و روش است، رسیده اند امام (ره) در چنین محیطی دین را به عرصه بازگرداند. در دوره ای که نیچه گفت خدا مرده است و امروزه پول و ذهن را خدا می‌دانند، در چنین شرایط الحادی و کفرپیشگی پیچیده لای زرورق علم، امام (ره) دین را به عرصه بازگرداند و این هنر بزرگ ایشان بود.
این پژوهشگر عرصه هنر و سینما با طرح این سؤال که حضور چشمگیر مردم در خیابان ها در یوم الله ۲۲ بهمن و تجدید میثاق آن ها با آرمان های انقلاب و امام راحل در کجای هنر ما دیده می شود و بروز آن کجاست؟ یادآور شد: اصالت متد و روش، ساز و کار شیطان است. ما با متد مشکل نداریم بلکه مشکل ما متدی است که اصالت پیدا کند. در متدلوژی تنها پرستیدن مهم است اما ما حق نداریم هر چیزی را بپرستیم. دکترین شیطان این است که در هر حوزه ای شما را درگیر پرستیدن کند از این رو ما متدلوژی ارزش مدار را قبول داریم.
عباسی در ادامه سخنان خود با اشاره به سخنانی مبنی بر جمع شدن سیاست خارجی از کف خیابان ها که از سوی برخی افراد طی ۶ ماه گذشته مطرح شده است، گفت: این در حالی است که دیپلماسی اصلی و مهم دیپلماسی مردمی است.
وی نیاز جامعه را داشتن سینمای استراتژیک دانست زیرا تبیین هنر جهت متدی است که بقای جامعه را ندا می دهد. وی تصریح کرد: در سینمای متدزده و فرم زده امروز ما اصالت به ساختار ابزورد داده می شود. این امر در نگاه منتقدان این سینما، اساتید آن و دانشجویانی که از دانشگاه هایشان بیرون می آیند، وجود دارد. بیش از ۱۵ سال است که این جریان ابزورد سریال های طنز ما در دست گرفته است. در سینما نیز شاکله اصلی در دست سینماگران ابزورد است که نامش را سینمای افسرده گذاشته اند.
این منتقد عرصه هنر و سینما با بیان اینکه سینمای امروز ایران دچار خودزنی شده است، متذکر شد: هنرمند افسرده فیلم سیاه می سازد. این دسته از سینماگران رفتار دن کیشوت وار دارند و زندگی را تکراری و کسل کننده می بینند. این افراد اگر می توانند مانند پیر جماران که بعد از ۳۵ سال ۵۰ میلیون ایرانی را برای تجدید میثاق به کف خیابان ها می آورد، کاری کنند تا مردم را به داخل سالن های سینما بیاورند.
عباسی ادامه داد: جریان منحط سینمای ابزورد قهرمان و انسان والا ندارد و انسان های آثار این سینما منحط و متعلق به پست ترین سطح جامعه هستند. این در حالی است که سینمای استراتژیک و جهت‌مند در راستای هنر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران باید حرکت کند. اگر هنرمندی دین را به عرصه هنر آورد هنرمندی متعهد است که سمبل این دسته از هنرمندان شهید اهل قلم مرتضی آوینی است.
وی تأکید کرد: هنر و سینمای انقلاب باید شأنی تراز با انقلاب و ارزش های انقلاب اسلامی داشته باشد. اما سینماگری که ابزورد است در مقابل دوربین خود پرچمدار ما می شود و به جشنواره کن، برلین و ونیز و دیگر جشنواره های این چنینی می رود و طرفداران این سینما هم برایشان کف و سوت می زنند و مدام به هم جایزه می دهند. سینمای امروز ما اصالت ندارد.
