امام صادق علیه السلام: بانویی از فرزندان من در قم از دنیا مى رود كه اسمش فاطمه دختر موسى است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت مى شوند.
این بانو کیست که پاکی، از خورشید عفت او جلوه گرفته است و قداست، از کوثر عصمت او آب و تاب؟!
همو که کویر قم، به قدوم دعایش، به بهار نیایش و ستایش تبدیل شده...
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الْمَعْصُومة
دخت موسایی و صد موسی مقیمِ طور توست وسعت ملک خــدا، غـرق شعـاع نور توست
عصمت و تقوی و پاکی و شرف، منشور توست قم اگر گردیده مشهور جهان، مشهور توست
رحلت غریبانه برترین بانوی زمان خود، کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام ، تسلیت باد!
از چه تمام فاطمه ها عمرشان کم است دنیا چرا به "فاطمه " نامهربان شده
آه، خواهر امام غریب خراسان! سلاله پاکی و معصومیت!
دیوارهای خاک و افلاک، سیاه پوش داغ تواند.
روی تو روی بهشت و خوی تو خوی بهشت نی عجب کز سینه ات بوی پـدر، بوی بهشت
قم شـده بـا مقـدم نـورانیَت، کوی بهشت محو شد از ذهن اهل قم، هیاهوی بهشت
امام صادق علیه السلام:
برای ما حرمی است و آن شهر قم است. در آن، زنی از اولاد من دفن خواهد شد که فاطمه نامیده می شود. هرکس او را زیارت کند بهشت برایش واجب میگردد.
(مستدرک الوسائل، 10/368)
نه فقط «موسی بن جعفر» را سرورِ سینه ای چـارده معصـوم را سـر تـا قدم آیینه ای
کبوتران، سیاه پوش غمی بزرگ بر رواق حرم مرثیه می خوانند
و زائران، اشک ریز و ماتم زده، رفتنت را به سوگ نشسته اند.
شعلـه ی داغ پـدر بـر سینـه می زد آذرت بود از هجر رضا سـوز دل و چشم ترت
حیف در سنّ جوانـی مثل زهرا مادرت بعد هفده روز پر زد مرغ روح از پیکرت
امام صادق علیه السلام:
بانویی از فرزندان من در قم از دنیا مى رود كه اسمش فاطمه دختر موسى است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت مى شوند. (بحارالأنوار، 57/228)
هستی شفیعه ی همه در موسم جزا
دست مرا بگیر، تو ای خواهر رضا
هزاران پنجره روشن و هزاران درود بیپایان، ارزانی تو ای دختر حجت خداوند، دختر برگزیده عالم، بریده شده از معصیتها، پاک شده از گناهها!
«یا فاطمةُ اِشْفَعی لَنا فی الجنةِ فانّ لکِ عندَ اللهِ شأنا مِنَ الشأنِ»
این بانو کیست که جرعه جرعه زیارتنامه اش از سبوی عشق و ارادت برادرش امام رضا علیه السلام در بزم توسل به جام و جان مشتاقان کرامت او ریخته می شود؛
جرعههای معرفتی که هر قطره اش لکه های هوس و آلودگی وسوسه شیطان را از تن فطرت پاک می کند؟!
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ وَ خَدیجِه!
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ وَلیَّ اللّه!
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلیِّ اللّه!
امام جواد علیه السلام: کسى که آرامگاه عمّه ام را در قم زیارت کند پاداش او بهشت است
گفتگویت یاد از «امّ ابیهـا» می کند تا رضا روی تو بیند، یاد زهرا می کند
امام رضا علیه السلام:
هرکس او (فاطمه معصومه علیهاالسلام) را زیارت کند بهشت بر او واجب مى گردد.
(وسائل الشیعة، 14/576)
از عمر کوتاهت ندیدی خیر، اما زهراترین صاحب مزار این زمانی
تو «کریمه اهل بیتی» که حاتم طائی، هر شب قصه های دست بخشنده اش را از نقره های تابش مهتاب می شنید و قطره کوچک جود خویش را در مقابل دریای کرم تو ناچیز می شمرد، و امشب، ستارهها از پشت پرده شب، دست گدایی به سوی گنج ضریحت میکشند.
معصومه یعنی زینب ثانی زهرا معصومه یعنی قلب طوفانی زهرا
معصومه یعنی خواهر و دخت امامت
معصومه یعنی عمه ی جود وکرامت
معصومه یعنی لطف و احسان بی نهایت
معصومه یعنی جان سپردن بین غربت