وی با اشاره به اینکه امروزه در دنیا سینما و آموزش و پرورش با هم ترکیب شده اند، توضیح داد: با استفاده از این ترکیب می توان پیچیده ترین مفاهیم دانشگاهی را در مدارس به کودکان آموزش داد. هنر متعهد به ویژه سینما، انیمیشن و بازی های رایانه ای باید با تعلیم و تربیت ممزوج شوند. سینمای متعهد هنری است که جهت گیری تعلیم و تربیت را به شکل تصویری برنامه ریزی کند.
عباسی تصریح کرد: سینمای ابزورد ما سینمایی است که خود را با مراجع تقلید، بنیان های نظام جمهوری اسلامی ایران به چالش کشیده و هنرمند آن فردی ناامید است. این در حالی است که در اروپا از ایلیاد و اودیسه که سرشار از امید است فلسفه، فرهنگ و هنر بیرون کشیده شده است اما سینماگر ابزورد ما به سراغ شاهنامه فردوسی و حافظ شیرازی و بزرگان و آثاری از این دست که سرشار از امید و مفاهیم غنی هستند، نرفته است.
وی خطاب به سینماگران ابزورد تأکید کرد: این همه فیلم های سیاه و نا امید کننده ساختید اما هیچکدام نتوانست به نظام جمهوری اسلامی ایران آسیبی بزند و هیچکدام از سیاه نمایی های شما باعث نشد تا مردم با آرمان های انقلاب و امام راحل تجدید میثاق نکنند. مردم بدون توجه به آثار شما در یوم الله ۲۲ بهمن پر رنگ تر از گذشته حضور پیدا کردند.
این پژوهشگر و محقق با شبیه دانستن سینماگران ابزورد با سیاستمداران نشست داووس که می گویند سیاست خارجی از کف خیابان جمع شود، یادآور شد: نسل جوان سینمای انقلاب مسیری را رقم زده است که سینماگر نا امید و مأیوس از آن باز می ماند.
وی با بیان اینکه مقام معظم رهبری فرمودند هنر بزرگ امام خمینی (ره) این بود که دین را در عصری که به زاویه برده شده بود به عرصه بازگرداند، تأکید کرد: در دوره ای که در غرب متد اصالت پیدا کرده است و غربی ها به حرکت شیطان که همان اصالت دادن به متد و روش است، رسیده اند امام (ره) در چنین محیطی دین را به عرصه بازگرداند. در دوره ای که نیچه گفت خدا مرده است و امروزه پول و ذهن را خدا می‌دانند، در چنین شرایط الحادی و کفرپیشگی پیچیده لای زرورق علم، امام (ره) دین را به عرصه بازگرداند و این هنر بزرگ ایشان بود.
این پژوهشگر عرصه هنر و سینما با طرح این سؤال که حضور چشمگیر مردم در خیابان ها در یوم الله ۲۲ بهمن و تجدید میثاق آن ها با آرمان های انقلاب و امام راحل در کجای هنر ما دیده می شود و بروز آن کجاست؟ یادآور شد: اصالت متد و روش، ساز و کار شیطان است. ما با متد مشکل نداریم بلکه مشکل ما متدی است که اصالت پیدا کند. در متدلوژی تنها پرستیدن مهم است اما ما حق نداریم هر چیزی را بپرستیم. دکترین شیطان این است که در هر حوزه ای شما را درگیر پرستیدن کند از این رو ما متدلوژی ارزش مدار را قبول داریم.
عباسی در ادامه سخنان خود با اشاره به سخنانی مبنی بر جمع شدن سیاست خارجی از کف خیابان ها که از سوی برخی افراد طی ۶ ماه گذشته مطرح شده است، گفت: این در حالی است که دیپلماسی اصلی و مهم دیپلماسی مردمی است.
وی نیاز جامعه را داشتن سینمای استراتژیک دانست زیرا تبیین هنر جهت متدی است که بقای جامعه را ندا می دهد. وی تصریح کرد: در سینمای متدزده و فرم زده امروز ما اصالت به ساختار ابزورد داده می شود. این امر در نگاه منتقدان این سینما، اساتید آن و دانشجویانی که از دانشگاه هایشان بیرون می آیند، وجود دارد. بیش از ۱۵ سال است که این جریان ابزورد سریال های طنز ما در دست گرفته است. در سینما نیز شاکله اصلی در دست سینماگران ابزورد است که نامش را سینمای افسرده گذاشته اند.
این منتقد عرصه هنر و سینما با بیان اینکه سینمای امروز ایران دچار خودزنی شده است، متذکر شد: هنرمند افسرده فیلم سیاه می سازد. این دسته از سینماگران رفتار دن کیشوت وار دارند و زندگی را تکراری و کسل کننده می بینند. این افراد اگر می توانند مانند پیر جماران که بعد از ۳۵ سال ۵۰ میلیون ایرانی را برای تجدید میثاق به کف خیابان ها می آورد، کاری کنند تا مردم را به داخل سالن های سینما بیاورند.
عباسی ادامه داد: جریان منحط سینمای ابزورد قهرمان و انسان والا ندارد و انسان های آثار این سینما منحط و متعلق به پست ترین سطح جامعه هستند. این در حالی است که سینمای استراتژیک و جهت‌مند در راستای هنر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران باید حرکت کند. اگر هنرمندی دین را به عرصه هنر آورد هنرمندی متعهد است که سمبل این دسته از هنرمندان شهید اهل قلم مرتضی آوینی است.
وی تأکید کرد: هنر و سینمای انقلاب باید شأنی تراز با انقلاب و ارزش های انقلاب اسلامی داشته باشد. اما سینماگری که ابزورد است در مقابل دوربین خود پرچمدار ما می شود و به جشنواره کن، برلین و ونیز و دیگر جشنواره های این چنینی می رود و طرفداران این سینما هم برایشان کف و سوت می زنند و مدام به هم جایزه می دهند. سینمای امروز ما اصالت ندارد.
وی با اشاره به اینکه امروزه در دنیا سینما و آموزش و پرورش با هم ترکیب شده اند، توضیح داد: با استفاده از این ترکیب می توان پیچیده ترین مفاهیم دانشگاهی را در مدارس به کودکان آموزش داد. هنر متعهد به ویژه سینما، انیمیشن و بازی های رایانه ای باید با تعلیم و تربیت ممزوج شوند. سینمای متعهد هنری است که جهت گیری تعلیم و تربیت را به شکل تصویری برنامه ریزی کند.
عباسی تصریح کرد: سینمای ابزورد ما سینمایی است که خود را با مراجع تقلید، بنیان های نظام جمهوری اسلامی ایران به چالش کشیده و هنرمند آن فردی ناامید است. این در حالی است که در اروپا از ایلیاد و اودیسه که سرشار از امید است فلسفه، فرهنگ و هنر بیرون کشیده شده است اما سینماگر ابزورد ما به سراغ شاهنامه فردوسی و حافظ شیرازی و بزرگان و آثاری از این دست که سرشار از امید و مفاهیم غنی هستند، نرفته است.
وی خطاب به سینماگران ابزورد تأکید کرد: این همه فیلم های سیاه و نا امید کننده ساختید اما هیچکدام نتوانست به نظام جمهوری اسلامی ایران آسیبی بزند و هیچکدام از سیاه نمایی های شما باعث نشد تا مردم با آرمان های انقلاب و امام راحل تجدید میثاق نکنند. مردم بدون توجه به آثار شما در یوم الله ۲۲ بهمن پر رنگ تر از گذشته حضور پیدا کردند.
این پژوهشگر و محقق با شبیه دانستن سینماگران ابزورد با سیاستمداران نشست داووس که می گویند سیاست خارجی از کف خیابان جمع شود، یادآور شد: نسل جوان سینمای انقلاب مسیری را رقم زده است که سینماگر نا امید و مأیوس از آن باز می ماند.
